"Anlat o zaman öğreneyim." dedim beni geçiştirmemesi için içimden dua ederken.
"Tamam..." dedi kafasını onaylar gibi sallayarak "Zaten artık zamanı geldi, başka yol kalmadı. Hikayemizin iki başrol karakteri var. Benim babam ve Ali'nin sürtük annesi..."
Yutkundu ve durdu. Duygusaldan çok sinirliydi. Boynunda atan damarları görebildiğime yemin edebilirdim.
"Annem ve Ali'nin annesi tesadüfen tanışıyor. Ortak bir arkadaş mı, ortak bir ortam mı bilmiyorum önemli de değil. Annem saftır, güvenir, karşısındakini de kendisi gibi zanneder. Ali'nin orospu annesine de güvenmiş. Arkadaşlık ederken eve çağırır olmuş. Ali'nin annesi de benim babamla böyle böyle tanışmış, muhabbet eder olmuş.
Sonrasında her ne olmuşsa artık, o kadın iğrenç ağına düşürmüş babamı. Anneme deli gibi aşık olan, onu pamuklara saran saklayan adam gitmiş yerine huysuz pislik biri gelmiş. Ağzından tek bir kelime çıkar olmuş; Nevin!"
Kadının adını ilk kez duyduğumu fark ettim. Sürekli "Ali'nin annesi" diye bahsediyordu ondan.
"Yavaş yavaş dağılan ailemiz bir gün tamamen çöktü. Ben de hatırlıyorum babamın minik bir notla evi terk ettiği günü! Annemin arkasından ağlayışlarını! Yaktın beni Nevin diye bağırmalarını... Sonra girdiği ama bir türlü çıkamadığı depresyonları hala hatırlıyor ve hala yaşıyorum."
Sinirliydi ama aynı zamanda gözleri dolmuştu.
"Bilmiyordum Kerem. Karışık bir durum." dedim.
Evet içimden deli gibi onu teselli etmek geliyordu ama Kerem'di o! Bana aylarca yalan söyleyen, Ali'yi satan!
"Karışık mı?! Hayatlarımız kaydı lan bizim! Hepsi de Ali'nin annesi yüzünden!"
O kadar suçlayıcı konuştu ki bir anda resmen o ana kadar ki salaklığıma küfrettim. Resmin tamamını nasıl görememiştim.
"Oha! Bunu öğrenince sattın Ali'yi? Borç senetleriyle onu sokak dövüşüne bağladın!"
"Ahahaha hayır... Ben öyle biri miyim Deniz?"
Birden bire gülümseyince tam psikopatlara benzemişti. Sahiden ürktüm ama belli etmemeye çalıştım.
"Ben zaten Ali'yle tanıştığımda her şeyi biliyordum. Özellikle aradım buldum onu. İntikam için. Madem kadına zarar veremiyorum. Siktiğimin yerine kaçtılar babamla, o zaman kalanlara neler yapabileceğime bakmalıydım. Benim okuluma gelmesini ben ayarladım. Burada burs kazandırdım ona. Güvenini sağladım arkadaş oldum. Sonrası çok kolaydı zaten. İlk bulduğum zayıf noktada elime düştü salak!"
"İnanamıyorum! Ne istiyorsun Ali'den sana bir şey yapmadı ki?"
"O yapmadı. Ama onun annesi yaptı. Annesi benim hayatımı sikti, ben de onun oğlunun hayatını sikeceğim! Hiçbir şeyi kalmayacak! Benim annem yanımda, ama ruhu burada değil. Aklını oynattı neredeyse, Nevin denen kadın yüzünden kimsesiz kaldım ben! Onun oğlu da kalacak! Gerçi kardeşi zaten ölüyor ahahah sanırım tanrı da benden yana, o işi düşünmeyeyim diye kendisi ilgileniyor. Bana da sen kaldın. "
Kanım donmuştu. Saf nefret ve gözlerini bağlamış bir intikam hırsıyla doluydu Kerem. Aylardır harika rol yapmıştı. Bunu düşündükçe daha da ürküyordum.
"B-ben k-kaldım derken?"
"Sen ahh sen Deniz..." Elini yavaşça yanağıma getirdi. Titredim ama şok olmuş onu izliyordum.
"Sen tanıdığım en zor kızsın! Okula ilk geldiğin gün. Sen tek başına ağlarken yanına gitmişti hani Ali. O zaman Ali'yi izliyordum ben. Ya ben izlerim ya da Berkay'dan Onur'dan biri. Ali seni gördü ve seninle konuştu. Oysa o en sessiz en arkadaşsız tipti okuldaki. Onunla konuşmak isteyen en havalı kızlarla bile ilgilenmemişken seninle ilgilendi. İşte dedim borç işinden sonra ikinci darbeyi vurabileceğim bir fırsat çıkacak galiba. Böylece sana yanaştım. Hakikaten de beklediğim gibi oldu, süreki senin çevrende dönüyor, seninle ilgileniyor, sana herkesten başka bakıyordu."
"Siktir Kerem! İnanamıyorum sana! Sen nasıl bir varlıksın?!"
Kızıyor ama bir yandan da sesime hakim olmaya çalışıyordum. Babam konuşmamızı kesmemeliydi.
"Nasıl mı? Planlı bir varlığım Deniz. Ama sen planlarıma pek uymadın. Seni eve attım ama elimden kaçtın. Zorla sahip olamayacaktım sana onu anladım. Ben de duygusal olarak yaklaşmayı denedim. Ama amk be kızım ona da gelmedin! Sana yavşadığım kadar taş duvara yavşasam dile gelir sevgili olalım derdi."
"Salaksın Kerem. Hem de çok salaksın. Ben başkasını seviyorum. Seni ise hiç sevmedim. Sadece başta tanımaya değer iyi biri gibiydin. Sonra ise... Bana saldıran bir adamı sonradan kendini ne kadar acıtırsa acıtsın sevemem. Sana iyi davrandım ama sevemem ki!! Beynim almıyor saçma planlarını!"
"Sevmene de gerek yok zaten. Artık kartlarımızı açık oynayacağız. Baban seni gerçekten seviyor. Ama tüm bunları nereden öğrendiğini söylemediğin sürece kimseyle doğru düzgün görüşmene iletişim kurmana izin vermez. "
"Babamı bu kadar iyi mi tanıyorsun?" dedim gözlerimi kısarak.
"Zannettiğinden çok daha iyi tanıyorum. Kenan amca babamın ortağıydı. Babam her şeyi bırakıp gittiğinde bir kumpas yapıp beni ve annemi işlerden atabilirdi. Ama kendisi bizim payımızı da yönetti ve karını bize verdi."
"Bu şirket işi gibi bahsettiğin şey uyuşturucu değil mi?" dedim sesimdeki tiksinme ifadesine engel olamıyordum.
"Evet. Ama sıradan bir ticaretten farkı yok." İçten bir kahkaha patlatıp devam etti "Tabi yolumuza çıkan ve ihanet edenleri temizleme işi hariç."
Ellerim de beynim de titriyordu. Ben nasıl bu kadar çirkin insanların içine düşmüştüm. Acaba Kerem de birilerini "temizlemiş" miydi?
Bir an durdum.
"Ali'yle ilgili planına babam da mı dahildi?"
"Hayır, gerek duymadıkça işlerime başkalarını karıştırmam. Baban zaten böyle küçük işlerle uğraşamayacak bir adam. Sen onu çok karşına almadan konuşmaya bak."
"B-ben asla söylemeyeceğim size!"
"Sen bilirsin fıstık. Baban seni bana emanet edecek. Ben memnuniyetle seninle ilgilenirim."
Cümlesini bitirip saçıma dokunduğunda kendimi geri çektim.
"Sana fırsat vermeyeceğim!"
"Baban ondan bir yığın şey saklayan sana mı güvenir, yoksa elinde büyümüş olan bana mı? Seni seviyor dedim Deniz. Sana güveniyor demedim. Benim kurallarıma uy, ben de sana güzellikler yapayım."
"Ne diyorsun sen anlamıyorum. "
Beni daha fazla dinlemeyecekti. Ayağa çoktan kalkmıştı.
"Ya şartlarımı kabul edersin ya da babanı neyin senin iyiliğine olacağı konusunda çok güzel ikna ederim. Sonra da işlerimizin başına geçer kendi hayatıma bakarım. " dedi, kapıyı açtı ve çıkıp gitti.
"Gerizekalı! Pislik!" diye haykırdım arkasından.
Neymiş benim kurallarıma uy'muş!
Şerefsiz!
Odada kesinlikle eksik olan şey bir kum torbasıydı. Elime tekrar zarar vermek istemediğim için yatağa dönüp yastıkları yumruklamaya başladım.
******
Saatlerce gelen giden kimse olmadı. Normalde yemek getiren biri olurdu ama bu kez o da yoktu.
Odada ise artık çıldırma noktasına gelmiştim. Yalnızlık, merak, telaş... Yapabilsem ağlayıp rahatlardım ama onu da yapamıyordum.
*****
Ertesi sabah kahvaltıdan sonra, ne zamanı olduğunu tam bilmediğim bir zamanda kapım açıldı. Gelen kişi babamdı. Yüzü asık ve yorgundu.
"Ba-" deyip durdum. Söyleyemiyordum.
"Kerem'in dediğime göre onun gözetiminde olmayı kabul etmiyormuşsun."
Bir şey söylemeden başımı salladım.
"Deniz üzgünüm. Eğer çevrene güvendiğim insanları koydurmazsan işler istediğimiz gibi gitmez. Sen benim kızımsın sana güveniyorum ama belli ki birileri seni manipüle ediyor. Babanı şeytanla bir tutuyorsun, gençlikte olur bunlar ama sana bu şartlarda sırlarımı emanet edemem..."
Gençlik? Evet insan gençlikte babasının uyuşturucu baronu olduğunu öğrenince oluyor böyle...
"Diğer taraftan seni düşmanlarımdan da kouyamam. Tek bir şansım kalıyor Amerikaya göndereceğim seni. Oradaki okullar-"
"Ne! Baba hayır! Asla gitmem!"
"Deniz bunun bir orta yolu yok. Eğitimini orada tamamlarsın. Bu süreçte de olanları düşünürsün, sindirirsin. Eğitimin de burayla kıyaslanamayacak kadar iyi olur."
Çok zor değildi bu fikirlerin gelişmesinde kimin payı olduğunu tahmin etmek.
Babamdan Kerem'den kaçmak ne kadar mümkündü? Bu pislik işleri sonlandırmaya çalışmak da benim sorumluluğum değil miydi?
Çünkü benim kanımdansa üzerimde sorumluluk hissederdim. En çok benim görevimmiş gibi gelirdi. demişti Soner hoca bana günler önce. Tuhaf bir şekilde ben de böyle hissediyordum.
Peki, Ali ona önerdiğim planı yerine getirebilir miydi her şeye rağmen. Eğer bizimkiler başarırsa Keremden de babamdan da kurtulabilirdim.
Üstelik Ali'yi tanıyan kişi de Keremdi. Eğer ona yakın olursam ne yapıp ettiğini de bilebilirdim.
Babama döndüm.
"Amerikaya gitmek istemiyorum. Ben detaylı düşündüm Kerem ya da başka her kimse güvendiğin kişi, onun gözetiminde kalabilirim. "
ARKADAŞLAR BİLİYORUM SALAK Bİ BÖLÜM OLDU :D
KUSURA BAKMAYIN NEDEN BİLMİYORUM GERÇEKTEN AKMADI, YAZAMADIM.
TEKRAR YAZARIM DİYE BEKLETTİM AMA OLMADI. EN AZINDAN BUNU ATMIŞ OLAYIM DİYE ATTIM.
ÖZÜR DİLİYORUM. EN KISA ZAMANDA YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZ.
KENDİNİZE İYİ BAKIN :*