"Ayşe, her şeyin çok güzel durmasını istiyorum, özellikle sofranın. Gelen misafirler çok önemli kişiler, kuş sütü dahil! Anladın mı?"
"Anladım, siz hiç merak etmeyin."
"Tamam o zaman, ben dışarıya çıkıyorum. Buğra odasında, rahatsız etmeyin, iş için hazırlaması gereken bir evrak var. "
" Merak etmeyin, annem şimdi pazardan gelir ve yemekleri hazırlarız. Buğra bey'de evraklarını rahat rahat hazırlar. "
"Bip Bip"
Korna sesini duyar duymaz, aynada son kez kontrol edip dışarı çıktım. Didem evin önünde beni bekliyordu. Arabaya binip çantamı arka koltuğa attım.
"Merhaba tatlım! " dedim ve Didem'i yanaklarından öptüm.
" Merhaba güzelim, nasılsın? " dedi ve arabayı mağazaya doğru sürmeye başladı.
" İyiyim, bugün işte az stresli bir gün. Sizde gelsenize yemeğe?"
"Yok biz gelmeyelim bence, iyi böyle. "
" Siz barışmadınız mı hala?" dedim şaşkınca.
"Onunla hemen barışmayı düşünmüyorum Yağmur, bana bu eve gelen ilk kez sen olacaksın dedi, yani yalan söyledi! Baksana demek kaç tane getirmiş ki, babası öyle dedi.
"Didem, sen hiç Emir'i dinledin mi? Belki yanlış anlaşılma vardır? Bence fazla üstüne gitme, sonuçta bunlar senden önce olmuş olaylar."
"Yagmur, benim içim öyle bir açıyor ki. Şu an bu acının tarifi bile yok."
"Seni çok iyi anlıyorum tatlım, ama arayı yine fazla açma derim. "
"Sinirimin geçmesini bekliyorum. Şimdilik burnu biraz sürtsün."
AVM' ye gelir gelmez, mağaza mağaza dolandık. Almanya'da o kadar çok alışveriş yapmamıza rağmen, bugün için uygun bir kıyafet bulamamıştım.
"Yağmur! Şu elbiseyi denesene bir! Gerçekten sana çok yakışacak bu! "
Didem elime beyaz bir elbise sıkıştırdı ve beni soyunma kabinine postaladı.
Üstümü çıkarıp, Didemin verdiği elbiseyi üstüme geçirdim. Güzeldi aslında yemeğe uygun. Saçlarıma düz bir fön çeksem tamamdı aslında.
Kabinden çıktığım gibi, Didem'in gözleri parladı.
"Yağmur bu elbiseyi almazsan, sana zorla aldırırım! Muhteşem görünüyorsun! "
" Benimde hoşuma gitti canım. Sanırım bundan iyisini bulamam. " dedim ve tekrardan kabine girip elbiseyi çıkardım ve günlük kıyafetimi giyindim.
Buğra'nın bakış açısı..
Yağmur Didem ile birlikte alışverişe gitmişken, kalan bazı evrakları tamamlamaya başladım . Başımıza gelen onca olaydan sonra, işe odaklanacak pek bir vaktim yoktu.
Yaklaşık on dakika sonra, çalışma odamın kapısı tıklanmadan açıldı ve Ayşe elinde bir fincan kahve ile içeri girdi.
"Kapı çalma adetin yok mu senin? Çık dışarı! "
" Sana kahve getirdim, bol köpüklü. "
" Sana çık dışarı dedim! "
" Ne o? Benden korkuyor musun? " dedi gülerek ve elini omzuma attı."
Ayşeyi hafif geriye iterken, hazırladığı kahve üstüme döküldü.
" Yandım, lanet olsun! Çık dışarı, gözüm görmesin seni! "
" Olur mu hiç? Şu gömleğinin haline bak. Dur çıkarayım. " dedi gülerek ve gömleğimi çıkarmaya çalıştı.
" Sakın bir daha bana dokunmaya çalışma! O ellerini alır.."
"Beş sene önce böyle demiyordun ama. Unutamıyorum o günü!"
"Eski defterleri açıp durma Ayşe, sarhoş olduğumu biliyordun! Fırsattan istifade eden bir pisliksin! "
" Karına anlatsam mı diye düşünüyorum, biliyor musun? Bence hareketlerine dikkat etsen iyi olacak. "
" Ayşe, seni öldürürüm! Yağmurun hele bir kulağına bir şey gitsin, o zaman kork benden! "
" Üstelik bir taşta 3 kuş vururum, fena değil yani. Dur bu konu hakkında bir düşüneyim."
"Ayşe, açık açık söyle bana. Ne istiyorsun! "
" Sadece seni istiyorum, hala aşığım sana anlamıyor musun beni? Senin yüzünden namusum beş paralık oldu! Yetmezmiş gibi bizim be.. "
" Ayşe, sus bak çok işim var senle uğraşmayacağım! " dedim ve Ayşenin kolundan tutup odadan dışarı attım ve kapımı kilitledim.
" Nehir'in başına ne geldiyse aynısını Yağmur'da çekecek Buğra! Bundan emin ol!"
Tam kapıyı tekrardan açıp, Ayşe'ye hesap soracakken, Emine Teyzenin sesini duydum.
"Kız Ayşe neredesin? Gel şu alışverişleri taşı, babanın işi var! " diye seslendi.
Duyduğum ayak sesleri ile, Ayşenin kapımın önünden gittiğini anladım.
Ayşe'den kurtulmam lazımdı, işten kovmayı senelerdir istiyorum. Ama ailem bu durumda karşı çıkıyordu. Şimdi kovsam, Yağmur'a gelip herşeyi anlatır.
5 sene önce..
Savaş'ın doğum gününü kutlamak için Nossa Bar'a gidip tüm gece demlendik. Aslında deli gibi içmemin sebebi Savaş'ın yaş günü değildi. Nehir ile kavga ettik, hemde ciddi bir şekilde.
Konu ne miydi? Modellik teklifi alması.
İstemiyordum, ama Nehir bunu bir türlü kabul etmiyordu. Sonra ne mi yaptı? Kendisine taktığım yüzüğünü kafama fırlattı.
"G-arr-son, bir vot-ka da-da-ha. " dedim ve bir bardağı yine kafaya diktim.
" Buğra, hadi gel seni eve götürelim. Yeter bu kadar içtiğin, bak yenge bizi öldürür yoksa. "
Gözlerim dolu dolu Savaş'a sağ elimi gösterdim" Y-yüzük g-gör-görüyormusun lan!"
"Savaş, sen eğlenmene bak, ben Buğra'yı eve bırakırım kardeşim. "
" Tamam Emir, görüşürüz. Tekrardan sağol kardeşim. "
" Ne demek lan. Hadi bizim sarhoşu eve bırakayım. "
Emir beni tuta tuta arabasına kadar götürdü ve ön koltukta oturtup, kemerimi bağladı.
" Buğra, hadi şimdi rahat dur seni eve götüreyim. "
" Nehir.. Yapmaa" diye inledim. Yol boyunca onun Modellik yapacağını düşündüm ve aklımı yitiriyordum.
"Abi geldik, ev anahtarını ver kapıyı açayım. "
" Cebimde." dedim ve elimi cebime atıp anahtarı Emir'in eline sıkıştırdım.
Beni yine tutup, kapının önüne kadar taşıdı ve anahtarı kapının deliğine sokarak, kapıyı yavaşça açtı.
"Şimdi sessiz oluyoruz tamam mı? "
" Tamam! " dedim sesli bir şekilde.
Emir beni odama taşırken, Ayşe çıktı karşımıza. Böyle gecelikli bir şekilde.
" Emir Bey, Buğra beye ne oldu? Üstünden tır geçmiş gibi görünüyor! "
" Bana yardım et, şunu bir yatağa atalım. Sonra git şuna acı kahve yap ki kendine gelsin. Çok sarhoş. "
" Ay-şee n-nasılsın? " dedim ve kolumu omuzuna attım. İkisi beni yatağıma uzattıktan sonra, Ayşe kahve yapmak için mutfağa gitti.
" Buğra acı kahveni iç sonra uyumaya çalış tamam mı? "
" T-tamam koçum. "
Emir gittikten sonra, yatağımın yanında olan Nehir'in resmini alıp sarıldım ve öptüm. " B-ben sensiz n-nefes alam-alamam lan! " dediğim an, Ayşe bir fincan kahve ile odama girdi.
" Buğra bey, kahvenizi getirdim. İçin birşeyiniz kalmaz. " dedi ve elimdeki resmi alıp, bana kahveyi vermek istedi. Onun resme dokunmasına asla izin vermezdim.
" Dokunma! " dedim ve Fotoğraf'a sımsıkı sarıldım.
" Ama fotoğrafı bırakmazsanız, kahveyi içemezsiniz. "
Yataktan sallanarak kalktım ve Ayşe'nin elinden kahveyi almaya çalıştım. Ayşe'den tam kahveyi alacakken, fincan üzerime döküldü.
" Buğra bey, ne yaptınız siz! Şimdi yanacaksınız! "
" Ben başımın çaresine bakarım Ayşe, git uyu sen! "
" Olmaz, hemen üstünüzdekini çıkarın yıkayayım. "
" Ayşe, odana git! " dedim titrek sesle fakat Ayşe üstümdeki gömleği çıkarmak için zorluyordu.
Başım dönüyordu, ayakta duracak halim bile yoktu. Ayşe üstümdeki gömleği zat zor çıkardıktan sonra, gözlerini vücudumdan alamadı ve elini kahvenin döküldüğü yerde gezdirdi.
" Açıyor mu? " dediğinde, uykulu bir şekilde " Kalbim acıyor lan! " dedim ve gözlerimi kapattım. O güne dair başka birşey hatırlamıyordum. Ertesi gün, gözlerimi açtığımda Ayşe çıplak bedeni ile yanımda yatıyordu.."
Merhaba canlarım, aslında bugün bu bölümü paylaşmayı Türkiyede olan olaylar yüzünden paylaşmak istemiyordum. Ama 385 inci küfürlü mesajdan sonra paylaş butonuna basmaya karar verdim. Şu an bilin ki hiç iyi değilim, ama böylece sizi mutlu edebiliyorsam edeyim bari. Sizleri sevdiğimi bilin, ama lütfen bu konularda biraz anlayış göstermenizi isterim. Ve ayrıca "Ne duyarlı bir yazarsın. Ülke bu haldeyken saygıdan bölüm paylaşmıyorsun, helal olsun." yazanlardan özür diliyorum. Her ne kadar paylaşmak istemesem de bu durumda, paylaşmak zorunda kaldım.
Sizi kırdıysam özür dilerim, ama gercekten içim yanıyor..
Allah ülkemizi tüm kötülüklerden korusun. İyi okumalar. Sizi seviyorum ♥