Sakallarındaki yağmur damlalarıydı
Saçlarımdaki papatyaları yaşatan.
Sonra sen tek bir kelamsız gittin.
Papatyalar kırıldı sana.
Saçlarım kırıldı.
Dahası,
Kalem sırtını döndü şiirlere.
Senden önce rüzgar görmeyen yüreğim,
Senden sonra fırtınanın esiri oldu.
Sen şu gelme işini,
Biraz erkene al bence sevgili.
HAVVA ÖZDEMİR-GECEMİN KÖRDÜĞÜMÜ