Thank you thank you so much sa mga nag like, nag fan and nag add nito sa list nila. naiinspire tuloy ako sa inyo. hahaha. wala akong speech. thank you talaga. :) ♥ XOXOX
Please spread, vote and comment ha? thanks guys. ♥♥♥
**Nathan's POV**
Ano nanaman ba yung maling ginawa ko? Ano ineexpect nya, luluhod ako? Eh magpapakasal lang naman kami kasi gusto ni lolo tapos gusto nyo luluhod pa ako? Asa sya!
Kaya lang, nagalit nga ata sa akin. Malay ko bang hopeless romantic yung babaeng yun! Gusto pa naman ni tanda, bigyan ko si ugly stick ng engagement ring. Tss.
I stared at the ring. Nakakainis yung ugly stick na yun. Nag-effort na nga akong bumuli ng engagement ring para sa kanya tapos minsan nya lang ibabato sa akin? The hell was that?! Ba;t naman kasi gusto pa ni tanda na bigyan ko ng engagement ring yun eh! Ang arte!
Sumandal ako sa motor ko tapos kinuha ko yung phone ko. I dialled the old man's number.
"Oh? Something wrong?" he said pag sagot nya ng phone nya.
“Ayaw naman tanggapin yung singsing eh! Ang arte!” I told him.
“Oh, really? Teka nga at tatwagin ko si Gianna.” He said tapos, after a few moments, naka-conference call na kami kay ugly stick. “Hello Gianna? Ayaw mo raw tanggapin yung engagement ring ni Nathan?”
I heard ugly stick groan. “Ang bilis naman magsumbong ng lalaking yun. Pano ba naman 'lo, binato lang sa akin yung lalagayan ng singsing! For heaven’s sake, I’m a girl!”
“So gusto mo, lumuhod ako?” I asked.
“Teka. Andyan si handsome idiot, 'lo?!” she blurted out.
“Sira. Naka-conference call tayo.” I told her.
“Nathan. Gianna.” The old man interrupted. “Hanggang dito ba naman sa conference call, nag-aaway kayo?”
Natahimik si ugly stick. Sya lang naman yung maingay talaga eh. “Sorry po, 'lo.”
“Apology accepted. Now, Gianna, tanggapin mo nalang yung singsing. I need to dash. May meeting pa ako.” Sabi ni tanda.
Ugly stick snorted. “Ays! Kung ibabato nya lang uli sa akin yung singsing, nevermind!”
“Aba, ugly stick, gusto mo nga ata akong lumuhod?” I teased.
“Shut up, you idiot!” she yelled. “Bahala ka sa bu– aaaaaahh!!! *beep*”
“Gianna? Hello Gianna! Gianna!” old man called.
“Ugly stick!” sabi ko naman.
Biglang sumigaw tapos papatayin yung phone!? Ano yun?!
“Nathan, go find Gianna. I really need to dash. Call my secretary pag nahanap mo na si Gianna, ok?” bilin sa akin ni tanda.
I sighed. Napano ba yung babaeng yun? “Fine.” I said and hanged up then rode my motor and drove away.
**
**Gianna’s POV**
Oh, God.
Ba’t ba ang sakit ng ulo ko? Lalo na yung sa may bandang likod.
I opened my eyes and found myself in a white room. By the smell and looks of it, nasa hospital ako.
I groaned. “What am I doing here?”
“Don’t you remember? Na-hit and run ka.” Answered a voice. “buti hindi malala. You were just knocked out and got a few scratches.”
Hit and run!?!? Thank God buhay pa ako!
“Teka,” I stared at the person. “Sino ka pala?”
He chuckled. “I’m Kazuki. Napadaan ako nung naaksidente ka. Eh mukhang tititigan ka lang ng mga tao so tinulungan na kita.”
“Talaga? Salamat ha?” I smiled. He smiled back.
Now. WHAT WAS I DOING BEFORE AKO MAAKSIDENTE? It was something about ring, lolo and Nathan eh. Kausap ko sila sa phone. Wait… “Where’s my freaking phone!?!?!”
“Oh,” Kazuki said. “Nasira eh. but the sim seems ok so I took it. Ininsert ko sa phone ko. Kanina pa nga may tumatawag eh. Lalaki. Sinabi ko kung anong nangyari. Papunta na siguro yun dito.”
Whaaaaaaaaaat!?!?!?!?! Yung cellphone ko!!!!! TT.TT My precious phone!! Waaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!
“What’s wrong?” Kazuki asked.
I sobbed. “Yung phone ko! Ang dami pa naming songs and pictures non! Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!”
Kazuki just stared at me. Tapos biglang tumawa ng malakas. “Kala ko naman napano ka! Hahahaha. Songs and pictures lang pala inaalala mo.”
At that moment, biglang pumasok si Nathan sa kwarto.
“What the freaking hell happened?!?” he scowled at Kazuki.
“I told you. Na-hit and run sya.” Kazuki answered.
Nathan sighed tapos tumingin sa akin. “Tara na. “ he said then pulled me!
Ano ba naman to. Kakagaling ko lang sa aksidente tapos hihilahin ako bigla. >_<
“Salamat, pare.” Nathan told Kazuki. “if you want anything…”
Kazuki shook his head. “Wala yon. Ayos lang. by the way. Binayaran ko na yung bills.”
“Salamat uli. Bayaran ko nalang sayo.” Sabi ni Nathan tapos kinuha yung wallet nya sa isang kamay. Yung isa kasi, hawak hawak kamay ko.
“Wag na. Kumuha ako sa wallet nya ng pambayad.” He smiled tapos tinuro ako.
W-wallet ko? “Allowance ko yun! T____________T”
Nathan nodded tapos tinago na yung wallet nya. “I see. Sige. Una na kami,”
Kazuki just smiled and waved. Tapos iniwan na naming sya.
“Joke lang! Hindi ako kumuha sa wallet mo!” Kazuki called nung malayo na kami.
Talaga?!?! Yeeey!! Kala ko ubos na allowance ko! Thank you Lord kasi ang bait ni Kazuki!!!
Nung nasa may parking lot na kami, biglang huminto si Nathan. Ok ka lang?” he asked.
Ok? I turned and saw my reflection in car window. I looked kind of scared. Then, naalala ko yung mga nangyari.
I was talking to Nathan and lolo on the phone. Palipat ako ng daan non. Then, suddenly, a heavy force pushed me painfully. I screamed and everything went dark.
“Oi. Ok ka lang?” tawag uli ni Nathan.
“I… I…” I sobbed then cried on Nathan’s chest. Nakakatakot. Muntik pa ata akong mamatay. T__T
I cried and cried on Nathan’s chest. He was just quiet and kept on rubbing my back.
**
I looked around as I wait for Nathan. May kakausapin lang daw. Andito kami sa five star restaurant. Kakain daw kami ng early dinner.
I smiled. After kong umiyak ng umiyak kanina, dinala ako ni Nathan sa isang amusement park. Tapos nung nahilo na kami sa kakasakay ng mga rides, namasyal naman kami sa mall. Binili pa nga akong dress ang sandals. Tapos pinaayos ako sa salon. Mukha daw kasi akong ginahasa eh. xD
“Una daw yung dessert. Tapos main dish.” Sabi ni Nathan pag-upo nya sa upuan nya. “Bilin pala ni tanda, ihatid nalang kita. Malakas yung ulan sa labas eh.”
I nodded and smiled. Tapos, di man kami nag-away ngayon. Matino kami. Hehe
Few moments after watching Nathan wearing a smug smile, dumatinmg na yung dessert. Ice cream. Mountains of ice cream. Naglalaway na akoooo. xD
“Dig in.” he smiled. “Ingat lang. Baka may makain kang di dapat kainin. Tulad ng s… spoon.”
I stucked my tongue out then digged in. Shaaarap! After a few spoonfuls, may nafeel akong matigas at bilog sa bibig ko. Could it be..?
Niluwa ko yung kung anong bagay na nasa bibig ko. Tama! It’s a ring! (Of course I made sure na walang kasamang ice cream. xD)
“Oh. Wow.” I murmured as I study the ring. Silver ba to o gold platinum? Nakakatakot ung diamonds eh. Totoo kaya to? **pic on the side. :)** xD
“Will you marry me?” asked Nathan..
“Of course.” I looked up to him and smiled. He smiled back.
Syempre! Di naman pwedeng tumanggi! xD
He took the ring then wore it in my ring finger. “Wag mong iwawala yan. Totoo yan. Mahal yan.”
I stuck my tongue out. Tapos dumating na yung main dishes.
I just couldn’t help but smile. This is such a happy moment. :)
But Nathan ended it when he told me this, “I’m a bit possessive so bawal may lumapit sayong lalaki at bawal kang lumapit sa lalaki.”
I stopped and stared at him. Hinihintay kong bawiin nya yung sinabi nya. Pero, di nya ginawa. So I stood up and took off the ring. “Sayo na yang singsing mo. I don’t have any intention to ignore my guy friends.” I said then left him.
I bit my lower lip as I try not to cry. How can he be so selfish? Ayos na sana eh. Sinira nya pa.
Lumabas ako ng restaurant. Umuulan nga ng malakas pero di pa ganon kadilim. I started to walk. Wala akong pakielam kahit nababasa ako. At least hindi halata na umiiyak ako.
Malayo-layo na rin nalakad ko nung may nanghila sa akin.
“Ano ba?!” I yelled and found myself face to face with Nathan. “Leave me alone!”
“No,” he said in a serious voice. Basang basa na kami. Giniginaw na nga ako eh. “Just stand there and don’t you dare walk away.”
I glared at him pero di ako umalis sa kinatatayuan ko. Napaatras ako when he suddenly kneeled down on his one knee on the wet road. Na-conscious pa nga ako kasi pinagtitinginan kami ng mga dumadaan. Dalawang tao ba naman na ang ganda ng suot tapos naliligo sa ulan, nakaluhod pa yung isa, di ka ba magtataka?
“Gianna Chloe Dizon,” Nathan said in a very loud voice. “Will you be my Gianna Chloe Dizon-Miguel, my own wife? Please?”
I stared at him with wide eyes. Alien ba to? Nakidnap ba si handsome idiot? O baka sinasapian to?
“Say yes!” kantiyaw ng mga dumadaan na nanunuod sa amin.
Pero, kinikilig man ako sa ginawa ni Nathan, nagsabi sabi pa rin ako. “Tapos sasabihin mo nanaman na bawal lumapit sa akin yung mga kaibigan kong lalaki? Tapos… (blah blah blah. You know the idea. XD)—“
“Will you just shut up and marry me?”
“Fine!”