Chapter 19
Tito Fredo’s POV
“Kamusta sya?” tanong ko kay Danillo habang nakayuko ako at nag-iisip ng pwedeng gawin.
Nasa labas kami ng hospital kung saan naka-confine si Dyowi. Sila Dam, Graf at Axel ang nagbabantay rito samantalang umuwi muna si Gicelle sa bahay namin.
“Kelangan na nya ng blood donor” sagot nito sakin. Nakatanaw lang ito sa malayo na para bang ang lalim lalim ng iniisip.
Tumingin ako rito. “Just try, Danillo Baka magka-match kayo ng dugo ni Dyowi” suhestyon ko.
Sa wakas ay tumingin din ito, “Alam mong imposible na maging magkadugo kami ni Dyowi” sabi nito. “I’m not her biological father. You and Dam knew it” dagdag pa nito.
Umiwas ako ng tingin, “Alam mong kamumuhian tayo ni Dyowi kapag nalaman nya na ako ang tunay nyang ama at hindi ikaw” sabi ko.
Flashback
Pareho kami ni Danillo na nasa hospital. Kasama nito ang nagiisang anak na lalaki na si Dam.
Hindi kami mapakali dahil parehong nanganganak ang asawa namin.
Lumabas ang doctor ni Wilma, asawa ni Danillo.
Lumapit kami agad ni Danillo sa doctor, “Doc, ano na po lagay ng asawa ko? How’s my little girl?” tanong ni Danillo.
Bumuntong hininga ang doctor, “The baby didn’t survive” sabi ng doctor.
Nanlumo si Danillo at naisuntok ang kamao sa pader sa sobrang galit.
“B-but my wife? How is she?” tanong ulit nito.
“I’m so sorry, Mr. Clavel. I did everything...
Bigla na lang pumasok si Danillo sa delivery room at nag-iiyak dahil sa sinapit ng mag-ina nito.
Sakto namang lumabas ang doctor ni Cecille, ang asawa ko.
Dali dali akong lumapit sa doctor at iniwan pansamantala si Danillo para magkaroon ng oras sa asawa at anak na babae nitong namaalam na.
“They’re both safe” sa sinabi palang ng doctor ay nakahinga na agad ako ng maluwag.
Lalapit sana ako sa pintuan pero hinarangan ako ng doctor.
“But your wife didn’t survive” dagdag ng doctor.
Naguluhan ako, “but you just said that they....”
“They are twin and they are both girls” hindi ko alam kung matutuwa ako dahil buhay ang kambal na anak ko or malulungkot sa sinapit ng asawa ko.
Pumasok ako at nakita ko si Cecille na para bang tulog pero hindi naman humihinga. Nanikip ang dibdib ko.
After 1 week..
Nasa opisina ako ni Danillo.
“Fred, ang hirap tanggapin na wala na ang mga asawa natin” sabi nito. Lalong kumirot ang puso ko dahil ramdam ko ang lungkot at sakit na nararamdaman nito.
“Pero mas masakit na iniwan sakin ni Cecille na may karamdaman ang isa sa kambal ko” dugtong ko.
Inabot nito sakin ang isang baso ng wine.
“Pero mas masakit na mawalan ng asawa at nag-iisang babae na anak” dagdag din nito.
Tumayo ako at lumapit dito. Tinanaw ko kung ano man ang tinatanaw nito sa labas ng glass window ng opisina nito.
“Danillo, hindi ko alam ung paano sasabihin sayo to pero...
Mukhang nahulaan naman nito ang gusto kong iparating, “Hindi maganda na paghiwalayin ang magkambal” sabi nito.
“Alam ko pero wala akong pera para ipaopera sya” panlulumo kong sabi. “Hindi pa ganoon kaunlad ang pamumuhay namin. Naguumpisa palang ako sa pagnenegosyo” dagdag nito.
Tumingin ito sakin, “Ganyan ka na ba kadesperado at gusto mong ibigay sakin ang anak mo?” tanong nito.
Nasaktan ako sa sinabi nito.
“Nangungulila ka sa mag-ina mo” sabi ko. “Isipin mo na lang kung gustong gusto ni Graf na magkaroon ng baby sister” dagdag ko pa.
“Pero hindi tama....
“Alam ko! Pero anong magagawa ko?! hihintayin kunin sya ng Diyos?!” hindi ko na napigilan ang luha ko kaya kusa na itong umagos.
Lumapit ito sakin, “Sige. Ipapagamot ko si Geuel sa states pero babalik rin kami rito pagkatapos ng operasyon nya” sabi nito. Parang nawalan ako ng tinik sa mga sinabi nito.
“Pero magiging isang tunay na Clavel sya” dagdag nito.
Umiwas ulit ako ng tingin...
“Ikaw ang bahala” sabi ko....
End of flashback
“Danillo” tawag ko rito.
Tumingin naman ito sakin, “Paano kung hindi kami mag-match?” tanong ko. Natatakot rin kasi ako. For the first time of my life, ngayon ko lang mapapatunayan kay Dyowi na ako ang tunay na ama nito.
“Ikaw ang ama ni Dyowi at hindi ako” sabi nito.
“Okay lang ba sayo?” tanong ko.
Ngumiti ito sakin, “Naging mabuti kang ama kahit na palihim mong kinakamusta at sinusundan si Dyowi noong bata pa sya at kahit ngayon, alam ko na may mga matang tumitingin kay Dyowi habang wala ako sa tabi nya” paliwanag nito.
“Dapat siguro malaman ni Graf ‘to” sabi ko.
“Oo, dahil maaapektuhan ang pagkuha nito ng isang kompanya mo” sabi pa nito.
Nag-isip muna sya ng mabuti kung sasabihin nga ba nya talaga o hindi.
----
Graf’s POV
“Hindi ko hahayang ligawan mo si Dyowi” sabi ko kay Axel habang nakatingin sa natutulog na si Dyowi.
Binabantayan namin si Dyowi dahil pag nagising ito, kelangan namin tawagin agad agad ang doctor na tumitingin rito.
“Hindi ito ang tamang panahon para pag-usapan yan” sagot naman nito.
Tumingin ako rito, “Gusto mo ba sya o mahal mo na?” tanong ko pa.
“Gusto ko sya” sagot nito. “Pero hindi ko maiwasang mahalin sya” dagdag nito.
Umiwas na ko ng tingin..
Ito naman ang tumingin sakin, “Mahal mo ba sya?” tanong nito sakin.
“Oo” sagot ko. “Matagal na” dagdag ko pa.
“Bakit hindi mo pa sabihin sakanya?” tanong nito sakin.
“Hindi pa ito ang tamang panahon” sagot ko naman.
Sumingit naman si Dam sa pag-uusap namin, “Huwag kayo dito magusap ng mga bagay na yan” sabi nito.
Pareho na kaming nanahimik.
Tumayo si Axel at tinapik ako sa balikat, “May dapat tayong pagusapan” sabi nito.
Nakatingin lang ako rito. Hindi ko alam kung sasama ba ko o hindi. Pero kung involve man si Dyowi, sasama ako.
Nagpunta kami ni Axel sa garden sa may gilid ng hospital.
“Bakit tayo nandito?” tanong ko.
“May kelangan ka malaman” sabi nito.
“Ano iyon?” tanong ko.
----
Axel’s POV
Nandito kami ni Graf sa garden. Ipagtatapat ko na rito ang lahat lahat.
Bumuntong hininga muna ko bago nagsalita, “Alam kong mahirap paniwalaan lahat ng sasabihin ko pero sa isang kagaya mo na mahal na mahal si Dyowi...” sabi ko, “you deserve to know everything” sabi ko pa.
“What do you mean?” tanong nito.
“Hindi si Mr. Danillo Clavel ang tunay na ama ni Dyowi” sabi ko.
Tumayo ito, “Ano?!” tanong nito sakin.
“at hindi rin si Dam ang tunay na kapatid ni Dyowi” dagdag ko pa.
“Pinaglololoko mo ba ko?!” sigaw nito sakin.
“Calm down, Graf” utos ko rito. Umupo ulit ito sa bench, “The moment Gicelle asked me to ruined your relationship to Dyowi..... na-curious agad ako” paliwanag ko.
“Ano naman ang kinalaman ni Gicelle dito?” naguguluhang tanong nito.
“Inutusan ako ni Gicelle na makipagkaibigan at makipaglapit kay Dyowi. Bakit? Dahil ayaw ka nyang mapunta kay Dyowi...
She’s madly and deeply inlove with you” sabi ko.
Tumingin ito ng masama sakin, “Pero bakit hindi mo tinanggihan ang masamang plano nito?” tanong nito sakin.
“Malaki ang utang na loob ko kay Tito Fredo. Sya ang nagpa-aral at dahilan kung bakit successful ako ngayon” sagot ko sa tanong nito.
Tumahimik ulit ito at wari’y nagiisip ng malalim.
“Nang malaman ko na walang kinalakihan na ina si Dyowi, lalo akong na-curious hindi lang sakanya kundi na rin sa buong pamilya nito...
Nag-imbestiga ako at nalaman ko na si Tito Fredo ang tunay na ama ni Dyowi...
At nalaman ko rin na kambal sila ni Gicelle” paliwanag ko.
“Pero bakit hindi sila magkamukang magkamuka ni Gicelle?” tanong nito sakin.
“Marahil ay naman ni Gicelle ang mukha nito kay Tito Fredo at si Dyowi naman ay kay Tita Wian, ang asawa ni Tito Fredo na namatay noong pinanganak ang kambal” sabi ko pa.
“Alam ba ni Dam to?” tanong nito sakin.
“Oo...
Pero may dapat ka pang malaman kay Dyowi” sabi ko pa.
“Ano?” tanong nito.
“Sabay nanganak sina Mrs. Clavel at Tita Cecille, asawa ni Tito Fredo...
At pareho rin nagsilang ng babae maliban na nga lang kay Tita Cecille na kambal na babae ang niluwal...
Pero sa kasawiang palad, namatay ang mag-ina ni Mr. Clavel at namatay naman si Tita Cecille” paliwanag ko
Nakatingin lang ito sakin...
“Bakit ngayon mo lang to sinabi sakin?” tanong nito sakin.
“Dahil hindi ko alam kung sino ang pagsasabihan ko ng nalaman ko..
“Alam ba ni Dam ‘to?” tanong nito.
“Oo, alam ko” pareho kaming napatingin sa lalaki na nasa likuran ng garden.
----
Dam’s POV
“Oo, alam ko” sagot ko.
Tumayo si Graf, “Alam mo pero hindi mo man lang sinasabi sakin?!” pasigaw na sabi ni Graf.
Umupo ako malapit sa inupuan ni Graf.
“Ayaw ni Daddy na may makaalam ng storya bukod sakin at kay Tito Fredo” sabi ko.
Biglang nagring ang phone ko....
Sinagot ko, “Dad?... Ano?! Sige po papunta na kami dyan..” sabay end ng call.
“Si Dyowi dadalhin sa ER” sabi ko.
Dali dali kaming nagtungo sa ER. Nandoon sila Tito Fredo at ang daddy ko.
Lumapit si Tito Fredo kay Graf.
“May dap...
“Alam ko na po ang lahat, Tito Fredo” sabi nito. “Pinagtapat na po sakin ni Dam at Axel” dagdag nito.
Bumaling naman ng tingin si Tito Fredo kay Axel, “Paano...
“Nag-investigate po ako” sabi nito at yumuko, “Sorry, Tito Fredo. Ginawa ko lang..
“Thank you” sabay tapik sa balikat nito.
Tumingin si Axel kay Tito Fredo, “Hindi po kayo galit?” tanong nito.
Umiliing ito.
“Anak, okay ka lang ba?” tanong ng daddy ko sakin.
“Ngayong alam na natin ang lahat... kelan natin balak sabihin kela Gicelle at Dyowi?” tanong ko.
“Kay Gicelle ko muna sasabihin bago kay Dyowi” sabi ni Tito Fredo.
Lahat kami ay sumang-ayon. Dahil kapag sabay naming sinabi kela Gicelle at Dyowi, baka kung ano pang gulo ang mangyari.
Lumabas ang doctor sa ER.
“Kelangan na kelangan na po natin ng blood donor” suhestyon ng doctor.
“Ako po ang blood donor” sagot agad ni Tito Fredo.
“Pero kelangan pa po natin ng mga test....
“Kami rin po magpapatest” sabi naman ni Graf.
Napakamot na lang ang doctor.
After ilang oras ng paghihintay sa test result...
Lahat kami ay negative...
Hindi match ang mga dugo namin kay Dyowi
Ano na ang gagawin namin? Si Gicelle na lang ang tanging pag-asawa para gumaling agad si Dyowi.
“Graf, paki sundo si Gicelle” utos ni Tito Fredo kay Graf.
Hindi na nagadalawang isip pa si Graf kung susunod ba rito o hindi. Basta para sa taong mahal nito, ay gagawin ang lahat magising lang si Dyowi.
*A/N: Enjoy reading! <3