Ανεβηκαμε στο δωμάτιο μου και της τα είπα όλα, με λεπτομέρειες.. Είχε μένει με το στομα ανοιχτό..
-Μου κάνεις πλάκα τώρα, είπε συγκλονισμένη μόλις τελείωσα τη διήγηση.
-Καθόλου...αλήθεια ειναι..
-Δεν λες παλι καλα που ήταν στο σπιτάκι ο Φίλιππος?
-Αυτό λέω...
-Πηγές να τη φέρεις στον Φίλιππο και τελικά κατέληξες να κλαις στην αγκαλια του.
-Ναι..
-Ο Φιλιππος σε βοήθησε.
-Ναι..
-Ο Φίλιππος είναι καλός.
-Ναι..
-Ο Φίλιππος
-Ε σταματά πια , ο Φίλιππος και ο Φίλιππος!! Το κατάλαβα φτάνει! την διέκοψα.
-Σου είχα πει οτι δεν μου γεμίζει το μάτι ο Ορέστης!
-Ναι το θυμάμαι...
-Εισαι πολύ χαζή...
-Ποοοο σταματά ρε Άννα το καταλαβα!!
-Χαίρομαι!
***
Η ώρα περασε και μας πήρε ο ύπνος.
***
Μόλις ξύπνησα εγω και η Άννα.Κατεβήκαμε κατω στην κουζίνα για να φαμε πρωινό και να φυγουμε μετά απο λίγο.
-Άντε εφαγες? ρωτησα την Άννα.
-Ναι παμε, ειπε ενώ σηκώθηκε απο το τραπεζι.
-Πως θα πας ετσι ρε γεμάτη με μαρμελάδες στο στομα?
-Ωχ Έχω μαρμελάδα?
-Χαχαχαχαχα ναιιι!
***
-Σήμερα μην τολμησεις και μείνεις μονη σου! Να είσαι συνέχεια με κάποιον!! μου λέει η κολλητή μου στον δρομο.
-Εντάξει Αννουλα μου μην αγχωνεσαι..
-Πφφ καλά, μπήκαμε στο σχολείο και το πρωτο που είδα ήταν ο Φίλιππος να μιλάει με τον Άλεξ. Προχωρήσαμε προς τα μέσα και πήγαμε στο παγκάκι μας..
-Εύα.. με σταμάτησε η Άννα.
-Τι?
-Αυτός που ειναι χτυπημένος και κάθεται μαζί με τον Νεκτάριο, τον Βασίλη και την Αλεξία είναι ο Ορέστης?
Κοίταξα καλύτερα προς τα εκεί και όντως αυτός που ήταν χτυπημένος ηταν ο Ορέστης..
-Ναι... Ναι αυτός είναι...
-Εύα λέω καλύτερα να μην πάμε εκεί...
-Οχι, θα πάμε! Ελα! είπα και την τράβηξα απο το χερι...
-Γεια σας κορίτσια! μας είπε η Αλεξία.
-Γειααα, είπαμε ταυτόχρονα..
-Μπα? Ειχαμε τα μούτρα να έρθουμε σχολείο? με ρωτάει ειρωνικά ο Ορέστης.
-Ναι γιατί?
-Θα επρεπε να ντρέπεσαι για χθες! είπε ξανά και σηκώθηκε απο το παγκάκι.
-Εγώ θα επρεπε να ντρέπομαι? Μήπως εσύ δεν θα έπρεπε να έχεις ερθει απο την ντροπή?
-Παιδιά τι γίνεται? ρώτησε ο Βασίλης?
-Εσυ ρε μαλάκα πηγες να τη βιασεις και τώρα εχεις και το θράσος να της μιλάς? Αι στο διάολο ρε πουστη!! του λέει η Αννα.
-Οπα όλα, παιδιά τι λέτε?!
-Θα μάθετε και εσείς στην ωρα σας τώρα όμως σκαστε, ξαναμίλησε Η Άννα.
-Τι γίνεται εδώ? ακούστηκε η φωνη του Φιλίππου.
-Εσυ τι ανακατεύεσαι? ρωτάει ενοχλημένος ο Ορέστης.
-Γιατί ετσι γουσταρω... Και νομίζω οτι όταν σου εκανα τη μούρη κιμά, σου είπα επίσης πως αν δεν μείνεις μακρυά απο την Εύα θα σε στείλω στον άλλο κόσμο!
-Αχ φοβήθηκα τώρα, του απάντησε αυτός ειρωνικά.
-Θες να σου αποδείξω οτι μπορω να κάνω την προειδοποίηση πραγματικότητα? τον ρωταει απειλητικά ξανα ο Φίλιππος και παει να τον πλησιάζει αλλα τον εμποδιζω.
-Σε παρακαλώ Φίλιππε μην κάνεις τίποτα.. του είπα παρακλητικά στο αυτί και η έκφραση του μαλάκωσε για λιγο αλλά μόλις αντίκρυσε παλι το καθικι που ονομάζεται Ορέστης η έκφραση του σκλήρυνε ξανά...
-Φεύγεις τώρα! λεει απλα και ο Ορέστης τον υπακούει αφού όλοι τον κοιταζουμε με μισο μάτι.
-Χαλαρώστε ρε..τι εγινε? ρωτάει η Αλεξια.
-Θα σας πω στο διάλειμμα γιατί τωρα δεν προλαβαίνω.. απάντησα εγώ.
-Καλά, απάντησαν τα παιδιά με μια φωνή.
Σταθερεοποιησα καλύτερα την τσάντα μου στον ώμο και κατευθυνθηκα προς τις τουαλέτες των κοριτσιών μεχρι που νιωθω το χέρι του Φιλίππου να με τραβάει απαλα απο την μπλουζα.
-Που πας? με ρώτησε
-Εε..λίγο στις τουαλέτες.
-Τι να κανείς;
-Ε ουτε να κατουρησουμε δεν μπορούμε;
-Αμα πας για αυτό ντάξει τότε.
-Τα λέμε μετα εμείς εντάξει? τον ρωτησα.
-Εννοείται μου ειπε ενω πηγε να με φιλήσει.
-Μετα τα φιλιά...τον διέκοψα.
-Οτι πεις!
***
Ντριιιιν
Χτύπησε επιτέλους το κουδουνι του σχολείου για διαλειμμα.
Αρχισα να κατεβαίνω τις σκαλες για το προαυλιο αλλά οπως γυρισα είδα τον Ορέστη απο τον αλλο διάδρομο να ερχεται με κάτι φιλους του.Αρχισα να πηγαίνω λιγο πιο γρηγορα για να μην με προλάβει.
-Μπράβο σου τον έκανες αυτον τον μαλάκα?? ακουσα την φωνη του Ορέστη να μου λεει πριν καλα καλα κατέβω το τελευταίο σκαλι.
-Θα ήθελες πολυ να ησουν στην θεση του αλλά δεν ήσουν άξιος εμπιστοσύνης οπως βλέπεις, του απάντησα ενω συνέχισα να περπαταω.
-Α ναι?Εγω φταιω που μου το έπαιζες και δύσκολη? ειπε ενω με πηρε απο το χερι και με κολλησε στον τοιχο.
-ΑΣΕ ΜΕ ΗΣΥΧΗ ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙΣ! φώναξα.
-Οπα οπα ηρεμησε μωρο!
-Μωρο είσαι εσυ για αυτο φύγε μακρια για να μην βαλεις και δεύτερο κολάρο! του απάντησα με θάρρος και δεν έκανε τίποτα άλλο από το να φύγει.
-Ευααα! άκουσα κάποιον να με φωνάζει.
Γυρισα να δω ποιος ειναι..Η Αννα ερχεται τρέχοντας προς το μερος μου.
-Τι επαθες κοπέλα μου? την ρωτησα.
-Σου ειπα πριν να μην εισαι μόνη σου και δεν με περιμενες, είπε λαχανιασμένη.
-Ε σορρυ το ξεχασα μωρε..
- Τι το ξέχασες κούκλα μου? Νομίζεις δεν τον είδα τον άλλο τον μαλακα που σε κόλλησε στον τοίχο?? Αν δεν προλάβαινα να έρθω και σε χτυπούσε ο Φίλιππος θα με σκότωνε..
-Είδες όμως που δεν με χτύπησε?
-Πάλι καλά να λες.!!
-Εντάξει Άννα μου Πάμε τώρα για διάλειμμα..
-Άντε Πάμε..
Ντριιιιιν
-Ποοοο ρε χτύπησε κουδούνι! λεει αγανακτισμένη ή κολλητή μου..
-Καλά ηρέμησε τελευταία ώρα είναι.. Πάμε για μάθημα.
-Πάμε.
***
-Εύα γυρνάμε μαζί σπίτι ε? με ρωτάει ή κολλητή μου Μόλις χτυπάει κουδούνι για σχόλασμα.
-Ναι Ναι Πάμε.
Αρχισαμε να περπατάμε προς το σπίτι μου κουτσομπλεύοντας τους καθηγητές..
Όταν φτάσαμε έξω από την πόρτα του σπιτιού μου άνοιξα με τα κλειδιά μου και μπήκα με την κολλητή μου μέσα στο σπίτι. Ακούστηκαν γέλια από την κουζίνα.
-Λες να είναι εδώ η μαμά μου? με ρώτησε η Άννα.
-Μάλλον.. Για Πάμε να δούμε, της απάντησα και μπήκαμε στην κουζίνα. Τελικά όντως είναι εδώ η μαμά της Άννας.
-Γεια Σας! είπαμε ταυτόχρονα εγώ με την Άννα.
-Γεια σας κορίτσια, είπε ο μπαμπάς μου.
-Λοιπόν κορίτσια καθίστε γιατί θέλουμε να σας πούμε κατι, μας λέει η μαμά της κολλητής μου.
-Τι εγινε? ρώτησε η Άννα.
-Μετακομιζουμε, της απαντά η μητέρα της.
ΓΕΙΑΑΑΑΑΑ
Τι κανετε??
Όλοι καλά?
Και εγώ καλά!
Στα αρχιδια τους.
Εσύ υποσυνείδητο ΣΚΑΣΕ!
Παιδιά Βοήθεια μιλάω μόνη μου.😢😢
Τεσπα..
ΑΝΕΒΑΣΑ!!!
Πως σας φάνηκε το παρτ?
Πατήστε ★ και κάντε και ενα 💬 για να πείτε γνώμες..
Τα λέμε!⏳
Φιλιααα😘