[1] HEART BROKEN
DERRICK'S POV
Here goes that clinking noise of the wine glasses again. Nakakairita. Paulit-ulit. Hahalik na naman sa isa't-isa ang newly wed.
Umiwas nalang ako ng tingin sa bagong kasal na sina Mizuka at Liam. Naka-jackpot talaga si Liam kay Mizuka, e. Maganda na, mabait na, masayang kasama at higit sa lahat ang sarap-sarap pang titigan. Exceptional siya sa mga babaeng dumadaan sa katawan ko— este sa buhay ko. Para sa akin, isa si Mizuka sa extraordinary na babae sa buong mundo.
Siguro nga masokista ako para tanggapin papel ng pagiging best man sa kasal ng babaeng kinahumalingan ko noon. Okay lang. It is not yet the end of the world. Hindi lang talaga siguro para sa akin si Mizuka at paniguradong may ibang babaeng nakalaan para sa akin.
Habang nagkakasiyahan ang lahat ay tumayo na ako at umalis sa venue. Iniinggit ko lang ang sarili ko. Balang araw, mararanasan ko rin itong kasal at ang ting ting ting na 'yan sa reception. At kapag nangyari yun, sinisigurado ko na ang bride-to-be ko ay ang ideal girl ko— angelic, cute, preppy, innocent, nice and sweet.
Damn, I feel like going to a bar. I want to drown myself in alcohol so I could forget this day.
Best wishes Mr. and Mrs. Takahashi...
"Calling all bachelors out there. Please proceed upfront."
I was about to get out of that place when somebody pulled me infront. Pagkatingin ko, si Shichi pala, ang bestfriend ng groom. Nagpupumiglas ako pero hindi niya ako pinansin. Ayokong gumawa ng eksena rito kaya nagpatangay nalang ako. Inangyan! Bat ako kasali dito? Alam kong isa akong gwapong bachelor pero takteng 'yan! Hindi ako naniniwala sa ganitong tradition na kung sino ang makakasalo ng garter ay siyang susunod na ikakasal. Kalokohan!
"Ayokong sumali!" pabulong kong asik sa kanya, pero nginitian lang ako ng gago at tinapik ang balikat ko. Kung eestimahin ko, higit sa sampung mga binata ang kasama ko ngayon sa flatform.
Narinig ko silang bumilang kaya tumingin ako sa harapan.
"..4!"
Ang bagal magbilang. Naiinip na ako.
"..3!...2!...1!"
Parang slow-mo sa pelikula. Hindi naman ako nakipag-agawan sa kanila sa pesteng garter na ito, pero bakit sa balikat ko pa ito kusang nag-landing?
"Fuck..."
Nagpalakpakan naman ang mga guests nang itapat na sa akin ang spotlight. Yung iba, nagtitilian pa. Mukha nila. Isa lang naman itong malaking kalokohan.
"Congrats, Kuya! Ikaw ang susunod."
Tinignan ko lang nang masama si Liam nang marinig ko ang sinabi niya sa akin. Siya naman, patawa-tawa lang katabi ni Mizuka. Edi sila na ang masaya.
Lumapit sa akin ang emcee at bumulong. "Sir, lapit na po kayo sa nakasalo ng bouquet," sabay tingin niya sa bandang harapan at kung posibleng lumuwa ang mata sa gulat ay baka gumugulong na ito ngayon sa sahig.
The heck. Of all girls, why Lyza?
"Pwede bang ipasa nalang sa iba? Hindi ko naman deserve 'to," bulong ko sa emcee at pilit na ibinibigay sa kanya ang garter.
"Hindi po pwede, Sir. Huwag na po kayong KJ," tinulak pa niya ako hanggang sa makalapit sa pwesto ni Lyza. Nakaupo na siya sa upuan habang nakataas pa ang kilay sa akin. Problema nito?
"Oras na para isuot ang garter sa right leg ng nakakuha ng bouquet! Let's chant higher higher higher higher!"
"Higher higher higher!"
Wala na akong choice kundi ang lumuhod sa harapan ni Lyza. As usual, nakataas pa rin ang kilay niya sa akin.
"Subukan mong manchansing, mapapahiya ka dito, Monteverde."
"Don't worry..." Sinuot ko na ang garter sa hita niya at dahan-dahang tinaas iyon. "Your legs don't turn me on. I don't like skinny legs."
"Oh, really? If I know, nagko-control ka lang. Kahit naman sinong babae, pinapatulan mo, e."
"Alam mo naman pala, e. Tss. The question here is... babae ka ba?" asar ko sa kanya.
"Bwisit," she hissed, got up quickly and walked out of the scene. Napatingin ako sa paligid. Halatang nagtataka ang lahat kung bakit umalis si Lyza. Hindi rin ako nagpahuli. Ganun rin ang ginawa ko.
Makapagpahangin na nga lang sa labas. Mahirap pagsamahin ang dalawang brokenhearted. Ako kay Mizuka, siya kay Liam.
***
Pagkatapos makapagpaalam kina Liam ay napagdesisyunan kong pumunta sa ibang bar malapit sa ginanapan ng reception. Naisip ko na bakit nga ba ako aalis nang maaga dun sa reception? Ako ang bestman, hindi dapat ako bigla-bigla nalang nawawala.
Kumpara sa Midas bar na pagmamay-ari ko, medyo tahimik ito. Maganda ang ambiance at classical songs ang pinapatugtog. Ayokong pumunta sa sarili kong bar. Kukulitin lang ako ng mga babae du'n. Aba, sila na ang sinuswerte! May libre na silang ladies' drink, nachachansingan pa ako.
Actually, ayos naman sila, kaso nagsasawa na ako. Gusto ko ng ibang flavor naman.
"Give me another one pleaaaaaaase!"
Nilingon ko ang pamilyar na boses na yu'n mula sa bar counter. Hindi lang ito pamilyar sa akin. Pamilyar na pamilyar talaga siya sa akin. Tumaas ang isang sulok ng labi ko nang makita ang babaeng kagaya ko ay sawi din sa pag-ibig.
Lyza Santiago—ang maid of honor.
Isn't it nice? Ako ang bestman at si Lyza naman ang maid of honor sa wedding ng mga taong inayawan kami.
Kaya pala nawala bigla ang isang ito sa reception, nagpapakalasing na pala siya dito. Tignan mo nga naman. Mas mukha siyang sawi kesa sa akin. Halos halikan na niya ang bar counter dahil sa kakamukmok niya. She looks wasted! Hayup tumungga ng vodka. Walang chaser-chaser.
"Another one plissssssshhhhh!!!"
Lumapit na ako sa pwesto niya at pa-cool na umupo sa high stool sa kaliwa niya.
"Liaaaaaam..."
"Poor, Lyza. Crying over a guy..." asar ko sa kanya habang pinapanuod ang nag-eexhibiton na bartender.
"Why do you know—" she turned to me and confronted me and stopped midway when she realized it was me. "Monteverde?!?" she almost choked with her vodka.
Tinignan ko naman siya at nagkunwaring nagulat. "Woah, bakit ka nandito, Santiago? Sinusundan mo ba ako?"
"Of course not, tarantado!" she snapped angrily and gulped another shot of vodka. "Nandito ka siguro para maglasing din. We're both under the same federation..." Tinaas pa nito ang dalawang kamay at humagikhik. "The brokenhearted federation!"
I cringed at her statement. "Ha-Ha-ha-ha! I'm not brokenhearted. Ikaw lang yun," sarkastiko kong sabi ko sa kanya at sinenyasan ang bartender. "Give me a shot of tequila."
"Coming right up, sir!"
"In your face, Monteverde. Hindi ka pupunta dito kung hindi ka nasasaktan sa nakikita mo," naduduling na sabi niya.
"Oh well, I am, but not as much as you are."
Ngumiti siya at humagikhik na parang mangkukulam. "Oo na, nasasaktan ako. Dapat pala hindi ko na pinakawalan si Liam. I really love him."
Kumunot ang noo ko. Aba, ba't tumutulo na ang luha nito? May tama na 'to.
"Aaahhh! I love him so much! Mahal na mahal ko siya... Hindi ko kaya," humahagulhol na siya kaya pinagtitinginan na kami ng mga tao. Nyemas. Wala akong ginagawa dyan ah. "I'm giving up. Hindi ko na kaya. Magpapakamatay nalang ako."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Tama ba ang narinig ko?
"Here's my paymeeeent!!" Naglapag siya ng pera sa bar counter at pa-gewang gewang na lumabas ng bar.
Pinanuod ko lang siya na makalabas. Dumating na din ang tequila ko kaya ininom ko ito, straight. Magpapakamatay daw siya? Nababaliw na ba siya? What the fuck! Hindi pa rin siya nagbabago. Suicidal pa rin siya.
"Sir, baka po magtotoo yun. Kung ako sayo, sundan mo na."
Tinignan ko nang masama ang bartender sa harapan ko. Problema nito? "Wala akong ginawa sa kanya. Narinig mo naman diba? Masyado lang siyang brokenhearted."
"Kahit na ho, ikaw ang huling nakausap, e. Paano kung magpakamatay siya?"
I groaned annoyingly. May point siya. Punyemas! Bakit ba sira-ulo ang babaeng yun? Kawawa ang mapapangasawa niya pag nagkataon.
"O, eto, bayad. Dahil kinonsensya mo ko, wala kang tip sa akin."
Tumakbo na ako palabas ng bar at iniwang pakamot-kamot sa batok ang bartender. Hinanap ko kaagad si Lyza sa parking lot. Nakita ko naman agad siya sa 'di kalayuan. Nasa tapat siya ng isang White Ford at nagsusuka sa gutter. Kadiri.
Nang matapos na siya sa pagsusuka, sumakay na siya sa kotse. Sumakay na rin ako sa sarili kong kotse at sinundan siya. Mukhang okay pa naman siya dahil maayos ang pagdadrive niya. Mayamaya lang ay napansin ko nalang na nakarating na kami sa isang hotel. Sinundan ko lang siya hanggang sa loob habang nagchecheck-in siya.
"One r-room... VIP. Gusto ko sa tuktok! Gusto ko mataas na floor! Yung malaki ang bath tub o 'di kaya'y may jacuzzi!" she requested to the receptionist with her loud voice— enough for me to hear her.
Shit. Hindi maganda ang kutob ko sa mga request niya. May balak ba siyang magpakalunod sa bath tub o jacuzzi?
"If you want an extravagant suite Madam, let me recommend to you our Honeymoon suite."
"Whatever. Pakibilisan nalang," sabi pa niya at tinalikuran na ang kausap.
Nagtama agad ang mga mata namin ni Lyza nang tinalikuran niya ang reception desk. Agad akong umiwas at naglakad palayo pero mabilis niya akong hinabol. May pagsuntok pa sa braso ko.
"What the hell are you doing here, Monteverde?!" sigaw niya.
Napaikot ang mga mata ko sa ere dahil gumagawa na naman siya ng eksena. I sighed in defeat. "I'm going with you," bulong ko.
"Gago ka ba?"
"Unfortunately, I am. Eh ikaw, gaga ka ba?"
"Tss," she rolled her eyes. "Pangit mo. Bawal ang mga pangit dito! Umalis ka nga dito."
Wala na siyang nagawa nang bumuntot na ako sa kanya. Mahirap na! Ayokong masira ang pangalan ko dahil lang sa isang baliw na katulad niya. Kung magpapakamatay siya, sana sa ibang araw nalang. Yung busy ako at wala siya sa paningin ko.
Nang maihatid na kami ng bell boy sa VIP (or honeymoon?) suite, ako na ang nagbigay ng tip sa kanya. Si Lyza, nakita kong tinutungga na yung red wine sa bar counter ng suite. Hayup talaga. Lasinggera.
Nilapitan ko siya para pigilan. "Tigilan mo na nga 'yan. Nakarami ka na, Santiago."
"W-wag ka ngang mangielam! Bwisit ka!"
"Bahala ka dyan. Magpakamatay ka nalang dyan. Iiwanan na kita." Bahala siya, aalis na ako. Ako na nga nagmamalasakit. Ako pa ang tinawag na bwisit.
"W-wait lang..."
Huminto ako sa paghakbang at agad siyang nilingon nang marinig ang mahinahon niyang boses. "Ohh?"
"Drink... with me. Samahan mo muna ako."
I smirked sarcastically. "Magsorry ka muna."
Inirapan niya ako at umupo na sa high stool. "Ano ka sinuswerte? Hindi pa ako baliw para magsorry sayo!"
Nakipag-inuman nalang ako kasama ni Lyza sa suite na ito. Ang isang boteng wine, naging dalawa. Nagrequest pa kasi siya ng isang bote. Anak ng! Nahihilo na ako. Tinamaan na yata ako ng lintek. Paano ako makakauwi nito? Hindi na ako makakadrive.
"Swerte nila... Sa akin dapat shi... Liam, e!!!" she shouted in between sobs.
Pinikit ko ang mata ko. Umiikot na ang paligid ko. Ang lakas ng tama nitong wine na ito!
Naramdaman kong sinundot niya ako sa kaliwang pisngi ko.
"G-gising ka pa?" Humagihik siya na parang bruha. "Walaaaa ka palaaaa, e!"
"Stop it."
Nagulat ako nang yakapin niya ako. Mahigpit na mahigpit. Muntik na kaming mahulog sa high stools sa pagkakayakap niya sa akin.
"Pangit ba ako?? Bakit 'di niya ako nagusss—chuhan?"
"Lyzaaaa, get off...."
Tinulak ko siya palayo sa akin. Nakita ko siyang tumayo at kinuha niya ang dalawang kamay ko. "Sexy naman ako diba? Sexy diba? May dibdib naman ako!"
The heck! Tinanggal ko ang dalawang kamay ko sa dibdib niya. Anak ng pusa! Dapat ba nilalagay talaga dun? Nakalimutan yata nito na si Derrick ako.
"Sumagot ka! I can even do better! I'll shooooooow you!"
Hindi naman ito ang first time. Pero bakit natuyuan ata ako ng lalamunan nang dahan-dahan niyang binaba ang zipper ng kanyang dress mula sa likod at pagkatapos ay tuluyan na itong bumagsak sa sahig.
Shit... Babae pa rin siya.
My buddy's throbbing down there. She's giving me a hard on.
"Do I look hot?" She asked seductively.