Sofie's P.O.V
"Yeah baby, I'm gonna rape you tonight,"
.
.
.
"AAAAHHHHHH!"
Tinakpan niya ang bibig ko, "Oy! Tumahimik ka!"
HUMAYGAD. HUMAYGAD. HUMAYGAD. HUMAYGAAAAAAAAAAHD!
PLS. AYOKO PA PONG MAWALA ANG VIRGINITY KO. LALO NA SA ISANG ISANG WALANG KWENTANG GAYA NIYA! AAAAAAH!
"Hmmm! Mmmmf!"
Tinry ko siyang sipa-sipain pero masyado siyang malakas. Gamit ang isang kamay na hindi nakahawak sa bibig ko, ipinulupot niya ang dalawang kamay ko sa isa't isa.
"MWAHAHAHAHA! HUMANDA KA NGAYON! LILITSUNIN NA KITA! ヽ(ﾟ∀ﾟ)ﾉ"
(^・ω・^ )
WAAAAAAAHHHHHHHH! NOOOOOOOOOOO!!!
"YEEEEEEEEEEES! MWAHAHAHAHAHAHAHA!!!"
Pinutol niya ang tawa niya at tiningnan niya ako with a maniac face.
At hanggang sa...
...unti-unti siyang lumalapit sa mukha ko...
...habang papikit nang papikit...
...at unti-unting tinatanggal ang pagkakatakip ko sa bibig.
Shit. Katapusan ko na...
Napapikit ako ng mata ko...
.
.
.
"At tingnan niyo naman po ang napakalaking lead na ginawa ng Ginebra! Hindi ako makapaniwalang naka-15 point na bawi sila pagkatapos lang ng tatlong minuto!"
Huh?
Wait. Akala ko ba hahalikan na niya ako?
"Oh yes! Sabi na! Babawi sila!"
Nawala ang pagkakadagan sa'kin kaya napamulat ako ng mata.
Ugh! Philippe!
Kinuha ko yung remote at pinatay yung T.V.
"Hoy babae! Nakaka-lead na yung Ginebra! Bakit mo pinatay yung T.V?! Baliw ka ba?!"
Hindi ko siya pinakinggan kaya inagaw niya sa'kin yung remote.
"Ano bang problema mong babae ka?!" reklamo niya sabay bukas ng T.V upang panoorin ang kanina niya pang pinapanood na PBA.
Inagaw ko ulit sa kanya ang remote pero this time ay nilipat ko na ng channel.
"Oy! Akin na nga iyan!" pakikipag-agawan niya.
"Gusto ko manood ng teleserye e! Pake mo ba!"
"Sa'yo bang T.V?!"
"Bisita ako dito okey?! Kaya wala kang pakialam sa kung anong gusto kong gawin!"
"Anong bisita? Alipin ka lang dito! Alipin! Tsaka bakit ka ba nagagalit ha?!"
"Pake mo ba kung galit ako?"
"Pake ko?....Sandali...."
Nanlaki ang mata niya nang may bigla siyang pawang naalala...
"Kaya ka ba galit sa'kin kasi...disappointed ka...?!"
Namula ako sa sinabi niya...
"Hi-Hindi ako disappointed dahil hindi mo ako nahalikan! Hindi yun ang dahilan! HUWAG KA NGANG MAG-ASSUME!"
Hinagis ko sa kanya yung isang unan sa couch at itinago ko naman ang namumulang mukha ko sa isa pang unan.
"Aray! Hindi yun ang ibig kong sabihin! Ang ibig kong sabihin, kaya ka ba galit ngayon kasi disappointed ka na ang laki ng lead ng Ginebra?"
Ang...
...A...no....?!
Hinagis ko ang hawak kong unan sa kanya at tumayo, "Aalis na ako. Bye."
"Uy. Sandali!"
Argh! Bobo talaga yun kahit kailan!
AKALA KO PA NAMAN NA ANG IBIG NIYANG SABIHIN AY YUNG HALIK PERO ISA LANG PALA SA MGA KABOBOHAN NIYA? PBA RAW?! MUKHA BA AKONG NANONOOD NG PBA?! ARGHHHHH!
Bubuksan ko na sana ang front door nang may humila sa'kin at isinandal ako sa pader with his two arms on my side.
Inilapit niya ang mukha niya sa'king napapaligiran na ng kaseryosohan ngayon.
"Sofie...
...did you expect na hahalikan kita kanina? Are you disappointed?"
(⊙_⊙)
.
.
.
Slap!
"ARAY! BAKIT MO AKO SINAMPAL?!"
Sinamaan ko lang siya ng tingin at umalis na ako.
Hindi naman niya naisip na sundan ako which is good.
Pero bakit?
Bakit ganun?
.
.
.
Did I really expect for him to kiss me?
Am I really that disappointed?
Kate's P.O.V
7:30 pm...
Sa mga ganitong oras, dapat nasa bahay na ako pero imbis na yun ang mangyari...
...siya ang kasama ko.
Nag-i-stroll kami sa park ni Kleifford.
Alam kong weird kung iisipin pero I just can't help but to wonder, may same feelings din kaya si Kleifford para sa'kin?
Hindi naman sa nag-a-assume ako, pero after all ng mga pinaggagawa niya sa'kin ng araw na 'to, hindi talaga maiwasang yun ang isipin ko.
Pero ayokong mag-expect! Baka mamaya, inaasar niya lang pala ako sa mga words niya nakakadugo at nakakapagpasabog ng left atrium ko!
Pero, kung may feelings pa rin siya para sa'kin o wala...
...hindi magbabago ang feelings ko para sa kanya.
Gusto ko siya. Sure na ako sa feelings kong yun. Alam kong hindi ko pagsisisihan na siya ang pinili ko.
Ewan ko ba dito kay Kleifford kung bakit naglalakad kami sa park. Sinusundan ko lang siya sa kung saan man siya pumunta at nagulat na lang ako nang malaman kong nasa park na pala kami.
Masyado ata akong deep in thought. Hahaha! Akala mo may love life na e!
Magkatabi kaming naglalakad, walang nagsasalita sa amin.
Yun ay nang may makita akong couple. Yung lalaki, nakaakbay sa babae.
Hm...speaking of love life, kailan kaya ako magkakaroon nun?
Haha. Bakit ko ba 'to iniisip e nasa tabi na nga yung love life ko. Mwahahaha!
Pero...di ko pa rin maiwasang i-focus ang tingin sa kanilang dalawa...
!!!
Nabigla ako nang may kamay na humawak sa kamay ko.
Napatingin ako rito bigla at nagulat nang malamang kay Kleifford yun...
Eh...?
Kay...Kleifford...?
"That couple doesn't know that it's much sweet to have holding hands,"
Yung puso ko.
Ang lakas ng tibok ng puso ko.
Hindi ko alam kung isa rin ba 'to sa mga pang-asar ni Kleifford sa'kin pero...
...ang saya ko.
Huminto siya sa tapat ng ice cream parlor, "Kate, bumili tayo ng ice cream,"
"Eh?"
Hindi pa ako nakaka-oo ay hinila niya na agad ako.
---
"Mahilig ka rin pala sa ice cream?"
"Yeah,"
"Talaga Kleifford? Alam mo bang may kakilala rin akong mahilig sa ice cream gaya mo at gaya ko?"
"Sino naman?"
"Si Anze,"
Huminto siya sa paglalakad at tumingin sa'kin nang seryoso, "Don't talk about other guys when I'm here,"
O---O
Sandali...
...'Don't talk about other guys when I'm here."
Aatakihin na ata ako sa puso!
But ang weird ah. Hindi niya man lang ba tinanong kung sino yung Anze? Malay niya, babae yun. Medyo kinikilig ako. Nagseselos ba siya?
Pero hindi! *iling* *iling*. Inaasar niya lang ako. Inaasar niya lang ako!
Umupo kami sa bench ni Kleifford at doon itinuloy ang pag-ubos ng ice cream...
...nang magka-holding hands pa rin.
"Uhm, Kleifford. Pwede mo na akong bitawan. Nakaupo na naman tayo..."
Pero imbis na yun ang gawin niya, mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay ko.
Naman! Kleifford! Yung puso ko! Ugh! Bakit ka ganito? Bakit mo ako pinapahirapan Kleifford! Huhuhu.
Isa na naman ba iyan sa pang-aasar mo? Kasi, hindi ko na talaga kaya. Anytime, sasabog na yung bomba sa loob ko.
"Say Kate, why do you like me?"
Napatingin ako kay Kleifford na nakatitig sa'kin.
"Li-Like?"
"Yeah. Is it because of my looks? My fame? I'm smart? I'm perfect?"
"Ba...bakit mo naman naitanong iyan?"
Tinitigan niya lang ako.
Syet. Nakakahiya sabihin sa totoo lang.
Ohmo. Wala na akong escape sa tanong niya. Ano ba namang titig iyan?
"Hm...actually lahat naman sa'yo Kleifford gusto ko eh. Pati yung lahat ng mga sinabi mo...pero...alam kong nakakatawa pero... una kitang nagustuhan dahil sa glasses mo. Ewan ko, sa tuwing nakikita kita, iyon ang unang napapansin ko. Hehe...charm point mo ata yun..."
"....I...see..."
Nang napatingin ako kay Kleifford, nakita ko siyang namumula. May nasabi ba akong mali? Hindi ba dapat matawa siya sa sinabi ko?
Umubo siya, "So crush pa lang ang nararamdaman mo noon? How can you explain your feelings now?"
"..."
Bakit ang dami niyang tanong at ang mga tanong niya pa ay yung tipong nakakapagpakaba sa'kin?
Inilapit ang mukha niya sa'kin, "Siguro, iniisip mo ngayon kung inaasar ba kita sa mga pinagsasabi ko o hindi but the truth is...I want you to close your eyes first,"
Huh?
"Please close it. Trust me,"
Ginawa ko ang sinabi niya.
Ipinikit ko nga ang mata ko at hinihintay kung anong gagawin niya...
Na-cu-curious ako sa kung anuman yun...
At...
Bzzzt! Bzzzt!
Nang dahil sa pagtunog ng phone ko, naimulat ko ang mata ko...
...pero sobra kong ikinagulat ang bumungad sa'kin.
Palapit nang palapit ang mukha ni Kleifford sa mukha ko habang nakapikit siya. Mukhang hahalikan niya ako pero ang mas nakakagulat ay yung fact na...
.
.
.
...wala siyang suot na salamin.