ALTHEA'S POV
Shit.
Putangina! Hindi pwede.
Oo, alam ko naging gago ako at madalas naliligaw ako ng landas, bumibigay ako sa tukso, oo. pero never ko naisip na kahit kalian kakayanin nya kong iwan. Tangina, totoo ba tong naririnig ko?
"hindi ko na kayang lokohin pa ang sarili ko. No matter what I do, althea. It will never be enough for you." Mahinang wika ni Jane.
"No love, please. Kaya natin to. Oo, I admit, mali ako. Hindi ko nakikita lahat ng ginagawa for me, for us. Pero wag naman ganito love. Diba walang iwanan?"
"It's over. It has been over for the longest time. I'm just too weak to admit it."
"love, please naman. Look at me." Pakiusap ko sa kanya.
"It's over"
"ganito love, diba yung plano natin na magka baby laging nauudlot? Bukas na bukas din, bibili ako ng ticket. We'll fly to the states. Punta tayong L.A.. tutuloy na natin. I know you wanted this for a long time. Let's get married."
Tumingala si Jade mula sa pagkakayuko. Our eyes met. Tears are flowing from her beautiful brown orbs. Papaano ko nagawa to. How can I destroy something this beautiful.
"I'm sorry."
"no."
Fuck.
No.
this is not happening.
Nangyari na ba sa'yo yung sobrang sigurado ka sa isang bagay na kahit kaluluwa mo, pati nang buong angkan mo eh itataya mo? or ganito, niyaya ka ng tropa mo ng wala kang ka pera pera. sabi nya sya taya. sya bahala sayo. tiwala ka. sumama ka ngayon. tapos biglang paglingon mo, wala na sya tapos sinisingil ka na ng waiter. para mas madali, trip to jerusalem na lang, nakita mo na yung uupuan mo, tumigil ang music. sabay upo ka. tapos dirediretsong humalik sa sahig ang pwet mo? yung sobrang sigurado ka sa isang bagay. feeling mo birth right mo tapos biglang mawawala sa'yo.
unbelievable. hindi totoo to.
denial.
nagpapakipot lang siguro to. gusto siguro amuhin ko ng mas matindi. dati, konting pa awa ko lang, ok na. shit talaga. i have to stop this. baka talagang napupuno na sya sakin.
nakatitig lang sya sakin. "love, tara na, higa na tayo. bukas na lang natin pag usapan to." alok ko sa kanya.
"i'm leaving" sabay tayo ni jade sa kinakaupuan nya.
"love naman" pagawat ko.
"ok, i get it. masama loob mo."
"ayaw mo ko makatabi? fine, sa labas ako matutulog"
hindi sya sumagot. lumabas ako ng kwarto at nahiga sa sofa sa may sala.
for the first time, parang wala kong control. hindi pwede. bago pa mahuli ang lahat, kailangan kong ibigay sa kanya ang kasal at pamilya na matagal na nyang hinihingi. bago ma mahuli ang lahat.
papano kung talagang napuno na sya? hindi mangyayari yon.
mahal ako ni love.
oo tarantado ko pero mahal ko din sya. mahal na mahal.
talaga lang sigurong nadedemonyo ang isip ko sa mga babaeng nakakasama ko.
pero hindi. i have to fix this.
oras na rin siguro to settle down.
tutal, sya naman talaga ang nakikita kong makakasama ko sa habang buhay. panahon na siguro talaga.
nakatulugan ko na ang pagiisip.
the next morning
nagising ako sa sikat ng araw na tumatama sa mga mata ko.
naramdaman ko ang pagkirot ng likod ko.
dahan dahan kong minulat ang aking mga mata.
"love?" i asked, instinctively.
pumasok sa isip ko ang naging usapan namin ni jade kagabi.
sa sala nga pala ko nakatulog kagabi.
nawala ang antok ko at bigla akong napamulagat.
dali dali akong tumayo at pumasok sa kwarto to check on her.
wala ng tao. wala rin sya sa banyo.
i called security sa basement to check kung andun pa ang kotse ni love only to be told by the guard na madaling araw pa ito umalis.
napaupo ako sa sala.
asan si jade?
pinagtatalunan ng isip ko kung nararapat ba na puntahan ko ang mama nya to check kung andon sya. kung wala kasi sya don, malalaman at malalaman ni mama amanda ang naging away namin ni jade.
malalaman ang nagawa kong kasalanan.
hindi naman pwedeng pumunta ito ng opisina ng madaling araw. sa pagkakaalam ko kahapon pa ang presentation nya at never naman syang pumasok ng maaga. lagi syang late umuuwi dahil sa pagkakasubsob sa trabaho kaya balewala kahit tanghaliin na sya ng pasok.
naisip kong tawagan si sally, her bestfriend ng may nahagip akong papel sa ibabaw ng mesa.
natigilan ako sa nakita.
nagmistulang pasabog ang liham sa lamesa na unti unti kong nilalapitan.
isang papel na may nakasulat na pangalan ko.
dali dali kong kinuha ang papel at tumakbo papunta sa kwarto.
binuksan ko ang cabinet. and saw the greatest fear of my life.
it's empty.
my legs turned into jelly. napaatras ako at napaupo sa kama.
nilibot ng paningin ko ang buong kwarto. i felt a hole in my heart.
hindi ko namalayang nalukot na ang papel na naglalaman ng sulat ni jade sa higpit ng pagkakahawak ko dito.
My dearest althea,
like what I've told you last night, I have never loved and will never love someone as much as I love you. I never imagined that this time will come. I never imagined the I will say goodbye to you, my love. you mean everything to me. you are my first and only love. i can't remember the day we started to stop loving each other. had i known, i never would have allowed it to happen. i would have skipped that day if i could.
love, i am saying goodbye to you now and choosing to hurt myself for the reason that i wouldn't want us to end this with hate and no more love for each other. i am taking with me the love that we once had and the prayer that in time, all the wounds that we have caused each other will heal. i will forver long and dream for your kisses, for the touch of your skin, for the calmness that your voice brings me. i will endure the pain of losing you in the hope that someday, you will find that person that will finally give you the happiness and contentment that you deserve.
please take care of yourself.
i love you. always.
j
I stood up and got the keys to my motorbike.
nagmadali akong lumabas ng unit.
I won't allow this to happen.
no.
-tbc-
a/n:
what do you think?
comments naman po dyan. :)
thanks.
0{|s N