'She choose heaven? Maybe she didn't love me that much.'
Yun ang mga unang katagang pumasok sa isip ko.
'Ganun lang ba ako kadalin kalimutan? Ang mga alaala?'
I was very disappointed and frustrated. Napahawak ako sa puso ko. Ang sakit. Ang sakit sakit. I can tolerate any pain but this one is just too much to bare. Ang sakit. Para akong kinakain ng buhay sa sakit.
Hindi ko na kailanman makikita pa si Yva. All was left are memories. Our treasured memories.
I wipe my tears and continue walking down to reach my destination. Kung ano man ang naghihintay sa akin sa baba ay hindi ko alam at wala na din akong pakialam.
Kung kanina ramdam ko pa ang mga naglalagablab na apoy ngayon purong sakit nalang sa dibdib ang naramdaman ko.
What did I do to deserve this faith?
I never did a bad deed.
Why should I suffer?
Why should she suffer?
Nagmahal lang ako. Wala ba akong karapatang magmahal? Bakit naging ganito? Nadamay pa sya.
Hindi ko alam kong saan ako maiinis o magagalit. Sa nangyari sa aming dalawa o sa pagpili nya na kalimutan ako.
******
Hindi ko alam kong gaano na katagal akong naglalakad. Wala akong pakialam. Diko rin alintana ang pagod sa paglalakad. Parang walang katapusan ang hagdan na ito. D ko na rin makita ang pinto kanina na pinasukan ko. Hindi ko na rin alam kong gaano na kalalim ang nababaan ko. Ang alam ko nalang ay magpatuloy sa paglalakad.
Ilang daan hakbang yata ang ginawa ko hanggang sa narating ko na ang parang dulo nang hagdan. Tumingin ako sa paligid. Parang dito na nagtatapos ang mga hakbang sa napakahaba at napakataas na hagdan.
Nilibot ko ang aking mga paningin. Wala nang apoy. Kadiliman lamang. Gayun paman nagpatuloy lamang ako sa paglakad.
"Looks like we have a new comer."
Nagulat ako nang may nagsalita. Ngunit wala akong makita. May mga narinig din akong mga nagsitawanan.
"Who's there?" matigas kong tanong.
"Relax." Maya maya ay unti unti ko na syang naaninag kong sino man sya. He's smiling.
"Who are you?" tanong ko.
"I'm just like you. Someone who can't give up my memories." Saad nito habang nakangiti.
Hindi ako umimik. Tinanong ko ulit sya. "Who are you?"
"I am Sihon. Come with me." Aya niya.
"Where to?" Agad kong tanong.
"To meet the others. Baka maligaw ka at makasalubong mo ang mga anghel na nakabantay sa lugar na ito at baka mabura kapa sa mundo ng mga patay." He said.
"Wait why?"
"If they will see you alone and won't pay respct to the, they'll kill you in just a blink and delete your existence in the world of the dead. F O R E V E R."
"So kahit patay na tayo, kaya pa din tayong patayin ulit?"
"Patayin uli? No. It's more like delete your whole existence and be forgotten by everyone."
"But aren't they supposed to be good? They are angels."
"No they aren't. For us who choose hell, they are cruel. They well torture us if they caught us."
Wow. Just wow. Everything is just too much.
*End of flashback*
Huminto muna ako sa pagkukwento sa kanya at natawa dahil napakaseryoso ng kanyang magagandang mata.
'Well, I didn't tell her the part that I saw her chose heaven while I was walking down to hell.'
[Author's note: kahit nasali sa flashback ang pagkakita ni Astaroh kay Yva sa pagpili sa langit, he didn't include to tell that part.]
"Oh? Ba't ka natawa? Ba't ka tumigil?"Inis na tanong nya.
"Napakaseryoso mo kasi." I chuckled.
"I wanted to hear more." She added. "Are angels really like that?"
I look at her in the eyes and just shrugged.
"Cge na. Ituloy mo." Pamimilit nya.
"I'll continue if you'll kiss me here." I said while pointing my lips.
"What?!"
"Come on."
"No way!" she blushed.
"My my.. Are you embarrass?"
He just give me an evil look that made me laugh.
"Seriously? We did more than just a kiss. Twice." I smirked. "T W I CE ." I repeated.
"S...s...so what?!" She exclaimed.
I chuckled. She looks cute.
"Yeah, so what if you kiss me here?" I continue while still pointing my lips.
"No! Difinitely no!"
"Playing hard to get eh?" I smirk.
"Astaroth, ano ba?!" She said irritated.
"Or just call me Baby instead of my name." I continue on teasing her. She's so cute.
"What?! Fvck no!"
"Fvck yes." I said grinning.
She blushed and it made her cuter. I am enjoying myself looking at her.
"So?" I said. "Kiss me or call me baby?" I said as I raise my left eyebrow.
"Ang baduy mo! Yuck ka!" she said laughing.
I was piss off as I saw her laughing like crazy. I whistle.
"Wow." I said with a poker face.
She's still laughing so I stand up and look at her.
Her laugh slowly fade as she saw me walking my way towards her.
"H....hey." She said.
I near my face to hers. Ah, she's so beautiful. I look at her lips that are slightly parted and don't know what to say with my actions.
I cupped her chin and slowly met her lips with mine. Her soft and sweet lips are seducing me.
I was surprised whe she pushed me.
"Hey, what are you doing?!" she said.
"Pfft. Why?" I chuckled. "Why so alarm?"
"You...you kissed me."
"haha yeah. So?"
"Why'd you do that?"
"Come on. We did more than kiss." I grin.
"But still!"
She looks annoyed.
"Seriously?" I asked.
She didn't react.
"Okay fine. I won't do it again." I said and go back to my chair.
Yva's POV~
Now he looks annoyed. Dapat ako pa nga ang mainis dahil sa ginawa nya eh! Halikan ba naman ako ng basta basta kesyo may nangyari na. Hala ah.
Tiningnan ko sya. He look away. Taray ah.
Imbes maawa nako sa nangyari sa kanya tungkol sa ikinuwento nya Napalitan tuloy nang inis.
"Oh sya, sige na. Ituloy mo na ang kwento." Sabi ko.
Di nya ako pinansin kahit alam kong narinig nya iyon dahil magkaharap lang naman ang mga upuan naming.
"Ang o.a mo naman." Sabi ko.
Tumingin sya sa akin na halata ang inis sa mukha.
"Don't talk to a Duke like that." Sabi nya.
"Huuuuuh?" Nag-iba ata ang aura nito. Yun lang nainis na. Napakataas naman nang pride. Yun lang eh.
"Don't 'huuuh' me." Dagdag pa nya.
Natawa ako sa kanya.
"Shut up." Dagdag pa nya.
Hindi ko mapigil ang tawa ko. Nakakabaog sya. Grabe.
Nakita kong bahagya nyang itinaas ang kamay nya at parang ikinumpas ito at parang may binigkas na hindi ko marinig.
Natatwa lang ako sa kanya. Ilang sandali pa napansin kong parang walang lumalabas na boses sa akin kaya naptigil ako sa pagtawa.
Anong nangyayari?
Hinarap ko sya.
Anong ginawa mo sa akin?
Hindi ko alam kong naiintindihan nya ang mga pinagsasabi ko dahil hindi ko marinig ang sarili kong boses.
"Ang ingay mo." Sabi nya.
Anong maingay!?
Tumayo ako habang dinuduro ko sya.
Hoy! Anong ginawa mo? Ibalik moa ng boses ko!
Para lang syang walang narinig o walang nakikita. Hindi na nya ako pinapansin.
"Sabihin mo muna 'I LOVE YOU'." Sabi nya.
Aba't! Ayoko! Ibalik mo na muna ang boses ko.
Para ulit syang walang narinig.
AAAAAaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh..
Tiningnan lang nya ako.
Nakakainis! Oo. I love you!
Tiningnan lang nya ako.
"Lambingan mo." Utos pa nya.
Langya ka. I love you~
"Lambingan mo pa. Tapos isigaw mo para ibalik ko na ang boses mo."
Demonyo ka ngang talaga!
I saw him shrugged.
"ASTAROTH...I LOVE YOUUUUUUUUUUUUUUUUUUU!" I shouted and to my surprised pagkabigkas ko nang I love you napakalakas nang pagkakasigaw ko. Nabalik na nya ang boses ko.
I blushed and look at him. He was laughing.
"Yeah yeah, I love you too." Sabi nya abang tawang tawa. "So you love me that much huh?"
Nilapitan ko sya at pinagsusuntok.