Erik, kollarının arasında olan, cansız ve küçük bedene baktı. Ağlıyordu, ama acısının bir türlü dindiğini hissetmiyordu. Dudaklarını, yeniden ölü bedenin, dudaklarına getirdi.
Onu öptü.
Öptükçe, daha çok ağladı.
Ağladıkça, kalbi daha çok taşlaşmaya başladı.
Ve üzüntüsü, yavaş yavaş nefrete ve intikama dönüştü.
Elini, kucağındaki adamın bel kısmına getirdi ve mermiyi oradan çekip çıkarttı.
Adadaki herkes onu izliyordu.
Erik ise, onu izleyenlerin boğazına teker teker mermiyi sokuyordu.
Herkes yere yığılırken, kendini biraz daha tatmin olmuş hissetti.
Ama bu acısını dindirmemişti.
Kucağındaki bedenle, ayağa kalktı.
"İkimiz de, aynı şeyi istiyorduk."
Derin bir nefes aldı.
"Benim tarafımı seçmeni istemiştim sadece."
Derin bir nefes daha..
Bir elini, ölü bedenden çekti ve havaya kaldırdı. Suyun altından, iki büyük bomba çıkmıştı. Adaya doğru yön verip, biraz arkalarında patlattı.
*yine miğfersiz hali olarak düşünün*
Deniz kıyısına kadar yürüdüler.
Burnunu, ölü adamın saçlarına bastırıp, kokusunu içine çekti.
*bölümü yazma sebebim olan fotoğraf*
Arkasına bile bakmadan, ayaklarını yerden kesti ve, geldikleri yönün tersi istikametine doğru uçtu.
Kucağına kaybolan bedene baktı ve iç çekti.
Belki de, gitmek istediği en son yere gidecekti.
Okula.
~
Okula geldiğinde bahçeye gidip kendini yere bıraktı.
Charles'a aşık değildi, ona gerçekten çok değer veriyordu ama bu aşk değildi.
Erik bir erkeğe aşık olamazdı. (nah dediğinizi duyar gibiyim)
amkdhsmdshdnhdjdkfj
cidden bir yıl önce yarım bıraktığım şeyi devam ettiremedim, mazur görün
bu kitap da bitti oh
okuyan herkese çok teşekkür ederim♡