Dianne's POV
Ang lamig ng hangin, pero ang init ng ulo ko. Paano naman nakatapat sakin sila Art at Sweetheart magkatabi samantalang ako eto nganga! Sarap ingudngod sa apoy ni Sweetheart kainis!
"Let's drink!" sigaw ng kung sinong poncio pilato na kasama namin, halo halo na kasi kami dito.
Kukuha na sana ako ng sarili kong bote when out of nowhere ay tumabi sakin si Baby A. He held my hands and put it on our back.
HHAB .. holding hands at back. In short tagu taguan.
Asar na tiningnan ko sya. "Problema mo?" tanong ko.
"Bakit ba ang init ng ulo mo?" kalmadong tanong nya.
"Siguro dahil jan sa apoy sa harap ko." sarkastikong sagot ko.
Umiiling lang naman syang tumingin sakin. Inirapan ko naman sya. Pero hindi nya talaga ako nilubayan ng tingin. Alam nyo yung tingin na may kasamang ngiti na pa mysterious effect? Yun yun eh .. sobrang nakakailang.
"Don't look at me like that .." tinampal ko yung pisngi nya para mapatingin sa ibang direksyon.
"Looking at you like what?" tanong nya in husky voice.
Nagkatinginan naman kami like there's no other people.
"Ok guys! Partner games tayo!" napalingon kami ng sumigaw yung isang babae.
"Kayo ba ang partner?" tanong ng isang babae samin.
I don't want to answer her 'no dahil masasaktan ako, but she's looking at us like waiting for an answer.
"Uhm .. no we're not." at dahan dahan nya kong binitawan.
You know the feeling na binitawan ka nya at unti unting lumayo.
Ouch! Sakit lang nun. Gusto kong magwala sa sakit.
At bago pa ako magwala ay tumalikod na ako at pumasok sa loob ng Hotel. Naiiyak ako sa sakit pero wala namang luha na gustong kumawala sa mata ko. kainis lang.
"Humbertooooo!!!" sigaw ko ng makita ko si Hubert na papasok ng hotel. Naka shades pa sya at may backpack.
"Ay hindi. Kaluluwa lang ako!" sakay nya agad.
"Namiss kita Humberto!" sigaw ko pa.
"Lelang mo. Saka wag mo nga ko matawag na Humberto. Gwapo gwapo ng pangalan ko eh!" saway nya sakin.
"Yun nga eh. Sana pangalan ka na lang!" natatawang sabi ko sinamaan naman nya ako ng tingin. "Peace! Ano palang ginagawa mo dito?" tanong ko.
"Wala napadaan lang aalis na din ako!" tumuloy kami sa reception area at inayos nya yung tutuluyan nya.
"Kyaaaaah! Magkatabi tayo ng room! So invited ka din pala dito Humberto!" pumapalakpak na sabi ko.
"Ayaw mo?"
"Teka bakit ang hard mo ngayon?" tanong ko sa kanya.
"Am I?" tanong din nya sakin. Napatango naman ako bilang sagot at sumabay lang sa paglakad nya.
Pumasok kami sa elevator.
"I heared your situation Dianne. Bakit naging ganon?" napapikit ako at napasandal sa wall.
"I don't know." naiiling naman nya akong tiningnan.
"Hindi naman talaga ako pupunta dito kung hindi dahil sayo, nung nalaman kong wala na kayo ni Art sobra akong nag aalala sayo. But I guess ok ka naman. " napatingin ako sa kanya. Then I smile.
"You guess so? Eh paano kung sabihin kong, i'm his mistress." yung tingin ni Hubert ay nag iba, tila nagtatanong at nagtataka.
Bumukas ang elevator at nauna akong lumabas.
"You can't do that to your self Dianne .." rinig kong sabi nya.
I stop and face him.
"I already did .." saka ako tumalikod at naglakad ulit. Di ko na nakita ang reaction nya.
Huminto ako sa pinto ng kwarto ko. "That's your room. This are mine." turo ko sa pinto nya. Napapatango syang lumapit dun at binuksan.
"Godnight Humberto." nakangiti kong paalam sa kanya.
"Aww please stop that name." nqgmamakaawa nyang sabi.
"Why that's so cool kaya!"
"Please?" pakiusap pa nya.
Napasandal ako patagilid sa wall sa pagitan ng pinto namin.
"Hmm .. Then goodnight Hum .." (ham) ngumiti ako sa kanya at tumalikod na.
"Then goodnight Yanyan." napatingin ako sa kanya at napangiti ulit.
"Then Humhum?" natatawang sabi ko.
"Yanyan." natatawang pumasok sya loob at iniwan ako.
"Humhum .. Yanyan .. Haha.." natatawa kong bulong sa sarili ko pagpasok sa loob.
Bago pa ako makatulog ay nakareceive pa ako ng text nya.
"Sweetdreams Yanyan .."
I smile. And I manage not to reply. Sonehow nakakagaan din ng pakiramdam na nandito si Hubert, perhaps i can be with him muna while i can't be with Art.
No. Malayo yun sa panakip butas. I treating him as a friend and he too .. treating me as his friend.
Then we're just friend.
Ang gulo! Haha
Kinaumagahan at last day namin ngayon dito. Sa function hall kung saan sabay sabay kaming mag aagahan ako dumiretso, i saw Hubert, nakatayo sya paharap sa dagat. Para akong nakakita ng kalaro ..
"Hi Humhum!" bungad ko agad sa kanya. Ngumiti sya sakin.
"Did you grab your breakfast?" tanong nya sakin.
"Not yet. Ikaw?"
"I'm fine with coffee .." napatingin ako sa hawak nyang kape. Napatango nalang ako at naglakad papunta sa buffet table.
Agad kong nakita si Art na nakatingin sakin nakapila din sya sa buffet. I smile at him.
"Morning Baby A!" agad na lapit ko sa kanya.
"Morning .." pasimple nya kong hinalikan sa ulo, mabilis lang yung wala talagang makakakita. "What's with you and Hubert?" tanong nya sakin habang pinaglalagay ako ng pagkain sa pinggan ko.
"Wala we just accidentally bump last night .." paliwanag ko sa kanya.
He look at me like I'm an alien.
"Wag kang paranoid walang namamagitan samin." natatawang sabi ko bago ako tumalikod.
Babalikan ko sana si Hubert para makasamang kumain pero agad na naningkit ang mata ko ng makita kong kausap nya si Sweetheart.
"Am I that beautiful?" malanding tanong nya kay Hubert. At mas malandi si Hubert dahil pinatulan nya ang kalandian ni Sweetheart. Ang sakit lang sa bangs ng dalawa na 'to, pero mas ok na din yun kesa naman si Art ang landiin nya.
"Oh yes you are .." malanding sagot ni Hubert.
Napapailing na lang ako sa landian nila ng bigla akong tawagin ni Hubert .
"Yanyan .." poker face kong tiningnan si Hubert.
"Oh? Tuloy nyo lang yang landian nyo .." sabi ko sa kanila at nag smirk kay Sweetheart.
"Magkakilala kayo?" takang tanong ni Sweetheart.
"You're stating the obvious .." irap ko sa kanya.
"She just ask something .." depensa ni Hubert. Napatingin ulit ako kay Sweetheart.
"Oh you're asking if you're beautiful? Well you are .." tiningnan ko sya mula ulo hanggang paa .. "In fact you look like barbie doll .." i smirk again at her .. "Maganda nga .. plastik naman .." may pang uuyam na sabi ko sa kanya.
Saka ako tumalikod at naglakad palabas, naramdaman ko naman na sumunod si Hubert sakin. Pinanindigan ko talaga ang pagiging platik ni Sweetheart, nakakapollute na kasi sya, aga aga sinisira nya ang araw ko.
Huminto kami sa buhanginan at naupo doon. Tinabihan ako ni Hubert.
"May tanong ako .." pambasag nya sa katahimikan. I just look at him.
"Mat tatlong ibon, binaril yung isa, ilan ang natira?"
"In logic, walang natira, nabugaw nung nabaril yung isa." sagot ko.
"Mali! Walang umalis." nagtataka akong tumingin sa kanya. "Wala naman bala yung baril eh! Haha" at sinundan yun ng nakakalokong tawa nya. Umiling lang ako sa kalokohan nya.
"Eto pa .. may kwento ako .. may magkakaibigan, si Bulag, si Duling at si Bingi, nagpunta sila ng sinehan, sabi ni Bulag, 'teka! bakit ang dilim dito?!' sabi naman ni Duling 'ayoko ng manood! pangit ng palabas! dalawa yung bida!' sabi naman ni Bingi 'tara labas na tayo! sira yung palabas! walang sound hahaha .." actually walang nakakatawa sa kwento nya, ang corny nga eh, but his laugh made me laugh too .. unti unti akong natawa sa kanya.
"Ano ok ka na?" nakangiti nyang tanong.
"Thank you .." i know ginagawa nya lang yun para pansamantalang makalimutan ko ang problema ko.
"Anong thank you! May bayad yun! Effort din yun ah!"
"Yeah right .." pairap ko syang tiningnan saka tumayo, pinagpagpag ko yung puwitan kong nalagyan ng buhangin, tapos tinulungan ko syang tumayo.
But suddenly, pag harap ko para lumakad nakita ko si Art, kakaiba yung tingin nya sakin. Sobrang lalim, patalikod syang humakbang at mabilis na tumalikod para lumayo. Hindi ko alam kung ano ang iniisip nya ngayon pero may hint na din ako.
Napabuntong hininga na lang ako sa ginawa ni Art.
"Wag kang mag alala kung hindi naman totoo .." napalingon ako sa sinabi ni Hubert.
Tama naman sya. Hindi ko naman sya pinag seselos pero kitang kita sa pagtingin ni Art kanina na nagseselos sya. At yun din ang iniisip ko, na iniisip ni Baby A na sinasadya ko ang lahat ng ito.
Nagsimula na kaming maglakad papasok sa loob; nagsisimula na silang kumain at minabuti kong maupo sa tabi nila Cass, nasa kabilang gilid ko si Hubert na animo nireserve talaga nila yung upuan para samin, unfortunately, nasa harap ko sila Art at ang hampas lupa nyang Fiancee .. sorry for the word pero nag iinit na naman ang ulo ko; idagdag pang di ako pinapansin at tinatapunan ng tingin ni Art.
Nagsimula na kaming kumain, at dahil wala namang kinuha na pagkain si Hubert dahil coffee lang daw sya ay inalok ko sya, afterall masyadong marami ang nilagay ni Art na pagkain sa pinggan ko.
"Humhum you want?" tanong ko kay Hubert at tinaas ang fork na may hotdog.
"No thanks Yanyan .." tanggi nya.
"You sure?" nakataas ang kikay na tanong ko.
"Yep. Ikaw ang kumain Yanyan .." ginulo nya pa ang buhok ko na tila isang batang paslit.
Pinagpatuloy ko yung pagkain ko, when I feel na kakaiba silang tumingin sakin.
"What?" pabulong na tanong ko kay Cass na katabi ko. Nginuso naman nya agad di Art, awtomatik na napatingin ako kay Art, then I saw him, playing with his food.
Pinagmasdan ko lang syang patayin ang patay ng karne, kawawang karne, na double dead ng aking mahal na jowa dala ng selos.
Somehow napapangiti ako sa inaakto ni Baby A! Ang cute lang! Nangalumbaba ako sa harap ni Baby A at pinagmasdan sya .. Then I ask them ..
"Guys .. ano ba ang sintomas ng nagseselos na tao?" i ask without looking at anyone, tanging kay Baby A lang ako nakatingin.
"Ahmm .. tumatahimik .." sagot ni Cass.
"Nagiging matamlay .." sagot ni Veronica.
"Mainit ang ulo .." sabi naman ni Karla.
"Pinapatay ulit ang patay na beef steak .." bahagya akong natawa sa sagot ni Dale. Kegago talaga.
"Hindi naman porke tahimik ang isang tao nagseselos agad, sometimes silence means he don't care anymore." napatingin ako sa sinabi ni Sweetheart. Masyadong obvious na pinagtatanggol nya si Art.
"Kausap ka? Hanggang dito lang yung conversation oh.." saka ako gumuhit ng imaginary line kung saan hindi sya kasali.
Masyadong pakielamera, inirapan ko sya at naiinis na tumayo. Sarap itaob ng table sa pagmumukha ng babae na yun. Mas mabuting mag walk out na lang ako, dahil baka masunog ang plastik na babae na yun sa nag aapoy kong tingin sa kanya.
The day went no good, dahil tila naging isang higad si Sweetheart, nagdadala sya ng kati, kating kati na akong upakan sya, masyadong syang naging linta kay Art. Kapit dito, kapit doon, kung makangiti wagas na wagas eh kung sirain ko kaya yang labi nya ng hindi na sya makangiti kainis talaga!
Until night come ..
Hinarang ako ni Art, no hindi pala, hinatak nya ako sa madilim na bahagi ng hotel at narinig ko ang salitang kanina pa naglalaro sa utak ko.
"You did it by purpose!" akusa nya sakin. I look at him like telling him, go on shout at me!
"Dianne i can't understand you .. masyado mong pinapababa ang sarili mo, you're being too much clingy to me, tapos ngayon ginagamit mo pa si Hubert para pagselosin ako, and you exactly did it, i'm jealous, i'm crazily jealous sa mga ginagawa nyo, sa inaakto nyo, sa titigan nyo at pati nadin sa tawagan nyo, but then what? Masaya ka na? Nagseselos ako. Ano? Pwede ka na bang tumigil?"
And that's the most hurtful word I heared, pinipigilan kong umigkas ang kamay ko dahil yun ang pinakahuling ayaw kong gawin ang saktan sya, pero that way hindi ko napigilan yung luha na tumulo sa mata ko, ang sakit marinig mula sa taong mahal na mahal mo yung mga salitang alam mong totoo.
"Yes. Mababa akong babae Art, nagpakababa ako para sa'yo, tinalikuran ko yung pangalan ko para sayo, eto na nga oh, sobrang baba ko na, halos wala na nga akong mukhang maiharap sa ibang tao, masakit marinig sa iba na ang tanga ko, pero mas masakit marinig sayo na napakababa ko, the word they threw on me are slapping on my face, but the word you said slap me here .. hard." tinuro ko yung dibdib ko, sa parte ng puso kong sobrang nasaktan.
Tiningnan ko sya one last time before I turn my back. Sobrang sakit mahalin si Art, to the point na konting salita lang nya ay nagpapasakit pa sa akin.
"Hubert open the door!" kalabog ko sa pinto ng kwarto ni Hubert habang patuloy pa din ang pagtulo ng luha ko. "Hubert i said op-"
"Bakit ka ba nagwawala jan?" di ko sya pinansin at tuloy tuloy na pumasok sa loob.
"Damn him! I hate him! No! I really really hate him!" naiinis na sabi ko. "Yet .. i still love him .." umiiyak na sabi ko at naupo sa sofa. Nakakainis kahit na anong gawin nya mahal ko pa din sya.
"Oh bakit? Para saan yang luha na yan?" napatingin ako kay Hubert.
"Alam mo sa lahat ng taong nagmamahal ikaw ang walang kwenta, diba dapat kinocomfort mo ko dito?"
"Eh diba dapat nagmu-move on ako?"
"Pasensya naman ah! Nakakagulo pa ako!" inis na sabi ko.
Padekwatro syang naupo sa harap ko at tiningnan ako. "Anong nangyari?" tanong nya.
"Nagseselos si Art, and he even accused me na sinasadya ko lahat yun." para akong isang batang nagsusumbong.
"Ginawa mo kasing alien yang si Art ayan tuloy, nasapian tsss .. Ano kaya mo pa yang whirlwind romance na relasyon nyo?"
"Kapag di ka tumigil sa kaka konsensya sakin isasalaksak ko sayo tong saging!" hawak ang saging na nahablot ko sa gilid.
"Hahaha .. " baliw lang na tumawa si Hubert sakin.
"Makalayas na nga dito. Wala kong matinong makausap eh!" tumayo na ako at tuloy tuloy na lumabas. At ang peste di man lang ako pinigilan.
Pumasok ako sa kwarto namin at nagsimulang mag ayos ng gamit ko, maaga ang alis namin bukas, pero bigla na lang akong nalungkot ng makita ko yung singsing sa daliri ko, yung binigay ni Baby A.
Naupo ako at tumanga sa harap ng bintana, narinig kong bumukas ang pinto, inakala ko sila Cass lang baka dumating na, but I didn't hear any noise .. Biglang kumabog yung dibdib ko when I hear his voice.
Alam ko, sa akin ay nagtatampo ka
Ramdam ko ,kitang kita sayong mga mata
Ang lungkot at ang inis
Namimis ko na ang i love you mo
Tingnan mo , di bagay pag nakasimangot ka
Mahal ko para sa akin ngumiti kana
Alam mo na mahal kita
Napalunok ako at dahan dahan napalingon sa kanya. I saw him .. si Art. Eto at hinaharana na naman ako.
Sorry na baby ko
wag kanang magtampo
Anumang nagawa ko sanay patawarin mo
Sorry na baby ko
Wag kanang magtampo o mahal kita
Namimiss ko na ang i love you mo
(baby sorry na)
Namimiss ko na ang iloveyou mo
(baby sorry na)
Namimiss ko na ang iloveyou mo
He's singing without any instrument. Parang naka glue yung mga mata namin sa isa't isa, hindi magkadkit ang mga katawan namin, merong isang dangkal na espasyo ang naghihiwalay samin. He's looking at me and I'm staring at him.
Pansinin mo ang pusong naglalambing baby ko
Para sayo , lahat ay gagawin
Alam mo na mahal kita
Namimiss ko na ang i love you mo
Sorry na baby ko
wag kanang magtampo
Anumang nagawa ko sanay patawarin mo
Sorry na baby ko
Wag kanang magtampo o mahal kita
Namimiss ko na ang i love you mo
Bawat salita na binibitawan nya ay pinapakinggan ko, dumideretso sa puso ko, gusto kong ngumiti pero mas minabuti kong huwag, I want to feel his sorry .. not by his song .. but from the word coming from his own mouth.
Baby ko, Wag kanang magtampo
O mahal kita , Namimiss ko na ang iloveyou mo
Akoy nakikiusap na sau , Please lang baby
Bati na tayo
Sorry na baby ko
wag kanang magtampo
Anumang nagawa ko sanay patawarin mo
Sorry na baby ko
Wag kanang magtampo o mahal kita
Namimiss ko na ang i love you mo
There's a real look .. sorry .. from his eyes. Alam ko nagsisisi na sya. Sa salitang nabitawan nya. Pero hindi naman masama na mag inarte paminsan minsan diba?
Sorry na baby ko
wag kanang magtampo
Anumang nagawa ko sanay patawarin mo
Sorry na baby ko
Wag kanang magtampo o mahal kita
Namimiss ko na ang i love you mo
(baby sorry na)
Gusto kong ipakita sa kanya na kahit na mababang babae ang tingin ng ibang tao sakin ay kaya ko pa ding pataasin ang sarili ko.
I am beautiful no matter what they say coz words can't bring me down.
Sabi nga sa kanta .. at hindi lang ako maganda. I am Dianneara Aragon, I have beauty and ...
brain.
---
Maligayang pagbabalik! HAHA.