Kabanata 12
Decisions
Dirediretso kami sa labas, ni hindi ko na nalingon sina Maxxine at Nick sa dancefloor hindi ko pinagbigyan ni Johansson na magpaalam.
Kita ko ang itim na BMW, may dala s'yang driver at nang nakita n'ya kaming palabas ay mabilis n'ya kaming pinagbuksan ng pintuan.
Humalukipkip ako nang tumigil kami sa tapat ng kotse. I came here with my friends at uuwi ako na kasama ang mga kaibigan ko, hindi ko nga alam kung bakit nandito si Johansson at kung paano n'ya nahanap ang bahay nina Micah, maybe they're friends?
Nagtiim bagang s'ya nang napansin n'yang wala akong balak pumasok
"You get inside o bubuhatin kita?" malamig n'yang sinabi, tinignan ko s'ya ng masama
"Hindi pa ako nakakapagpaalam sa mga kaibigan ko." Lalo na sa birthday celebrant
"Just text them, they'll understand." sabi n'ya, nagtinginan kaming saglit. Umirap ako at pumasok na sa loob
Pinatong ko ang ulo ko sa headrest at hinintay na pumasok si Johansson. Masama ang pakiramdam ko at pakiramdam ko ang lalala ito kapag nakipagtalo pa ako kay Johansson.
Nakapikit ako sa limang minutong byahe, pagdilat ko ay ibang hardin ang tinatahak ng sasakyan!
Dumilat ako at umupo ng maayos, anong ginagawa namin sa mansion nila?
"Bakit hindi sa amin?" tanong ko nang tumigil kami sa malaking double door nila
"Dad want to see you." bigla s'yang lumabas, iniwan akong nakatulala. Bakit ako gustong makita ni Tito Adam? May importante ba s'yang ipapasabi kay Daddy?
Lumabas ako ng pinagbuksan n'ya ako ng pintuan, nagtinginan muna kami saglit bago pumasok sa loob.
Giant chandelier caught my attention the moment I stepped in, may piano katulad sa amin at iba ibang mamahaling muwebles. Kapansin pansin rin ang dalawang hagdan na magtatagpo sa second floor ng mansion. I've never been through their rooms except sa playroom na kung saan lagi kami ni Maxxine noong mga bata pa kami, noon ay gustong makita ni Maxxine ang buong mansion, narinig kasi n'yang may indoor pool pero pinigilan ko s'ya. Nakakahiya para kay Johansson lalo na't nandoon lang naman kami kapag may business meeting ang mga magulang namin.
"He doesn't mind though." bulong ni Maxxine at nginuso si Johansson na nagbabasa ng libro. It's Saturday at pinipilit ulit ako ni Maxxine na lumabas ng playroom para tignan ang mga katabing kwarto. Umiling ako at pinagpatuloy ang pagbubuo ng puzzle.
Iniisip ng lahat na close kaming dalawa ni Maxxine kay Johansson, lalo na daw ako dahil sa akin lang daw hindi masungit si Johansson. Ngumingiwi ako kapag sinasabi nila iyon dahil alam kong hindi totoo iyon.
"Tiara!" tawag sa akin ni Tito Adam at sinalubong ako ng yakap, gulat ako sa reaksyon n'ya pero niyakap ko rin pabalik
"Good evening, Tito Adam." sabi ko nang nagkaharap na kami, narinig ko ang tikhim ni Johansson sa gilid ko kaya napatingin kaming dalawa ni Tito sakanya
"Nag-dinner na ba kayo?" tanong n'ya at naglakad kami papunta sa kanilang dining room
"Ah eh..." tinignan ko si Johansson, asking him to help me answer his Dad's question
"Hindi pa, Dad." sabi n'ya
May dalawang chandelier sa dining room at sa baba nito ay malaking table, hinid ko na nabilang ang mga upuan dahil sa pagkakahawak ni Johansson sa bewang ko. He guided me to my seat. Nasa gitna si Tito Adam at nasa magkabilang gilid naman kami ni Johansson.
There's so many food kahit na kaming tatlo lang naman ako kakain, I wonder where's his Mom?
"Tito, may sasabihin daw po kayo sa akin?" tanong ko habang pinagmamasdan ang mga kasambahay na nagsasalin ng wine sa aming kopita.
"Ah yes, I'm wondering kung sino itong nililigawan ng anak ko?" halos masamid ako sa tanong ni Tito. Damn!
"D-Dad!"
"P-po? E-ewan ko po..." ramdam kong nakatingin sa akin si Johansson kaya nanatili ang tingin ko sa pagkaing nasa harap
"Ganoon ba? Ikaw kasi itong kilala kong kaibigan n'ya aside from Maxxine."
"Better ask your son, Tito. Wala naman po akong nababalitaan na may nililigawan s'ya." sabi ko at pilit na ngumiti. Well, about Kelsey Wilson...
"Really?" sarcastic na tanong ni Johansson at umiling, hindi ko s'ya nilingon imbes ay tinignan ko ang kanyang Ama.
Kahit masama ang pakiramdam ko ay pinilit ko paring ubusin ang pagkain ko, I keep on biting my lips dahil paniguradong namumutla ako ngayon.
"Tell your Dad to join me play golf during weekends, you can join us para hindi naman ma-bored itong si Brent." sabi ni Tito, napatingin ako kay Johansson. Hindi ko alam na nag-gogolf s'ya.
"Sure, Tito." sabi ko at ngumiti
Nag-usap pa kami tungkol sa negosyo nina Daddy, he's also asking about the project na mukhang malaki ang ininvest n'ya.
"I don't know about it, Tito. I'll ask Dad later." sabi ko dahil wala akong kaalam-alam sa negosyo.
"Oh, does Xena helping your parents? Ito kasing si Brent, oo." halakhak ni Tito at sinulyapan si Johansson, ganoon rin ako. Nagkatinginan kami saglit
"Yes, Tito but in the future ay tutulong rin ako." sabi ko at uminom ng wine
"That's a good thing so that in the future you and Brent will merge our company." sabi ni Tito na kinagulat ko. Humalakhak s'ya ng makita n'ya ang reaksyon ko, hindi ko tuloy alam kung nagbibiro ba s'ya o hindi
"Yung pinapasabi ko sa Daddy mo ah?" paalala ni Tito Adam nang nasa labas na kami ng kanilang mansion
"Yes, Tito. I will." sabi ko
Pagkalingon ko sa driveway ay nasa tapat na namin ang MUX at si Johansson ang mag-ddrive.
"I'll better get going, Tito. Thank you for the dinner." sabi ko kay Tito at pumasok na
Pagkapasok ko ay tahimik lang kaming dalawa, alas nuwebe na ng gabi at isang oras kaming nag-usap ni Tito Adam.
Nilamig ako sa lakas ng aircon ng kanyang sasakyan, tinaas ko iyong nakatutok sa akin at hinawakan ang braso ko. Trying to make myself warm.
Nakita kong kumunot ang noo ni Johansson at hininaan ang aircon pagkatapos ay hinawakan n'ya ang leeg at noo ko
"Jesus, Tiara! You're still sick!" galit na sabi n'ya, nagtiim bagang s'ya at inalis ang dalawang butones ng kanyang polo
He's frustrated and I don't know why. Hindi naman s'ya iyong masama ang pakiramdam. I'm feeling better now at hindi ko masyadong napansin ang pakiramdam ko kanina habang nag-uusap kami ni Tito Adam, ngayon lang ng nasa sasakyan na ako at ramdam ko ang lamig ng aircon
"What do you want me to do with you, huh, stubborn girl?" matigas na ingles n'ya, hinigpitan n'ya ang pagkakahawak sa manibela at tinignan ako.
Nilingon ko na lang ang garden nila at hinayaan s'yang titigan ako, we're still in their house. He didn't move his car an inch.
"Okay na ako kanina bago umalis ng bahay, bumalik lang 'to kanina sa party." paliwanag ko dahil alam kong hindi n'ya ipapaandar ang sasakyan kung hindi ako magsasalita
"And you didn't tell me that you're still sick? Edi sana hindi na tayo pumunta dito." frustrated na sabi n'ya, he even messed his hair after saying that
"It's nothing, Johansson." sabi ko at tinignan s'ya
Malalim ang hininga n'ya at mukhang problemado sa nangyayari. Relax, it's just a fever...
"Nothing? You're telling me that your fever is nothing to you? What if it became worse because of your actions?" giit n'ya
"What? It's my body, I know what to do with myself. It's just a fever, you're just overacting. Why?" tanong ko dahil hindi na mapigilan.
Lahat ng ito alam kong may ibang kahulugan at ayokong manghula at mag baka sakali, I want to hear it from his own mouth. I want to know the truth...
"Because I don't want another day without seeing you!" sigaw n'ya sa akin na kinabigla ko. Two things that made me shocked; the words he just said and the tone of his voice.
Did he just shout at me?
Parang echo ang kanyang boses sa aking utak, I don't want to overact but it really surprised me. I've never seen him this angry, kahit na malaki ang problema sa Student Council ay nananatili paring kalmado ang mukha n'ya. Ngayon lang, ngayon ko lang s'ya nakitang sumigaw ng ganoon.
"I-i'm sorry." sabi n'ya at hinawakan ang braso ko, bahagya akong napatalon sa ginawa n'ya. Nagulat s'ya sa reaksyon ko at nilayo ang kamay sa akin.
"I-it's okay..." sabi ko at nag-iwas ng tingin sakanya
"I... just don't want you sick, I feel like it's my fault why you're sick right now." sabi n'ya
He's true, he's the reason why I'm sick. Dahil sa mga sinabi n'ya kinagabihan ay hindi ako nakatulog.
"It's not your fault, Johansson." sabi ko
"I know and I'm sorry."
"Sorry for what, Johansson?"
"For making it difficult for you..." malumanay na sabi n'ya, unti-unti kong naramdaman ang kamay n'yang palapit sa akin. Tinignan ko iyon hanggang sa hawakan n'ya ang kamay ko
His hands are soft, halatang walang ginagawa, he gently touch my palm using his fingers. Nakatingin kaming dalawa sa aming mga kamay
"Sorry for suddenly making our environment awkward... But I'm not sorry for my feelings. I've been keeping it through out the years and I'm afraid that if I didn't take it slow, my feelings for you may burst out."
Nagkatinginan kaming dalawa, he's sincerely looking at me. Unti-unti n'yang inangat ang kamay n'yang nasa manibela para hawakan ang pisngi ko. Nag-iwas ako ng tingin, i'm pretty sure that my face is bright red right now.
"Promise me..." he moved my other cheek for me to face him
"Promise me that you'll never avoid me." tumango ako sa sinabi n'ya, hindi ko alam kung bakit iniisip n'ya na iiwasan ko s'ya.
"Say it." aniya
"Promise." sabi ko habang nakatingin sa kanya
Pumikit s'ya at tumango, smile appeared from his face, ngiti na minsan ko lang nakikita.
"Good." he said and slowly lean on me. Napapikit ako sa ginawa n'ya, I can almost hear the beating of my heart.
I felt his lips on my forehead, ilang segundong natitili ang labi sa aking noo at nang nakaharap ko na s'ya ay nanatili parin ang ngiti sakanyang labi.
"Please don't put the stunt again, sabihin mo sa akin kapag masama ang pakiramdam mo. You don't need to hide everything from me." tumango ako sa sinabi n'ya at umalis na sa kanilang mansion
Kinabukasan ay hindi ako pinapasok ni Mommy dahil sa pagbalik ng lagnat ko kagabi. Pagkauwi ko ng bahay ay sinalubong kami ni Mommy sa pintuan, Johansson explained why I'm with him dahil ineexpect ni Mommy na si Maxxine ang kasama kong uuwi.
"Good morning, Tiara." napabangon ako kay Mommy na pumasok ng aking kwarto na may dalang tray.
"Good morning My." sabi ko
"Your fever was gone, just rest. Tell Maxxine na stay na lang kayo dito, watch movies or bake basta 'wag kayong lalabas." sabi ni Mommy at tumango ako. I don't have plans on going out anyways.
Nanatili s'ya sa aking kwarto at hinayaan akong kumain. Tinignan n'ya ang loob ng aking closet pagkatapos ay sa banyo
"If Sofie sees your closet, mag-rerequest 'yun na mag-shopping." sabi n'ya at tumawa, tinutukoy n'ya ang isa sa mga bestfriend n'yang si Tita Sofie Sy. Kilala kasi itong fashionista at shopaholic, silang lahat actually.
"How's Tita Sofie, My?" tanong ko, I hope she's okay now
"She's fine, I guess..." nag-kwentuhan kami tungkol kay Tita Sofie, kung paano n'ya inaalagaan ang kanyang anak mag-isa
"We suggest na mag-boyfriend s'ya since maraming willing pero s'ya mismo ang may ayaw." sabi ni Mommy at tumawa
Ngayon lang ulit kami nag-usap ng ganitong katagal ni Mommy at kapag ganito ay alam kong may gusto s'yang malaman tungkol sa akin, dinadala n'ya sa mahabang usapan.
"So... About that Johansson boy..." sabi ko na nga ba, her main reason why she's here is because of this
"I don't know Mom." sabi ko dahil iyon ang totoo. Kahit gusto ko mang sabihin sa kanya ang lahat ay hindi ko alam kung paano sasabihin.
"I won't tell your Dad, magiging girl talks natin 'to." sabi ni Mommy at umupo na sa tabi ko. Huminga ako ng malalim, saan ba ako magsisimula?
"He told me last night that he's sorry because of the awkward environment, sinabi n'ya rin ang feelings n'ya sa akin Mom." sabi ko nang hindi makatingin sa aking ina. Damn, it's awkward!
"Oh sinabi n'ya bang mahal ka n'ya? This is your first thing to encounter this kind of situation, Tiara. I just want you to know na think first, make your decision final, do this slow bago mo s'ya sagutin."
"Mom! Hindi naman s'ya nanliligaw sa akin." sabi ko, I'm not even sure if he loves me. Sinabi lang n'ya ang 'feelings' n'ya na walang definition
"Hmm... Promise me to take this slow, tell me everything. Naku, kapag nalaman 'to ng Daddy mo, kakausapin n'ya agad si Adam."
"Your Dad might give him years bago ka n'ya makuha." sabi ni Mommy at tumawa. Tumawa na rin ako, ganoon kasi s'ya sa dating manliligaw ni Ate at nung nalaman nung manliligaw tungkol sa kondisyon ni Daddy ay umarong. Jerk...
Natulog lang ako buong araw, ang kagustuhan kong pumunta ng school ay itinulog ko na lang. I will make sure that I will be better by tomorrow para makapasok na ako.