Bu bölümü, hickimse33 ' e ithaf ediyorum. Kendisi gerçek bir okuyucu,aynı zamanda iyi bir
yazardır.
Diğer arkadaşım _hayal_01 'e ihaf ediyorum. Oda iyi bir okuyucu ve yazardır.
Sizleri seviyorum yazarlarım,
destekleriniz için ayrıca teşekkür ederim ❤❤💕💕😍😘😙
❤❤❤❤
Siz okuyucular, lütfen sizlerde desteklerinizi esirgemeyin benden.
Keyifli okumalar ....
****
"Hey! sana, diyorum Kül kedisi.
Aç o gözlerini. Gerçi açsan da işe yaramayacak ya neyse.
Bu şekilde uyuyarak hangi prens'i kandıracaksın. Hem seni, öpüp uyandıracak bir prens'in de yok yanında ama..Tatlı üvey anne var "
diyerek korkunç bir kahkaha patlatmıştı.
Sevgi , hiç bir şey anlamıyordu konuşulanlardan...
Karşısındaki kadın , kendisiyle resmen dalga geçiyordu.
Gözlerini açmak isteyince açamamıştı. Burnuna gelen pis koku midesini, bulandırmış başını döndürüyordu. Bulunduğu ortamın nasıl bir yer olduğunu da görememiş ti gözleri bağlı olduğu için.
"Kül kedisi ,üvey anne ne alaka acaba!"diyordu içinden .
Nerde, olduğunu anlamak istiyor
kendisiyle konuşan kadını, merak ediyordu. Bileklerinin ağrısıyla kıvranmaya başladı.
Hem çok korkuyor,hemde canı çok yanıyordu. Yattığı yerden doğrulmaya çalışarak kalkmak isteyince kendini , zorlandığı için karnında baskı hissedip ,geri uzanmıştı sırt üstü. Yattığı yer sert ve ıslaktı . Tekrar kalkmaya kendini, zorlayarak öne doğru eğilip bağlı elleriyle, ovmaya çalıştığı ayak bileklerini ,ovmayı denedi.
Ayak bileklerini, ovmaya çalışırken bağlı olduğu elleri, daha çok acımıştı.
Sıkı bağlanmış, olduğu için her hareketinde canı, daha çok yanıyordu.
Bundan vazgeçerek sesin, geldiği yöne çevirmişti başını.
Gizem, Sevgi'nin, kafasını kendine doğru yönlendirmesiyle, Sevgi'nin, hizasına gelip konuşmaya başladı.
"Günaydın Kül kedisi.
Iyi uyudun mu bari .?
Hm'm sustuğuna bakılacak olunur sa evet! "
Gizem, biraz daha eğilip Sevgi'nin, kulağına;
"Emin ol, misafir perverliğimden fazlasıyla memnun kalacaksın!
Gözlerin, kapalı olduğu için farkedemediğin bu mekan"
kahkaha atarak;
"Haşerelerin en gözde mekânıdır!
Kemirgenleri de saymazsak tabii "
diyerek elinde tuttuğu şeyi Sevgi'nin, üstüne atınca.Sevgi, üstünde hissettiği sıcaklık ve hareketlilikten korkarak olduğu yerde sıçrayınca bileklerinin, bu ani hareketi ile kesildiklerini hissedip , acıyla kıvranmaya başlamıştı.
Üstünde ne olduğunu bilmediği şeyi eline alarak ileri doğru fırlatmıştı.
Gizem, bağırarak;
"Kalk hadi kalk "diyerek Sevgi'nin, saçlarını kökünden tutup avuçladı.
Daha çok acıması için arkaya doğru çekerek kendisine, bakmasını sağlamıştı.
Sevgi, hareket etmeyince;
"Sana kalk diyorum sürtük" diyerek Sevgi'nin, saçından sürüyerek onu aşağı doğru çekince Sevgi ,acıyla kıvranarak verilen emri yerine getirmek ve ağrısının hafiflemesini umarak, uzandığı yerden kalktı.
Ayakları zemine değmeyince korkuyla;
"Neyin üstünde yim ben.?"
Gizem, esrarengiz bir şekilde konuşarak;
"Bulutların üstündesin,Kül kedisi "
diyerek kahkaha atıp Sevgi'yi, saçından çekerek sürüklemeye devam etmişti.
Sevgi ,çaresizlik içinde çırpınıyordu
Dediğini yapıp kalkmaz sa saçının, kökünden kopacağını hissetti.
Buna son vermek isteyerek ayağa kalkınca yüzükoyun yere dūştü. Dişiyle, dudağını ısırdığı yetmezmiş gibi kafasını da, sert bir şekilde görmediği cisme çarpınca,feryadı basmıştı.
Yanındaki kadın'ın, gazabından, iliklerine kadar korktuğunu hissediyordu.
Ağzının, içinden sıcak sıcak, bir şeyler aktığını hisseden Sevgi, dudağının patlayıp, kanadığını anlamıştı.
Ağzında biriken kanı yere tükürüp,peltek peltek konuşmaya başladı;
"Kimsin, bilmiyorum ama ,lütfen.. Allah rızası için beni, bırak gideyim."
diyerek yalvarmaya başladı.
Ses gelmeyince;
"Duydun mu beni,lütfen!.Bırak gideyim. Ben, kötü bir insan, değilim.... Seni, bu kadar kızdırarak nefretini, kazanmış olamam .Bırak beni, ne olursun!"
Sevgi, karmaşık duygular içine girmişti. Korkuyordu....
Cevap, gelmeyince kulaklarını dikti. Bir süre bekledi.
Ayak sesleri yoktu ama, kıpırtılar geliyordu kulağına.
Sersemlemişti . Bu kıpırtıların ne olacağını düşünürken, eline, bir şeyin dokunup canını yaktığını hissedince korkuyla bağırıp elini, kuvvetli bir şekilde sağa sola sallayarak buna engel olmaya çalıştı.
İkinci bir acıyla kıvranarak bileklerini ağzına doğru götürüp ipi çözmek istedi.
Isırıp yaraladığı dudağını unuttuğu için, canı daha çok yanmışdı.
çırpınarak ağlamaya başladı.
"Allah'ım ne olursun kurtar beni"
"Kim beni neden kaçırmak istemiş olabilir ki "
Kendisine ,kötü muamele yapan kadına ,ne yaptığını düşünüyordu.
Hiç bir şeyi hatırlamayan Sevgi ,buna da cevap verememişti... Ses, gelmeyince yanındaki kadının, gittiğini anlayan Sevgi ,korkuyla ağlamaya başladı.
****
Mikael, Sultan ve Hacer hanım, korku içinde evlerinin önünde ,burun buruna gelmiş olan arabaya bakıyorlardı.
Kenan, kazanın şokunu atlatıp ,kendini kontrol etti .
Kafasını, sert bir şekilde arka koltuğa çarpmıştı. Biran bulanık etrafını taradı. Çarptığı kişinin refleksinin kuvvetli olması, içini rahatlamıştı.
Kendide, son anda arabayı farkedip frene asılmıştı ama,karşısındaki kendinden önce davranmıştı.
Resmen, duran arabaya çarpmış oldu. Aklı başında değildi, buraya nasıl sürdüğünü bile hatırlamıyordu.
Sevgi'yi, kaçıran adamı takip etmiş, bunu da beceremediği için, kendine kızarak yoldayken Serdar'ı arayıp;
"Acil vereceğim adrese gel . Seni, orda bekliyor olacağım "diyerek zaman kaybetmemek için tam gaz yengesinin evine gelmişti.
O kadar ūzgündū ki , yolu bile görememiş, önünde duran arabaya çarpmıştı.
Kontağı kapatıp, hızlıca aşağı indi. Çarptığı kişinin arabadan dışarı çıkmaması endişelendirmişti Kenan'ı. Biran nerde olduğunu unutmuştu. Arabanın yanına yaklaşıp cama tıklattı.
Arkadaşı Serdar'ı , görünce cama daha sert vurarak onu uyandırmaya çalıştı.
Mikael, koşarak Kenan'ın , yanına geldi. Kapıyı açmayı denedi. Kapılar , açılınca Kenan, hemen Serdar'ın, kafasını kaldırıp baktı.
Derin nefes alarak;
"Çok şükür ciddi bir sorun yok.
Serdar, dostum aç gözünü" diyerek arkadaşını dūrtmesiyle gözünü açan Serdar ,şaşkınlıkla karşısındaki adamlara bakmaya başladı.
Kenan, arkadaşının hâlâ şokta olduğunu bilerek;
"Özür dilerim dostum,ama sıkı bir şoförsün" diyerek gülmeye çalışmış, bunu da beceremeyen Kenan, arkadaşına yardım ederek , arabadan çıkmasını sağlamıştı.
Sultan hanım korkuyla;
" Bir şeyi yok değil mi Kenan?"
Kenan, kendisine yönlendirilen sorudan sonra kendine gelince , gerçek..bir balyoz gibi kafasına inmişti. Yengesine bakınca onun hazırlanmış olduğunu görünce, Sevgi'nin evde olmadığını anladığını anlamıştı. Şimdi bunu kendisine endişeyle bakan kadına nasıl diyecekti bilmiyordu. ..
İkilem arasında kalan Kenan yengesine;
"Arkadaşım iyi yenge.Şeyyyy Yenge..nasıl söyleyeceğim inan bilmiyorum. Söyleyeceğim şey çok önemli, istersen eve geçelim, oturup konuşalım.."
Sultan hanım Kenan'a bakarak;
"Kenan bugün olmaz,şimdi karakola gidiyoruz Mikael ile . Kızım dan daha önemli bir şey olamaz..Kayboldu onu bulamıyoruz..
Gelince söylersin bana ne olduğunu. Kızım kayıp, yavrum yok ortalıkta. "
diyerek ağlamaya başlamıştı.
Serdar şaşkınlık içinde Kenan'a bakıyordu.
Kenan kekeleyerek ;
"Biliyorum yenge ,Buraya..o yüzden Sevgi'nin kaçırıldığını..haber vermek için geldim... "deyince Sultan hanım duydukları karşısında kendini tutamamış düşüp bayılmak üzere iken bunu farkeden Mikael ,Sultan hanım'ı son anda yere düşmekten kurtarıp, onu eve taşımıştı.....
****
Gizem mutluluk içinde evine gelmişti.
Odasına girip,dolabın üstünden küçük valizi alıp, içine gerekli olduğunu düşündüğü eşyaları koyup, fermuarı da çekerek kapamıştı. Eline telefonu alarak Cem'in numarasını çevirdi.
Cem ekrana bakınca "sarı çiyan" yazısını görünce, kötü hissetti kendini.
Gizem ile anlaştığı gibi Sevgiyi ,harebe tek edilmiş orman evine götürüp , orada bağlayarak yerini Gizem'e söyleyerek evine gelmişti. Belli ki Gizemle işi bitmemişti.Kendisini aradığına bakacak olursa.
Eve gelince kendini kötü hisseden Cem ,yaptıklarının altında ezilirken sırf başka bir insanı mutlu etmek için, yaptığı kötülüğü affedemiyordu.
Telefonunun ekranında "Sarı çiyan" yazmasıyla kendini daha kötü hissederek konuşmaya başladı.
"Gizem ne istiyorsun daha,işimiz bitti seninle.En son kaçırma mı istedin onuda yaptım. Yalnız arabanın biri takibe aldı beni haberin olsun .
Polis heran ensemizde olacak ona göre."
"Ne takibi Cem sen ne diyorsun?
Kimmiş seni takip eden gördün mü?
Aptallığına doyma emi .Eğer polis gelirse kesinlikle evde olduğunu ıspatla.Annen yanındaysa ona da tembihle seni yalanlamasın.Beni hiç görmedin, tanımıyorsun unutma!
Şimdi elimdeki eşyaları orman evinin oraya götüreceğim.Valizi ve Sevgiyi yanına alıp gideceksin oradan..
Sana anahtar ve adreste vereceğim.
Sevgiyi ordan alıp dediğim adrese gidince ara beni.Sana neler yapman gerektiğini söyleyeceğim. Elini çabuk tut "
"Ne valizi ne adresi Gizem, delirdin mi !Biri beni takip etti diyorum.
Ne yapacağım verdiğin adrese gidince, daha ne istiyorsun zavallı kızdan! "
"Onu benimle anlaşmadan önce düşünecektin Cem bey . Şimdi mi aklın başına geldi.Zavallıymış... Yılan o yılan.
Şimdi çok korkuyordur,karanlık çöktü ama bunu göremeyecek kadar kör durumda "
Gizem'in şuh kahkahası ortalığı inletirken, Cem ahizeyi kulağından çekti, kulakları çınlamıştı.
"Hadi Cem ben çıkıyorum. Sende biran önce git ve onu, vereceğim adrese götür. Anahtarı ve valizi Sevgi'nin yanına bırakıp çıkacağım ordan"
" Tamam"diyerek telefonu kapatmıştı. Sevgiyi düşündürüyordu. Sevgiye yaptığı kötülüğün haddi hesabı yoktu.
Ormanda zavallı bir kadını savunmasız bıraktıkları yetmezmiş gibi, haşerelere ve farelere kızı teslim etmişlerdi.
Annesinin iyiliği için yaptığı şeyleri annesine anlatsa,evlatlıktan rededileceğini , annesinin kendisini affetmeyeceğini biliyordu. "Yaptığın kötülüğün altında ezilirsin İnşallah" diye de bedua alırdı annesinden kesin.
Ani bir kararla yakalanacağını umursamayarak Sevgiyi ailesine teslim etmeye karar vererek ayağa kalktı. Giderken annesinden helallik isteyerek çıkmıştı evden.
Arabasına binerek uzaklaşmıştı ordan.
****
Mikael oturduğu yerde, heyecandan duramıyordu.
Kenan'a bakıyordu. Sultan hanım salondaki koltukta baygın şekilde yatıyordu hâlâ.
Hacer elinde kolanya Sultan hanım' ın bileklerini ovuyordu.
Sessizliği bozan Serdar oldu
"Hey dostum sen bana acil vereceğim adrese gel deyince atlayıp buraya geldim. Tam adresi buldum derken senin üstüme doğru geldiğini görünce aniden frene bastım. Ama sen dostum o kadar dalmışsın ki beni görmedin.
Ucuz atlattık.duyduklarım doğrumu? Sevgi kaçırıldı mı?"
Son sözleri duyan Sultan hanım gözlerini açarak, yattığı yerden doğrularak sinirle;
"Neden burdayız hâlâ?Kızım kaçırılıp götürüldü. Sen nerden biliyorsun peki Kenan kızımın kaçırıldığını. Ne olur konuşun artık! Dakikalar geçtikçe korkuyorum kızım için.
Yavrumu kim neden kaçırmış olabilir ki? Sen kızımızın kaçırıldığını gördüğün halde neden buna engel olmadın peki Kenan.....!"
Yengesinin sitemkâr sözleri üzerine , oturduğu yerde küçüldüğünü hissederek tam konuşacakken kapı çalınca heyecanla yerinden kalkmıştı hepsi.
Hacer bir koşu gidip kapıyı açınca Fatma içeri girmişti. Hacer hanımın kendisine "Hoş geldin"dememesi ve içerde bulunanların üzgün ve kederli hallerini görerek, ilerleyip Sultan hanımın yanına oturarak;
"Ne oldu burda? Neden bu kadar üzgün ve endişeli görünüyorsunuz!"
Gözleriyle etrafı taradıktan sonra;
"Sevgi nerde burda değil mi? "
Hacer hanım ağlamaklı sesle;
"Sevgi kaçırıldı kızım!"
Fatma korkuyla oturduğu yerden ayağa kalkarak ellerini saçına götürüp, ağlamaya başladı.
Fatma'nın bu hareketi Sultan ve Hacer hanımı ağlatmaya yetmişti.
Serdar gergin olan ortamı yumuşatmak için;
"Lütfen sakin olun! Kötü şeyler getirmeyin aklınıza. Şimdi hep beraber düşünüp, Sevgiyi kimin kaçırdığını, ve ne için kaçırılmış olabileceğini düşünelim! "
Fatma sinirle gülerek ;
"Siz bizimle dalga mı geçiyorsunuz!
Siz kimsiniz? Şeyyyyy adınız... aman her neyse...
Sevgi kaçırılmış, siz oturup düşünelim diyorsunuz! Kusura bakmayın ama beyefendi..kafanız iyi galiba.
Polise gitmek varken neden burda oturalım?"
Serdar, karşısındaki kızın tepkisiyle, bakışlarını Kenan'a çevirmişti.
Kenan içinden Fatmaya hak verirken, yiğeni için kaygılanan kızın Serdar'a söylediği kelimeler güldürmüştü onu.
Serdar, Kenan'a bakarak onay alıp konuşmaya başladı.
"Ben ,emniyet genel müdürü ,Serdar Sönmez. "
Fatma kızararak "Özür dilerim Müdürüm ben bilemedim! "diyerek sessizce Sultan hanım'ın yanına geçerek oturdu.
Az önce adama demediğini bırakmayan Fatma mahçup olmuştu.
Serdar ,Fatma'nın özürünü başıyla onaylayıp Kenan'a döndü. ....
Kenan Serdar'ın bakmasının ardından konuşmaya başladı. ..
Herkes merakla Kenan'ın anlattıklarını dinliyordu. En son Kenan'ın;
"Onu ilk defa ,Sevgiyi ziyaret etmek için hastahaneye gittiğim gün bankta otururken görmüştüm .Bakışları beni rahatsız etmişti. Onu bir süre inceleyip arabama binip uzaklaştım ordan"
Kenan, Cem'i tarif edince Fatma heyecan ile ayağa kalkarak;
" Ooo çocuk....Cem amirim.Sevginin iş arkadaşı, ama.... bunu neden yapmış olabilir ki?"
Serdar Fatmaya dönüp;
" Hâlâ aynı yerde mi çalışıyor bu Cem kızım? "
"Evet amirim.Sevgiyle bir hafta önce oraya gidip yemek yediğimiz de bize servisi bir zat o yapmıştı. Hatta bu aralar çok karşımıza çıkıyordu. Önemsememiştik"
"Adres neresi kızım?"
Serdar, Kenan'a işaret edip biraz ilerde konuştuktan sonra Kenan yengesine dönerek;
"Yenge kusura bakma Sevgi'nin kaçırılmasına mâni olamadığım için. Ama sana söz veriyorum. Onu bulup sana getireceğim"diyerek gitmek isterlerken Mikael,Kenan beyin önünü keserek ;
"İzin verirseniz bende sizinle gelmek istiyorum, deyince Serdar, "olmaz" diye Kenan'a bakmış,Kenan karşısındaki gencin istekli ve ūzgün gözlerine bakıp, arkadaşının uyarısını görmemezlikten gelerek;
"Hadi genç delikanlı gidelim !"deyince Serdar, sinirle Kenan'a bakış atmıştı. Salonda bulunanlara doğru dönüp;
"Henüz emin değiliz aradığımız kişinin Cem olduğuna .Kesinlikle evden çıkmayın" diyerek hep birlikte 3 adam dışarı çıktılar.....
****
Sevgi'nin kulağına havlama sesleri, yaprak hışırtısı,kıpırtılar geliyordu.
Daha çok korkuyordu...
Araba sesi duymadığı için ormanlık alanda ,şehir dışında olacağı ihtimali titremesine engel olamadığı korku yaratıyordu içinde.
Yerden kalkması mümkün değildi.
Elleri ve ayakları bağlı olduğu için bunu yapması çok zordu.
Vücudunun aldığı ıslaklıktan dolayı,
üşümeye başlamıştı.
Kafasında tahmin yürüterek akşam vaktinin geçmiş olacağını düşünüyordu...
Ormanda olma ihtimali ile oturduğu yerde ağlıyordu.
Kendini zorlayarak diğer tarafa dönerek kuru kalan diğer tarafına döndü.
Gözleri açık olsa en azından,
nerde ne var bilir , emekleyerek kurtulmaya çalışabilirdi.
Gizem biraz ilerde durmuş Sevgiyi izliyordu....sesi duyunca elindeki fenerin ışığını söndürüp biraz bekledi....Ses bu sefer daha uzaktan geliyordu kulağına.
Karanlığı aydınlatan tek ışık,
Ay ışığıydı.
Sesin ne olduğunu anlamayan Gizem ,Sevgi'nin bağırarak yardım istememesi için tereddütle,elinde tuttuğu ince bez parçasını Sevgi'nin kanlı dudaklarına baskı yaparak, onu tamamiyle savunmasız bırakmıştı.
Sevgi daldığı düşüncelerden ağzının bağlanmasıyla sıyrılmıştı.
Sevgi çaresizlik içinde ağlıyordu.
Bu kadın, ne zaman yanına gelmişti...
Daldığı düşüncelerden ve korkusundan onun geldiğinin farkında bile olmamıştı. Kötü kadın elindeki son silahını da ağzını bağlayarak almıştı.....
Gizem kendinden emin görünüyordu.
Bu düşünceyle;
"Şimdi istediğin kadar bağırarak yardım çağırabilirsin,kül kedisi.
Şimdi kim olduğum konusunda düşünüyorsundur.
Bunu sana söylemeyeceğim!."
Sinirli bir kahkaha atıp;
"Ama senin kim olduğunu söyleyeyim sana .
Hiç bir şey hatırlamıyor olman kim olduğunu değiştirmez.
Sen sevdiğim adamı elimden alan bir yosmasın!
Ama o kadar aptalsın ki bunu göremeyecek kadar da
"Silme kör"lerdensin. "
Gizem'in şuh kahkahası ortalığı inletirken, Gizem duyulmasından endişe duyarak daha yavaş konuşarak;
"Silme kör olduğun için seni deli gibi seven adamı göremedin.
Ama onu sana bırakmayacağım!
Sana bu fırsatı vermeyeceğim!
Birazdan Cem gelecek, seni alıp götürecek burdan .
Onun koynunda bulacaksın kendini,tabi müdahale edemiyeceksin.
Sen onunla sevişirken o haldeyken resimlerini çekeceğim, ve seni seven adama yolluyacağım. Senin ne mal olduğunu anlayacak"
Sevgi korkuyla kaçmak istediği için yerde sürünüyordu.
Kendisini deli gibi seven adamın da kim olduğunu bilmiyordu.
Köşeye sıkıştığını hissetti.
Biran önce burdan kaçma isteğiyle, olacaklara engel olmak için yerde sürünerek,emeklemeye başladı.
Bunun olmasına mâni olmamak canını yakıyordu.
Karşısındaki kadının sesinden ciddi olduğunu anlıyordu.
Seni seven adam demişti fakat kim olduğunu söylememişti.
İçinden;
"İnşallah beni seven adam gelir ve beni bu acımasız kadının elinden kurtarır"diyerek dua ediyordu.
Gizem'in konuşmasıyla kendisine gelen Sevgi onu dinledi.
"Şimdi üvey anne ,cadı olup..
senin sonunu belirleyecek....
Şimdi gidiyorum ,seni yalnızlığınla baş başa bırakarak.Dikkat et kurtlar yemesin seni " diyerek ağzını kapatarak gülmūştū.
Gizem'in uzaklaşan ayak seslerinin ardından, Sevgi korkuyla çığlığı basmıştı içinden .......
****
Cem elinde fener ,korkuyla ilerliyordu. Ormanın muazzam yapısı, ağaçların hışırtısı kendisini korkutmuştu. Küçükken yattığı yataktan duvara, gölgesini bırakan ağacı, canavara benzetirdi hep. Aklına gelenlere ūrperdiğini hissetti. Gizem'e inanıp Sevgiyi nasıl buraya getirmişti hâlâ inanamıyordu kendisine.
Ormanda ki bütün tehlikelere açık olduğu yetmezmiş gibi, kızın ellerini ve ayaklarını da bağlamışlardı.
Kendine kızarak;
"Allahın cezası adam ne yaptın
kıza! İnşallah Sevgiye hiç bir zarar gelmemiştir" diyerek adımlarını hızlandırdı.
Niyeti Sevgiyi evinin önüne bırakıp kaçmaktı .
Gizemin dediğini yapmayı düşünmüyordu.
Sevgi'nin ormanda kalmasına gönlü razı olmamıştı. En başta bu işi yaptıktan sonra kaçmak istemişti, ama Sevgiyi Gizem'in insafına bırakmak istemediği için bundan vazgeçti....
Kaçarsa kimse kendini bulamazdı.
Polislere yakalanmak istemiyordu.
Sevgiyi bırakıp ordan uzaklaşacaktı.
Sevgi'nin bileklerini çok sıktığını düşününce kendine kızdı. "Kim bilir ne hâle gelmiştir bilekleri "diyerek bu sefer koşarak ilerledi.
Gizemin çoktan geri döndüğünü biliyordu.
Harebe eve yaklaştık sıra İçinin yandığını hissetti."Böyle bir şeyi nasıl yapabildim Allahım" diyerek kırık kapıyı o sinirle açınca, Sevgi'nin korkabileceği aklına gelince hemen;
"Korkma Sevgi benim Cem.
Seni kurtarmaya geldim!"
Sevgi duyduğu gürültüyle büyük bir hayvanın içeri girdiği düşüncesiyle, çok korkmuştu. Kendine seslenen adamı bile duymamıştı. İçinin kıyıldığını hissederek kendini bıraktı .
Feneri Sevgiye doğru tutunca yüzünün kan içinde olduğunu,yüzünün sarardığını, susuzluktan kanamış dudaklarının çatlamış görerek yumruğunu kapıya indirdi.
Bu sesi duyan küçük misafirler korkuyla uzaklaşmışlardı ordan.
Cem koşarak Sevgi'nin yanına gelip
elindeki ve ayaklarındaki ipi bıçakla kesti.
Cem Sevgi'nin bileklerini biraz ovup,ağzındaki bezide çözdü.
Onu oturtup ona bakmıştı.
Sevgi bütün duygularını yitirmiş gibi donmuş öylece durduğunu görünce, içeri girmeden önce çıkardığı sesle korktuğu için şoka girdiğini anlayarak ;
"Sevgi affet beni üzgünüm "deyip Sevgiyi bırakınca, gücü tükenen Sevgi kendini bırakarak yere geri yatmıştı.
Sevgi elektrik akımına tutulmuş gibi zangır zangır titriyordu ......