KINAGABIHAN gaya ng napag-usapan nila Mark kasama ang mga kaibigan niya ay isinakatuparan nga nila ito. Agad nilang ikinabit ang secret CCTV sa opisina ni Mr. Suarez ang bise president ng kumpanya ng ama. May ikinabit din silang mini-microphone sa ilalim ng mesa nito upang marinig nila ang bawat sinasabi nito.
"What do you think mga bro, magwork kaya ito?" Tanong sa kanila ni Rain.
"Sana bro, dahil kung hindi ay babasagin ko ang two balls ng lalaking yun." Sagot ni Tyrone na kinatawa ng mga kaibigan. "I think, tapus na ang trabaho natin dito? Kaya mauna na ako sa inyo." Maya ay paalam ni Tyrone sa mga ito.
"Tst! Ang sabihin mo ay may namissed ka lang sa bahay mo Javier." Ani JB.
"Ganun talaga kapag meron nagpapatibok nito." Sagot naman ni Tyrone sabay turo niya ng bandang dibdib bago niya tinalikuran ang mga ito.
"Thanks for the help mga bro." Maya ay pasalamat ni Mark sa mga ito.
"Nhaaaa.....what friends for." Anang luko-lukong si Jeb sabay akbay nito kay Mark. Seryoso ang mukha nito na tila ang layo ng iniisip. Na siyang ipinagtaka ng mga kaibigan niya.
"May problema ba tayo Hernandez?" Takang tanong dito ni Mark.
"A-ano? Wala, bro, may iniisip lang ako." Sagot nito. Ngunit tila hindi kumbensido ang mga kaibigan niya sa sagot nito pero pinili na lang nilang manahimik.
Matapus nga ang trabaho nilang magkakaibigan ay agad nilang tinungo ang kani-kanilang mga sasakyan at nagsiuwian. Si Mark naman ay sa bahay ng magulang ni Kahlan agad siya tumuloy. Meron daw kasing hinandang dinner ang ina ng dalaga.
Agad inipark ni Mark ang dalang sasakyan sa labas nang tahanan ng mga Mendoza bago siya lumabas ng sasakyan. Nagdoor bill muna si Mark ng marating niya ang mean gate ng malaking bahay. Hindi rin naman nagtagal ng may magbukas noon. Kaya agad siyang pumasok sa loob at nasa labas pa lang siya ay dinig na niyang tila nagkakatuwaan sa loob ng malaking bahay.
"Ehmmm....good evening." Bati ni Mark na bahagyang tumikim muna upang makuha ang atensyon ng mga ito. Ang lahat naman ng naroon ay napatingin sa kanya. Ng makita naman siya ni Kahlan ay agad itong tumayo at nakangiting nilapitan ang seryosong si Mark. Hindi kasi nakaligtas sa mata ni Mark ang lalaking katabi ni Kahlan sa kinauupoan nito bago siya dumating.
"Hey! are you okey?" Agad ditong tanong ni Kahlan at agad nitong ginagap ang kamay ng binata.
"Yeah! I'm fine. I'm just miss you." Sagot nito na agad dinampian ng halik sa labi si Kahlan. Wala siyang pakialam kung may nakamata sa kanila. Dahil gusto lang nitong iparating sa mga itong Kahlan is only for him. Ayaw niyang may kahati siya sa babaeng mahal niya. At sa isiping yun ay biglang lumundag ang puso ni Mark na para bang nasagot ang mga katanungan sa isip niya nitong nagdaang mga araw kung ano ba ang totoong pagtingin at nararamdaman niya para kay Kahlan.
"I miss you, too." Sagot dito ni Kahlan at agad siyang inakay.
"Kumusta ang trabaho, iho?" Agad na tanong ng ama ni Kahlan ng makalapit sila sa mga ito. Tila nagmamalaki ang ginoo sa mga taong kasama nila.
"Doing good, tito." Tipid nitong sagot matapus nilang maupo ni Kahlan.
"Siya nga pala, siguro ay nagtataka kayo kung sino siya." Anang ama ni Kahlan na naupo ng tuwid. "Gusto kung ipakilala sa inyo si Mark Anthony Villagas." Pakilala ng ginoo kay Mark. Tipid namang ngumiti si Mark sa mga ito.
"Kaano-ano mo si Marco Antonio Villagas, iho?" Tanong ng lalaking nasa harap ng kinauupoan nila Mark at Kahlan.
"His my Dad, Sir." Sagot nito.
"Oh! so, you mean you are the owner of MAV Restaurant. One of the high class restaurant here in Manila?" Ang tila hindi makapaniwalang tanong ng lalaki kay Mark.
"Something like that, Sir." Sagot nito.
"How do you meet Kahlan by the way, iho?" Pag-iiba nito ng tanong. Pakiramdam ni Mark ay nakatutuk sa kanya ngayon ang maraming camera. At uulanin siya ng maraming katanungan. Ngunit para kay Kahlan ay handa niyang sagotin ang itatanong ng mga ito sa kanya. Wag lang sabihing layuan niya ang dalaga dahil makakapatay siya ng tao.
"We'll it's a long story, Sir if how I meet Kahlan." Sagot nito sabay tingin niya sa mukha ni Kahlan at dinala niya sa kanyang labi ang hawak niyang kamay ng dalaga at hinalikan niya ito.
"Yun ang pinaka magandang nangyari sa buhay ko ang makilala siya. Everything change when I meet her. She is a amazing girl. At ayaw mawala ang taong ito sa buhay ko. Ayaw kung may kaagaw ako sa kanya. She is my everything and I love this girl." Anitong kinalaki ng mata ni Kahlan. Hindi kasi niya akalain ang huling sinabi ni Mark. Mark love her. Parang gusto tuloy niyang magtatalon sa tuwa dahil sa tinuran ni Mark.
"M-mark."
Tanging lumabas sa bibig ni Kahlan matapus ang narinig niya ngayon sa binata.
"Oh! Ang sweet naman." Tila kinikilig na saad ng babaeng katabi ng lalaking nagtatanong kay Mark.
"Okey! later niyo na ituloy kung ano man yang usapan niyo dyan at ang dinner ay handa na." Boses ng ina Kahlan.
Agad namang nagsitayuan ang mga ito upang dumulog sa hapag kainan.
"Mark?"
Mahinang tawag ni Kahlan kay Mark.
"Ang lahat ng narinig mong sinabi ko ay totoo yun. I love you Kahlan. Yun ang sinasabi nito." Ani Mark sabay kuha niya ng kamay ng dalaga at dinala niya yun sa kanyang dibdib. At ramdam naman ni Kahlan ang tibok ng puso ni Mark.
"Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko." Matapat nitong aniya. "It's okey, handa naman akong maghintay. Just stay with me ay kuntento na ako doon." Anito. Napangiti naman si Kahlan sabay tingkayad nito at inabot niya ang labi ni Mark at dinampian niya ito ng halik.
"I love you, too, Mister snobber." Ani Kahlan na kinalapad ng ngiti ni Mark.
"I knew it. I knew it that you love me, too." Ang masayang ani Mark. Masaya ang dalawang sumunod sa mga itong dumulog sa hapagkainan kung saan nakahanda ang dinner. Ipinaghila ni Mark ng upoan si Kahlan bago siya naupo sa tabi nito.
Tahimik ang bawat isang kumakain. Tanging kalingking ng kutsara't tinidor ang maririnig mo. Tila walang gustong magsalita hanggang matapus silang kumain. At si Mark ay naging magana lalo ng kumain siya dahil parang nawalan siya ng tinik sa lalamunan at nasabi niyang mahal niya si Kahlan at mahal din siya nito.
Makalipas ang halos isang oras na pamamalagi ng mga bisita ng magulang ni Kahlan ng magpasya ang mga itong umuwi na. Napag-alaman din ni Mark na kapatid ng ama ni Kahlan ang ginang na nandoon.
"Your coming with me?" Mahinang tanong ni Mark kay Kahlan. Isang tango naman ang isinagot nito kay Mark. "Kukunin ko lang yung mga gamit ko sa room ko. Just wait me here." Ani Kahlan na agad umakyat sa ikalawang palapag ng bahay nila kung saan ang kwarto niya.
"Mom, Dad, doon ulit ako matutulog sa bahay ni Mark." Ani Kahlan na dala ang mga gamit niya. Natawa naman ang kanyang ina.
"May magagawa pa ba kami e dala muna ang mga gamit mo anak." Anang ina ni Kahlan na kinatulis ng nguso nito.
"Mommy, talaga." Anito sa ina.
"Oh! siya mag-iingat kayo sa daan." Habilin ng ina ni Kahlan sa kanila.
"Yes! Mom."
"Sige po, tita, tito. Alis na po kami." Paalam ni Mark sa mag-asawa at tinanguan naman si Mark ng ama ni Kahlan. Agad na binitbit ni Mark ang dalang gamit ni Kahlan gamit ang isa niyang kamay, habang ang isa naman niyang kamay ay nakapulupot sa baywang ng dalaga. Ng marating nila ang sasakyan ni Mark ay agad nitong inilagay sa passenger seat ang mga dalang gamit ni Kahlan bago niya ito ipinagbukas ng pinto. At ng makapasok sa loob ng sasakyan si Kahlan ay saka nagmadaling gumawi sa driver's seat si Mark. Ng makaupo sa driver's seat si Mark ay tiningnan nito ang mukha ni Kahlan na ipinagtaka ng dalaga.
"M-may dumi ba ako sa mukha?" Takang tanong nito kay Mark.
"Nothing, gusto ko lang titigan ang magandang mukha ng mahal ko." Anitong nagpakilig kay Kahlan. Ang sarap pala sa pandinig at pakiramdam ang marinig mo mula kay Mark ang katagang 'mahal'."
"I love you, honey." Ani Mark. Gusto niyang ulit-uliting sabihing mahal niya si Kahlan at hindi siya magsasawang iparinig yun sa dalaga.
"I love you, too." Sagot dito ni Kahlan. Kung isang Mark Anthony Villagas ang magsabi sa kanya ng I love you araw-araw ay hindi siya magsasawang pakinggan yun at sagotin ng I love you, too.
Agad na tinawid ni Mark ang pagitan ng mga labi nila at siniil niya ng halik si Kahlan. Agad din namang tinugon ni Kahlan ang puno ng pagmamahal na halik ni Mark.
"Hmmmp.....M-mark."
Hindi maiwasan ni Kahlan na hindi kumawala ang munting ungol sa kanyang mga labi habang magkahinang ang kanilang mga labi. Tila nakakawala ng tamang katinuan ang halik ng binata. Kahit ganu katibay ang loob mo ay alam ni Kahlan na magiging marupok ka pagdating sa binata.
Kapwa nila habol ang hangin ng maghiway ang kanilang mga labi. Hindi mo mailalarawan ang sayang nararamdaman ng dalawa at naging malaya sila upang iparinig at iparamdam ang tunay nilang feeling sa isa't isa.
Magkahawak kamay sina Mark at Kahlan ng start niya ang sasakyan hanggang patakbuhin na ito ng binata. At habang binabaybay nila ang daan pauwi sa bahay ni Mark ay ini-on ni Kahlan ang sterio ng kotse ni Mark. At tamang tama namang nakaplay ang kantang 'Closer You And I' sa isang FM radio station.
The closer I get to touching you
The closer I get to loving you
Give it a time
Just a little more time
We'll be together
Every little smile
That special smile
The twinkle in your eye
In a little while
Give it a time
Just a little more time
So we can get closer
You and I
Then could I love you more
So much stronger than before
Why does it seem like a dream
So much more so it seems
I guess I found my inspiration
With just one smile, you take my breath away
So hold me close
And say you'll stay with me now
"Say you'll stay with me now, honey?" Pag-uulit ni Mark ng lyrics.
"Yes! I'm gonna stay with you now, honey." Ang nakangiti naman nitong sagot.
"Wala ng bawian yan, honey. Dahil talagang hindi ka na makakawala sa akin. Your going to stay with me till my last breath." Anito.
"And I'm going to stay with your side till our last breath." Sagot ni Kahlan na kinangiti ni Mark.
Pagdating nila sa bahay ni Mark ay agad nito inipark ang sasakyan. Hindi na rin hinintay ni Kahlan na ipagbukas siya ni Mark ng pinto dahil kusa siyang bumaba at hinintay ang binata. Agad namang kinuha ni Mark ang mga dalang gamit ni Kahlan at binitbit niya yun bago sila sabay na pumasok sa loob.
Hindi pa man nakakaupo ang dalawa ng magring ang tawagan niya. Kaya agad niyang ibinaba ang mga bitbit niyang gamit ni Kahlan at naupo siya sa couch. Ng makita niya ang tumatawag ay napangiti siyang sinagot ito at pinaupo niya sa kanyang tabi ang dalaga na agad namang tumalima.
"Hello. Dad, kumusta ang bakasyon?" Ang masaya nitong tanong sa ama.
"It's great, son. How about you, may good news ba tayo?" Anang kanyang ama na halata sa boses nito ang saya.
"Of course, Dad. I have a good news at sa tingin ko kailangan ko na talagang magbanat ng buto ng may matatawag din ako in the future na anak. Yun bang paggising mo sa umaga ay katabi mo ang mahal mo at maaga mong maririnig ang boses ng mga anak niyo. At bago ka matulog sa gabi ay ang mukha ng mag-iina mo ang makikita mo." Anito sa kanyang ama.
"Son, it's not bad. I like that, gusto ko rin magkaroon ng apo. Nakakainggit ang ninong Aljhon mo. Dahil may apo na siya e ako wala pa. Sana ako rin magkaroon na rin." Ani Marco.
"No worries, Dad. Malapit na. Kaya pag-uwi niyo dito ni Mommy sa Pilipinas ay ihanda niyo na ang sarili niyo dahil hindi ko na talaga pakakawalan pa itong girlfriend ko. I love her very much, Dad." Anito sa ama na kinailing ni Kahlan ngunit napangiti rin siya dahil talagang handa siyang ipagmalaki ng binata. Hindi man lang ito nagpaligoy-ligoy sa kanyang ama. Parang kaibigan lang niya ang kausap at nagsasabi dito kung gano niya kamahal sng girlfriend niya. This man make her feel in love again and again. Mahal niya ito at wala rin siyang planong pakawalan ito. Not bad kung si Mark ang magiging ama ng magiging anak niya. Saan pa siya, Mark is complete package for her. That's why he love this guy start seducing her.
TBC.
➡Alam na this kung saan tayo papunta sa........kama para----------matulog. Kayo talaga iba naman iyang iniisip niyo. Syempre matutulog kami ni Mark este sila ni Kahlan with kapa-kapa ng---------kumot....hahaha!!!! Thank you for reading and God Bless.