Multi:Aras
"Aras geç yerine?"
hocanın sinirli seslenişiyle derin nefes alıp gözlerini hocaya çevirip ellerini ceplerine koyup
Ne rahat çocuk arkadaş
"Bir şey mi dediniz?"dedi kendinden emin bir tonla.
Hıh kendini begenmiş
Gözlerimi ondan alıp hocaya çevirince elleri titremeye başlamış ne diyecegini bilmeyen bir edaya bürünmüş
"Der-se başlı-yoruz oğ-lum."diye kekelemesiyle son noktada konuldu.Gözlerim pörtleşmiş hocayla isminin Aras oldugunu ögrendigim çocuk arasında gidip gelirken birinin beni cimciklemesini istemem hiçte yanlış bir tepki olmaz.
Nasıl lan?nasıl bu derece dönebilir bir hoca ögrencisine karşı.Kim bu Aras?Hocanın bile bu denli korkması ruh hastası biri oldugunu açıklar.Hep karşılaşmazmıyız zaten?
Hem kim oluyorda gelmiş bana hesap soruyor?Ne hakkında?kim hakkında?
"Bende öyle düşünmüştüm."deyip ellerini ceplerinden çıkartıp bana kısa öfke dolu bir bakış atıp yan sırada tek oturan bir kızın yanına oturdu.Umursamaz bir tavırla bir kolunu sıranın üzerine atıp yogun bakan gözlerini bana dikti
Bu çocugun benle derdi ne?Allah aşkına
"Aramıza yeni biri katılmış ayağa kalk ve kendini tanıt."diyen hocaya döndürdüm yüzümü.
Bana mı böyle hitap ediyor bu hoca bana mı öyle geldi?Az önce süt dökmüş kediye dönmüştün şimdi noldu lan?illa erkek mi olmamız lazım.
Nefesimi dışarı verip Ayağa kalktım
"Adım İmer Güngör.Bundan sonra bu okulda sizinle birlikteyim."dedim yüzüme sahte bir gülüş yerleştirip.Bu kadarı tanıtım yeterli herhalde.
Hiç sevmedim seni yelloz karı.diyen iç sesim onikiden vurmuştu.
"Hangi okuldan geldin?"
sorusuyla biran afalladım.Utançtan degildi afallamam sadece böyle bir soru beklemiyordum.Okulumdan utanmak Ailemden utanmak demekti. Arakadaşlarımdan,çevremden ama ben bundan utanmıyordum aksine gurur duyuyordum.Hayatlarının merkezine parayı yerleştirmiş insanlardan utanmam,hissetmem gereken en son şey.Bu zengin züppelerinin ne düşünecegi o yüzden umurumda bile degil
"Arslan Kulaksız devlet okulu."dememle tüm sınıf kahkahaya boguldu.Uğultular başlamış çoktan dedikodu alarmı verilmişti.Gözlerimi kısarak onlara bakmayı sürdürdüm
-Devlet okulundan gelmiş lan
-Ezik tipinden belli zaten
Diyen kişilere aldırmadan dik durdum ağlamak zayıf insanlara özgüdür.Ve ben zayıf degilim!
"Ne zamandan beri özel okullara sokaktan ögrenci alınıyor."
Birisinin demesiyle sınıf tekrardan kahkahaya boguldu.Gözlerim seyirmeye başlamış söyleyen kişiye şimşek hızıyla dönerken Arasla göz göze geldim
Ne yani omuydu söyleyen?
Dudagının kenarı yukarı kıvrılmış,küçümseyen bakışıyla bana bakıyordu.Bu fırsatı sana veryecegim zengin züppesi!
Kollarımı çaprazlayıp rahat bitir havaya büründüm sinirden köpürüyor olsam bile
"Peki Ruh hastaları ne zamandan beri alınıyor özel okullara?"
dedim bir çırpıda.Tüm sınıf şaşırma nidasını üstlenen sesler çıkarırken ben gözlerimi Arasın gözlerine dikmiştim.Sinirle soluyordu adeta,kaşlarını çatmış yüz hatlarını okadar germiştiki boynundaki damarlar ben burdayım diye bagırıyordu adeta.Elini yumruk yapıp masaya şiddetle vurup
"Dönün lan önünüze!"diye gürledi sert bir sesle.Ben bile yerimden sıçradım lan?oysaki hazırlıklı olmam lazımdı.Alarm yüz ifadesinden verilmişti oysaki.Sınıftaki herkes kendi önüne dönmüş birbirleriyle fısıldaşmaya başlamıştı bile bir kaçının düşünceleride kulagımı doldurdu.
Vay be helal olsun kıza.
Kız kendi kendini yaktı lan
Kızın işi bitti şimdi
Cesaretli kızmış ama sonu hüsran!
Arasa kafa tutan ilk kişi sanırım
Korkuyormuydum?Tabiki hayır.Cesaretli kızım ben
"Yeter bu kadar derse odaklanın"
Sevgili hocanın masaya eliyle vurma sonucu sırama oturdum.
"Kızım delirdin mi sen?Arasa kafa tutmakta neyin nesiymiş."
Kumsalın fısıltılı konuşmasına
Napim' bakışı attım.Ateş olsa mikrop kadar yer yakar?
------
Sıkıcı geçen dersin bitmesiyle kumsal'la birlikte okulu keşfetmeye başladım.Eski okuluma göre daha şaşaalı bir okul ama devlet okulunda hissettigim huzuru bu okulda hissedemiyordum.
"Arasın tüm dikkatini üzerine çektin imer.Dikkat et kendine dedigin gibi ruh hastasıdır.Asi çocugun tekidir.Kimsenin gözünün yaşına bakmaz."diyerek sessizligi bozan taraf oldu kumsal.
"Hadi ama ne yapabilir ki?Korkmuyorum çok gördüm onun gibileri."dedim omuz silkerek.
Elini omuzuma koyup
"Sen yinede dikkat et?"dedi endişeli sesiyle."Aras bu belli olmaz sağı solu canını yakabilir."diyede ekledi samimi bir şekilde.
"Tamam dikkat ederim.Canımıda öyle kolay kolay yakamaz kimse sen merak etme."dedim bende gülümseyerek yeni tanışmamıza rağmen beni düşünmesi hoşuma gittmişti aslında.
"Hadi gel kantine inelim."
Kumsala tebessüm ederek başımla onayı verdim.Çok iyi arkadaş olur kumsaldan onunla tanıştıgıma seviniyorum.O olmasaydı şuan sıkıntıdan patlayabilirdim.Devlet okulundan geldigimi digerleri gibi küçümsememiş konusunu dahi açmamıştı.Milli piyango çekilişini kazanmış gibi hissediyorum şuan.
Merdivenleri inip kantine gidecegimiz koridorda ilerlemeye devam ederken Arası görmemle adımlarımı yavaşlatmadım tabiki aksine emin adımlarla ilerledim.Ne sandınız beni?
Bir yanında sırasına oturdugu kız vardı.Açık kahverengi saçları beline kadar uzanmış beyaz teniyle uyumluydu.Şekilli bir burnu vardı.Göz rengini uzaktan çıkaramasamda güzel bir kız oldugu bariz anlaşılıyordu.
Sevgilisi herhalde?yazık kıza.
Böyle herifle çıkılır mı be?
Bir diger yanında ise iki erkek duruyordu biri kumral uzun boylu,kaslı gayet taş iken digeri kıvırcık saçlı digerine göre daha iri yapılı idi.Tekrar Arasa kenetlendi gözlerim
Şah damarını patlatcan gerizekalı
Sıkma kendini okadar
Diyen iç sesime hakverdim.Ama bu bende düşünme istedigini uyandırdı.
Bu kadar nefret ettirdiysem,sinirlendirdiysem,ki bu tekin bir insan degilse karşılıgını alacagımıda bilmem gerekiyor?Bu düşünce beni korkma aşamasına itsede dışa belli etmeninde alemi yok öyle degil mi?
Emin adımlarla ilerlemeye devam ettim.Sola saparak Arası görüş açımdanda çıkarmış oldum.
Kumsal'ın tatlı sohbeti eşliginde kantine girdik.
"Sen geç ben birşeyler alıp geliyorum."diyen kumsala gülümseyerek
"Tamam.Bekliyorum."deyip boş masa arayışına girdi gözlerimm.Gözüme kestirdigim masaya adımlayıp oturdum.
Kantin baya büyük kırmızı beyaz döşenmiş dekorasyona sahipti.
"Soguk çaya ne dersin?"diyip karşıma geçen kumsala
"Bayılırım."deyip gülümsedim.
Soguk çayımı içerken kumsaldan okulun her bilgisini hafızama kazıttım.
"Peki Aras?"dedim endişeli sesimi gizlemeye çalışarak
"Bak Arasın senle derdi ne bilmiyorum.Okulun en asi çocugudur.Kimseyi umursamaz,acımasız,tehlikeli çocugun tekidir yanındakilerde kardeşten öte onun için.Aras genelde canını sıkan insanlarla ugraşır?"son cümlesini ima ile dile getirmiş göz kırpmıştı
Bunun altında ne yaptın kızım yatıyor.
Sahi ne yapmış olabilirim ki?Markett-
Bir dakika bir dakika tabi ya bu çocuk market olayını birinden duyarsam diye tehdit etti beni.İyide Aras gibi birinin vanilya ile ne işi olur?
Okulun gözde çocugunun gururu zedelenir,koskoca Aras markette vanilyamı alırmış.Bunu düşünürken kıkırdadım.
Belkide düşüncelerim saçma öteside olabilir ama aklıma başka birşeyde gelmiyor.
"Ben,şey bilmiyorum."dedim gözlerimi kaçırarak.
Sıramızın başında dikilen çocuga döndü yüzüm
"İmer sen misin?"Başımlı aşagı yukarı sallayarak onayladım.Kim ki bu?Sınıfımdanda olamaz alt sınıflardan oldugu belli oluyordu yüz simasından.Gayet tatlı bir çocuktu büyüyünce çok can yakarsın çocuk sen
Elime bir kağıt parçası verip yanımızdan uzaklaştı.Buda neyin nesi?Şaşırmış gözlerle kumsala baktım onunda benden farkı yoktu.
Altında hayırdır anladıgım bir bakış attıgında
'Bilmiyorum' bakışı attım bende artık nasıl oluyorsa.
Kağıtı açıp içinde yazan notu okudugumda gözlerim iri iri açıldı boğazımda kalan dügümü zorda olsa yutkundum.
"İmer ne yazıyor?"diyen endişeli oldugu ses tonundan belli olan kumsal'a kağıdı uzattım
"Aras'tan."dedim titrek sesimle.