Dianne's POV
*beeeeeeeep*
Maingay ang mga sasakyan na nasa gilid, likod at harap ko, mahaba ang traffic paglabas ko ng Mall, pero ako nakatanga lang. Sa totoo lang wala akong pakialam sa paligid ko, kasi yung utak ko nasa kasal ni Art.
Nagtatanong ako sa sarili ko,ano na kayang nangyayari dun ngayon?
Naisip ko, nagpaalam na si Art sakin the last time we talked, pero ako hindi pa, kailangan ko pa bang magpaalam?
Saktong nag go ang stop light, and that moment na umandar na ang mga sasakyan ay nag nag u-turn ako sa u-turn slot, hindi ko mapigilan ang sarili ko, hindi ko sya kayang hindi makita bago ako umalis.
Ipromise to myself sisilip lang ako at magpapaalam, yun lang.
It's two pm, four ang oras ng kasal ni Art, at sa Batangas pa yun, the sane place na pinag ganapan ng program namin dati.
Gusto ko lang mag paalam sa kanya at isa pa iiwan ko muna si Chichay, di ko na sya madadala sa pupuntahan ko, I promise to leave everything here.
Quarter to three ng makarating ako sa venue ng kasal nila. Pagbaba ko palang ay nakita ko na ang magarbong entrance, pero dahil nakarating na ako dito ay sa likod ako dumaan kung saan dumadaan yung mga staff at delivery car, sa dirty kitchen ng Hotel ay makikita ang mga busy na tao ..
I don't know exactly kung saan banda ang kasal pero nagpatuloy pa din ako sa paglakad, naiwan si Chichay sa kotse ..
And it's a wrong move to proceed, because I saw Sweetheart on her hands on preparation for her wedding.
"Ma'am .. mag uumpisa na po yung wedding .. kailangan na kayo .." rinig kong sabi ng staff. Tumango lang si Swetheart.
Pero nakita ko pang nilabas nya pa yung phone nya at tila may kausap until our eyes met ..
Tatalikod na sana ako para lumayo ..
"Dianne wait!" habol nya sakin.
"Look Sweetheart I'm not here para manggulo I just want to talk to Art .."
"He's busy .. we're about to start here .." minuswestra nya pa yung tabing dagat kung saan nakaayos na ang lahat, mukhang wedding beach ang theme nila, at sa tabi lang din ng paggaganapan ng wedding ceremony yung reception, nakita ang magarang pagkakaayos ng lamesa at upuan.
Lalo akong nasaktan.
"Sayo ko na lang sasabihin 'to. Lalayo na ako, kung anuman ang mangyari pagkatapos nyong ikasal wala na ako dun, mahal na mahal ko si Art, but I think it's the best way to do.. I just want to say goodbye."
"I'm sorry .." hinging paumanhin nya.
"Ma'am magsisimula na yung ceremony pero wal-" sinenyasan ni Sweetheart ang staff kaya natigil ito.
"I gotta go .." paalam ko.
"Teka lang Dianne. " lumapit sya sakin at napatungo. "Alam kong hindi madali sa'yo ito, pero kung talagang handa ka ng magpatawad, be my maid of honor .."
Napatingin ako sa kanya, hindi ko alam kung ginagawa nya 'to para pasakitan ako o ipamukha sakin na sya ang nanalo.
"Please? " isang tango mula sa akin ang naging daan para magsimula ang panibagong sakit.
The feeling na inaayusan nila ako, the fact na susuotin ko ang isang pang maid of honor na gown, na lalakad ako sa aisle at naghihintay doon si Art, pero isa lang akong maid of honor.
"Dianne .." napatingin ako kina Cass, yes nandito din sila, at umiiyak kasama ko.
"I'm ok. I'm fine!" pilit kong pinipigilan ang luha ko.
Pinagmasdan nila ako suot ang simpleng maid of honor gown, tube ang pang itaas at simpleng tabas ng tela ang pang ibaba, umabot ito hanggang sa sakong ko, with the simple sandals.
When the ceremony starts .. ako ang huling lalakad .. next to me is Sweetheart .. beautifully wearing her wedding gown.
Malayo pa lang ay tanaw ko na si Art, i bet he still don't know that I'm here ..
Ang sakit sakit na pakiramdam na maglalakad ka papunta sa taong mahal pero dadaan ka lang at hihinto..
Lahat kami ay naghihintay ng sign para magsimula na ang paglakad ..
Sa totoo lang hindi ko alam kung anong gagawin i dont have a practice, sabi nila just go, maglakad lang ako, afterall may experience naman ako, hanggang abay lang talaga ako.
And when the music starts, it's a cue para simulan namin ang paglakad, isa isa, the music is so touching, nakatungo lang ako while waiting for my turn to walk, ang music background ang nagsisilbi kong sign and as I take my first step to walk ..
I bow, hiding my tears, nakakahiya na mas umiiyak pa ako kesa sa bride.
Kasabay ng paghakbang ko ay ang ang paghina ng tugtog kasunod ng isang boses na nagpagulo ng mundo ko.
"Ladies and Gentlemen! Let's all welcome the bride!" napapikit ako para hwag masaktan sa maririnig.
And I take my second step.
"Dianneara Aragon!" the third step hang ..
kasabay ng pag taas ng tingin ko at pagtugtog ng kantang alam kong may malaking parte ng buhay ko.
Kung may taong dapat na mahalin
Ay walang iba kung 'di ikaw
Wala 'di bang makakapigil pa sa akin ..
Tila nagliwanag ang paligid ko sa nsrinig ko..
"This isn't my wedding Dianne, it's yours .." bahagya akong natulala sa sinabi ni Sweetheart, she's smiling at me sweetly, hindi ako makapaniwala na nangyayari ito.
Saka ko lang narealize ang paligid, ngayon ko lang na appreciate yung pagkakaayos, one minute before i'm crying because of the pain, now the new batch of tears came not because in pain, but because the surprise i'm feeling right now.
At hindi ko na din namalayan na napalitan na ang damit ko, from a simple cut of satin, now a cottony ruffles design gown is flowing from my belly down to the bare sand.
Hindi ko pa din mapigilan ang mga luha ko habang, inaayos nila yung belo ko.
"Smile Dianne, and go walk to your Baby A, hinihintay ka nya, it's your time .." sabi pa ni Sweetheart ng matapos nila yung pag aayos sakin.
Sa totoo lang hindi ako makahinga sa sobrang saya na nararamdaman ko hindi pa din ako makapaniwala na ako na ang ikakasal.
That this day .. is my wedding day.
Binuhay mong muli ang takbo
At tibok ng puso sa’yong pagmamahal
Ang buhay ko’y muling nag-iba
Napuno ng saya (Napuno ng saya)
Sa Lahat ‘di maari, ‘di maaring iwan
Wala ng makakapigil kahit na bagyo man
Paano kung ikaw na mismo kusang lilisan?
Paano ba?
That song .. habang naglalakad ako, nagbalik sakin yung panahong una nya akong kinantahan, yung ramdam na ramdam ko yung pagmamahal nya, parang ngayon lang, habang lumalapit ako sa kanya lalong bumibilis ang tibok ng puso ko.
Dad is waiting for me in the middle of the aisle, He smile at me.
"You look so pretty Baby .. but you will not longer my Baby .." nakangiti nyang pinahid yung luhang tumutulo sa mata ko.
As we proceded to walk, kitang kita ko ang mata ni Baby A na kumikislap na din, at tila namimintana na ang mga luha nya.
He knows how I hate surprises, but now it's the best surprise I ever had.
Kung mawalay ka sa buhay ko
Kung pag-ibig mo’y maglaho
Paano na kaya ang mundo?
Kung sa oras ‘di ka makita
Kung ika’y napakalayo na
May buhay pa kaya ‘tong puso?
‘Yan lang ang maaari natin,
sadyang matatanggap
Habang ako’y may buhay
Mahal na Mahal kita
Higit pa sa iniisip mo
We stop in front of him, naramdaman ko ang marahang pagpisil ni Dad sa kamay ko, at ang paglipat nya nito papunta sa kamay ni Baby A.
I really don't know how I look at right now, kung ayos pa ba ang pagmumukha ko, kung mukha pa ba akong tao, dahil basang basa na ang mukha ko ng luha.
Walang sabi sabi nyang dinampian ng daliri nya yung pisngi ko. He used his thumb to dry my face.
Malabo na ang paningin ko dala ng luha at idagdag pa ang belo. Pero kitang kita ko ang ngiti nya. Ngiti nyang lalong nagsasabi saking, totoo ang lahat ng ito.
Inakay nya ko papunta sa harap ng altar.
Nagsimula na si Father sa seremonya ..
" Marriage gives permanence and structure to a couple’s love. It’s a way to tell one another that no matter how much you snore or how much you spent while out at the shopping mall, we’re still in this together."
Marami pa syang sinabi pero hindi ko na maintindihan ang mga yun, my mind is busy for all the thought right now, ramdam ko ang mainit na kamay ni Art na nakahawak sakin habang nakaharap kami kay Father, busy ang mga mata ko sa pagche-check ng paligid.
Everything is d*mn perfect .. how can he do this without my opinion pero tila lahat ay swak sa panlasa ko, ramdam na ramdam ko yung ambiance ng malamig na hangin, today is the day that our solem heart and soul will be one.
Magiging asawa ko na sya. Magiging Dianneara Aragon-Madlang-awa ns ako. A smile flash on my face when that thought suddenly get on my crazy mind.
" In the Bible, first Corinthians chapter 13, verses four through eight tells us:
Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. It is not rude, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs. Love does not delight in evil but rejoices with the truth. It always protects, always trusts, always hopes, always perseveres. Love never fails."
After that verses ay ang wedding vows, eto ang hindi ako prepared, linchak na Art 'to! Sinabi ko ng wag akong bibiglain eh!
Inabot nila sakin yung mic, ako pala ang unang magsasalita. Humarap ako kay Art and look at him in his eyes.
"Arturo Madlang-awa the Third, ng dahil sa pangalan na yan kaya tayo nagsimula, maybe you see me that tine as a crazy little cat who wants to play with your heart. Pero hindi ko akalain na aabot tayo sa ganitong sitwasyon. Alam mo bang ito yung pinapangarap ko from the moment I met you? To be your wife. Hindi ko man napaghandaan ang araw na ito, but I wanted you to know that it is the most surprising surprise you did, until now .. I can't believe it. But seeing you here in my front .. I now believing. Iba ka magmahal Art, kahit na sobra akong nasaktan sa lahat ng ginawa mo, bawing bawi naman dito, you make me feel like I'm a queen .." nahinto ako para pansamantalang huminga ng malalim at punsan ang luha ko. "I love Baby A .." huling sabi ko.
And when his turn to say his vow mas lalo pa akong napaiyak .. ramdam na ramdam ko .. sobra syang nakapaghanda sa speech nya! Unfair!
"Dianneara Aragon .." pangalan ko pa lang tulo na luha ko .. ibang klase talaga si Art ! At nasabi ko na bang ang pogi ng asawa ko? Oo asawa talaga! Agad agad! Sorry atat lang .. "The moment I saw your face, I didn't know that you are the person that will change my life, you open my eyes to see the reality, you change my life principles into reality; and you let me experience how to loved by Dianneara Aragon." napapangiti na lang ako sa mga sinasabi nya; nanunuot sa puso ko yung mga sinasabi nya. "Dianne I know, you suffer a lot of pain loving me, compare to you, ikaw ang mas nagmahal ng sobra, ikaw ang nagbigay at ikaw ang nagparaya, we've been bump by a lot of struggles pero dahil sa katatagan mo nakatayo pa din tayo, dahil sayo everyone see me as a real man, and it's all becauae of you Dianne, binago mo ko, at tinuruan mo ko kung gaano kasarap ang magmahal. The moment you go, made me realized that I don't want you to go far away, i wanted to tell you , no wag mo kong iwanan, but I know that is a big selfishness .. Gusto ko ako naman ang magbigay at magparamdam sayo kung gaano ka kaimportante sakin. That's why we ended up here, but before we meet at this point you made a big trouble, akala ko di na matutuloy 'to, but I believe destiny made this. Destiny allow us to end up hurting each other. And now we're here, let's start our journey to the next chapter of our life. This is for you Baby, coz I love you that much .." saka nya ulit pinanasan ang luha ko sa mata.
Etong lalaki na 'to effortless magpakilig, little thing or big things, kayang kaya nyang iparamdam kung gaano ka importante ang isang bagay sa kanya. And I must say .. he's the best boy- oops! Husband ever!
And the exchange of rings come! Eto yung pangalawa sa favorite scene ko ng kasal .. yung number one mamaya na!
I give you this ring, as a symbol of our love,
for today and tomorrow, and for all the days to come.
Wear it as a sign of what we have promised on this day
and know that my love is present even when I am not.
He put the ring first on my ring finger kung saan nakasuot ang engagemsnt ring? Este yung gift ring pala na binigay nya.
The next thing we did is called, Pouring the unity sand ..
" By sharing your vows and exchanging rings here today you both have decided to share the rest of your lives together."
There are two tall glass of sand, tapos meron ding walang laman, magkaiba ng kulay, isang red at isang white, and the heart shaped cointainer in the middle.
As these two containers of sand are poured into the third container, the individual containers of sand will no longer exist, but will be joined together as one. Just as these grains of sand can never be separated and poured again into the individual containers, so will your marriage be, united as one for all of your days.
As the process goes, salit salitan namin nilagay ang sand sa loob ng container, while music playing.
I'll be your dream
I'll be your wish I'll be your fantasy
I'll be your hope I'll be your love
Be everything that you need
I'll love you more with every breath
Truly, madly, deeply do
I will be strong I will be faithful
'cause I'm counting on
A new beginning
A reason for living
A deeper meaning, yeah
Until it's done. We get back to the front and it's time to say I doooo! At syempre ang pinka favorite ko at nasa top 1 ng list ko! Chenen!
By the power vested in me I now pronounce you husband and wife. Arturo you may kiss your bride.
Acheche ..
gagayahin ko ba si Kim Chiu na may pa wet lips pa? Kinikilig ako habang tinatanggal ni Baby A yung belo ko .. tapos tinitigan nya muna ako at nginitian ..
Leche! Nagsubside na nga yung luha ko pero napalitan naman ng kaba .. or let me say it .. ng excitement?
"Wooo! Dream come true yan Ate Dianne! Wala ng patumpik tumpik pa!"
Alam nyo yung panira ng moment? Si Dale yun eh! Ang sarap lang ingudngod sa buhangin at itapon sa dagat! Araw ng kasal ko pero hindi na lang tumahimik ..
But after all .. the kiss went so memorable .. by the sunset .. the music .. the wind blows .. and the persons we love made a round of applause as we kiss full of love.
I want to stand with you on
a mountain
I want to bathe with you in the sea
I want to lay like this forever
Until the sky falls down on me ..
---
Oh nakabawi ba ako? Anong gusto nyo? Flasback o Honeymoon na? Agad agad?!