Shaira's POV
Memory Monday [ PAST ]
"Ma?!" Tawag ko sa mama ko ng makita ko siya sa dining table. "Hmm? Baby? Ang saya mo ata ngayon?" Sabi naman ni mama pagkatapos kong ikiss siya sa cheecks. "Ma, Pa, Jas. Sa Juico University po ako mag-aaral. I'm planning to take up a business related course." Sabi ko. "Sa J.co? But I thought we already discussed this? You'll take a medicine course in our school." Sabi naman ni Papa. "But I don't like Medicine course. I'll be insane sa dami ba naman ng kailangan i memorize. Jas, will do. Diba?" Tinignan ko naman ang kapatid ko. "I am too young to decide." Sungit na sagot niya. Too young? 14 na kaya siya. 4 years na lang.
"Papa, Mama. Please?" Nagmakaawa na ako. Gusto ko talaga sa school na 'yun. "Running after your man of your dreams." Dinig kong bulong ng kapatid ko na pinandilatan ko ng mata. Makisama ka Jason! "We'll talk about it later for now, let's eat." Papa said. Napangiti na lang ako. Papayag na 'yan! Unica hija kaya ako.
**
"Will I fetch you after your class, baby?" Papa asked. "NO PAPA! I mean.. no, I'll go home by myself. Remember: your only daughter needs to be independent" I kissed his cheeks then winked at him. "Byebye, papa!" I bid my goodbye.
I was walking when I saw someone. Someone I love!
Lumapit ako. Patago siyempre. I eavesdropped.
"What? You shifted? What course?" Galit na sabi ng kausap niya. Aba! Lakas ng loob na sigawan ang soon to be husband ko ah?! Sarap sabunutan ng babaitang ito. "I'm sorry. I cannot disobey my mom." He did what?! Sino ba 'tong babaeng ito? Panira sa love story namin ng soon to be husband ko. "But. But." Hindi tinuloy nung babae kasi niyakap siya ng soon to be husband ko! Bago palang kami nagkakakirida na? Sipain ko mukha ng malandi na 'to. Was she his.... No! I am his soon to be wife. She couldn't be my soon to be husband's gf! I felt my eyes watering.
Nagsalita pa yung girl pero hindi ko na marinig ng maayos until I heard someone say "it's bad to eavesdrop, don't you know that?" Nilingon ko ang nagsalita. A tall white guy. "Pardon?" I said. Not that I didn't hear him but I just wanna be sured of what I heard. "I said it's rude to listen to others conversation." Cool niyang sabi. "Oh really? Who cares?" I snobbed him then turned to my soon to be husband's direction where I saw nothing. "Ayan! Wala na. Bwisit ka! Peste!" Iniwan ko 'yung lalaki na tumatawa. Madislocate sana ang panga mo.
**
"Class dismiss" Prof said. Kinuha ko na yung gamit ko and readied myself to get outside. "Miss Hartman, right?" A blonde chinita little girl said. "Yeah." I answered. "Can we be friends? We're classmates naman, you know." Muntikan na akong maparoll eyes kung hindi ko lang nakita sa malayo ang soon to be husband ko. "Pag-iisipan ko." Then I leave her alone.
Dating gawi. Before I go home I stalked him first. Hindi naman delikado dahil school-home lang siya. Pinagtataka ko nga kung sino yung girl kanina. She doesn't looked familiar. Nasa loob na kami ng village na tinitirahan niya buti na lang talaga taga rito 'yung pinsan ko kaya nakakapasok ako ng walang aberya.
He stopped in the middle of the road. Hala! Napsych ba niyang may sumusunod sa kanya? Mabilis akong nagtago sa isang kotse na nakapark. He turned around and stopped on my direction. Am I dead meat now? Ang lakas ng kabog ng puso ko. Yumuko siya. I felt relieved. May pinulot lang pala siya. Nang makapasok na siya ng bahay nila nagpunta ako sa gate nila at matagal na tumitig dito. Pwede na siguro ito, thank you. You safely got home.
**
Days. Months. Prelims. Midterms. Have passed.
Ganun pa rin naman ang daily routine ko. Yun nga lang hindi na sa bahay ako umuuwi kundi sa dorm ko. Hiniling ko na magdorm ako dahil pagod sa byahe kahit na hinahatid naman ako lagi. Pero syempre! Mahal ako ng mga magulang ko. Binibigay ang gusto ko. I know that they know the real reason why I chose to study at Juico University. Kahit nga pagdodorm alam na siguro nila yung dahilan. Para hindi ako umuwi ng gabi. Kung tutuusin nga yung dorm ko malapit sa bahay ng soon to be husband ko kaysa sa Juico University eh. Haha. I really love my supportive parents kahit na madalas silang wala because of business meetings. Siguro sa pagiispoil na lang talaga nila idadaan ang pagkukulang nila sa amin.
Ay! Nakalimutan kong sabihin na kasalukuyan kong iniistalk si soon to be husband ko. Ang pinagtataka ko lang ay kung bakita nilagpasan niya ang bahay nila.
"Miss? Kaano-ano mo ba iyang nasa hummer? Mayaman ha." Tanong ni manong taxi driver. "Opo. Mayaman nga 'yang asawa ko." I gave him a sweet smile. "Asawa? Ilang taon ka na ba? Aga mo naman atang nag-asawa? Saka bakit parang iniistalk mo? O baka naman nambababae siya kaya patago mong sinusundan?" Sandamakmak na tanong niya. Tsismoso kuya? "Tumpak mamang driver! My instinct is telling me that he's cheating on me. Bad po siya 'no?" I pouted and made a tsktsk sound. "Nakuu. Ke-tanga naman ata ng asawa mo? Sa ganda mong 'yan nakuha pang maghanap ng iba?" Ngumiti si kuya na sinuklian ko rin ng ngiti. "Tama po. Tama."
Bar.
Bakit siya magbabar? Dali-dali akong pumasok sa bar. Pagpasok ko parang gusto ko ulit lumabas. Ganyan ang amoy! Pinaghalu-halong pabango, beer at usok ng sigarilyo. WTF was this?
Hinanap ko siya. Ayun! Nasa pabilog na couch siya kasama ng mga barkada niya. The manwhores. Tss. Tumingin ako sa paligid. Wala na akong mahanap na pwedeng upuan. Napabaling ako sa may bar tender. May mauupuan pa. Lumapit ako roon. "What's your drink, miss?" Tanong niya. "Ladies' drink." Sagot ko. Hindi ako ignorante sa ganito pero ayoko talaga sa clubbing. People here were too wild.
Nilibot ko ang paningin ko. Buti na lang pala at wash day/last day na namin kaya hindi ako nakauniform. Nakakatatlo palang ako ng maramdaman kong nahihilo na ako. "WTF did you put on my drink?" Tanong ko sa bartender. "Did you drug me?" Tanong ko. Haist.
Dali-dali akong lumabas ng bar. Baka anuhin pa ako ru'n. Hindi ko na kayang ipaglaban sarili ko kung nagkataon. Nasusuka ako. Peste oh! Natipuhan pa ata ako ni kuya. Ayts. Hirap maging maganda kahit pa nakasimpleng shirt and pants lang. Tinry kong lumingon sa likod ko para makita kung may nakasunod sa akin ngunit bigla akong nahilo. Napasandal ako sa dingding.
Unti-unting bumigat ang mga talukap ng mata ko.
Sana walang magkaroon ng masamang intensyon sa akin dito kahit na wala na akong malay.
BLANK.
--
I woke up. Aww! My head. Minulat ko ang mata ko. How? How did I go home safely? Umuwi ba akong may kasama? Biglang kumabog ang dibdib ko. Suot ko pa rin ang damit ko kahapon. Hayy. Tumayo ako habang sapo-sapo ang ulo ko. Lumabas ako ng kwarto.
No one was here.
Okay. Whoever helped me to be home. Thank you.
Naligo ako at lahat-lahat. It's two in the afternoon already. Hala! Late na ako sa usapan namin ni Vann. Mabilis akong nakarating sa Juico University.
I fished my phone from my pocket and dialed Vann's number."I'm here. Where are you?" Bungad ko. "Gym, Shai." Sabi niya. "Okay." I hunged up. Ano kaya sasabihin ni Bestfriend? Nabili niya kaya sa Paris 'yung Dolce and Gabbana Shoes na gusto ko?
Pagkarating ko. "Hoy! Vann, asan ka?" I asked. "Here!" Nilingon ko siya at nakitang kumakaway-kaway sa akin. "What will you say that you can't say over the phone and where's my D&G?" Tanong ko. Bestfriend ko si Vann since bata pa kami. Magkaibigan kasi ang mga magulang namin. "Come here!" He shouted. Sinundan ko naman siya. "Ano?" Asik ko. "Let's eat first. I haven't taken my lunch since I'm waiting for you." Pangongonsensya niya. "Oh? Do I need to apologize now?" Masungit kong sabi."'kaw talaga. Tara na nga." Hinila niya ang kamay ko at kinaladkad na.
**
"Two piece chicken joy saka cheese burger, jollyhotdog, large fries and chocolate sundae. Hanap lang ako ng mauupuan." I tapped his shoulders. Umupo ako sa may couch sa may gilid. Ano naman kayang sasabihin nito at naglunch date pa kami? Pwe. Haha.
I scanned the place. Si Vann ang nagintroduce sa akin sa maraming bagay na mga taong average lang sa buhay ang madalas maka-experience. Minsan naiisip ko. Why poor people envy us? Kung tutuusin nga sila dapat ang kainggitan namin dahil lahat ng mga bagay at tao na nasa paligid nila ay totoo samantalang kami. USERS and PLASTICS. May favorite akong story na nabasa nung grade school palang ako. Yung rich father dinala niya yung son niya sa isang mahirap na pamilya sa probinsya para maipakita kung gaano sila kayaman at kahirap ang ibang tao. The father asked if he saw how poor that family was pero ang sabi ng anak ay kabaligtaran. No father, we're poor. We have one dog, they have threedogs. We have a pool, they have a river. We have walls to protect us, they have friends. And more. Basta favorite ko 'yun. Kung sino man ang gumawa nu'n Idol ko na.
"Vann!" I growled. Ipasok daw ba yung fries sa butas ng ilong ko? "You're in deep thinking." He stated. "Bwisit ka!" Punas-punas ko pa yung ilong ko. "Let's eat."
After we eat.
"What now?" I asked. "What, what now?" He asked with his forehead crampled. "What do you want to say? Isa 'no! Don't tell me I am just wasting my time here?" Inis kong sabi. "Wasting your time? You kidding me, aren't you? Inubos mo nga ang konting cash ko eh." He crinkled his nose. "Oh edi salamat. Ano na nga yun?" Sinawsaw ko yung bagong bili kong large fries sa bagong bili rin na vanilla sundae naman. We ordered again. Nabitin ako eh.
"I am leaving." I stopped. Tinitigan ko siya. "You're joking." Disbelief was written on my face. Sino na ang kasama kong kakain ng streetfoods? Sino ng manlilibre sa akin? No, he can't just leave. "No. I am not. After I drive you home now I'll go straight to the airport. My family will stay there for good." Sabi niya. Napatayo ako. Suminghot pa ako to stop myself from crying. BFF ko aalis! Who wouldn't cry. Bakit ba kasi isa lang ang kaibigan ko? Ampangit pa. Kidding! Hottie kaya ang isang 'to. "No. Ihahatid kita sa airport. Aba! Bestfriend mo ata ako." I said. I grabbed his hand and stood him up. "Hurry. May pupuntahan tayo." I said.
**
"Babye bestfriend sana pagbalik mo may pasalubong na ako!" Then I kissed him on his cheeks and hugged him. "Where's the money?" Tanong niya. Aba! Lokong 'to. Laging out of town or country pero never akong binigyan ng pasalubong. KURIPOT! "Just kiddin'. Memories are important than just a thing from me. It can be lost unlike memories that will stay here." Turo niya sa may banda ng puso niya. "Yuck, Vanny!" I said. Huminto siya at tinitigan ako ng maigi. "I'll miss you." He said. "Ako rin. I'll be waiting. Chat-chat pa rin tayo ah?" He tapped my head. "Of course. Update me with the progress of your relationship with your prince charming. Okay? Haha." Sinimangutan ko siya. "Asshole." I hissed. "I love you, too. Haha" sinapok ko nga. "Alis na!" Pagtataboy ko. "Yeah-yeah. Bye!" He walked away. Bye bestfriend!
Dumiretso ako sa Mall. Window Shopping lang. Wala ako sa mood bumili pero wala rin naman akong balak umuwi. Gusto ko lang maglakad-lakad. Tumigil ako sa may gitna ng intersection. Tumingin ako sa paligid. Who among these person destined to be part of my life? baka sa taong mga ito manggagaling ang makakasama ko sa buhay. Ayokong pumikit hangga't maaari. Sabi kasi dun sa nabasa ko na hindi mo alam yung taong nakatakda sa iyo ay nagkrus na ang landas niyo; tumalikod, nagsintas o kumurap ka lang kaya hindi mo nakita.
Hayy. Nageemo nanaman ako at bakit naghahanap pa ako ng lalaking nakatadhana sa akin kung kilala ko na kung sino ang lalaking ito? Soon to be husband ko syempre.
I decided to go home pero habang nakasakay ako sa jeep may naaninaw ako. I couldn't be mistaken. It was him. Pumara kaagad ako at sinundan siya.
Saan siya papunta? Bakit naglalakad lang siya? He stopped. 7/11? really? Marunong pala siyang pumunta sa ganitong store? Hinintay ko siya sa labas. May isang plastic siyang dala. Kumuha siya sa plastic. Ah. Icecream. Cute naman. Pumasok siya sa Village nila. Pinapasok naman ako ni Kuya. Nagthumbs up pa siya sa akin. Kilala na niya ako at alam na niya ang tunay kong pakay rito eh.
Sinusundan ko siya. Sa gilid lang ako naglalakad. Mahirap na baka matunugan niya ako. Lumingon-lingon ako. Teka. Sobra na ata siya sa paglalakad? Lampas na sa bahay nila. Lalo pang nagpagimbal sa akin ng bigla siyang huminto. Humanap ako ng matataguan. Luckily there was a car parked. Nagtago ako roon.
Ang tagal niyang nakatayo lang doon hindi umiimik, gumagalaw o kahit na ano ng bigla siyang humarap sa direksyon kung saan ako nagtatago. Parang nangyari na ito pero mas malakas nga lang yung pagtibok ng puso ko. Halos hindi na rin ako makahinga.
"Shaira Vheneese Hartman. Get out of that car, now."
PRESENT
"Shaira Vheneese Hartman-La Vierda, Get out of that car, now!" Napatalon ako sa kinauupuan ko na sapu-sapo ang dibdib ko. "You shocked me." I glared at him. "Ang hirap mong gisingin. I thought you will be awakened of my kiss but I was wrong. Tsktsk." Naglakad na siya palayo. Lumabas ako ng kotse at inayos ang sarili. I suddenly smiled when I remembered the familiar line he just said a minutes ago. Minus the La Vierda of course.
Binilisan kong maglakad. Ang bilis naman niya! Ang layo na nga! "GOTYA!" Kumapit ako sa braso niya. "Anong una nating sasakyan na ride?" I asked, amusingly. Ang layo kasi ng EK sa Pangasinan kaya nakatulog ako kanina. RIO GRANDE ang best na pampagising sa akin. "What do you like?" Balik niyang tanong. "Rio grande" Masaya kong sagot. Pumila naman kami. Napakunot ang noo ko. "Is there something wrong with my face?" I asked him. Iba kasi makatingin ang mga taong nagdaraan lalo na ang mga kasama ko sa pila. Oo, sanay akong pinagtitingin because of my stunning look but the way they look at me now was far different from before. Parang may ginawa akong kasalanan ah? "There's nothing wrong." Pinisil niya ang magkahawak naming kamay. Tumango na lang ako.
Sunod ay Junggle Log Jam. Gusto kong mabasa eh. Haha. Pagkatapos nu'n ay nagpunta kami sa isang Shop. Bumili kami ng Couple shirt. Tshirt sa kanya tapos muscle tee yung akin. Yung design syempre yung mascot ng EK tapos may nakasulat na sa taas ng logo ay yung kanilang tagline na "THE MAGIC IS HERE" Tapos sa baba nung shirt ay "BESIDE ME" Sa likod ay pinaprintan pa niya! "I'M HIS WOMAN" saka "I'M HER MAN". Yeah, corny but I find it cute and sweet.
Nagride pa kami ng Flying Fiesta, Anchors away, Extreme Tower Ride and lastly, Wheel of Fate. Konti lang nasakyan namin dahil marami masyadong tao. May fieldtrip ang mga mga grade schooler.
Magkayakap kami habang nakasakay sa ride. "I love you." He murmured near my ear then kissed my hair. "forever." He added. Napangiti ako. "I love you, too" I said and looked at him. Biglang huminto ang ride ng nasa tuktok kami. He smiled and held my chin. He leaned closer to me and leave no space between our lips. Nagumpisang magputukan ang mga fireworks na kinagulat ko. He leaned his forehead against mine. Nagtitigan kami na parang nanunuot sa kabuuan namin ang aming mga tingin. Ang ganda ng reflection ng iba't-ibang kulay ng mga paputok sa mata namin. Bigla siyang nagsalita. "They said if you see sparks in a man's eyes it's only means that he really loves the girl he is staring at."
---
May pasok na mamaya. I updated this and I finished at 1:42pm. Ang alarm ko ay 4:30am. Tutulugan ko na lang first subject ko na major ko. HAHA. Errors marami. hayaan na or correct me.
See you next update!