"Ready na. Nandito na ang bride. The ceremony is about to start, okay! Papilahin mo na yung mga little boys then yung then si Mother Susan. Tapos ang grannys, then si fafa Laurence, tapos si fafa Bryle. Jusko kegagwapo. Yung mga principal's sponsor po, dito na lang po tayo. "
Natatawa na lang ako sa baklang staff ni Zeze. Kanina pa kasi siya hindi mapakali.
"Oh yung mga Bride's Maid at Groom's Men, kayo na ba talaga magkakapartner niyan? Pumirmi na muna ha. Bakit kasi ang gaganda at ang popogi ng lahi niyo. Mamaya na kayo magkuhaan ng number. Basta siguraduhin niyong mga single kayo. Wag kakalimutang ngumiti mamaya. At mga girls, hawak sa muscles--este sa braso ng mga fafas, okay? Wag masyadong magmadali sa paglalakad. Tapos yung mga little girls. Hi Ma'am Annie. Ang ganda ganda niyo po."
"Wag mo kong bolahin. Wala tayo sa office." Lumapit sakin si Annie at hinawakan niya ang kamay ko.
"O Mr. Valedictorian... alam naman nating naging mag kaibigan tayo. Pero bestfriend ko si Zeria... kaya ayokong makikitang masasaktan siya. Please lang... do everything to make her happy. Hindi niya deserve ang masaktan."
"Hindi mo na kailangang ipaalala sakin yan Annie... kasi yun naman talaga ang gagawin ko. You witness my love for her. I can't lose her this time."
"And I am so happy for the both of you..." Niyakap ako ni Annie.
Nanlalamig at namamawis ang mga kamay ko. Excited ako na kinakabahan dahil sa ilang sandali na lang, magiging mag kaapelyido na kami ni Zeze.
Bumukas na ang pinto ng simbahan at nagsimula ng maglakad yung mga pamangkin kong batang lalaki. Nung ako na ang naglalakad, nanlalambot ang mga tuhod ko. Pagdating ko sa dulo, kinamayan ako ni Laurence. Nilapitan din ako ni Mama at nila lolo. Nagmano ako sa kanila.
Nang makapasok na ang principal's sponsor, mga bride's maid and groom's men, at ang maid of honor. Isinarado ulit yung pinto. Inilabas ko yung cellphone ko at niready ko na sa video. Para kung sakaling buksan, makuhanan ko ng video si Zeria habang naglalakad.
"Bro, wala ng atrasan to ah?" Bulong sakin ni Laurence.
"Totoo to no!" Natatawa kong sagot sa kanya.
Maya maya lang din, binuksan na ulit yung pinto ng simbahan. Naunang maglakad si Tita Ciara at si Tito Hanzen at huminto sila sa bandang kalagitnaan. Nasa kaliwang side si Tita, at sa kanan naman si Tito.
(~please play the video above~)
Pinindot ko na yung video ng cellphone ko at itinutok ko yun sa pintuan ng simbahan. Nag iba yung music at lumakas yung tibok ng puso ko nang makita kong nagsimula ng maglakad si Zeria.
Inabot ko kay Laurence yung cellphone ko ng hindi ko inaalis ang tingin kay Zeria. Maluha luha ang mga mata niya habang naglalakad. Naramdaman ko na lang din yung mga luha ko sa pisngi. Tinapik tapik lang ni Laurence yung balikat ko. Sumabay sa paglalakad sila Tito at Tita ng makarating si Zeria sa gitna. Para talaga siyang reyna... bagay na bagay sa kanya yung maliit na crown na regalo ko sa kanya.
Sa kanya lang naka focus lahat ng tao sa loob ng simbahan. She's truly an angel. Naging blurry lahat ng paligid ko at siya lang ang nakikita ko. Gustung gusto ko na siyang takbuhin pero hindi pwede. Kailangan ko siyang hintayin hanggang sa makarating siya dito.
Hindi ko napigilang maiyak dahil sa sobrang saya na nararamdaman ko sa mga oras na to. Tinatapik tapik lang ako ni Laurence sa balikat. Inabutan ako ni Lola ng panyo at tinanggap ko kaagad yun.
Ipinunas ko yung mga kamay ko sa slacks na soot ko dahil pinagpapawisan. Nagmano ako kay Tito at kay Tita.
Lumapit si Tito sakin at tinapik ako sa balikat at bumulong siya sakin.
"Bryle, hijo, tanda mo pa ba yung pinag usapan natin noon sa Batangas?"
Nginitian ko siyang habang tumatango. "Opo, Tito."
"Daddy na lang."
Ang sarap sa pakiramdam na na magiging magulang ko na rin ang magulang ni Zeria.
Niyakap ako ni Mommy at hinalikan niya ko sa pisngi.
"Ikaw na ang bahala sa anak namin ah? Ayoko ng masasaktan at mahihirapan siya ulit..."
"Mommy!" Saway sa kanya ni Zeze.
Naupo na sila sa harapan. Hinarap ko ang reyna ko at hinawakan siya sa kamay
"You are the most beautiful bride, my queen." Namula ang pisngi niya sa sinabi ko at sabay kaming nagpunta sa harapan ng altar.
Habang nag sesermon ang pari, patingin tingin lang ako kay Zeze. Pinipisil pisil ko ang kamay niya. Hindi na ko makapaghintay na mahalikan siya.
Wala na kong naiintindihan sa sinasabi ng pari dahil na kay Zeria lahat ng atensyon ko at sa magiging future namin. Sa mga magiging anak namin na malamang kamukha ni Zeria.
Natauhan ako ng inabot na samin yung wedding ring. Natawa ako dahil hindi ko maalala kung may sinabi ba kong 'I do' or mamaya pa.
Kinuha ko ang kamay ni Zeria at itinapat ko yung singsing sa daliri niya.
"Zeria... my queen, wear this ring as a sign of my love for you. I will not promise to you that I will not do anything to make you cry because as of this moment, you are crying already. But there's a lot of things I can promise you. First, I will love you unconditionally. Second, I will be the best husband I can be. Third, I will provide you everything. Fourth, I will give you a lot of children. Fifth, I will nevet get tired listening to your stories. Sixth, I will understand you when you're on your period. Seventh, when things get rough... I will do everything to fix it. Eight, don't mind the seventh promise. We'll have an abundant and smooth-sailing life, basta nandiyan ka lagi. Ninth, please, don't get tired of me and just stay with me forever. Tenth, I will discuss it to you on our honeymoon." Kinindatan ko siya at isinoot ko sa kanya yung singsing.
"Bryle, my king. I am putting this ring on your finger as a reminder that I am your wife; I am the mother of our soon-to-be-kids; I will help you make our home bubbly and healthy; and as your self-proclaimed queen, I will never ever leave you."
Natawa kaming lahat ng biglang humikab si Zeria.
"Ugh! baby... wait lang." Ang cute cute talaga ng mapapangasawa ko. "I'm a little bit sleepy. Anyway, I really wanted to make an announcement. Bryle... we will have our first born baby on August."
"A-are you saying that you're pregnant?"
"Ah huh."
"Yes! Thank you Lord!" Napasigaw ako sa sobrang tuwa. Naghiyawan yung mga family and friends namin.
"Double celebration!" Sigaw ni Laurence.
"Father, magiging tatay na ko. I-bless niyo po kami." Sinabi ko sa paring nagkakakasal samin.
Ngumiti lang siya at sinabi na rin niya sa wakas yung kanina ko pa hinihintay...
"You may kiss the bride."
Hinarap ko si Zeria at inangat ko ang belo niya. Mas naging malinaw sakin lahat.
Nagsimula kaming magkakilala sa kapahamakan... sabay naming tinakbuhan yung panganib. Hanggang sa naging magkaklase kami at unti unti ko siya nagustuhan at minahal. Naghiwalay kami na punung puno ng sakit at pait. Nagkita kami ulit sa kasinungalingang pangyayari. Nandun yung pagbalik ng mga alaala ng nakaraan, hindi maaalis yung galit at sumbatan. Maybe we weren't really for each other that time. Maybe, if it's not because of my mother... our stories will be different. And I really do believe in God's perfect timing, because it's happening now.
Lumuhod ako at hinalikan ko muna yung baby namin sa tiyan niya. Tumayo ulit ako at hinawakan siya sa kamay. Lumapit ako sa kanya at hinalikan siya sa labi.
"I love you Zeria Marliss Jimenez..."
"And I love you too Felix Bryle Jimenez..."
At the end of the day, it's still her I wanna spend the rest of my life with... my clumsy and adorable wedding planner.
- = T H E E N D = -
~A.N~
Gusto ko lang magpasalamat sa lahat ng readers, voters, commentators, and supporters na talaga namang nakapag hintay ng more than three years matapos lng tong HWP. Again, humihingi ako ng pasensya dahil inabot ng ganong katagal tong HWP. Nevertheless, natapos naman na siya ng matiwasay at hindi mangyayari yun kung hindi dahil sa inyong lahat na nag motivate sakin para ipagpatuloy to.
Yung mga readers na since day 1 ng HBs eh sumuporta sakin hanggang sa story naman ng anak nila Ciara and Hanzen. Alam niyo na kung sino kayo. Maraming salamat sa inyong lahat.
Parang wala pa naman akong nabasang bad feedback na kesyo ang panget naman ng stories na ginagawa ko. Or ginaya ko lang sa ganitong story ni bla bla bla. And buti naman, wala nga :)
Thank you so much and I love you all..
P.S
I WILL PUBLISH MY NEW STORY ENTITLED "DEAR JAN" UMAASA AKO SA LOYALTY NIYO. CHAAAR!! 😘😘 AND PLEASE DO SUPPORT "BAYARANG BABAE" SHORT STORY LANG YUN :)