The FIENDISH

By yourbitterman

218K 7.6K 217

Gustave Salvatore is a famous model as well as a business man. He is one of the richest persons in the busine... More

PROLOGUE
AUTHOR
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 5
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24 - Getting in to my system
Chapter 25 - Is this the end even though we haven't started yet?
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28 -Is he gone for better? What will become of me then?
EPILOGUE (1)
EPILOGUE (2)

Chapter 11

5.9K 235 1
By yourbitterman

A/N: And as what I've said, I will update every Monday, so here it is. Hope you'll like it.

The FIENDISH
Chapter 11
[Lil' bit naughty part 1]

Nikki's POV

"Good morning, Sir. I am introducing Mr. Nikki Queen, the top student who was granted a 100% scholarship." I heard Mrs. Santos said.

Naglalakad ako papunta sa kanya pero hindi ako nakatingin dahil inaayos ko ang gamit ko na nagulo ng kinuha ko ang pabango na bigay ni Gab.

Nang maayos ko ang mga iyon ay siya namang pagtaas ng tingin ko at sabay na sigaw ni Mrs. Santos at ang pagbunggo ko sa isang matigas na dibdib.

"Oh my goodness!/Awww!" Magkapanabay na hiyaw namin ni Mrs. Santos.

"Oh, easy there, young man." A baritone voice said.

Kaagad akong tumingin sa lalakeng hawak ang magkabilang balikat ko at ganun nalang ang gulat ko nang makita ko ang nakangising si Gustave.

Ang walang hiyang 'to!? Talaga!?

"Sorry." Matipid na sabi ko at kaagad na napa-atras.

Siya!? Siya ang Director?! As in!?

"I'm very sorry, Sir." Paumanhin ni Mrs. Santos sa asshole na Gustave. "And you, Mr. Queen... watch where you're going next time." Mataray na dagdag niya.

"Y-Yes, Ma'am. Sorry." Nahihiyang sabi ko at humawak sa bag ko.

"Ehem, by the way, this is Nikki Queen, the scholarship grantee." Sabi ni Mrs. Santos kay asshole at pagkatapos ay humarap siya sa akin, "and this is the Director, Mr. Gustave Salvatore."

"G-Good morning, Sir." Magalang na bati ko kahit na ang totoo ay gusto ko siyang sigawan.

Ngumiti siya sa akin, "Morning, Mr. Nikki Queen. Nice to finally meet you." Tila makahulugang sabi niya. Ngumiti lang ako.

"So, I assume, you two can discuss the matters that should be discussed." Biglang untag ni Mrs. Santos. Kaagad akong napatingin sa kanya.

"Excuse me, pero hindi po ba kayo kasama sa discussion?" Nagtatakang tanong ko sa guro. Baka kasi kung ano pa ang magawa ko sa damuhong ito.

"Ah, no, no. You two are the ones who're going to talk." Sagot ni Mrs. Santos "is there any problem with that?" Dagdag na tanong niya.

"Yes, is there any problem with that, Mr. Queen?" Biglang sabat ni asshole.

I am not talking to you, so shut ka nalang! Is what I wanted to say to him but I said, "No, of course, there's no problem with that, Sir." Instead.

"Well, then. I'll be leaving the two of you." Sabi ni Mrs. Santos at naglakad papunta sa pinto ng office. "Ayusin mo Mr. Queen." Dinig kong pahabol niya.

Tango lang ang nagawa ko habang pinapanood siyang maglakad hanggang sa makalabas ng office.

Oh, nice! Very very nice!

"So, why don't we take our seats, Mr. Queen?" Kaagad na bira ni asshole pagkatapos marinig ang pagka lock ng pinto.

"Drop the formalities, Mr. Salvatore. Just call me Nikki." Kaagad na sagot ko sa kanya.

"Well, if that's what you want, Nikki." Nakangising sagot niya.

"Tss, whatever." Sagot ko sa kanya na nakabusangot. Wala akong pake kung siya ang Director, asshole parin siya.

Naglakad ako papunta sa sofa na nasa tapat ng bintana. Bastos na kung bastos, tutal pinaupo na din naman niya ako, edi upo.

Nang makaupo na ako ay kaagad na ginalugad ng paningin ko ang kabuuan ng silid.

As expected, maganda ang pagkakagawa't disenyo nito. Pansin ko lang na ang kulay nito ay gray at kaunting puti at itim.

Ang laman non ay ang table niya na gawa sa salamin na may computer at ilang lalagyan ng files at isang lalagyan ng panulat.

Katapat naman ng mesa ay ang dalawang upuan na pareho ang pagkakagawa sa mesa.

At dahil mabait ako, ay mas pinili kong umupo sa sofa na malayo sa mesa niya. Mas gusto ko dito, malayo sa presensya niyang nakaka-alibadbad.

"Well then, Nikki. I want to discuss the matters with regards to the scholarship and then the seminar." Sabi niya matapos alisin ang pagkakabutones ng suit niya at prenteng umupo sa swivel chair niya na kulay itim, kasing kulay ng budhi niya.

Oo nga pa, may seminar pa. Just thinking na siya ang makakasama ko ay nabubwisit na ako.

"Yeah, whatever." Tanging sagot ko sa kanya matapos alisin ang pagkakasakbit ng bag ko. Kaagad akong umupo nang maayos at kinuha ang notebook ko, para sa mga important notes.

"Hmm, you like to talk back, huh?" Puna niya sa akin, "interesting." Dagdag niya.

Tinignan ko lang siya ng masama, pero sa halip ng tumigil ay mas lalo pa siyang ngumisi. Bwisit!

"So, what about the matters about scholarship and the seminar, Sir?" Pagdidiin ko sa salitang Sir na hindi bagay sa kanya.

"Well, as the top student, you're granted the-" hindi ko na siya pinatapos dahil sumabat ako.

"Yeah, yeah, I know that already. Can we just go and tackle the important details?" Tanong ko sa kanya habang ipinupukpok ko sa notebook ko ang ball pen na hawak ko. "Cause, you might not know it but I--" hindi din ako natapos sa pagsasalita dahil nakaramdam ako ng matang nakatingin sa akin.

Ganun na lang ang gulat ko nang makita ko ang mga mata niya, tila nag-iba ang mga titig niya at tumiim din ang bagang niya.

"I-I have a l-lot of things to do, so-" hindi na naman ako nakapagpatuloy dahil bigla siyang tumayo at mabilisang lumapit sa akin.

"Let me tell you these, Nikki." Sabi niya habang naglalakad papalapit sa akin. Bigla akong kinabahan pero hindi ko iyon ipinahalata. "Of all the things I don't like is that, someone is not listening to me when I talk." Dugtong niya.

"Well, I'm-" mangangatwiran na sana ako pero hindi na naman ako natuloy dahil bigla siyang tumigil sa harap ko at yumuko dahilan para magpantay ang mukha naming dalawa.

"Shut up and listen to what I say." Tila makahulugang sabi niya. Napalunok ako ng wala sa oras.

"A-And what if I don't?" Naghahamon na tanong ko sa kanya.

Bigla siyang ngumisi at tumingin sa bibig ko. Mas lalo akong kinabahan, dinig ko na ang pintig ng puso ko.

"Oh, I assure you that you wouldn't be pleased, Nikki." Nakangising sagot niya habang nakatingin parin sa bibig ko.

Ako lang ba o nakatingin siya sa bibig ko, partikular sa mga labi ko? I immediately shook that idea off.

"Hmm, really?" Muling tanong ko.

"Try me, then." Hamon niya sa akin. Pansin ko din na nasa magkabilang gilid ko na ang mga kamay niya, tila ba ikinukulong niya ako.

"Well, then. As what I'm---" at tinotoo niya ang sabi niya, totoo na hindi ko nagustuhan ang ginawa niya.

Wat dapaking shet!? Hinalikan niya ako!? This is not true!

"I told you." Sabi niya at tumayo nang tuwid at inayos ang soot niyang suit.

Hindi parin ako makapagsalita dahil sa nangyari. This is not happening. This is not.

"Well, as I was talking. As the top student who was granted a 100% scholarship, you would be taking extra time." Pagpapaliwanag niya na tila ba walang nangyari habang ako, nakatingin lang sa kanya.

"That extra time is for you to do some works, and when I say work, you will work here, in this office." Pagpapatuloy niya.

Kaagad akong nabalik sa huwisyo dahil sa sinabi niya.

"W-wait, what!? Work!? Here, in this office!?" Protesta ko sa kanya, "are you for real?" Tanong ko pa.

Ang damuho, ngumisi lang. "Yes, here." Sagot niya sa akin.

"But!-" muling protesta ko sana kaso muli niya din akong sinabatan.

"No buts, you're working here whether you like it or not." Huling sabi niya na siyang ikinainis ko.

Napatayo ako ng wala sa oras at ibinalibag sa sofa ang hawak kong ball pen at notebook.

"You don't get to order me around as you pleases, asshole. You don't have the right!" Sigaw ko habang dinuduro siya.

Nakuha ko pang mapunta sa harapan niya. "Just because you granted me a 100% scholarship, doesn't mean you can do whatever you want, you jerk!" Inis na singhal ko sa kanya.

Kita ko ang pagkagulat ngunit napalitan iyon ng galit. Kaagad niyang dinakma ang braso ng kamay kong ipinangduro ko sa kanya.

"WHAT. DID. YOU. JUST. CALL. ME?" Tanong niya habang itinutulak ako, "ASSHOLE? JERK?" Dagdag na tanong niya matapos akong maidikit sa pader.

"YES, ASSHOLE! JERK! Let go of my hand, you piece of shit!" Sigaw ko sa kanya at akma ko siyang hahampasin gamit ang isa ko pang kamay pero nahuli niya din iyon ng walang tingin at kahiraphirap.

"Doesn't mean I let you talk back to me, you get to call me names." Sabi niya at itinaas ang dalawa kong kamay at inilagay iyon sa taas ng ulo ko. "You don't have the right, brat." Dagdag niya na nakatiim bagang.

Did I make him mad? Of course, you did, you damn Nikki!

"Bitiwan mo ako sabi!" Sigaw ko sa kanya habang nagpupumiglas. Pero sa halip na bitiwan ay hinawakan niya ang dalawa kong kamay gamit lang ang isa niyang kamay.

"I'll show you what happens when someone calls me names." Baritonong boses ang narinig kong nagsabi non na nagdala ng kilabot sa akin.

Ang sunod niyang ginawa ay ang bagay na siyang ikinagulat ko.

Itutuloy...

Continue Reading

You'll Also Like

160K 5.2K 52
#1 IN LOVEWINS Fiercely, Eul came back to avenge his parents' cold-blooded death. By succeeding his father's chairmanship to Madrigal-Espinosa Group...
17.4K 1.4K 24
BOOK 1: COMPLETED [AVAILABLE AT BOOKLAT] Isang simpleng tattoo artist lamang si Sin. Sa murang edad ay natuto na siyang humarap sa mabibigat na mga g...
3.3K 206 41
Marcus and Like were friends. A very Best Friends,that will fall inlove to each other.They will face so much troubles and challenges that will make o...
22.7K 1.1K 31
βž’π™°πš„πšƒπ™·π™Ύπš' πš‚ π™½π™Ύπšƒπ™΄; This is a work of fiction. Names, characters, places, businesses, events, locales,and incident are either the products of...