Perspectief Lina
"Jij bent vroeg thuis?" Zeg ik als ik Nourdin het huis zie binnen lopen.
"Ja lief, ik ben ontslagen heh."
"Hm.. Dus toch wel heh, pf. Maak niet uit schat." Ik loop naar hem toe en geef hem een kusje. Hij omhelst me stevig naar zich toe. Dit doet hij wel vaker. Echt een schat!
We blijven wat langer als normaal in dezelfde positie. Ik stevig tegen hem aangedrukt. Dan laat hij zachtjes los en kijk ik hem in zijn vochtige ogen aan. "Wat is er Nourdin?" Vraag ik hem zachtjes.
"Pfff niets joh." Hij loopt richting de keuken, pakt een glas en vult hem met water. Hij drinkt het op en probeert te doen alsof er niks aan de hand is.
Ik loop naar hem toe. Hij ziet dat ik hem volg en het opnieuw wil vragen en zonder iets te zeggen loopt hij naar boven. Wat is er met hem? Zal ik hem eventjes laten?
Ik wacht twee minuutjes of hij zelf weer naar beneden komt, maar tevergeefs ik hoor helemaal niets. Rustig loop ik naar boven en doe de deur van onze slaapkamer langzaam open. " Nourdin?" Fluister ik zachtjes.
Hij ligt op bed met zijn handen achter zijn hoofd, starend naar het plafond. Hij kijkt me eventjes aan en gaat dan zitten.
"Liefje, zeg het me alsjeblieft. Wat is er? Heeft het met werk te maken? Omdat je ontslagen bent...?"
"Nee Lina, nee, gewoon wollah, moest er gewoon uit. Kan niet altijd vrolijk zijn helaas heh. Het spijt me." Zegt hij dan.
Ik ga naast hem zitten en leg mijn hoofd tegen zijn schouder aan.
"Dat weet ik schat, maar ik wil je niet verdrietig zien. Dus als er iets is, zeg het me alsjeblieft oke?" Ik kijk hem eventjes aan en dan pakt hij mn hand vast.
"Wil je eerlijk antwoord geven?" Vraagt hij dan plots.
Ik knik met mijn hoofd.
"Wollah?" Herhaalt hij.
"Wollah."
"Blijf je voor altijd bij me?"
"Ja, twijfel je daar dan aan Nourdin?"
"Nee"
"Wat is er dan?"
"Blijf je voor altijd bij me, ondanks wat er gebeurt. Mocht ik ooit een grote fout maken, maar hem direct herstellen. Blijf je dan toch voor altijd bij me?" Zegt hij weer.
"Ik snap je niet, Nourdin. Hoe bedoel je een grote fout maken?? Wat wil je doen dan?"
"Niks Lina, niks. Maar zou je voor altijd bij me blijven, vraag ik je."
"Dit is toch vreemd wat je me vraagt, Nourdin. Je zegt mocht ik een grote fout maken en hem meteen weer herstellen. Leg het me dan uit! Wil je soms vreemdgaan ofzo? Heb je behoefte aan iemand anders? Is dat het??"
Hij kijkt me meteen streng aan en houd me bij mn kin vast. "Luister. Dat zal ik nooit doen! Haal die dingen nooit meer in je hoofd!"
"Wat verwacht je dan van me Nourdin? Wees duidelijk! Wat wil je doen?"
Hij blijft even stil.
"Niks Lina, je begrijpt me helemaal verkeerd. Ik wil je gewoon niet kwijt raken. Ik wil dat je mij beloofd dat je voor altijd bij me blijft. Beloof het me!"
Ik knik. " ik beloof het je."
Ik heb mn zin nog niet afgemaakt en hij drukt me stevig tegen zich aan.
"Ik hou van je Lina. Ik hou zoveel van je. Ik ga er alles aan doen dat wij gelukkig worden. Ik ga je alles geven!"
Even snap ik helemaal niks van hem. Ik weet niet waar dit onverwachts vandaan komt. Maar ik vertrouw mn mannetje.
"Ik hou ook van jou."
••••••••••••••••••
Kleine update!
Rest zal snel volgen...