Life Lessons:
The greater the love, the greater the tragedy when its over.
-Nicholas Sparks
________________________________
Vincent's P.O.V.
I flipped the 6th page on my sketchbook. May picture ni Emmy na nakatulog sa tabi ko.
panakaw ang picture na yun.
Yung araw na pumunta siya sa school ko.
Muling nag flashback sakin lahat ng pangyayari.
*flashback*
Giniginaw ako....nilalamig....nilalagnat.
Basa ang buhok at damit ay nagtalukbong ako ng kumot, nanginginig ako hanggang sa...
"Vincent...Its Emmy...I'll bring you to the hospital..wait.."
She said but I held her hand.
"No, don't....s-stay." Pautal-utal kong wika. Stay with me please.
"I'll get something muna, wait." she said and went to my kitchen. Shit! Di ko niligpit pinagkainan ko kanina pati kahapon pa.
ayy!!
She returned with a handkerchief and a hot water on a basin.
Pinunasan niya ang noo ko, ang magkabilang braso at mga binti. She even cooked noodles para makakain ako at makahigop ng mainit na sabaw. Tahimik lang siyang sinusubuan ako. Ginaw na ginaw pa rin ako at nakatalukbong sa comforter leaving only my head visible.
"You'll be fine." she said and she laid down embracing me from the back. Mas ikinagulat niya ng nag-iba ako ng posisyon at humarap sa kanya.
Iba ang nararamdaman ko, warmth, kinakabahan at kung lagi ko siyang makakasama tulad nito, ayaw ko ng gumaling pa.
I smiled. "Thank you."
Sobrang na-appreciate ko.
Mas nakokonsensiya ako.
"I kept my promise right? Nagpa-ulan ka ba?" she asked.
I stared at her kahit mabigat na ang talukap ng mga mata ko. "When you ran away, I got into fight. Then I followed you but your too far...You must be a runner eh?" I smirked. She hugged him tightly.
Its true. Sinuntok ko si Luis for saying na....I should do you.
I hugged her back.
"Si Yolanda ka ba?"
Huh? She faced me and smiled, "bakit?"
"Kasi gusto ko tayolandalawa"
"Ahaha."
Psshh...
Mas minamahal ko to eh, Kahit barado na mga banat ko, tuwang tuwa pa rin siya.
Nakatulog kami sharing the same bed....embracing each other.
*end of flashback*
I forced a smile but I just can't.
Puno ng panghihinayang ang puso ko.
Kung di lang sana....
*knock*
*knock*
*knock*
"Pasok." matamlay kong wika, merong boses na nagsasabing sana si Emmy yun.
Palakas ng palakas ang mga apak, alam ko na kung sino to.
"Troy...." I said.
Umupo siya sa tabi.
"Wala ka bang gagawin? Nabalitaan mo na ba?"
ang alin? Wala akong ganang makipagkuwentuhan.
Hindi ako chismoso!
He sighed. "Emmy's going to America. I don't know when will she come back or babalik pa ba siya."
I was shut.
Kumirot ang puso ko sa narinig ko.
"Wala ka ba talagang gagawin?....Nonsense pala ang pagpunta ko dito! Alam mo minsan naiisip ko, MASYADO KANG MAKASARILI!! "
Tumayo na si Troy upang singhalan ako. Makasarili? Edi sana di ko ginawa lahat yun!
"Sana rin ako na lang minahal niya, baka sakaling di siya masasaktan....mamakla ka na nga lang!!"
Galit kong hinigit at kwenilyuhan si Troy, akmang susuntukin pero bigla siyang ngumisi.
My fist freeze.
"Now I know you truly cared....Bukas ang alis nila. Pag wala kang gagawin, aagawin ko siya."
Nangamba ako sa pinagsasasabi niya. Aagawin?
Bumitiw ako at umupo sa upuan, sapo ang buong mukha.
Tinapik niya ko sa balikat,
"Kahit minsan tol, gumawa ka naman ng tama para sa iba. Kahit ngayon lang."
I looked up to him. I really want to beat up this guy!! So badly.
but....he's right.
"Salamat insan. Umalis ka na nga!"
yup! you heard it right!!
Pinsan ko si Troy.
He chuckled and left, pasipul-sipol pa ang gago, nawa'y matumbat mabalian!!
Aiiisshhh!!!!
Emmy!! Bat ako nagkakaganito?
I'm lying on my bed, lights flashing, voices echoing and now flashbacks of yesterday came flashing again.
"This is my secret place. Kami lang ng papa ko ang nakakaalam nito. This is mg sanctuary." I said proudly at nakataas ang kamay habang naglalakad paatras. She followed me near the lake. Ang linaw ng tubig.
"I'm the king of the world!" I shouted with all my voice. I can hear the echoes thrice. I'm the king, your my queen.
I looked at her and invited her to join me.
"Shout whatever you want!" I yelled and laughed. In here, your free.
I smiled.
She took a deep breath and shouted, "I am happy!"
I can heard the echoes too. I leaned closer and whispered...
"I love you Emmy."
That is real. Not because of a game but because of what I feel.
I can feel my heartbeats, way faster than the usual.
..
Namumula na ako....Kinikilig rin naman kaming mga lalaki ah.!
Tinakbuhan ko siya at pumunta sa punong mangga. She ran after me at naghabulan kami sa mga pine trees.
"Ganyan lang ba ang kaya mo? Faster!" I yelled at tumakbo na naman.
Hinihingal na siya pero patuloy pa rin ako sa pagtakbo, tumigil ako para makapuntos naman siya. malapit na niya kong maabutan ng tumigil ako bigla at humarap sa kanya.
Pareho kaming nabigla kaya natumba siya sakin and we roll over at huminto kami sa paggulong bago mahulog sa lake. Nasa ibabaw ko siya.
Tatayo na sana siya pero pinatong ko ang kamay ko sa bewang niya kaya nahihirapan siyang tumayo. Mwuahaha!!!
"I don't want to let you go....but sometimes, we need to."
Out of nowhere kong nasabi. I felt sad.
We roll over once at ako naman ang nasa ibabaw niya. I leaned forward and closed my eyes.
Its not my first kiss...I've done plenty of kisses already.
I want to kiss her lips but...
I kissed her in..
the tip of my nose.
sigh!
I respect this girl.
Tumayo ako agad at ngumiti. Inilahad ko ang kamay ko para bumangon siya.
Hawak kamay kaming naglakad patungo sa malaking puno. Umupo siya sa baba nito at nagpahinga.
Kumuha ako bato at may inuukit sa puno.
Tagaktak ang pawis ko ng gawin ko yon.
[ V + E= 4ever ]
After carving, I threw the stone away.
" Vincent plus Emmy equals forever."
I said.
<3
She smiled and hugged me. "I love you Vincent!"
Sana maririnig ko muli ang
mga salitang to sayo..sayo lamang Emmy.
"Ipakilala mo naman ako sa pinsan mo, ng pumunta ako sa condo niyo, la naman siya don eh!" she said habang naglalakad kami pauwi.
Patay...pinsan sa condo ko? Eh ako lang naman mag-isa ang nakatira dun eh. gawa-gawa ko lang lahat ng yun para di kataka taka.
I need to make an excuse.
"Gusto ko nga rin sana eh kaso...nauna na siyang umuwi sa probinsiya. Balang araw, ipapakilala ko rin." I said.
I'm not going in any province. May aasikasuhin lang akong importante.
"Dun na lang sa Tita mo, diba sabi mo noon na nagpunta ka sa Greenstone Subdivision to visit her? I want to see her person."
"Wag!" Napasigaw ko sa di oras.
Utang na loob naman Emmy, malalaman mo rin naman eh, di pa nga lang ngayon.
"Bakit?"
Bakit ang kulit ng lahi nito?
"Busy yun....Uwi na nga lang tayo."
Uwi na tayo...mauubusan nako ng palusot.
"Sige...may lakad ka pa naman bukas, baka mahuli ka sa biyahe." Nag tip toe siya para halikan ako sa pisngi, smack lang.
"Mamimiss kita, balik ka agad ha?"
She said in a low voice. Bago ako makasagot at nag ring ang phone ko, may tumatawag.
"Sandali lang..."
She nod.
Pumunta ako sa malayo-layong pwesto para di niya marinig.
Congressman Leonardo Tan calling...
Remember my number 4 in 10 things you don't know about me?
4. I live in an exclusive condo unit because it was a gift from another gay. He's a politician actually.
(Congressman: Hi baby! Do you need something? Allowance?)
"No. Gusto kong tapusin na natin to please lang. Gusto ko ng matahimik."
(Congressman: Really? So you want to be drag down? I can make your life a living hell...baby.)
shit kang bakla ka!
"......."
(Congressman: Think about it. Unlimited credit card, cars and motors, travelling in different countries, eating in the most expensive restos, sleeping in the most comfortable bed....You want it all to vanish? Did you regret having a luxurious life?"
Yes...I want to live simpler now. I want to change for the better.
"Pupunta ako bukas." Then I hang up.
Pawisan akong bumalik kay Emmy na matiyagang naghintay.
"A-ano kasi...may..." I bragged.
She held my hand. "I understand, now go!" she said freeing my hand.
Kumunot ang noo ko tas ngumiti.
"Kaya nga mahal kita eh!"
ay, nadulas!
pinamulahan siya ng mukha.
oist..kinikilig.
"Sus! Sige na, umalis ka na. Haha!" pagtutulak niya sakin ng mahina lang. I touched her face then I left.
..
Pero di ko nagawang tapusin ang samin. Alam ko ang kayang gawin ni Congressman.
Baka saktan niya si Emmy.
Yun ang ikinakatakot ko...
Pinagbantaan niya ko.
Dahil kay Emmy...nagsimula akong matakot...
Matakot na baka mapahamak siya.
Kaya napagdesisyunan kong saktan siya....para sa kanya to.
Kung sasaktan ko siya....maghihiwalay kami tapos di na siya guguluhin ng mga fangirls ko lalo nat alam nila na si Emmy ang girlfriend ko, pumunta ba naman sa eskuwelahan!
Matatalo ako sa game namin, di siya pagtatawanan.
Di siya sasaktan kung sakaling ipahanap siya ni Congressman dahil tapos na kami, di na siya maghihirap dahil sakin.
Lahat ng to, ginawa ko para sa kanya....kahit labag sa kalooban ko, dahil minsan lang ako magmahal at ang minsang yun....ay nasaktan ko pa.
Namumugto na ang mga mata ko.
Bakit? bakla ba agad kapag umiiyak?
eh sa nasasaktan ako eh!!
Sketchbook page 13:
Ako ang nagtext sayo Emmy na pumunta sa S.M. para makita ang dapat mong makita.
Pumasok ako sa National Book Store kasama si Shane, ang binayaran kong magpanggap bilang girlfriend ko.
Patay na patay yun sa kin kaya di ako madyadong nahirapang kumbinsihin siya plus leader yun sa drama club kaya perfect!
Alam kong nakita niya ko, I pretended na busy ako.
Nang palapit na siya ay hinawakan ko si Shane sa bewang at ngumiti ng matamis.
"Sure babe..babayaran ko lang tong sketch pad sa counter." I said.
Pagtingala naming dalawa ay pareho kaming kunyaring nagitla.
"Kilala mo siya babe?" she asked.
good acting Shane! Job well done.
Humiwalay ako ng kapit at hinawakan sa kamay si Shane at pumunta palapit kay Emmy.
"Emmy, this is Shane my girlfriend...Shane, this is Emmy my---"
ano nga bang ipapakilala ko?
"Friend." she said calmly.
I thought magwawala siya pero hindi.
Pansin kong iiyak na siya. I feel guilty.
worse.
"Nice to meet you. Di ka kasi masyadong nakukwento ni Vincent. Sa bagay, three weeks pa lang kami."
Yup! yun ang sinabi ko. Sinadya ko ring di magpakita ng tatlong linggo para bigyan siya ng rason para magalit at mag move on.. pero ako ang mas nahihirapan..
bawat araw na lumilipas ay sakit ang dulot sakin.
Bawat pagtingin ko sa kisame, mukha ni Emmy ang nakikita ko.
"Bye. Nice to meet you." Emmy said at tumalikod na. Nakakailang hakbang pa lang siya ng biglang....
"Sinong kasama mo?" muling tanong ni Shane. Di ko alam kung acting pa ba to o totohanan na.
Shane naman! Wala to sa usapan eh!
"Ako."
Lumingon kaming lahat sa nagsalita.
it can't be.
"T-troy..." Emmy whispered.
Inakbayan ni Troy si Emmy. Shit! I'm jealous. I want to attack Troy.
Wala to sa plano ko ha!
Bwisit na Troy!!
"Hi guys! Emmy, kanina pa kita hinahanap. Halika na, you want to watch a movie right? Let's go! Mauna na kami guys!" Troy said.
Aba!!
calm Vincent....easy lang.
but
I realized one thing....
Sometimes in life, you have to use other people....it takes time but pain heals.