Taken by a DEMON (PUBLISHED U...

Par AnneThatWrites

4.2M 91.2K 8.3K

Heaven and hell have conditions for you to enter. They won't base it on how you have live your life. They'll... Plus

A little insight of the Story
Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
NOT AN UPDATE (owtor's nowt dis)
Chapter 18.0
Chapter 18.1
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Author's Note
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Epilogue
Owtor's Nowt XD
Pa Help :)
TAKEN BY A DEMON UPDATE: Support Book 2 :)
TAKEN BY A DEMON BOOK 2!!!
Belzeebub Story TEASER

CHAPTER 19

92.7K 1.9K 55
Par AnneThatWrites

Yva's POV~

Parang namamanhid ang pakiramdam ko sa katawan ko. Nakatali ang mga kamay ko sa likod. May isang taong nagsasalita sa harap ko. Hindi ko sya kilala. Napatingin ako sa baba. Nakikita ko si Astaroth na nakabitay at nakatali. Napatingin sya sa gawi ko na may sinasabi. Hindi ko ito marinig. Maya-maya pa ay nakita ko nalang na may pinakawalang mga lion sa baba kung saan nakabitay si Astaroth at dahan dahan syang ibinababa. Sobrang takot ang lumukob sa katawan ko nang maisaisip ko ang maaring mangyayari kapag tuluyan na syang nababa.

Halos namanhid ang pakiramdam ko nang tuluyan na syang mababa at pinakain sa mga lion. Pinag-aawayan pa ang parte nang kanyang katawan. Unang nakain ang kanyang mga paa dahilan nang mapasigw sya sa sakit. Wala akong magawa upang tulungan sy dahil ako mismo, hindi ko matulungan ang sarili ko n pakawalan sa tali.

Kanang kamay nlang ang nakikita kong natira sa kanyang katawan.

Ilang sandali pa at nakadama na ako nang init. Nakakita ako nang mumunting usok. Pinaplano nilang sunugin ako nang buhay.

Ano ang kasalanan ko? Anong ginawa kong mali? Bakit ganito?

Hanggang sa kumakapal na ang mga usok at unti-unti na akong hindi makahinga.

Yes.

I died that way.

Napabalikwas ako nang bangon. Pinapawisan ako dahil sa panaginip na iyon.

I remember now. I remember Astaroth. No, Eddan. I remember him. Niyakap ko ang sarili ko dahil sa natandaan at ilang sandali pa ay naglandas na sa aking pisngi ang mga luha.

I remember it all. I died horribly! And so does he! Ang sakit! Ang sakit sakit!

"Aaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhh!!!" I screamed. I can't contain myself. Ang takot, ang sakit at ang init nang apoy na dahan dahang sumusunog sa akin ay nararamdaman ko ulit. Why did it happened? What did I do to experience those sufferings?

Nakarinig ako nang katok sa pinto.

"Yva! Yva!" tawag nito sa kabilang pinto. It was Astaroth.

Hindi ko ito pinansin. Nakaupo lamang ako sa kama habang umiiyak. Maya-maya pa'y narinig ko nalang ang pagkasira nang pinto. He broke my door.

"Yva.." sabi nya saka agad na lumapit sa akin. "Sa wakas at gising kana. What's wrong? Why did you screamed? And.. why are you crying?" he asked. Hindi naman makikita na umiiyak ako kasi madilim ang paligid but him, being a demon, his eyes are 5 times clearer than an eagle.

Hindi nalang ako umimik sa mga tanong nya. He hug me.

"May masakit ba sayo? Tell me?" he sound so concern.

I cry harder.

"Ssshhh.. It's okay. Nandito lang ako sa tabi mo." Sabi nya na mas lalong nagpalakas nang iyak ko.

I remember I promise him before that I'll stay beside him. But where have I been? I left his side for centuries.

I hug him back. Tighter than his hug.

"It's alright now. It's alright." He said trying to calm me down.

"A-astaroth..." I called him.

"Hmm?" he answered.

I look at him. I can't see him cause it's dark but I know that he can see me clearly. I grab his head and kiss him on the lips. A kiss that would express my sorry for leaving his side, for forgetting him and for let him suffer alone for so long.

He kissed me back. Ah, how I miss this. He's kisses are gentle. I pulled him down to my bed. I dunno if he's wondering but I don't care. I wanted to make him feel I'm back. I'm here and I won't leave his side anymore.

He tried to distance his self but I hold him tight so he won't move a bit.

"No." I whispered. "Astaroth, owned me tonight."

He didn't say a thing.

I don't know what time is it but I'm glad that the moon finally showed up.

Nakikita ko na sya bahagya. Thanks to the moonlight.

He's looking at me. He carress my cheeks with the back of his hands.

"Yva.."

"Astaroth.. I miss you." I said then in just a blink of an eye his kissing me hungrily in the lips with his hands holding firmly my face. Without a second thought, he kiss me back like there will be no tomorrow.

I missed him. Ang laki nang kasalanan ko sa kanya. I forget him! Yeah. I choose heaven. I'm selfish. I'm so selfish.

I touch his face, caress it and feel it. He distance his face from me.

"Yva.." he whispered while wiping my tears.

"Astaroth..."

Dahan dahan nyang itinataas ang damit ko at nagpaubaya naman ako.

Minutes had past then he took me slowly at first and went ballistic. It was painful at the first thrust but pleasure took over after.

------

10 beautiful minutes had past. Nakahiga at kapwa kami naghahabol nang hininga. I am hugging him while he's staring at the ceiling.

"Yva."

"Hmmm?"

"Wala nabang masakit sayo?"

I shake my head to tell no.

Hinarap nya ako at niyakap.

"I was worried as fuck. Napakatagal mong nagising."

"Sorry to make you worry. Sorry." I hug him tighter.

"It's alright now." He said smiling. "As long as I see you good, I'm good."

"I...I..." nauutal kong simula.

"Yes, Yv?" he ask.

"I'm sorry."

"No. It's alright now.

"No, I mean, I'm so so sorry for leaving your side."

"What do you mean?" he ask again. I saw in his eyes the look of being confused.

"Eddan."

Nagulat sya sa sinabi ko. Pero mas nagulat ako nang niyakap nya ako bigla at nagtanong.

"Are you back?"

Alam ko ang ibig nyang sabihin pero mas pinili ko nalang ang hindi muna kumibo. Hindi namana sya nag tanong uli. Siguro naisip nya na mukhang malabong mangyari ang sinasabi nya.

Kumawala na ako sa pagkakayakap nya. Mahabang katahimikan ang pumagitna sa akin hanggang saw akas.

"Panu na ngayon yan?" tanong ko.

"Hmm?" he hum.

"Ang pinto, sinira mo."

Tumawa sya. "Oo nga pala. Dun ka nalang muna matulog sa silid ko." Aya nya.

"Ayaw." Sagot ko naman.

"Sabagay, wala namang mangyayari sa iyo dito kahit sir pa ang pinto."

"Pero nakakailang matulog na walang pinto ang kwarto ko." Sagot ko.

Tumawa uli sya at bumangon.

"Anong gagawin mo?" Tanong ko.

"Aayosain lang to konti." Sagot nya at itinayo ang pintong nakatumba sa sahig saka isinandal sa may pinto.

Naisip ko tuloy, we made love while the door is broken. Buti nalang hindi kami nakita ni kuya Victor.

"Now it's fixed." He said.

Natawa nalang ako sa ayos nang pinto. Kahit pa sabihin nya na naayos nay an, hindi eh. Hindi talag. Parang may isinandal lang na kahoy sa dingding tingnan.

Nakakatawa lang.

Saka bumalik na din uli sya sa pagkakahiga.

"Let me sleep here with you tonight." He said.

"Yeah." Ang naisagot ko nalang.

Masaya ako at naalala ko na ang lahat lahat. Pero malungkot dahil sa naalala ko. Napakasaklap. We don't deserve this. He doesn't deserve this. Astaroth, no I mean Eddan was a very good man.

To become the ruler of hell, he doesn't deserve the title. This man on my side is the exact opposite of the ruler of hell that I imagine.

Tomorrow, I will tell him that I now remember all about our past. 

Continuer la Lecture

Vous Aimerez Aussi

7.1K 937 54
PUBLISHED UNDER IMMAC PH Love moves in mysterious way, Micaela fell in love with Hanz in the most unexpected way. Tibok ang keyboard ika nga nila. Hi...
7.7K 286 13
Colección de Tragedia 1 (El último Adán y Eva) A story of an Environmentalist and a sick girl.
116K 5.3K 66
Myth Series 2 Title: Ares: The Knight Genre: Fantasy Romance Angelica was arranged to marry her own cousin, but on the day of her wedding, she tried...
1.5K 70 50
Collection of Poems in English and Filipino language. Finished: 6/5/23