Sevgili okurlarım. 1 yıldır yazamadım bazı ciddi nedenlerden. Bu bölümü dönüşümüzün bir fragmanı olarak yayınlıyorum. Hepinize iyi okumalar :)
Okul bahçesinde Deniz'in ders notları ve tableti bir bankta oturmuş diğer aileler gibi merakla Deniz'i bekliyorduk. Sınavın bitmiş olmalı ki öğrencilerin çoğu okuldan çıkmaya başlamıştı. Heyecanla Deniz'i karşılamak için kapıya doğru yaklaştım. Herkes çıkıyordu hatta şu ahiretteki sınava hazırlık denemesi olsun modundaki dede bile sınavdan çıkmıştı ama hala deni yoktu.
Endişeli bir halde kapının orada dururken babam yanıma geldi.
'Boşver kızım, daha fazla bekleme sende Deniz'in sınav salonunu bulabileceğinden emin bile değildim, okulda kaybolmuştur o salak, pazartesi hademeler gelince onu bulurlar, hadi biz eve gidelim'
Gülerek babama bakıyorum. Tamam Deniz'in böyle sınavlarda azıcık olan beyninide heyecandan kullanmayı unuttuğunu biliyorum ama belki bir umut gelirdi. Annemle babam arabaya doğru giderken bende yavaş yavaş peşlerinden gitmeye başladım.
'ÖSYM GÖTÜMÜ YEEEEE ÖSYM GÖTÜMÜ YEEEEEEEE!'
Evet bu Denizdi. Arkamı döndüm ve Deniz'e doğru koşmaya başladım.
Tam filmlerdeki gibi sarılma sahnesi yaşayacığımızı düşünürken Deniz elimden tabletini çekti.
'AHHH CORCİ SINAVDA HEP SENİ DÜŞÜNDÜM BİLİYOR MUSUN?'
Evet tabletine Corci diyordu. Bozulduğumu belli etmemeye çalışarak gülümsedim.
'Eee sınav nasıldı?'
'Burdan bütün beddualarımı ÖSYM'ye iletiyorum evlerine ateşler salsıın, arabaları çizilsiiin, yemeklerinden saç çıksın, yolda giderken kafalarına kuş sıç-'
'OĞLUM OĞLUUUM NASIL GEÇTİ ASLANIM YAPACAĞINI BİLİYORDUMM!'
İşte tam bir isko çökelek.