CHAPTER 11
EIKA'S POV
Inusog ko si Yale gamit ng paa ko ng parang mahuhulog na siya sa akin. Nakahiga ako ngayon sa sahig habang si Yale naman ay nasa paanan ko at nakayukyok sa coffee table. Nagkalat ang mga papel sa paligid dahil sinusubukan naming i-solve ang nakasulat.
-________-
I dont know how BHO agents survived all those codes.
Initsa ko kung saan ang hawak ko na papel ng makita kong mali na naman iyon. Tinatamad na bumangon ako at nagpalingon-lingon.
Im so bored.
Isang buong araw na puro pagsosolve lang ng codes ang ginawa namin. We need to figure it out...we need to protect Lake. Sa ngayon sabi ni Rain, si Craige at Warren na daw mismo ang nagbabantay kay Yale para hindi siya makaalis ng The CAMP.
Hindi ko lang sinasabi kay Yale pero gusto ko ng bumalik..not that I dont want to be with him. Kaya lang we still need to do our mission. HIndi ako mapakali knowing that someone wants to get through us para makuha si Lake.
But then...mukhang alam nila Warren na magbabalak akong bumalik dahil naglabas sila ng order na hindi kami maaring umalis hanggat hindi kami kinakailangan.
Napatinin ako sa gawi ni Yale ng bigla na lang siyang bumagsak sa hita ko. Napapailing na umupo ako at tinapik ko siya ng mahina sa pisngi.
"Yale. Gising na...nagugutom ako."
Umungol lang siya at kuntentong umunan sa hita ko. Pinisil-pisil ko ang pisngi niya pero hindi parin siya nagising.
Para namang ang gaan niya.
"Yale! Ang bigat mo! Hindi ka naman mataba....ano yan nagtransform ang muscle mo sa graba kakasinghot mo ng apoy? YALE!"
Humilata siya at pagkaraan ay minulat niya ang mga mata niya. Tinaasan ko siya ng kilay na ikinangiti niya lang.
"Hindi sinisinghot ang apoy, love. Hindi ako supernatural."
"Alis. Ang sakit ng hita ko."
Nag pout siya at umayos na ng upo.
Hindi pala umayos. Dahil sumandal din siya sa akin. Isiniksik niya ang mukha niya sa leef ko at pumalibot ang mga braso niya sa bewang ko.
"Para ka na namang linta diyan."-me
"My head hurts."
"Hindi ka nag-iisa. Kapag nalaman natin kung sino man ang taong iyon na lalabas diyan sa code..pagpipirasu-pirasuhin ko ang buto niya."
Hindi ba nila pinahihirapan pati ang sarili nila sa paggawa ng ganiyan?
I dont hate math that much pero parang gusto ko na siyang isumpa ngayon. Pakiramdam ko magkakaroon ako ng Dyslexia sa numbers.
"Tara labas muna tayo."-yale
"Ayoko. Tapusin na muna natin to."
"We need to relax our minds dahil lalo nating hindi makukuha iyan. Saglit lang naman tayo. Mag swimming muna tayo..or kumain, mag snorkling, island hopping, scuba diving-"
"Sige damihan mo pa. Parang konti pa iyan para sa 'saglit' mo eh."
He chuckled. "Pwede din tayong mag gawa ng sand castle, mag surfing, sumakay sa speed boat, banana boat ride, makipaglaro sa mga fish...makipagtitigan sa sea horse, gayahin ang boses ni Dory sa finding nemo, hanapin ang mga sirena, makipag-unahan sa sting ray, makipag rock paper and scissors sa alimango, makipag sword fight sa sword fish."
"O kaya ihahagis kita sa gitna ng dagat para masukat natin ang kagenius-an mo kapag nakagawa ka ng paraan kung paano mo gagawing dolphin ang shark para matulungan kang makaalis."
Ngiting-ngiti na kinindatan ako ni Yale. "You're so bright like ang diamond talaga, love. Kaya bagay tayo eh."
I rolled my eyes. "Baliw talaga."
"Baliw na baliw sayo owowoooo!"
Tumayo na si Yale at pagkatapos ay inalalayan ako na makatayo. Humakbang na ako palayo para kunin ang bag ko. Pero bago pa ako makalayo hinila niya ako sa braso at hinapit sa katawan niya.
"Akala ko ba aalis tayo?"-me
"Oo nga."
Inginuso ko ang braso ko na hawak niya ngunit marahang itinaas niya lang ang mukha ko at
...
...
bigla akong hinalikan.
Heat run through my body. My hands went up then I wrapped it around his shoulder. Kissing Yale is like fire....you know it can burn you but you cannot help yourself but be entice to it.
His lips is so soft....guiding my lips into a kiss I never had. An exceptional kiss. His tongue plunge inside...parring with my tongue...dancing with the music that it just created. I moaned with pleasure and rake my fingers through his hair...
For some...kissing is just kissing. But with Yale...it's like sending my thoughts and emotions to him, a silent communication.
Pareho naming habol ang aming mga hininga ng pinakawalan niya ang mga labi ko. He traced my lips with his fingers...his eyes have a glow of happiness that I'm sure that mirrored mine.
"I love you."
Bumaba ang kaliwang kamay ko sa tapat ng puso niya. I smiled when I felt the gentle humming of his heart. "I love you too, Yale."
He reached for my hand and held it. Pinagsalikop niya ang mga kamay namin. "Love means a lot, right? It have millions of definition. But for me...It's very simple."
"And what is it?"-me
Nakangiting kinuha niya ang bag ko ng hindi pinaghihiwalay ang kamay namin. Inabot niya sa akin iyon at naglakad na kami papunta sa pinto.
Nang nasa labas na kami ng room, nakangiting binalingan niya ako.
"Love means you, Eika. That's my definition of love."
My eyes went cloudy with tears pero nagawa ko parin siyang ngitian. My heart was full of happiness, love...and guilt. I just wish that he'll understand it..when that time comes.
"I love you, Yale..and I'm sorry."
Kumunot ang noo niya. "For what?"
"For everything...for being me. For hiding my feelings for you....for hurting you. I'm sorry for being so immature. Sana kinausap na lang kita noon."
Then maybe...I wont be with Lake. I wouldnt have hurted him...or you.
Napaangat ako ng tingin ng hinawakan niya ang pisngi ko upang magkatapat ang mga mata namin.
"It's no ones fault. Things happened because it need to happen. Sometimes we just need to be apart...to fully grasp the thought of loving someone. Humans tend to forget the value of someone they love. Minsan nakakalimutan na nila kung bakit ba talaga nila minahal ang taong iyon. A lot of things can cloud not only the mind of that person but also his heart. But when you lose that someone...when you wake up each morning that you know you wont see her again, if you go through the regret for letting that someone go...you'll realize that the person you let go was the one. Someone that you cannot live without. A person that if you're too coward to fight for will be gone from forever. Losing her wont just hurt you...it will rip you apart. You will live...but you will be just a hollow shell. How can a person live without his soul? Love means you. My life is you. You're my soul. You're my heart. Now tell me...do you think the past will matter to me when I just start living again?"
Sumilay ang mga ngiti sa labi ko at tahimik na umiling ako. Hinalikan niya ang kamay ko na nakasalikop parin sa kamay niya.
"Dont let our past touch the happiness we have now. I love you...nothing else matters."-yale
If I can help it....if I can stop it...
Then I will not let it harm us.
But if it succeed...I hope that he wont let go. That he'll remember every word he utter at this moment.
That he'll still love me
...
...
and wait for me.
NATATAWANG pinalo ko si Yale sa braso na sinisimangutan ang bata di kalayuan sa amin na gumagawa din ng sand castle. Lalo akong napahagikhik ng binelatan siya ng batang lalaki.
Kanina pa kasi kami dito pero parang tumpok lang ng buhangin ang nagagawa ni Yale. Hindi parin niya mabuo ang sand castle samantalang ang ganda na nung nagagawa nung bata. Mukhang hanggang kusina lang talaga ang powers ni Yale.
"Sumuko ka na Yale. Sa kusina ka lang magaling."
Tumigil siya sa pakikipag-tinginan sa bata at nakangiting binalingan ako.
"Hindi lang ako sa kusina magaling. You'll know it when we're married and sharing the same roof, love."
Namula ako sa kinauupuan ko.
"Crazy."-me
"Sooner or later pag-uusapan din naman natin yon, love."
"Not now, Yale. It's too soon. M-Marriage...I cannot talk about it right now."
Nakangiting nagkibit balikat si Yale. "I understand. Carpe diem"
Napangiti ako. "Exactly...lets live everyday like there will be no tomorrow. Worrying about the future will take the time that we can actually just be happy. Let's just think about now."
Pinaglandas niya ang hintuturo niya sa pisngi ko. Napatili ako ng maramdaman ko ang basang buhangin na kumapit sa akin.
Natatawang tumayo ako at tumakbo palayo. Tumakbo narin si Yale at hinabol ako. Napairit ako ng sinaklit niya ang bewang ko. Umakto siyang ihahagis ako sa dagat.
"I'm gonna kill you!"-me
Tumawa lang siya at inihagis ako. Agad na lumangoy ako paitaas ng maramdaman ko ang mga braso niya sa bewang ko.
"I hate you!"
"No you dont."
Dinampian niya ng halik ang mga labi ko at ngumiti. Napapailing na hinayaan ko na lang siya ng hinila na niya ako papunta sa pampang.
♫Now is all I offer
It's everything I got
And I still wish
That there will be tomorrow for us.♫
Now ng MYMP. Mukhang may nagpaparty-party sa kung saan.
"O...may theme song na pala tayo eh."-yale
"Ang cheesy mo."
Kumindat siya. "Basta para sayo ba...pwede akong maging si Superman, Batman, Spiderman, Green Lantern, Hulk, Captain America, Thor, Iron Man, Si Super Inggo, Gagamboy at kung sino-sino pa."
"Whatever....ikaw na ang cheesy of the year."
Kumembot-kembot siya. "Wala eh...Mahal kasi kita."
Napakagat-labi ako. Yale can really produce a lot of chessy lines. Kung may endearment generator ang BHO...si Yale naman ata ang quotes generator ng The CAMP.
"Weh?"-me
"Ang lupit mo nga eh."
"Bakit?"
"May sarili ka namang puso..pero bakit pati yung akin
...
...
may pangalan mo na nakasulat."
Napatingin ako sa paligid namin ng biglang may nag 'ayieeee'. Namula ang mukha ko ng makita kong ang dami na palang nanonood samin.
"Kaya mo yan pare!"
"Kung boyfriend kita hindi nakita pakakawalan!"
"Oo nga! Itatali na kita sa akin!"
"Ang cheesy mo pare, pero panalo!"
"Akin na lang ang girlfriend mo!"
Nawala ang ngiti sa labi ni Yale na nag bo-bow pa at inambaan ng suntok ang lalaki sa isang tabi. "Away, gulo o patay agad? Pili na."
I chuckled. "Sira."-me
Nagtaas ng kamay yung lalakeng nagsalita kanina. "Joke lang pare. Hindi ako kasing cheesy mo...kaya hindi ako papasa sa girlfriend mo-"
"Hindi talaga! Walang kwenta! Babaero! HAYUUUUP KA!"
Napangiwi kami ni Yale ng bigla na lang may babaeng sumulpot at pinaghahampas ang pobreng lalaki. Ibang kantiwan na ang naganap dahil mukang wrestling na ang palabas ngayon at hindi na telenovela.
"Ayan...lagot ka."-me
"Aba siya tong naninira ng momment ng may moment eh."
Inakbayan niya ako at sabay na kaming naglakad. Buti na lang dito kami napunta. Ayoko kasi nung sobrang dami ng tao. Hindi na kasi nakakaenjoy masyado kapag sobrang crowded nung lugar.
"Kain muna tayo?"-yale
Tinanguhan ko siya.
Naglakad kami papunta sa isang restaurant sa malapit. Puro comfort food ang nasa menu nila...tamang-tama...I'm craving for some.
Hinayaan ko ng umorder si Yale para sa akin since alam naman niya kung ano ang gust ko. Pinagmasdan ko na lang siya habang nakikipag-usap siya sa waitress na kulang na lang itakip ang menu sa mukha niya dahil namumula ang mga pisngi niya habang nakikipag-usap kay Yale.
Ang weird tignan na umoorder ng pagkain si Yale...sanay kasi ako na basta na lang siyang naglalapag ng pagkain dahil siya ang nagluto.
Speaking of...
Siguradong miss na miss na ng BHO CAMP ang luto ni Yale. Buti nga may humalili pa kay Yale kundi tag gutom sila ngayon.
Napakurap ako ng tumingin sa akin si Yale.
"Alam kong gwapo ako-"
"Pero wag kitang tunawin sa tingin?"
"No. Wag mo lang akong masyadong titigan kasi baka bigla na lang kitang halikan."
I smiled at him. "Hindi ba sabi ko sayo...you need top stop talking and just do it-"
...
...
His lips stop me from talking. A smile curved on my lips hanggang sa umayos na siya ng upo at smug na tinignan ako.
"Now what?"-yale
"Now...that's what I'm talking about."
Bago pa siya makapagsalita lumapit na iyong babae at ibinaba ang dalawng malaking burger at fries. May ibinaba din siyang dyaryo.
"Five minutes pa po yung pizza."
Tinanguhan ko yung babae.
Kinuha ko yung dyaryo at binasa ko ang mga nandoon. Puro showbiz, mga aksidente at kung ano-ano pang balita tungkol sa bansa. Ibaba ko na sana yung dyaryo ng may makita akong puzzle doon.
Yung mga word game sa dyaryo.
"Yale...give me a pen and paper."
"What-"
"Look at this."
Itinuro ko sa kaniya ang puzzle. "May ibang may meaning na pababa...meron naman na paside. What if...the given numbers for the code was a direction...a move."
Kumunot ang noo niya. "I dont get it."
"Dito sa dyaryo...may tanong tapos may number na nakalagay diba? Sinasabi niya kung horizontal ba o vertical ang galaw mo. I just realize that maybe the code is a move...a direction para malaman natin ang nilalaman ng code."
Inabutan niya ako ng ballpen. May kinuha siyang tissue paper at ibinigay sa akin iyon. Isinulat ko ang code na kabisado ko na. But this time nilagyan ko ng 'D' para sa move na pababa...at 'S' para sa move na pa-side.
(S5-D2)-(S1-D3)-(S3-D2)-(S4-D3)-(S2-D3)-(S5-D3) (S1-D4)-(S2-D4)-(S3-D3)-(S4-D5)
1 12 3 8 24
43 1 1 2 19
8 12 18 9 1
13 1 3 6 52
5 33 7 19 9
"If you move five times from the side...you'll get 24. Then move it down, since 2 ang nakasulat move it two times including where you stop. So 19."-me
"It means 'S'."
"Yes. Ulitin mo lang sasusunod na given...you'll get an 'H"."
Magkatulong na inayos namin iyon ni Yale. Hindi na namin pinansin ang babae na ibinaba na ang pizza sa isang gilid.
For the third given we got an 'A'...then 'I'..."L'...'A'..."M"..."A"..."R"..."S"
"Shaila Mars." I whispered.
Who the hell is that?