Όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκα. Σκεφτόμουν τι είχε συμβεί. Πέρασα τη μέρα μου με τους GOT7! Πόσο τυχερή παίζει να είμαι! Στριφογύριζα στο κρεβάτι. Δεν μπορώ να κλείσω μάτι.
*
Μόλις γύρισα στο σπίτι τα ξέρασα όλα στη Σεμίνα. Δεν μπορούσε να συγκρατηθεί και άρχισε να τσιρίζει σε κάθε πρόταση που έλεγα. "Φιλενάδα ζηλεύω!" άρχισα να γελάω. "Μα σε προσκάλεσε κι εσένα ο Jaebum." της λέω και της κλείνω το μάτι. Η Σεμίνα χαμογελάει αμήχανα.
"Πολύ παράξενο που σε θυμάται ακόμα." σηκώνει το βλέμμα της και με κοιτάζει. "Μάλλον του έμεινα αξέχαστη." λέει και σκάμε στα γέλια.
*
Δεν ξέρω τι φταίει αλλά έχω υπερένταση. Τη μία κουκουλώνομαι με το πάπλωμα, την άλλη το πετάω στο πάτωμα. Από τότε που γύρισα στο σπίτι έτσι είμαι. Περιφερόμουν από δωμάτιο σε δωμάτιο χωρίς λόγο. Στο μυαλό μου στριφογυρίζουν τα λόγια και οι πράξεις του BamBam. Δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω για ποιο λόγο το κάνει αυτό;
Μήπως κάνει πάντα έτσι στις θαυμάστριές του ή έτσι είναι γενικά ο χαρακτήρας του; Προσπαθώ να κλείσω τα μάτια μου άλλη μια φορά και το πρώτο άτομο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Jackson;! Κουνάω το κεφάλι μου πέρα δώθε για να μου φύγει αυτή η σκέψη και πέφτω πάλι για ύπνο.
************************************************
~την επόμενη μέρα~
Σηκώνομαι για τη σχολή όπως πάντα. Κάνω τη καθημερινή μου ρουτίνα και πηγαίνω στη κουζίνα και ετοιμάζω πρωινό. Η Σεμίνα είναι ήδη στη κουζίνα και πίνει καφέ.
"Καλημέρα υπναρού." μου λέει χαμογελώντας. "Καλημέρα εξυπνάκια." της λέω χωρίς όρεξη. "Θες καφέ;" μου λέει και της κουνάω καταφατικά το κεφάλι. Βάζει μέσα στη κούπα μου λίγο καφέ φίλτρου.
"Σήμερα τι ώρα έχεις πρόβα;" με ρωτάει ενώ συνεχίζει να πίνει τον καφέ της. "Δεν ξέρω. Δεν μου είπε." της απαντάω αδιάφορα ενώ συνεχίζω να πίνω καφέ. "Άρα, αυτό σημαίνει ότι θα έρθει στη σχολή;" σηκώνει το ένα της φρύδι και με κοιτάζει. "Μάλλον ναι." της απαντάω και αποστρέφω το βλέμμα μου.
Η Σεμίνα δεν μου απαντάει και γυρίζω να την κοιτάξω. Η έκφραση του προσώπου της έχει αλλάξει. Το πρόσωπό της λάμπει και είναι έτοιμη να τσιρίξει. Την κοιτάω μπερδεμένη. "Τι τρέχει μ' εσένα;" τη ρωτάω. Εκείνη με κοιτάζει με πλατύ χαμόγελο. "Θα έρθει και ο Jaebum στη σχολή!!!"
Το κοιτάω με βλέμμα ειρωνείας; "Αυτό ήταν;" εκείνη κουνάει πάνω-κάτω το κεφάλι της με το πλατύ χαμόγελό της. "Ναι αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα τον δεις." το χαμόγελό της χάνεται και με κοιτάει με πεθαμένα μάτια. "Ευχαριστώ που μου διαλύεις τα όνειρα." μου λέει και συνεχίζει να πίνει καφέ.
Ύστερα από μερικά λεπτά, αφού τελειώσαμε τον καφέ μας βγήκαμε από το σπίτι και κατευθυνθήκαμε προς τη στάση. Ώσπου ξαφνικά σταματάει ένα μαύρο αυτοκίνητο μπροστά μας. Κάπως γνωστό μου φαίνεται αυτό το αμάξι. Κατεβαίνει το παράθυρο του οδηγού με αποτέλεσμα να αποκαλυφθεί.
"Καλημέρα Αγγελική." ο Sookyung φυσικά. Έχω καιρό να τον δω. "Καλημέρα Sookyung." του λέω και του χαμογελάω πλατιά. "Στη σχολή πάτε;" "Ναι." "Ε τότε ελάτε μαζί μου." είπε ο Sookyung κουνώντας το χέρι του. Εγώ και η Σεμίνα κοιταχτήκαμε στα μάτια. "Ξέρεις, δεν χρειάζεται να μας πας..." "Σιγά! Έτσι κι αλλιώς στην ίδια σχολή πάμε. Άντε ελάτε." είπε ο Sookyung και εγώ με την Σεμίνα κοιταχτήκαμε ξανά. "Γιατί όχι;" είπε η Σεμίνα και μπουκάραμε στο αυτοκίνητό του.
Εγώ κάθομαι στη θέση του συνοδηγού ενώ η Σεμίνα πίσω. "Μόλις κατάλαβα ότι δεν έχω γνωριστεί με την φίλη σου." μου είπε ο Sookyung κοιτώντας τον δρόμο. "Είμαι η Σεμίνα." είπε η Σεμίνα όλο χαρά. "Είμαι ο Sookyung. Χάρηκα για τη γνωριμία." είπε ο Sookyung χωρίς να πάρει τα μάτια του από τον δρόμο.
"Επίσης." είπε η Σεμίνα. "Θα σου έδινα το χέρι μου αλλά τότε θα στουκάραμε σε κάνα δέντρο." είπε ο Sookyung και αρχίσαμε να γελάμε. "Η Αγγελική μου έχει πει πολλά για σένα." είπε η Σεμίνα ξαφνικά. Ο Sookyung γύρισε και με κοίταξε για ένα δευτερόλεπτο ενώ εγώ χαμήλωσα το κεφάλι μου από τη ντροπή μου. Η Σεμίνα ξέρει πολύ καλά πως να με κάνει ρεζίλι.
"Α ναι; Ε τότε χαίρομαι." είπε ο Sookyung και γύρισε το βλέμμα του στο δρόμο. Έπειτα σιωπή. "Sookyung, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;" είπα ξαφνικά για να καλύψω τη σιωπή. "Ό,τι θες." μου είπε με χαμόγελο. "Πως είναι να είσαι παρτενέρ με τον BamBam;" ήθελα να του κάνω αυτή την ερώτηση εδώ και πολύ καιρό.
Εκείνος έβγαλε ένα μικρό γελάκι. "Ωραία. Καλά περνάω μαζί του. Είναι πολύ cool άτομο." κούνησα το κεφάλι μου. "Με ζηλεύεις;" είπε με λοξό χαμόγελο. "Μπορεί." του είπα και σταύρωσα τα χέρια μου στο στήθος μου. "Δεν χρειάζεται να με ζηλεύεις." μου είπε."Γιατί;" γύρισα και τον κοίταξα αλλά αυτός δεν μου απάντησε.
Μετά από κάνα δεκάλεπτο φτάσαμε στη σχολή. Αφού πάρκαρε ο Sookyung κατεβήκαμε από το αμάξι. "Τώρα μπορούμε να συστηθούμε κι επίσημα." είπε ο Sookyung στη Σεμίνα και γέλασαν. Έπειτα κούνησαν τα χέρια τους, υποκλίθηκαν και μπήκαμε στο προαύλιο.
Σήμερα εγώ έχω μάθημα χορού ενώ η Σεμίνα μάθημα κιθάρας. Οπότε δεν είμαστε στην ίδια αίθουσα. Πήγα στα αποδυτήρια για να αλλάξω ρούχα. Αφού άλλαξα, μάζεψα τα μαλλιά μου τα μαλλιά μου ψηλή ουρά και μπήκα στην αίθουσα.
Εκεί είδα κάποια γνώριμα άτομα, μεταξύ τους την Iseulhye. "Καλημέρα Αγγελική." με χαιρέτησε. "Καλημέρα Iseulhye." τη χαιρέτησα κι εγώ και κάθισα δίπλα της στο πάτωμα. "Τι κάνεις;" με ρώτησε ευδιάθετη. "Κούραση." της είπα και αναστέναξα. "Γιατί κούραση;" με κοιτάζει απορημένη. "Πολλές πρόβες." της λέω. "Να ξέρεις, εγώ μίλησα στον Jackson για σένα." της λέω ψιθυριστά. Εκείνη γουρλώνει τα μάτια της και είναι έτοιμη να τσιρίξει αλλά συγκρατείται.
"Αλήθεια;" της γνέφω καταφατικά το κεφάλι. "Ευχαριστώ πολύ!" μου λέει ενώ χτυπάει το δεξί της χέρι στη καρδιά της. Γελάω και της ανακατεύω τα μαλλιά.
Ξαφνικά έρχεται μπροστά μου ο Sookyung. Ξέχασα ότι κάνουμε μαζί μάθημα χορού. "Επ." μου λέει. "Επ." του λέω κι εγώ. Μόλις γυρνώ να κοιτάξω την Iseulhye, δεν την βλέπω δίπλα μου. "Θέλω να σου μιλήσω τώρα που είμαστε μόνοι μας." λέει ο Sookyung χαμηλόφωνα και με κάνει να τον κοιτάξω.
"Για ποιο πράγμα;" των ρωτάω. "Θυμάσαι όταν σου είπα ότι δεν πρέπει να με ζηλεύεις που κάνω ντουέτο με τον BamBam;" του γνέφω καταφατικά και περιμένω την απάντησή του. Χαμογελάει λοξά και μου ανακατεύει τα μαλλιά. "Ε, μην παίζεις μαζί μου! Πες μου επιτέλους!" του λέω ενώ ξαναφτιάχνω την ουρά μου.
"Είσαι πολύ ανυπόμονη." μου λέει, σηκώνεται όρθιος και φεύγει. "Ε, που πηγαίνεις;" σηκώνομαι κι εγώ να τον ακολουθήσω αλλά μπαίνει ο καθηγητής του χορού και αρχίζει το μάθημα.
*********************
"Και τώρα κάντε διάλειμμα." είπε ο καθηγητής. Όλοι σωριάστηκαν στο πάτωμα. Άρχισα να σκουπίζω με την πετσέτα μου τον ιδρώτα. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα. Όλοι αρχίζουν να τσιρίζουν. Γυρνάω να δω κι εγώ τον λόγο που όλοι ουρλιάζουν. Ο BamBam! Τι θέλει εδώ; Τα κορίτσια περικυκλώνονται γύρω του κι εκείνος τις χαμογελάει. Ώσπου τα μάτια του πέφτουν πάνω στα δικά μου.
Αρχίζει να έρχεται προς το μέρος μου αγνοώντας τα υπόλοιπα κορίτσια. "Καλημέρα Αγγελική." μου λέει χαμογελαστός. "Καλημέρα." του λέω κοιτάζοντας το πάτωμα. "Δεν ήξερα ότι χορεύεις κι εσύ." "Είναι πολλά που δεν ξέρεις για μένα." του είπα με χαμηλότερο τόνο από ότι τον κανονικό. "Και είμαι πρόθυμος να τα μάθω όλα." μου είπε ψιθυριστά, πράγμα που με έκανε να κοκκινίσω και να τον κοιτάξω στα μάτια.
Ακούγονται κι άλλες τσιρίδες αλλά εμείς δεν δίνουμε πολλή σημασία. Συνεχίζουμε να κοιτιόμαστε στα μάτια. Δεν ξέρω τι να του απαντήσω μετά από αυτό. Δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνουν τα λόγια του. Είναι πρόθυμος να μάθει τα πάντα για μένα, αλλά γιατί; Μήπως είναι κι αυτός σαν τον Jackson; Όχι, αποκλείεται! Ο BamBam είναι χίλιες φορές καλύτερος από τον Jackson. Αλλά τώρα αρχίζει να με μπερδεύει κι εκείνος.
Ξαφνικά ένα χέρι τυλίγεται γύρω από τους ώμους του BamBam. Είναι ο Jackson. "Φίλε, τι θες εσύ εδώ;" ρωτάει οJackson τον BamBam. "Εγώ τι θέλω εδώ ή εσύ;" του λέει ο BamBam. Ο Jackson κάνει facepalm στον εαυτό του. "Duh, για το ζευγάρι μου ίσως;" του απαντάει ο Jackson κουνώντας το χέρι του προς το μέρος μου.
"Αααααα." λέει ο BamBam και τρίβει τον σβέρκο του. "Εγώ ήρθα για τον Sookyung." λέει ο BamBam. "Ε τότε τράβα στο ζευγάρι σου." του λέει ο Jackson. "Α ναι, σωστά!" λέει ο BamBam και κοιτάζει το χώρο γύρω του ψάχνοντας για τον Sookyung. Ο Sookyung μπαίνει μέσα στην αίθουσα και ο BamBam τρέχει προς το μέρος του.
"Μην είσαι τόσο αγενής με τον BamBam." λέω στον Jackson ενώ σταυρώνω τα χέρια μου. "Δεν ήθελα να σε απασχολεί άσκοπα." μου λέει και κυλάω τα μάτια μου. "Τέλος πάντων. Ήρθες να μου μιλήσεις για την πρόβα;" τον ρωτάω για να αλλάξω το θέμα. "Ναι. Στις έξι στο κτήριο της JYP." μου λέει. "Εντάξει." κάνω να φύγω αλλά με σταματάει. "Επειδή δεν μπορούμε να ερχόμαστε συνέχεια στη σχολή, για να σε ενημερώνω για τις πρόβες θα πρέπει να μου δώσεις τον αριθμό σου."
Για μια στιγμή το σκέφτομαι. "Αφού δεν μπορώ να το αποφύγω, καλά." αναστενάζω και του δίνω τον αριθμό μου. Εκείνος τον γράφει στο κινητό του. "Εντάξει, θα σου στείλω μήνυμα." μου λέει. Εγώ όμως μπορεί να μην το διαβάσω. "Καλά καλά." του λέω κι αυτός φεύγει.
******************************************
Είναι έξι η ώρα και είμαι ήδη μπροστά στο κτήριο της JYP. Δείχνω στον φύλακα την V.I.P. ταυτότητα και με αφήνει να μπω μέσα. Χαιρετώ την ρεσεψιονίστ και κάθομαι στο σαλονάκι. Κανένας από τα παιδιά δεν είναι εδώ. Μετά από δύο λεπτά εμφανίζεται ο Jackson μόνος του.
"Ελπίζω να μην άργησα." λέει ενώ διορθώνει τα μαλλιά του. "Δύο ολόκληρα λεπτά." του λέω και εκείνος κάνει τς με το στόμα του. Κοιτάζω γύρω του. "Ψάχνεις κάτι;" με ρωτάει με περιέργεια. "Οι υπόλοιποι GOT7 δεν θα 'ρθουν;" ο Jackson αφήνει ένα μικρό γελάκι. "Γιατί εγώ δεν σου κάνω;" λέει με τη σέξι φωνή του που μου προκαλεί αηδία.
Κρατιέμαι να μην κάνω facepalm στον εαυτό μου. "Ασχολίαστο." του λέω τελικά.
Μετά από πολλές ώρες τελειώσαμε την πρόβα μας, επιτέλους! Το καλό είναι ότι βελτιωνόμαστε ολοένα και περισσότερο. Περπατάμε μέσα στο κτήριο εγώ και ο Jackson. "Σήμερα κουράστηκα πολύ." του είπα για να μην υπάρχει άβολη ησυχία ανάμεσά μας. "Ναι, αλλά τραγούδησες πολύ ωραία. Είμαι περήφανος για σένα." είπε ενώ με χτύπησε ελαφρά στον ώμο. "Ευχαριστώ πατέρα." του είπα σαρκαστικά και αυτός άρχισε να γελάει.
Μετά από λίγο φτάνουμε κοντά στη πίσω πόρτα. "Νομίζω είναι καλύτερα να φύγω από εδώ." του λέω. "Έχεις δίκιο. Άμα σε δουν οι θαυμάστριές μας, θα σε φάνε ζωντανή!" αρχίζει να γελάει ενώ εγώ κυλάω τα μάτια μου. "Τέλος πάντων, τα λέμε στη ν επόμενη πρόβα." του λέω και πηγαίνω προς την πόρτα. "Θα σου στείλω μήνυμα." τον ακούω να μου φωνάζει από πίσω αλλά τον αγνοώ και βγαίνω έξω.
Έξω βλέπω τον Sookyung να κοιτάει το κινητό του. "Sookyung;" τον πλησιάζω και αυτός σηκώνει το βλέμμα του και με κοιτάζει. "Γεια σου Αγγελική." μου λέει χαμογελαστός. "Που ήσουν; Γιατί δεν σε είδα;" τον ρωτάω. "Μόλις τώρα τελείωσα την πρόβα με τον BamBam. Εσύ;" "Κι εγώ το ίδιο." του απαντάω.
"Πηγαίνεις σπίτι;" με ρωτάει. Εγώ κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου. "Πάμε μαζί τότε." μου λέει και περνάει το χέρι του γύρω από τους ώμους μου. Κοιτάω με γουρλωμένα μάτια μία το χέρι του και μία τον ίδιο αλλά εκείνος κοιτάει μπροστά. Περπατάμε έτσι μέχρι το αυτοκίνητό του.
Κάποια στιγμή γυρνάω πίσω μου και βλέπω τον Jackson να επιστρέφει μέσα στο κτήριο. Μα, πότε βγήκε έξω ο Jackson; Ελπίζω να μην μας πρόσεξε. Μα, τι με νοιάζει αν μας πρόσεξε ή όχι. Αγγελική μη σκέφτεσαι βλακείες! Λογικέψου!
_______________________
_jackbam