Angel's POV
Not sure if you know this
But when we first met
I got so nervous
I couldn't speak
In that very moment I found the one and
My life had found its missing piece
So as long as I live I'll love you
Will have and hold you
You look so beautiful in white
And from now to my very last breath
This day I'll cherish
You look so beautiful in white
Tonight
What we have is timeless
My love is endless
And with this ring I say to the world
You're my every reason
You're all that I believe in
With all my heart I mean every word
So as long as I live I'll love you
Will have and hold you
You look so beautiful in white
And from now to my very last breath
This day I'll cherish
You look so beautiful in white
Tonight
Oh, oh
You look so beautiful in white
Na na na na na
So beautiful in white
Tonight
And if our daughter's what our future holds
I hope she has your eyes
Finds love like you and I did, yeah.
When she falls in love we let her go
I'll walk her down the aisle
She'll look so beautiful in white...
You look so beautiful in white
So as long as I live I'll love you
Will have and hold you
You look so beautiful in white
And from now to my very last breath
This day I'll cherish
You look so beautiful in white
Tonight
You look so beautiful in white tonight.
Sa buhay maraming desisyon. Maraming desisyong maaaring makabuti o makasama sa isang bagay, isang pagsasama o sa isang tao. Maraming desisyong maaring gawin at piliin.
Sa buhay, ang mga bagay ay kailangang pinaplano at iniisip ng maayos. Bago gawin ay kailangang napag-isipan muna ito ng maayos.
Ako mismo ay napagdaanan ang isang matinding pagdedesisyon na bumago sa aking buhay. Ako mismo ay nagplano at nagdesisyon sa isang bagay na nagpalayo sa akin sa taong mahal ko.
Desisyon na kung saan mas pinili naming hanapin ang mga sarili namin.
Desisyon na kung saan marami kaming natutunan at natuklasan sa sarili namin.
Gaya ng sabi ko noon, hindi sapat na mahal lang namin ang isa't isa. Sa akin kasi kailangang kilala namin pareho ang mga sarili namin bago kami bumuo ng isang relasyon. Mas deserving. Mas nababagay sa pagmamahal na kaya naming ialay.
Oo, isang sakripisyo ang malayo sa kanya peeo hindi ko yun pinagsisihan.
"I do."
"I do."
"You may now kiss the bride." sabi ng pari.
Isang masayang palakpakan ang aking narinig.
Nakangiti akong lumingon sa mga taong importante at naging bahagi ng buhay ko.
Lumingon din ako sa taong hawak ang kamay ko at nakangiting nakatingin sa akin.
"Isa pa, isa pa. Wooo." sigaw ni Hazel mula sa kinauupuan nito.
"Isa pa bes. Dali na baby Angel, isa pa. Hihi." sabi naman ni Rina at tumawa pa.
"Manahimik nga kayo diyan, puro talaga kayo kalokohan. Nasa simbahan tayo oh." sabi ko nalag sa kanila. Haha, nakakatuwa talaga ang mga kaibigan kong yun. Psh, pero seryoso ako mismo gusto ko pa ng isa. Haha, quiet lang ah? Syempre, pasimpleng kunikilig lang ako.
"Kunwari ka pa baby Angel, grab the opportunity na. Haha."
Naramdaman ko ang paghila sa akin ni Justin palapit sa kanya at hinawakan ang magkabila kong pisngi.
Isang malambot na labi ang muling dumampi sa aking mga labi na nagpapikit sa akin.
"Woooo, dumadamoves ka pareng Justin. Haha."
"Wahhh, baby Angel. Kinikilig ako."
"Putek unggoy alisin mo yang kamay mo, sakit ah. Nasisira ang ayos ng buhok ko."
"Gwapo ka pa rin naman babe." sabi ni Rina sa lalaking katabi nito. Psh.
"Mahal kita." narinig kong bulong ni Justin sa akin at hinila ako para yakapin.
"Mahal din kita." sabi ko at hindi pinansin sila Hazel na parang ewan doon, lalo na si Rina.
"Wooo, tara na. Picture taking tapos punta na sa reception. Hihi. Diba may inihanda ka oa doon pareng Justin. Haha." sabi ng kaibigan ni Justin.
"Manahimik ka diyan Brian. Tsk." sagot naman ni Justin.
Masaya ako, totoo. Isang kasihayahang matagal ko nang inaasam. Kasiyahan na kung saan kasama at bahagi si Justin.
Mahirap hanapin ang tunay na kasiyahan hindi ba? It takes time. Matutong maghintay, tama ba? Haha, oo matagal nga. Pero worth it ang paghihintay at ang pagsasakripisyo.
Lahat ng bagay may dahilan kung bakit nangyayari. Maari itong may maitulong at maidulot na maganda o hindi kaaya-aya sa buhay ng tao. Desisyon. Matutong pag-isipan lahat ng bagay na gagawin. Maraming kalalabasan ang maaring mangyari. Maging handa lang sa lahat ng maaring kalabasan nun.
Naramdaman ko ang paghila sa akin ni Justin at nagsilapitan naman ang mga kaibigan ko pati ang kaibigan nito para kuhanan kami ng isang litrato.
Hay, ano pa nga bang hihilingin ko?
Hinihintay ko ang mga susunod na araw kasama ang taong mahal ko. Taong nangako na magiging kasama at karamay ko sa tuwa at lungkot. Kaakibay sa mga problema. Kasama sa pagbuo ng desisyon at kasama sa buhay, sa hirap man o sa ligaya. Kasama siyang bubuo ng pamilya at magiging katuwang sa buhay.
Nagpapasalamat ako na kasama ko siya ngayon at mahal niya ako.
Nagpapasalamat ako dahil yung desisyong ginawa ko, worth it ang kinalabasan.
Nagpapasalamat ako na mahal ako ng taong mahal ko.
"Wife, mukha kang baliw riyan. Oo na, gwapo na ang napakasalan mo. Haha, wag mo kong pagpantasyahan wife." sabi ni Justin sa akin at inakabayan ako. Inilapit niya rin ang mukha niya kaya naman nagulat ako.
Pakunwari kong sinampal ang pisngi niya, hindu naman masakit.
"Tigilan mo nga ako Justin."
"Wala ka man lang bang sweet endearment sa akin wife?" narinig kong tanong niya.
Endearment? Psh, haha. Kabaduyan yan. Pero haha, ang sweet kasi ng dating ng pagtawag niya sa akin ng "wife" kaya naman binabawi ko na ang sinabi kong baduy yun. Haha.
"Haha, wala e. Sorry Justin."
"Wala talaga wife?" tanong niyang muli at mas inilapit uli ang mukha nito sa mukha ko.
Bilang ganti, inilapit ko rin ang mukha ko at dinampian siya ng mabilis na halik.
"Pwedeng mag-isip muna ako? Haha." sabi ko sa kanya.
Eh kasi naman wala akong maisip na endearment para sa kanya. Nababaduyan kasi ako sa mga ganyan e.
Baby nalang kaya? Psh, masyadong common na kasi e.
Babe? Ihh, mas common yan.
Be? Yuck, hehe. Ang jeje kasi.
Honey? Pwe, ang panget naman niyan.
Hmm? Ano kaya? Tsk, ang hirap mag-isip.
Need your help readers, any suggestion? Hehe.
"Yeah, wife. Haha, basta gusto kong marinig yun sayo okay?" sabi niya at hinalikan ulit ako.
Psh, halata masyado kay Justin na nageenjoy sa kakahalik sa labi ko. Nakakarami na kasi siya. Hindi ko na mabilang. Pero ako rin naman e, gusto ko yung mga halik niya. Puno kasi yin ng pagmamahal. Nararamdaman sa bawat pagdampi ng labi namin ang pagmamahal na meron siya para sa akin at ipinagpapasalamat ko yun.
"Hoy, lovebirds. Tama na yan. Tara na."
"Mamaya niyo na ituloy yan sa honeymoon. Kayo ah, baby Angel ang dami na niyan. Haha."
"Pinsan, galingan mo ah? Gusto ko na ng pamangkin, mga tatlo agad ganon. Haha."
"Me too kuya, Ate Angel gusto ko na ng pamangkin okay? Haha." narinig kong sabi ni Jaimie. Nag-apiran pa sila ni Hazel at naghagikgikan.
"Paano ba yan wife?" sabi ni Justin sa akin habang nakangiti ng nakakaloko.
"Not now, okay?" sabi ko na ikinalungkot ng mukha nito.
"Why, wife?"
"Maybe later, okay? Haha, sa reception muna tayo." sabi ko at hinalikan siya sa pisngi.
~~~
Sa reception...
Hahaha, puro ako tawa rito sa kinauupuan ko. Kasi naman, haha. Wait lang okay?
Twerk it like Miley...
Hahaha.
Twerk it like Miley...
Napapalakpak nalang ako at tumawa sa kinauupuan ko. Haha.
Pagkadating namin sa reception ay biglang nawala sa tabi ko si Justin.
Tsk, tapos bilang namatay yung ilaw at...
Twerk it like Miley...
Saktong pagbukas ng ilaw ay nakahilera sila sa harap,
Si Justin, walang suot na damit pang-itaas at nakaneck tie at nagtetwerk kasama sila Karl, Ian, Tommy, Rafael at ilan sa mga kaibigan niya.
Haha, nagtataka rin ako dahil pati ang pinsan kong si Kuya Bert ay napasuot nila ng ganun at napasayaw.
"Go, unggoy! I love you!" sigaw ni Rina.
"Go, Ian. Hihi, you look handsome over there. Haha."
"Raf, ang kyutkyut mo naman. Haha, pakiss ako mamaya okay?"
Haha. Kaloka sila oh.
Naramdaman ko ang pagsiko sa akin ni Rina at tinignan ako ng masama.
Oh, anong meron?
Nakita ko ang paglingon nito kay Justin kaya naman napalingon ako.
Hahaha, o tapos?
"Wife, nakakatampo ka na talaga ah? Wala ka bang message for me?" sabi ni Justin habang nagtetwerk sa harap.
Hahaha, wala kasi akong masabi e. Nakakatawa kasi silang tignan.
"Uhm, ano ba? Hahaha, Justin nakakabigla ka naman. Marunong ka palang sumayaw ng ganyan hubby?"
Yeah, Hubby. Wala akong maisip na iba e. Haha.
"Wife, pakiss ako mamaya okay? Mahal kita." sabi niya at nagsasayaw ulit doon.
"Mahal din kita." sabi ko sakanya sabay flying kiss.
Haha, natawa ako lalo dahil nag-akto ito na hinabol yung flying kiss at hinuli ito.
Psh, hindi ko naisip na may ganyang side pala tong si Justin. Pero ang cute, nakakatuwa siyang tignan.
So everyone, lesson learned.
Matutong maghintay.
Matutong magdesisyon.
Matutong magsakripisyo sa ikabubuti ng lahat.
Matutong umunawa at umintindi.
Matutong piliin sa kung ano ang tama at ang dapat gawin.
Matutong mahalin ang sarili bago ang iba.
Matutong tumuklas at hanapin ang sarili.
At syempre, gawing sentro ng Panginoon sa lahat ng bagay na gagawin.
Lahat ng yan ay ang mga natutunan ko.
Lahat ng yan ang natutunan ko at sinuklian ako ng tunay na kasiyahan sa buhay.
"So wife, narinig ko na ang endearment mo. I find it sweet lalo pa at sayo galing." sabi niya ng makalapit sa akin.
"Haha, kunin mo nga yung shirt mo. Nakakaasiwa kang tignan diyan." sabi ko sakanya.
"Masanay ka na wife, paano ba yan hindi ako nagsusuot ng shirt sa loob ng bahay lalo na sa kwarto." nakasmirk na sabi nito. Psh.
Tumayo ako a kinuha ang shirt nito sa gilid.
"Baka lamigin ka hubby, magshirt ka." sabi ko at iniabot sa kanya ang damit nito.
"Mahal mo talaga ano wife? Haha, o sige na. Salamat sa concern wife, mahal kita." at inabot nito ang shirt na hawak at mabilis na sinuot iyon.
"Ang gwapo mo pala kanina hubby." sabi ko at isinandal ang ulo ko sa balikat niya.
"I know wife, kaya nga mahal mo ako diba?"
Napaalis ako sa pagkakadantay sa kanya.
Tsk.
"No, hindi kita minahal dahil sa panglabas na itsura mo. Hubby, walang reason ang pagmamahal. Walang dahilan, kasi isipin mo papaano pag nawala ang kagwapuhan mo? For example nasunog ang mukha mo ganun. Pero mahal pa rin kita. Mali ka, mahal kita dahil ikaw ang pinili ng puso ko. Ikaw ang ibinigay sa akin ng Diyos, yun ang dahilan nun." mahabang sabi ko sakanya.
"Your words hit me wife. Mahal kita, sobra.
Alam ko ang tinutukoy mo, you're right. Ang talino mo talaga wife." sabi niya at niyakap ako.
"Haha, wag ka na kasing bumabanat sa akin hubby. Mahal din kita."
"Pwedeng pakiss wife?" sabi niya.
Haha. Bakit nagpapaalam pa siya? Tsk, tsk.
"Go ahead, you don't need to ask for permission hubby."
Inilapit niya ang mukha niya at siniil ako ng isang halik.
~~
Wakas.
~~
Beautiful In White by Westlife ❤