Dedicated kay ReeRee ko hihi! fychanbaek Helloo~ :)) Sana magustuhan mo 'to ^~^
*
Baekhyun's POV
"H-Hello J-Jongdae?", naisipan ko kasing tawagan 'tong bestfriend ko dahil kailangan ko ng someone na mapaglalabasan ng mga sama ng loob ko. Buti at sinagot niya. I'm really lucky with my friends....namiss ko tuloy si Kyungsoo.
[Oh Baek! Napatawag ka? Gabing-gabi na, di ka pa ba matutulog?]
"Naistorbo ba kita? Sige, I'll just—"
[Jamkkanman!(Wait!) Hindi mo ko naistorbo. I'm just wondering kung bakit gising ka parin sa mga ganitong oras.]
"Ahhh, actually, kailangan ko lang talaga ng makakausap ngayon. Bestfriend naman kita diba?"
[Oo naman. Diba nga solid tayong talo nila Kyungsoo—teka, speaking of that devil na angel, asan na yun? Tagal ng di nagpaparamdam. May balita ka ba sa kanya?]
"Eh, alam mo naman na ang sitwasyon niya diba? And besides, mag-iisang buwan na siyang di nagpaparamdam. Baka nga nanganak na yun."
Nakarinig naman ako ng malungkot na buntong-hininga mula sa kabilang linya. [Alam mo Baek, buti na lang at napatawag ka. Kung alam mo lang kung gaano ako nalulungkot ngayon dahil sobra ko ng namimiss ang mga panahong tayong tatlo pa lang nila Kyungsoo ang nagdadamayan. Tingnan mo ngayon, si Kyungsoo nasa Busan, ako abala sa panliligaw at pagsuyo ulit kay Xiumin...at ikaw naman—Baekhyun, tapatin mo nga ako, may problema ka ba? Hindi ko na alam kung anong nagngyayari sayo, hindi ko na alam kung bakit lagi kitang nakikitang malungkot...Baekhyun, I'm still your friend, and I'm here to comfort you like you always do noong mga bata pa tayo, nung iyakin pa ang Jongdae na kilala mo.]
Hindi ko alam, pero bigla na lang may bumagsak na luha sa mata ko. I didn't know na may ganitong side ang troll bestfriend na kilala ko. "Yah! *sobs* pinapaiyak mo ako, you know that? *sobs* Dae, magmeet naman tayo sa Han River. Kailangan ko talaga ng masasandalan."
[Sure, magbibihis lang ako. See you! And, don't cry na Baekkie.]
"Arrasseo", ang ended the call at nagsuot ng sweater papuntang Han River. I'll just ride a bike para presko. Malapit lang naman ang Han River mula dito sa bahay.
Andito na kami ni Jongdae nayon,nakaupo habang nakaharap sa isang napakagandang view. "Oh, kape. Sobrang lamig kasi kaya naisipan kong magdala ng kape para sa atin. At nagdala rin ako ng blueberry muffin na binili ni Wendy noona kanina. Actually, panakaw ko lang na kinuha yan hihi!"
Loko talaga 'to. Malugod ko namang tinanggap ang mga pagkaing binigay niya sa akin. Habang kumakain ay biglang nagsalita si Jongdae, "Baekhyun, wala ka bang naalala dito sa Han River?"
Bigla akong napalingon kay Jongdae. Of course, alalang-alala ko ang mga memoryang nakapaloob sa lugar na 'to. Dito namin unang beses nakita si Jongdae na natumba sa bike niya. Kinder lang kami ni Kyungsoo noon nang makilala namin ang napaka-iyaking si Jongdae... "Oo naman. Dito tayo unang nagkakilala eh."
"Tama! At dito mo rin unang nagustuhan si Chanyeol. Nung kinder tayo nakita natin siyang kasama ang nanay niya at sabi mo parang tumigil ang mundo mo nang makita mo—"
"H-Hajima..", pagputol ko sa mga sinasabi niya. Ayoko munang marinig ang pangalang Chanyeol. Nalulungkot lang kasi ako lalo dahil naalala ko pa rin ang mga sinabi niya nung lunch. He fooled me. Umasa na naman kasi ako.
Naluha na naman ako at napatungo na lang ako . Nakaramdam naman ako ng tapik sa likod ko. "Sssh, uy, Baekkie. Wag ka ng umiyak. Come on, tell me, ano ba talagang problema, Baekhyun?"
Tiningnan ko siya sa mata, "Jongdae..." , at nagsimula akong ikwento ang lahat ng nangyayari sa buhay pag-ibig ko mula doon sa confeesion ni Chanyeol, pakikipaghiwalay ko kay Sehun pati na rin ang offer niya, hanggang sa mga nangyari samin nina Chanyeol kaninang lunch.
"Aba! Susugurin ko talaga yang si Park na yan. Paano niya yun nagawa sayo?! Tss. Lalaki ba siya?! MASASAPAK KO TALAGA YUN! ", nakita kong nagagalit talaga si Jongdae ngayon. "Wag ka ngang umasta ng ganyang Jongdae. As if kaya mong sapakin ang higanteng yun."
"Psh. Whatever! Eh, kayo ni Sehun, hiwalay na ba talaga kayo?"
"Yeah..pero nga kasi ayaw pa niya. But, nasasakal na ako. Ayoko na, Jongdae..."
Nagkaroon ng konting katahimikan sa amin. Isang nakakabinging katahimikan, "Baekhyun, paano kung kausapin mo ulit siya. Diretsuhin mo na. At si Chanyeol naman, wag ka na ulit magpaloko sa kanya. Don't you dare na balikan ulit siya kung gusto mong maging masaya at maging malaya sa sakit."
"Sa tingin ko tama ka...should I accept hyung's offer?"
"I think...you should. "
Nakapag-isip-isip na ako. I think, hindi naman makakasamang pumayag sa offer ni hyung eh. Kahit hindi ko alam yung dahilan sa kagustuhan ni hyung na manirahan na kami sa Italy. Ang tanging rason niya lang ay ang future ko. He once told me na mas magandang mag-aral ng culinary sa bansang yun.
Pero may nababasa akong iba sa mga mata niya. I can see something, yet, I can't identify the meaning of those looks. Parang takot, galit at pag-aalala.
Nandito ako ngayon sa rooftop dahil tinawagan ko si Sehun kanina bago ako pumasok sa school na magkita kami. And after some minutes of waiting ay nakita ko na rin ang pigura niyang naglalakad papunta sakin.
"H-Hey,"panimula niya.
"Sehun. I think, kailangan na nating itigil lahat ng ito—"
"Stop."
"Pero Se—"
"Gusto ko ako ang makipaghiwalay sayo. Gusto ko ako ang magsabi ng mga katagang itigil na natin 'to. Gusto ko ako pa rin ang manalo. Gusto kong sabihin na wala na akong nararamdaman para sayo. At higit sa lahat....gusto kong ako ang magsasabi na wala ng tayo. Oo, masakit tanggapin at aminin lahat. Pero Baekhyun, wala ka ng dapat ipag-alala. Ako na mismo ang lalayo, ako na mismo ang susuko. Ganyan kita kamahal..."
Tumalikod na siya at akmang aalis na ay bigla ko siyang niyakap. Hindi ko alam ang tamang mararamdaman, pero ang tanging alam ko lang ay minahal talaga ako ni Sehun. He's ready to give up everything just to give my happiness.
"Se... thank you", tinanggal niya ang mga braso kong nakayakap sa kanya at hinawakan ang mga pisnge ko. "It's okay Baek. I'll be fine dahil alam kong sasaya ka na. Be happy with him, arrasseo?"
"Se, may kailangan nga pala akong sabihin."
"Ano yun?"
"But promise me first na hindi mo ito sasabihin kahit kanino, lalung-lalo na kay Park. Ikaw lang at si Jongdae ang tanging makakaalam nito. Kayo na lang kasi ang pinagkakatiwalaan ko sa mga panahong madami ng manloloko at wala ng seseryoso sayo. "
Napatawa ng onti si Sehun sa mga sinabi ko, "Sure, sure. Pero bakit ayaw mong sabihin kay Chanyeol? Akala ko ba—"
"I'm leaving", naramdaman kong napatikom ng bibig si Sehun dahil sa mga binitawan kong salita.
Napabitaw siya sa pisnge ko at kunot-noong nagtanong,"W-What?"
"I'm leaving. Gusto ni hyung na pumunta na kami sa Italy."
"Seriously Baekhyun?! Italy na yun. Are you insane? Iiwan mo kami dito?"
"I don't want to, but I need it."
"Give me a reason kung bakit dapat kang umalis?!"
"Dahil masayado ng magulo dito sa Korea. I need space."
"Napakahaba naman ng space na yan Baekhyun", sarkastiko niyang sabi.
"Yeah. Ganun kahabang space ang kailangan ko mula sa bansang 'to...at mula rin sa kaibigan mong nagngangalang Park Chanyeol."
"Seriously? Nakakatawa ka. Ano bang ginawa niya sayo?"
"He just LIED to me! Sabi niya wala na sila ni Luhan tapos kahapon makikita kong-argh!" at binato ang maliit na batong nakita ko sa may tabi ni Sehun.Habang ito namang kasama ko ay tumatawa lang.
"That's it? Well then, you must find Chanyeol by now. Baka magsisi ka pa."
"No need. At nga pala, bukas na ang flight ko."
"HA?!!!!" nakita ko namang napatayo siya kaya ganun din ang ginawa ko. Kanina pa siya sigaw ng sigaw ><
"Nakakabingi ka Oh Sehun."
"Baekhyun aware ka naman siguro na Moving Up Ceremony na natin bukas. Last day na natin yun, tapos aalis ka pa?"
"That's my point. Last day na natin bukas, meaning, makikita ko lahat ng taong naging parte ng highschool life ko. Ayoko namang mahirapan pang umalis. Ayokong malungkot bago umalis."
"Pero Baek—"
"No buts Sehun-ah. Tara na, malelate na tayo sa first class natin", at hinigit ang kamay niya at sabay kaming bumaba ng roof top. Last day ko na ngayon dito. Bawal malungkot...bawal umatras. I'll stand for my decision.
To be continued.
*
I know it's too short. But promise, I'll update tomorrow or on Sunday maybe. Thanks for reading this :)) Marami pang surpresa ang storya na 'to. Hindi 'to magtatapos sa pag-alis ni Baekhyun haha! Gomawoyoooo :*