A/N: Guys.. sorrii.. late update.. overload ang utak ko ngayon e.. tapos na-corrupt pa yung gawa ko sa laptop ko T.T . kaya pagpasensyahan nyo tong U.D na toh.. Sorry po talaga..
~whimsy~
------------------------------------------------------------------------------------
CHAPTER 22~don't judge a book by its cover
I
I always remember the times we had shared
the laughter and cries that now cannot be heard
Now love, my heart breaks into pieces
Cause I will never feel your sweet kisses
II
Tell me..Please tell me you still love me.
Cause in my heart, I'd never set you free
i'll always keep you and protect you and that I swear
I had whispered all of it into the thin air
III
My love, now you seem so far away
But still I can see your hand's sway
Can you feel it? My heart will be yours forever
And I promise that our love will end to never.
*original na gawa ko yan :D para sa HUMANITIes*
Lecheng English Literature yan!
*krrookk*
Wahh! Kumukulo na tiyan ko.. gutom na ako.. di ko na pinaganda ang poem ko basta may maipasa!
Ipinasa ko na yun sa English teacher namin.. inintay talaga ako?! Pssh! Parang elementary lang .. kapag hindi nakapag- recite ng multiplication STAY! -_- nakakainis kasi yung bf kong magaling! Wala na ngang ginawang tama iipitin pa ako!
“maam.. pwede next meeting na lang ako magpasa?” I beg her
“Im sorry??” ai! English teacher nga pala toh! Style naman nya di nya ako naiintindihan.. wew!
“ahmn, can I pass my work next meeting?” so inulit ko yung sinabi ko,, inenglish lang e!
“why then?”
“I don’t have any idea.. I can’t start my poem” I said.. dudugo na ilong ko >.< nasabi ko ba sa inyo na I hate that effin subject!?
“don’t say yes! We need to submit it today, right? It will be unfair to all of us if you accept her unacceptable reason! You’re a teacher so you must know it” and guess who’s that epal..
english- english pa.! pakialamero talaga -__-
“yeah.. I knew it Kevin. You don’t need to inform me.. I know what Im going to do”
EEEHH??!! O.O
“Good. So don’t let her pass! If she’s not able to finish it let her stay here and wait for her”
Huwhaaat?! Paano nya nasabi ang lahat ng yun! Estudyante na ngayon ang nag- uutos sa teacher?! Omoh! Kevin! >.<
After 30mins..
“pass your piece!”
OMG! Wala akong nasulat kahit ano! Wala talaga akong maisip e! TT0TT
“class dismiss”
Kyyaah! Ligtas ako! Hahahah.. akala ng Kevin na yun ha! Kinuha ko na yung bag ko.. kainan na! yeeey!
“nakapag- pasa ka?” ohhww.. men..
“ahh.. ofcourse I did!” I lied.. then he walked away from me.. my beloved boyfriend who doesn’t treat me as her girlfriend.. well maybe I’m too assuming that he’ll be a good boyfriend to me!
“you lied” I heard someone whisper into my ear.. and it ughh.. grrr..
“Kevin.. I wanna …”
“stay” he said coldly
My God! Ano ako? Aso? Stay?!no! I don’t!
“miss manalo! Hey!”
“ay kabayo ka!” bigla akong natauhan muli.. okay.. back to the reality
"at sinong kabayong sinasabi mo!!!?" napatindig sa kinauupuan nya si Maam
"wala po maam.. nagulat lang"
At ayun nga nangyari napa- STAY akoo.. kasi di ako gumawa.. at dahil nun..napilitan akong gumawa! ipinasa ko na yung ginawa ko.. NOSEBLEED EEEHH AMP!
“at last your done Ms. Manalo! I’ve been waiting for you ! inabot na ako ng gutom dito!” sabi nung teacher namin
“psh! Sino ba kasi may sabi na intayin ako?” I whispered
“Ms. Jana.. Are you telling something?”
“aayy.. nothing maam!”
“hhmmn..” binasa na nya yung gawa ko.. tapos inayos ko na ang gamit ko para makapag- lunch na. palabas na ako ng room ng magsimula magsalitang si maam
“nice.. about Love? Inspired huh?” napalingon ako sa kanya na nakatingin pa din sa binabasa nya
“no maam.. yan lang po talaga pumasok sa isip ko” inspired daw.. e tinatamad nga ako. Dumudugo ilong ko pag English!
“so.. totoo pala yung kumakalat na balita na you and Kevin have a commitment” taglish speaking na English teacher.. whew? And so? She don’t care if we’re committed. Nginitian ko na lang sya.. alam na pala ng madami ang tungkol sa amin kahit hindi pa ganun katagal bago nagsimula.
“wala naman po sigurong masama maam, di ba?” nginitian ko syang muli
“tsk.. tsk,, tsk” Napailing lang sya sa sinabi ko.. may mali ba? Ai makaalis na nga.. “the title of your poem?” tanong na naman nya.. di pa ba sya nagugutom? Kasi ako gutom na gutom na kasalanan toh ng Kevin na yun !
ayy.. wala bang title? tiningnan ko yung ginawa ko at wala nga.. wala ako maisip kaya "My Love Will Never Die" yun na lang isinulat ko.. ansavaaveeeh?? hahahah inabot ko na ulit yun sa teacher namin.. "maam.. may i have my lunch now?" gutom na talaga ako!!!
"My Love Will Never Die.......nice" di ko na sya pinansin.. bahala sya kung ano sabihin nya basta may naipasa na ako!
pumunta na agad ako ng canteen at umorder ng pagkain ko..
wala akong makitang kakilala.. or classmates ko..
asang lupalop na kaya ang mga yun?!
i took 1 1/2 rice :D
after ko kumain.. bumili ako ng STIK- O at saka chocolate crinkles!! kkyaaahh!! kakamiss maging bata..
isinubo ko yung isang stik- O at itinago sa bulsa ko yung tira ^.^ inilibot ko yung tingin ko sa canteen.. wala talaga sila.. kahit isa sa mga classmates ko wala! e san naman kaya nagpunta? rapture na ba?! e bat ang dami naiwan!
Si Xiv din.. awww.. matagal- tagal na din kaming hindi nag- uusap nun.. galit kaya sya?
*TING*
aha! Bat ngayon ko lang naisip yun?! ano ba ang purpose ng cp?? tinext ko agad si Kevin
to [Kevin_SUNGET] wait.. mapalitan kaya ang name nya dito?? ^^
to [HUBBY_Kevz] ohh.. ayos ba?? :D
ui.. asan ka ba? asan kayo?
*sent*
pagkasend ko nun.. umupo muna ulit ako at inintay ang reply nya...
3mins..
5mins..
ang tagal naman magreply! amp!
10mins..
*crraaacckk*
paubos na stik- O ko e! wala pa din.. >.<
30mins..
*bbrrtt*
ayun sa wakas!
from: [HUBBY_Kevz]
engot! halfday lang tayo ngayon!
eehh??! halfday lang kami ngayon?!!!! bakit di agad nila sinabi!! TT0TT ang tagal ko kayang nag- hintay sa wala!! kainis!!
*relpy*
bakit di mo agad sinabi?! kainis ka!
*sending failed*
aggrr! bat wala na akong load?!! teka.. kelan pa ba ako nagload???
last month pa ata yun e.. yae na yun!
umuwi na lang agad ako..
wala pa si mama.. kaya wala pang lutong pagkain..
nag- instant noodles na lang ako..
umupo ako sa sofa at kinuha yung chessboard at chess pieces
habang inaayos ko yung position nung mga chess pieces naalala ko yung time na.
nagpunta si Kevin dito sa amin.. maghapon kaming nag-chess at hindi man lang ako naka- mate kahit isa!! ang daya nya!!
buti pa nung hindi pa kami
ang dami naming memories together.. kahit asaran lang!
samantalang ngayon ...
wew.. nevermind..
"lagi na lang akong iniiwan ng mga taong mahal ko"
biglang sumagi ulit sa isip ko yung ikinuwento ni Kevin sa akin..
ang dami nyang naikwento nun sa akin..
bakit ngayon ko lang napagtanto ang lahat?!
kaya ba ganun sya?
8 yrs. old pa lang sya nung iwan sya ng Mommy nya..
yung dad nya.. my other family na
namuhay na sya nun mag- isa..
tanging sustento lang ng magulang nya ang bumuhay sa kanya..
"hindi masarap mabuhay..alam mo yun?"
yung mga salitang binitawan nya.. totoo at galing sa puso.. ramdam ko din yung kalungkutan nya
ang dami kong nalaman nun tungkol sa kanya.. parang nakilala ko agad sya..
pero bigla sya nung tumigil sa pagkukwento..
bitin ako e! at bumalik na naman sya sa pagiging basagulero nya..
ngayon alam ko na ang dahilan..
wala tayong karapatang husgahan ang tao
depende sa panlabas nitong katauhan..
I'm sorry Kevin.. hinusgahan din kita kaagad.. Yaan mo.. Promise di kita iiwan kahit anong mangyari.. Ipapakita ko sayo na may tao pang handang dumamay sayo.. at ako yun..
--------------------------------------------------------------------------------------