*Ντριιιιιιιιιννν*
Το ξυπνητήρι χτυπάει σα τρελό. Δεν χόρτασα ύπνο. Όταν γύρισα από την JYP έπεσα ξερή για ύπνο και μετά διάβαζα μέχρι τις 2 τα ξημερώματα. Έχω εξαντληθεί. Δεν έχω καμία όρεξη να σηκωθώ από το κρεβάτι.
"Αγγελική, ΞΎΠΝΑ!" η Σεμίνα μπαίνει μέσα στο δωμάτιο και αρχίζει να με ταρακουνάει. Και βέβαια, αφού αυτό δεν έχει αποτέλεσμα, τώρα χοροπηδάει επάνω στο κρεβάτι μου. Υπέροχα! Δεν έχω άλλη επιλογή από το να σηκωθώ. Η Σεμίνα είναι ικανή να το κάνει αυτό όλη μέρα.
"Εντάξει! Τώρα ξύπνησα! Φύγε!" της φώναξα. "Δεν σε πιστεύω. Άμα φύγω θα κουκουλωθείς πάλι με την κουβέρτα." σταυρώνει τα χέρια της. Σηκώνομαι όρθια και τεντώνομαι. "Είδες; Σηκώθηκα. Ευχαριστημένη;" εκείνη μου χαμογελάει. "Πολύ! Τώρα πάνε στο μπάνιο να ετοιμαστείς." με σπρώχνει μέσα στο μπάνιο και κλείνει τη πόρτα.
Μετά από μερικά λεπτά πηγαίνω στη κουζίνα. Κάθομαι στη καρέκλα και η Σεμίνα αφήνει ένα πιάτο μπροστά μου. "Φάε γρήγορα." πιάνω το πιρούνι και αρχίζω να τρώω. Η Σεμίνα κάθεται δίπλα μου και αρχίζει να τρώει κι αυτή.
"Λοιπόν, πως ήταν η πρόβα χτες;" σταματάει να τρώει και με κοιτάζει. "Καλά." της λέω κοφτά χωρίς να την κοιτάξω. "Μόνο καλά;" δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο τη συζήτηση. "Σεμίνα, δεν έχω τη κατάλληλη διάθεση για να κουβεντιάσω."
Αφού φάγαμε, πήγαμε στη σχολή με το λεωφορείο. Βρισκόμαστε στην είσοδο του σχολείου. Συνειδητοποιώ ότι πολλά βλέμματα είναι πάνω μου. Τους αγνοώ και μπαίνω στην αυλή. Κι εκεί κι άλλα βλέμματα και ψιθυριτά πίσω από την πλάτη μου. Και ναι, η καινούρια μου ζωή μόλις ξεκίνησε.
Κάποια κορίτσια έρχονται κατά πάνω μου. "Καλημέρα Αγγελική. Μάθαμε πως είσαι η παρτενέρ του Jackson." Τις κοιτάω αδιάφορα. "Ναι, και τι μ' αυτό;" κάνω να τις προσπεράσω αλλά μου μπλοκάρουν το δρόμο, ξανά. "Και πως είναι ο Jackson από κοντά;" όλες είναι λες και κρέμονται από τα χείλη μου. "Όπως είναι και στη τηλεόραση." με κοιτούσαν άναυδες.
"Συγγνώμη αλλά πρέπει να πάω στη τάξη μου. Τα λέμε." της χαιρέτησα και έφυγα. Ακόμα και οι θαυμάστριες του Jackson είναι ενοχλητικές, σαν κι αυτόν! Μπήκα στη τάξη μου και κάθισα στη θέση μου. Κάποια κορίτσια γύρισαν και με κοίταξαν και ψιθύριζαν πάλι. Πρέπει να το συνηθίσω.
"Γεια." ένα κορίτσι κάθισε μπροστά μου. Μα.... αυτή είναι η Kim Iseul Hye. Το κορίτσι που θα έκανε ντουέτο με τον Jackson. Τώρα νιώθω πολύ άσχημα γι' αυτήν. Επειδή ο Jackson είναι ένας ηλίθιος μπαμπουίνος, νιώθω ένοχη για την Iseul Hye.
"Καλημέρα Iseulhye." της έδωσα το πιο λαμπρό μου χαμόγελο. "Είσαι πολύ τυχερή." μου είπε με νοσταλγία. "Ε, όχι και τόσο." Μουρμούρισα μέσα από τα δόντια μου. "Γιατί;" Να πάρει! Με άκουσε! "Έχω τα δικά μου, μην δίνεις σημασία." κι έπειτα έπεσε σιωπή.
"Σου αρέσει ο Jackson;" τη ρώτησα για να σπάσω τον πάγο. Εκείνη κούνησε το κεφάλι της δειλά με ένα χαμόγελο. "Εσένα σου αρέσει;" Να ξεράσω μου 'ρχεται τώρα! "Βασικά εμένα μου αρέσει ο BamBam." και πάλι ησυχία.
"Πάντως..... αν θέλεις να γνωρίσεις τον Jackson..." ακούγοντας αυτά τα λόγια, η Iseulhye σήκωσε το βλέμμα της και με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια. Νιώθω τύψεις. Αυτή έπρεπε να τραγουδήσει ντουέτο με τον Jackson. "Α-αλήθεια λες;!" κούνησα το κεφάλι μου. "Νομίζω θα χαρεί πολύ να σε γνωρίσει."
Η Iseulhye τσίριξε. Όλοι γύρισαν και μας κοίταξαν. "Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Αγγελική! Είσαι ο καλύτερος άνθρωπος στο κόσμο!" με αρπάζει και με αγκαλιάζει σφιχτά. Έπειτα μπήκε η κυρία Park και ξεκίνησε το μάθημα.
Κατά τη διάρκεια του μαθήματος η Iseulhye γυρνούσε και μου χαμογελούσε. Της ανταπέδιδα κι εγώ τα χαμόγελα. Η Σεμίνα μας παρακολουθούσε όλη αυτή την ώρα και μάλλον κατάλαβε τι γινόταν.
Οι μαθητικές ώρες περνούσαν ώσπου έφτασε η τέταρτη. Κάναμε κανονικά το μάθημά μας. Ξαφνικά κάποιος χτύπησε την πόρτα. Ο καθηγητής είπε να περάσει και η πόρτα άνοιξε. Γιατί ήρθε πάλι αυτός εδώ;
"Γεια σας." είπε χαμογελαστός ο Jackson και όλα τα κορίτσια άρχισαν να τσιρίζουν σαν τρελά. "Μπορώ να απασχολήσω για λίγο την Angel;" Όλοι γύρισαν και με κοίταξαν. Δεν το πιστεύω! Με αποκάλεσε Angel μπροστά σε όλους! "Ποια είναι η Angel;" ρώτησε ο καθηγητής μας.
"Συγγνώμη, την Αγγελική ήθελα να πω." και που τα μπάλωσε, δεν κατάφερε τίποτα. "Α, ναι βέβαια. Αγγελική, πήγαινε με τον Jackson." Σηκώθηκα από τη καρέκλα και περπάτησα προς τη πόρτα. Όλοι με κοιτούσαν και ψιθύριζαν αλλά προσπαθούσα να μη δώσω σημασία.
Βγήκα έξω από την τάξη μαζί με τον Jackson. "Σε ακούω." του λέω κοφτά. "Τι τρόπους έχεις εσύ!" σταυρώνω τα χέρια μου. "Τέλος πάντων, πες τι θέλεις." Ο Jackson ξεφυσάει κουνώντας το κεφάλι του. "Πολύ αγενής! Θα σου μάθω τρόπους άλλη φορά." Αφήνω ένα μικρό γελάκι ειρωνείας. "Τέλος πάντων, ο λόγος που ήρθα εδώ είναι για να σε ενημερώσω για την επόμενη πρόβα." Μου δίνει ένα χαρτάκι. "Έλα σήμερα στις 6 στο κτήριο της JYP αλλά αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα έλα στην οδό που γράφει το χαρτάκι."
"Εντάξει. Άντε γεια τώρα." κάνω να φύγω αλλά ο Jackson με σταματάει. "Τι, έτσι χαιρετάς εσύ; Δε θα πεις τίποτα άλλο;" πρώτη φόρα προτιμώ να συνεχίσω το μάθημα παρά να είμαι μαζί με τον Jackson. "Βασικά υπάρχει κάτι που θέλω να σου πω." τα μάτια του Jackson για κάποιο λόγο έλαμψαν. "Θέλω να σε γνωρίσω σε μία φίλη μου. Είναι θαυμάστριά σου."
Η λάμψη των ματιών του χάθηκε. "Α, αυτό ήθελες να μου πεις;" "Ναι. Της το υποσχέθηκα." Εκείνος απλά κούνησε το κεφάλι του. "Α, μάλιστα." Κι έπειτα ησυχία. "Καλά, εγώ πρέπει να πάω στο μάθημα τώρα. Θα τα πούμε στη πρόβα." γύρισα και κατευθύνθηκα προς τη πόρτα.
Επέστρεψα στη τάξη και όλοι με κοιτούσαν. Κάποιες άρχισαν να με σχολιάζουν πάλι. Κάθισα ήσυχη στη θέση μου. Κάποια κορίτσια γύρισαν και με ρώτησαν τι με ήθελε ο Jackson αλλά ο καθηγητής τις έβαλε σε τάξη και συνέχισε το μάθημα.
*******************************************
"Και πότε θα πας για πρόβα." είπε η Σεμίνα καθώς τρώγαμε μεσημεριανό στο σπίτι. "Μου έγραψε την ώρα." της απάντησα καθώς έβαζα μια μεγάλη μπουκιά στο στόμα μου. "Θα δεις και τα άλλα μέλη, σωστά;" έχει ένα πονηρό χαμόγελο κολλημένο στο πρόσωπό της.
"Ναι.....και τι μ' αυτό;" καταλαβαίνω που το πάει. "Θα μπορούσες, λέω αν μπορούσες, να έλεγες στον Jaebum χαιρετίσματα." μου βγαίνει ένα μικρό γέλιο. "Φυσικά, ό,τι θες!" της λέω ενώ συνεχίζω να τρώω. Έχει να τον δει πολύ καιρό και της έλειψε.
Σηκώθηκα από την καρέκλα. "Που πας;" με ρώτησε η Σεμίνα. "Λέω να κοιμηθώ για λίγο. Ύστερα θα ξυπνήσω και θα πάω για πρόβα." Μπήκα στο δωμάτιό μου, άλλαξα ρούχα και έπεσα για ύπνο.
*********************************************
Αισθάνομαι λες και κοιμόμουνα αιώνες. Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου. Αμάν! Η πρόβα! Σηκώθηκα αμέσως και πήγα στο μπάνιο να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπό μου. Άλλαξα ρούχα και χτένισα βιαστικά τα μαλλιά μου. Βγαίνω από το δωμάτιο και βρίσκω την Σεμίνα να διαβάζει στο σαλόνι. Αρπάζω τη τσάντα μου και κατευθύνομαι προς τη πόρτα.
"Τι έπαθες και τρέχεις σα σίφωνας;" "Άργησα για την πρόβα." της λέω κοφτά και βγαίνω από το σπίτι. Πηγαίνω τρέχοντας στη στάση. Μακάρι να μην πέρασε το λεωφορείο. Περιμένω 5 λεπτά ώσπου εμφανίζεται το λεωφορείο. Μπαίνω μέσα και κάθομαι σε μια θέση.
"Μετά από κάνα δεκάλεπτο έφτασα στο κτήριο της JYP Entertainment. Μπαίνω στο κτήριο και χαιρετάω την γραμματέα. Δεν βλέπω τριγύρω κανένα. Μα που πήγαν όλοι; Μήπως άργησα; Πηγαίνω στη γραμματέα πάλι. "Συγγνώμη να σας ρωτήσω κάτι;" με κοιτάει με ένα πλατύ χαμόγελο. "Πως μπορώ να σας βοηθήσω;" "Οι GOT7 ήρθαν;"
Εκείνη σκέφτεται για λίγο. "Όχι. Δεν ήρθαν σήμερα. Δεν νομίζω να έρθουν." Εγώ κούνησα το κεφάλι μου. Και τώρα τι πρέπει να κάνω; Μα φυσικά, το χαρτάκι που μου έδωσε! "Έλα σήμερα στις 6 στο κτήριο της JYP αλλά αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα έλα στην οδό που γράφει το χαρτάκι." έτσι είχε πει.
Βγαίνω έξω από το κτήριο και κατευθύνομαι προς τα ταξί. Μπαίνω μέσα σε ένα και δείχνω στο ταξιτζή το χαρτάκι. Εκείνος αρχίζει να οδηγάει.
Μετά από μερικά λεπτά το ταξί σταμάτησε. "Φτάσαμε." είπε ο ταξιτζής. Τον πλήρωσα και βγήκα από το ταξί. Κοίταξα γύρω μου. Και τώρα που πάω; Δε μου φαινόταν κανένα κτήριο για στούντιο ή κάτι τέτοιο για πρόβα. Υπήρχε μόνο μια μεγάλη πολυκατοικία. Μάλλον θα υπάρχει κάποιο στούντιο μέσα.
"Μπήκα μέσα στη πολυκατοικία. Στο βάθος υπήρχε το θυρωρείο αλλά ο θυρωρός έλειπε. Και τώρα ποιον θα ρωτήσω; Πλησίασα προς το θυρωρείο. "Είναι κανείς εδώ;" φώναξα αλλά δε άκουσα ανταπόκριση. Αναστέναξα. Τι κι αν χτυπήσω το κουδούνι από κάποιο διαμέρισμα; Καλή ιδέα!
"Μπήκα μέσα στο ασανσέρ. Σε ποιον όροφο να πάω; βλέπω τα κουμπιά. 7 ΌΡΟΦΟΙ;! "Υπέροχα." μουρμούρισα. Και αν πάω στον έβδομο όροφο; Πάτησα το κουμπί του έβδομου ορόφου και το ασανσέρ άρχισε να ανεβαίνει. Πάντως το ασανσέρ είναι πολύ μεγάλο. Σαν τα ασανσέρ που έχουν σε πολυεθνικές.
Το ασανσέρ σταμάτησε κι βγήκα έξω. Έβδομος όροφος. Κοίταξα γύρω μου. Παντού διαμερίσματα. Πήγαινα κοντά σε όλες τις πόρτες και άκουγα. Παντού υπάρχει ησυχία. Μάλλον δεν θα είναι κανείς μέσα.
Ξαφνικά άκουσα φωνές. Πλησίασα προς το θόρυβο. Έφτασα μπροστά από μια πόρτα. Ακούγεται πολλή φασαρία από μέσα. Διστάζω να χτυπήσω τη πόρτα. Αλλά τι έχω να χάσω; Χτυπάω το κουδούνι και η φασαρία σχεδόν αυτόματα σταματάει. Περιμένω μερικά δευτερόλεπτα ώσπου η πόρτα ανοίγει. "Ναι;" λέει αυτός που άνοιξε τη πόρτα. Σηκώνω το βλέμμα μου να τον κοιτάξω. Έχω γουρλώσει τα μάτια μου.
"BAMBAM;!"
"ANGEL;!"
Αυτό σίγουρα δεν το περίμενα! "Τι κάνεις εδώ;" με κοιτάει και ο BamBam έκπληκτος. "Εγώ....εγώ...." έχω χάσει το λογικά μου. Δεν ξέρω τι να απαντήσω. "Ποιος είναι BamBam;" ακούω μια γνώριμη φωνή από μέσα. Ο BamBam γυρνάει. "Εεε τίποτα." Γυρνάει πάλι μπροστά μου. "Πέρνα μέσα." μου λέει χαμογελαστός. Του χαμογελάω και εγώ και τον ακολουθώ από πίσω.
"Έχουμε επισκέψεις." φωνάζει και όλοι έρχονται τρέχοντας στο σαλόνι. Όλοι με κοιτάνε ξαφνιασμένοι. "Αγγελική;" με ρωτάει ο Jaebum. "Γεια σας." υποκλίνομαι και τους χαμογελάω. "Μα που πήγατε όλοι;" είπε ο Jackson καθώς κατέβαινε από τις σκάλες. Το βλέμμα του έμεινε πάνω μου. "Πως ήξερες που μέναμε;" με ρώτησε ο Junior.
"Μου έδωσε αυτή τη διεύθυνση ο Jackson." όλοι γύρισαν και κοίταξαν τον Jackson. "Και τι θέλεις εσύ εδώ;" με ρώτησε. "Μα, εσύ δεν μου είπες να 'ρθω;" Ο Jackson έκανε facepalm στον εαυτό του. "Σου είπα να έρθεις στις 6, και τώρα τι ώρα είναι;" κοιτάει το ρολόι στο χέρι του. "Είναι 5."
Κοιτάω την ώρα στο κινητό μου. Έχει δίκιο. "Α, συγγνώμη τότε." Έτριψα τον σβέρκο μου νευρικά. Τι γκάφα έκανα πάλι! "Είχα κοιμηθεί και όταν ξύπνησα νόμιζα πως είχα αργήσει." του εξήγησα. Εκείνος μόνο αναστέναξε. "Δεν πειράζει. Μπορείς να καθίσεις μαζί μας." μου είπε ο Mark και με κάθισε στον καναπέ. Έπειτα όλοι κάθισαν στον καναπέ. "Μήπως θες κάτι να πιεις;" με ρώτησε ο Yugyeom. "Όχι, είμαι εντάξει."
"Πάντως δεν καταλαβαίνω κάτι." είπε ο Junior και τον κοιτάξαμε όλοι. "Σήμερα δεν έχουμε πρόβα. Γιατί εσείς θα κάνατε;" Όλοι κοίταξαν τον Jackson. "Απλά ήθελα να βελτιωθούμε. Αυτό είναι όλο." ο Junior τον κοιτούσε καχύποπτα. "Και γιατί κανονίσατε στις 6 αφού ήξερες ότι εμείς θα φύγουμε εκείνη την ώρα;" Καλά ο Junior ούτε Sherlock Holmes να ήταν!
"Γιατί θα είχαμε ησυχία. Με όλους εσάς στα πόδια μας δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε πρόβα." Όλοι κούνησαν το κεφάλι τους. "Εσύ Angel τα ήξερες όλα αυτά;" με ρώτησε ο BamBam που τόση ώρα καθόταν δίπλα μου. "Όχι. Νόμιζα πως αυτή η διεύθυνση θα ήταν κάποιου στούντιο για πρόβα. Δεν ήξερα καν το σπίτι σας που βρισκόταν."
"Το Angel είναι δικό μου BamBam!" φώναξε ο Jackson. "Βασικά μου αρέσει όταν με φωνάζει ο BamBam Angel." λέω με πονηρό χαμόγελο. Ο Jackson είναι έτοιμος να εκραγεί. Ξαφνικά όλοι άρχισαν να με φωνάζουν Angel, πράγμα που ενοχλούσε ΠΆΡΑ πολύ τον Jackson. Είχε γίνει κόκκινος από τον θυμό του, κάτι που απολάμβανα.
"Εντάξει παιδιά! Αρκετά!" είπε ο Jacson. Έπειτα ησυχία. "Α, παραλίγο να το ξεχάσω." Όλοι γύρισαν και με κοίταξαν. "Jaebum, έχεις χαιρετίσματα από τη φίλη μου την Σεμίνα." ένα πλατύ χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό του. "Να της πεις επίσης" μου είπε και μου έκλεισε το μάτι. "Σε εμάς δεν μας στέλνει χαιρετίσματα;" είπε κατσουφιασμένος ο Youngjae. "Σταμάτα." του είπε ο Mark και τον έδωσε σφαλιάρα στο σβέρκο.
"Εσείς δεν πρέπει να ετοιμαστείτε;" είπε ο Jackson. "Για ποιο πράγμα;" ρώτησε ο Yugyeom. "6 η ώρα δεν θα φεύγατε;" είπε πάλι ο Jackson. "Ναι αλλά αφού είναι εδώ η Αγγελική, δεν μπορούμε να την αφήσουμε μόνη της." είπε ο Jaebum. "Και εγώ εδώ θα είμαι." είπε ο Jackson. "Δεν σε εμπιστευόμαστε." είπε ο BamBam. Ο Jackson σταύρωσε τα χέρια του και κοίταξε αλλού.
"Αγγελική θέλεις να σε ξεναγήσουμε στο σπίτι μας;" με ρώτησε ο Junior. Εγώ έγνεψα καταφατικά το κεφάλι μου και μου έπιασε το χέρι. "Εεε, τι κάνεις;" φώναξε ο Jackson. "Duh, την ξεναγώ." είπε ο Junior σαρκαστικά. "Εγώ είμαι ο παρτενέρ της, οπότε εγώ θα την ξεναγήσω." έπιασε το άλλο μου χέρι. "Μα κι εγώ θέλω να την ξεναγήσω." είπε ο BamBam. Κι έπειτα συμφώνησαν και οι υπόλοιποι.
Νομίζω το πάνε για καβγά και δεν θέλω να είμαι εγώ η αιτία. "Παιδιά σταματήστε! Μπορείτε όλοι να με ξεναγήσετε." τους χαμογέλασα. Όλοι συμφώνησαν αλλά ο Jackson ήταν ακόμα μουτρωμένος.
Πρώτα μου έδειξαν τη κουζίνα, μετά τα μπάνια. 7 αγόρια να μένουν σε ένα σπίτι με ένα μπάνιο θα υπήρχε μεγάλο πρόβλημα. Έπειτα ανεβήκαμε πάνω στα υπνοδωμάτια. "Αυτό είναι το δωμάτιο μου και του Youngjae." είπε ο Jaebum. Το κρατάνε καθαρό, κατά κάποιο τρόπο.
Επόμενο ήταν το δωμάτιο του BamBam και του Yugyeom. "Και αυτό είναι το δικό μας δωμάτιο." είπε γεμάτος χαρά ο BamBam. Μπήκα μέσα και κοίταξα τα πράγματά τους. "Αυτό είναι το κρεβάτι μου." είπε ο BamBam και ξάπλωσε ανάσκελα στο κρεβάτι του. Φαίνεται αναπαυτικό. Πόσο ήθελα να ξαπλώσω κι εγώ δίπλα του. "Θες να ξαπλώσεις δίπλα μου;" μου είπε χτυπώντας το κενό δίπλα του. Διαβάζει τη σκέψη μου; "BamBam μη λες βλακείες!" του φώναξε ο Jaebum. "Για πλάκα το είπα." είπε ο BamBam και σηκώθηκε όρθιος. "Μπορεί και όχι." μου ψιθύρισε στο αυτί καθώς βγαίναμε από το δωμάτιό του. Άκουσα καλά ή ό,τι θέλω ακούω; Είναι αδύνατον. Ή και δυνατόν. Κούνησα το κεφάλι μου για να μου φύγουν αυτές οι σκέψεις και ακολούθησα τα υπόλοιπα μέλη.
"Και εδώ είναι το δικό μου δωμάτιο." είπε ο Junior. Μέσα υπήρχε μόνο ένα κρεβάτι. "Κοιμάσαι μόνος σου;" τον ρώτησα και εκείνος κούνησε το κεφάλι του. "Ναι και είναι υπέροχο!" γέλασα. "Το φαντάζομαι!" του είπα και κολλήσαμε πέντε. Τουλάχιστον στο δωμάτιό του έχει άπλετο χώρο για τα πράγματά του.
Τέλος κατευθυνθήκαμε στο τελευταίο δωμάτιο. "Και απ' ό,τι κατάλαβες εδώ κοιμάμαι εγώ και ο Jackson." είπε ο Mark. Κοίταξα το χώρο γύρω μου. "Εντάξει, αρκετά με την ξενάγηση;" είπε ο Jackson. "Ναι." του είπα και βγήκαμε από το δωμάτιο.
Καθίσαμε πάλι στο σαλόνι. "Τώρα θα φύγετε; Θέλω να κάνουμε πρόβα." είπε ο Jackson. "Jackson, σου είπαμε ότι δεν θα φύγουμε. Έτσι κι αλλιώς δεν παίζεις τίμια. Σήμερα δεν θα κάναμε πρόβα και εσύ κανόνισες." του είπε ο Mark.
"Και τότε τι να κάνουμε για να περάσει ευχάριστα η Αγγελική;" όλοι έμειναν για λίγο σιωπηλοί. "Πεινάω. Γιατί δεν μαγειρεύουμε κάτι;" είπε ο BamBam και όλοι συμφωνήσαμε μαζί του. "Μπορώ να βοηθήσω κι εγώ;" ρώτησα γεμάτη ενθουσιασμό. "Μα εσύ είσαι επισκέπτριά μας." είπε ο Yugyeom. "Σας παρακαλώ. Προσπαθώ να μάθω να μαγειρεύω κορεάτικα φαγητά." Τους έδειξα τη πιο γλυκιά φατσούλα που μπορούσα να κάνω (aegyo) και κανένας δεν μπορούσε να αρνηθεί.
"Καλά." είπε ο Jaebum και άρχισα να ζητωκραυγάζω. Πήγαμε στη κουζίνα με τον Jaebum. "Και τι θα κάνουμε;" ο Jaebum έμεινε για λίγο σκεπτικός. "Δεν πήγαμε στο σούπερ μάρκετ και δεν έχουμε τίποτα. Μόνο νουντλς." "Ε τότε ας φτιάξουμε νουντλς!" είπα κεφάτη. Έπειτα μπήκαν και τα υπόλοιπα μέλη στη κουζίνα. "Θέλουμε κι εμείς να βοηθήσουμε." είπε ο Yugyeom.
Βάλαμε όλοι τις ποδιές μας και αρχίσαμε να μαγειρεύουμε. Ο Jaebum έβαλε το νερό να βράζει. Εγώ άνοιξα το ψυγείο. Είδα ότι υπήρχαν μερικά αυγά. "Γιατί να μην κάνουμε και μια ομελέτα;" όλοι γύρισαν και με κοίταξαν. "Γιατί όχι;" είπε ο Junior. Αμέσως άνοιξα το ψυγείο και έβγαλα τα αυγά. Είχαν και κόκκινες και πράσινες πιπεριές και τις έβγαλα κι αυτές.
Είχα δει μια συνταγή για κορεάτικη ομελέτα και με ενθουσίασε. Τους ρώτησα για το αν είχαν τα κατάλληλα υλικά για να φτιάξω την ομελέτα Gaeran Mari και για καλή μας τύχη τα είχαν όλα. Άρχισα να μαγειρεύω ώσπου ήρθε ο Jackson δίπλα μου. "Θες βοήθεια;" με ρώτησε. "Ξέρεις να μαγειρεύεις ομελέτα;" τον ρώτησα. Εκείνος κούνησε το κεφάλι του.
"Στην αρχή δεν ήξερε να μαγειρεύει τίποτα αλλά τώρα ξέρει να μαγειρεύει κάποια πράγματα." είπε ο Jaebum. "Ε τότε μπορείς να με βοηθήσεις." του είπα και χαμογέλασε. Ας ελπίσουμε να μη κάψει το φαγητό.
Μετά από μερικά λεπτά το φαγητό ήταν έτοιμο. Εγώ και ο Jaebum το βάλαμε σε πιάτα και το σερβίραμε στους υπόλοιπους, ενώ εκείνοι κάθισαν στη τραπεζαρία. Με το που αφήσαμε τα πιάτα στο τραπέζι, άρχισαν να τρώνε με τεράστια ταχύτητα. Παιδιά, τα πιάτα δεν τρώγονται!
"Είναι πολύ νόστιμο." είπε ο Junior και όλοι συμφώνησαν μαζί του. "Μαγειρεύεις πολύ ωραία." είπε ο Youngaje και σήκωσα τον αντίχειρά μου. "Θέλω να μαγειρέψεις για μένα ξανά." είπε ο BamBam και όλοι τον κοίταξαν. "Μην είσαι εγωιστής, για όλους μας θα μαγειρέψει." του είπε ο Mark και τον χτύπησε στο σβέρκο. Εγώ χαμογέλασα.
Εγώ δυσκολευόμουνα να φάω με τα ξυλάκια. Ακόμα δεν έχω προσαρμοστεί μ' αυτά. Και νομίζω πως όλοι το κατάλαβαν. "Αγγελική, μήπως να σου φέρω ένα πιρούνι;" είπε ο Jaebum "Όχι, πρέπει να μάθω να τρώω με τα ξυλάκια." Έκανα πολλές προσπάθειες να πιάσω τα νουντλς. "Αγγελική, άσε με να σε βοηθήσω." είπε ο BamBam και έφερε τη καρέκλα του πιο κοντά μου.
Όλοι μας κοιτούσαν. Ο BamBam έβαλε το χέρι του πάνω από το δικό μου και με βοήθησε να πιάσω σωστά τα ξυλάκια. Δεν ξέρω γιατί αλλά έχω μείνει ανέκφραστη. Δεν περίμενα κάτι τέτοιο από εκείνον. Έπειτα, έπιασε τα νουντλς με τα ξυλάκια. "Είδες; Δεν είναι τόσο δύσκολο." είπε και μου έκλεισε το μάτι.
Νομίζω ότι θα εκραγεί η καρδιά μου! Ελπίζω να μην ακούει την καρδιά μου. "Κάνε ααα~" μου είπε ανοίγοντας το στόμα του. Θα με ταΐσει κιόλας;! Άνοιξα το στόμα μου και με τάισε τα νουντλς. Αισθάνομαι να μάγουλα μου να καίγονται. Ελπίζω να μην παρατήρησε ότι έχω γίνει σαν ντομάτα.
"Δεν είναι μωρό η Angel να την ταΐζεις." είπε ενοχλημένος ο Jackson. "BamBam, ευχαριστώ για την βοήθειά σου. Νομίζω τώρα μπορώ να δοκιμάσω και μόνη μου." του χαμογέλασα, μου χαμογέλασε κι εκείνος και πήγε στη θέση του.
Δεν ήθελα τα άλλα μέλη να βάζουν πράγματα στα μυαλά τους. Ο BamBam απλώς ήθελε να με βοηθήσει, έτσι δεν είναι; Συνέχισα να τρώω και αυτή τη φορά το πέτυχα. Ο BamBam είναι ο καλύτερος δάσκαλός!
Μετά από λίγο όλοι είχαμε τελειώσει. Καθίσαμε στο σαλόνι. "Πάντως πολύ ωραία περάσαμε σήμερα." είπε Youngjae και όλοι συμφώνησαν μαζί του. Κοίταξα την ώρα στο κινητό μου. "Πως πέρασε έτσι η ώρα. Πρέπει να πάω σπίτι." είπα και σηκώθηκα όρθια.
"Να ξανάρθεις όμως." είπε ο YoungJae και ο Yugyeom ταυτόχρονα. Γέλασα. "Φυσικά και θα ξανάρθω." τους είπα και άρχισαν να ζητωκραυγάζουν. "Να φέρεις και τη φίλη σου τη Σεμίνα την επόμενη φορά." μου είπε ο Jaebum. "Μείνε ήσυχος." του είπα και του έκλεισα το μάτι.
Με χαιρέτησαν και ο Mark, ο Junior και ο BamBam. "Πέρασα υπέροχα σήμερα." μου είπε ο BamBam και μου έκλεισε το μάτι. Εγώ κοίταξα το πάτωμα από τη ντροπή μου. "Ναι, κι εγώ." του είπα και χαμογέλασα δειλά.
"Θα σε συνοδεύσω μέχρι έξω." μας πλησίασε ο Jackson. "Τέλος πάντων." είπα. Χαιρέτησα τα παιδιά για τελευταία φορά και το ίδιο έκαναν και αυτοί. Έπειτα βγήκα από το σπίτι τους μαζί με τον Jackson.
"Συγγνώμη γι' αυτό. Νόμιζα ότι θα κάναμε πρόβα." μου απολογήθηκε. "Δεν πειράζει. Έτσι κι αλλιώς καλύτερα που δεν κάναμε πρόβα. Δεν θα περνούσαμε καλύτερα." του είπα. "Ααα." είπε χωρίς όρεξη ο Jackson.
Φτάσαμε μπροστά από το ασανσέρ. Το καλέσαμε και περιμέναμε να ανέβει. Άβολη σιωπή μας σκέπασε. Δεν μιλούσε ο ένας τον άλλον. Ξαφνικά άνοιξαν οι πόρτες του ασανσέρ. "Δε χρειάζεται να με πας μέχρι έξω." του είπα και μπήκα στο ασανσέρ. "Εντάξει. Να προσέχεις." μου είπε και οι πόρτες του ασανσέρ έκλεισαν.
~Τι μέρα κι αυτή~
_______________________
wangvibes