-----------
Maddison's POV
"It's me Madds, JERON"
"He-y musta?" Ang shunga nung tanong ko. Wala na kasi ako maisip nagbbuffer pa kasi ang utak ko.
"I'm okay. How about you?" Feeling close lang kami sa isa't-isa, siguro feel niya din yung awkward ngayon.
"Hmm. Okay lang din. Ba't ka pala napatawag?" Yan na naitanong ko na sa kanya.
Narecieve niya kaya ung message na nasend ko sa kanya nung isang gabi? Parang hindi eh.
"Well I got tired texting you and.... I just miss your voice."
TUGS TUGS TUGS! Lintik si heart parang mag ggive up na, umamin lang na siya yung makulit na nagttext sa akin :D
"What do you m-e-an?" napaka-straight forward naman pala ng lokong ito eh.
Anong namiss. Ako ba? o boses ko lang? Baka na wrong dial lang si Jeron. Huwag mo ko pahirapan Mr. Teng, naninikip na ang dibdib ko. Feel ko rin naubusan na ng dugo ang buong kalamnan ko. Gosh!
"You already knew that I'm the one whose texting you, right?" I nodded in a half open mouth. Baka makita niya naman na nagnod ako. "Is it okay to you if I have your number?"
"Yeah, it's fi-ne with me." Super fine pa nga, napasmile naman ako bigla. Landi Madds. Parang ibang Jeron kasi ang kausap ko ngayon wala na yung medyo mahangin, kung tutuusin nagsorry naman siya sa akin last time eh. Ang mga Teng ba sadyang mababait lang?
"Yun oh!" parang tumalon pa ata siya. Weird. Again this made me smile.
"Anyway are you free tonight?.. No- at least this week kahit anong araw. I wanna thank you personally for saving me last incident." Thank me?
"Hoy Madds pasok ka na dito, magstart na discussion!" sigaw ni Sam. Nakalimutan ko may klase pa pala ako.
"I'm coming!" I shouted to Sam. "Let's talk some other time..."
"Wait Maddison!"
"Okay I'll call you later Jeron. bye!" agad akong tumakbo sa classroom namin.
Hindi na ako nakaayos ng pakikinig sa teacher namin dahil sa kakaisip ko kay Jeron. Ito na 'yun eh! And what was just I told him. I'll call him later? Shet! Ako pa talaga ang nagsabi nun. Nakakahiya. Baka ano isipin niya tungkol sa akin.
Mukhang nag aasume ako ng something from Jeron. Please lang Maddison, huwag. He's just asking you if you have free time because he wanted to say thank you personally, that's it.
"Haist! I hope it's more than that."
Althea's POV
"Don't worry Mommy my mentor is one of a kind. She will not let me fall from the stage nor lose the pageant."
"But dear you've said that she's just an ordinary student, I can't let you lose to that contest and besides we can hire a mentor for you. 'Yung marunong talagang maghandle about pageant." No!
I want Maddison! I want her to handle me. I want her to be my friend... gusto kong maging siya.
"Hey baby, are you alright?" nabalik ako sa pag-iisip ng hawakan ni Mommy ang balikat ko.
"Opo. Mom just don't mind me and please let me finish the game I started." I gave her a smile at sumakay na ako ng kotse ko.
Laro? Naglalaro ako ngayon at isa sa mga kalaro ko si Maddison Jane Rodriquez, she's the main player in this game. Hindi naman katulad ng 'Hunger Games' ang laro namin, simple lang. I need her para mapalapit ako sa mahal ko.
Bakit kasi si Maddison pa ang unang napansin niya? Sa tingin ko naman hamak na mas maganda ako kaysa sa babaeng 'yun. Pero hindi naman ako nagagalit kay Maddison at nagpapasalamat pa nga ako ng marami sa kanya for helping me, not just on the pageant para na din sa pagiging tulay niya.
"Iba aura natin ngaun ah." bati ng kaibigan ko sa akin.
"Shss. Kailangan yan nang kkoronahang Ms. Thomasian." I told her while removing my sunglasses. Ang init talaga sa 'Pinas, nakakamiss ang New York. Bakit pa kasi ako bumalik dito? ... It's because of him. Masaya na sana ang buhay ko sa NY but I can't live there kasi hindi pa rin ako makamove on sa lalaking pinapangarap ko.
"Congratulation in advanced to you girl." I laugh but in a sarcastically tone.
"Ay ewan ko sayo. Tara na nga!" nauna na ako naglakad.
Madaming bumabati sakin habang papunta kami sa klase ni Claire. Gosh! Iba pala talaga ang nagagawa ng pagsali sa pageant.
Salamat sa Mommy ko, isa sa mga judges nung nag-audition ako ay kaibigan niya kaya ayun walang kahirap-hirap na representative ako ng Architect ngaun and dapat ding magpasalamat sa akin si Kyle because I choose him to be my partner, alam ko kasing naglalaway siya kay Maddison at kailangan nila magkatuluyan para masolo ko na ang akin.
"Hi Althea." bati ng isang lalaking estudyante. He's cute but he's not my type, nginitian ko na lang siya.
"Wait Thea."
"Ano meron?" tanong ko sa nakangangang Claire habang tinitigan ang papalapit sa amin.
"Hi Captain." He greeted Jeric in a seductive voice. Duh! Hindi siya kilala ni Jeric noh!
"Hi. Hello Althea, kumusta?"
"Mabuti naman. Ikaw?" simula nang makilala niya 'ulit' ako lagi na kaming nag-uusap 'pag nagkikita anywhere.
"Maayos din. Malapit na yung pageant ah!"
"Yeah, kaya kinakabahan na ako eh. Thanks to Ate Maddison." Ate? Alam ko kasi mothns lang yung tanda sa akin ni Maddison, pag galang na din siguro she's my mentor.
"O great! Yakang yaka niyo yan lalo pa't magaling na talagang sadya si Maddison." compliment again to Maddison.
Everytime me and Jeric bumped each other we always talked for a minutes and walang usapan na hindi niya binibigyan ng compliment si Maddison.
"Hehehe!" naiinis na ako.
"I need to go. Training pa eh. Paki-kamusta na lang ako kay Madds. bye."
Puro Maddison! How about me? Kaya nga ako sumali sa Ms. Thomasian at kinuha na mentor si Maddison para lang mapansin niya. Bakit ang manhid niya? Hindi niya ba talaga ako nakikila or nakalimutan niya na talaga ako?
Maddison is so lucky, how I wish that I was her and not Althea.
---
"Do you believe that there is a life after death? Yes or No and explain your answer."
"Thea! Nakikinig ka ba?!"
"Ow sorry ate Maddison! I’m very sorry for not paying attention." hindi ko na napansin na napatulala na lang ako bigla kapag naiisip ko si Jeric. At nag papraktis kami ngayon dito sa bahay nila Sam daw.
"You look tired. It's okay. Dito na lang muna tayo nakasagot ka naman ng tatlong maayos." Tatlo lang 'yung maayos na sagot ko over her 15 questions? Oh di siya na matalino.
"Salamat ate. Medyo naiisip ko lang 'yung pageant sobrang lapit na kasi." Sana mapansin niya ako sa oras na iyon at ‘pag sinuutan na ako ng korona. I'm sure I'll win this competition.
"Huwag mong isipin 'yun. 'Wag mo seryosohin un, enjoy lang." she held my both hands and smiled at me.
Now I understand everything, this is one of the reasons why Jeric fall inlove to this girl. Positive thinker always. Hindi ko alam kung bakit hindi pa ipinagtatapat ni Jeric kay Maddison na gusto niya na ito eh halata naman na. Manhid din si Maddison.
"But I have to win ate." I think I can't get the crown by just enjoying it, I have to be serious.
"Pwede ka rin naman manalo habang nag eenjoy ah!" Yeah. She’s right but 50:50 nga lang.
(phone ringing)
"Daddy"
She let go of my hands as my phone rang. "I have to answer this call, it's my dad."
"Okay, take your time." She left me alone. And went to the kitchen, she joined Alex and Sam in preparing a foods.
"Dad?"
"Where the hell are you now Althea?!"
"I'm with my friends--"
"Umuwi ka na! I'm waiting for you!"
"But Dad.."
"I'll give you 25 minutes." Damn! I hate my Dad so much! He's cruel! Thanks I have my Mom on my side.
"Okay okay Sir, I’m coming!" I hang up the phone.
“Dinner is ready, come join us Thea.”
“Huwag na, uuwi na ako ate Alex.” Kinuha ko na ang bag ko na nakapatong sa sala.
“Mamaya na kumain ka muna bago umuwi.” Pilit naman ni Alex.
“Hindi na talaga. Salamat na lang.” Lumapit ako sa kanila para makipagbeso.
“Are you sure?” I nodded to Sam.
“Wait sabay na ako sayo Thea. Malalate na din ako sa trabaho girls, 30 minutes before 8. Gosh!” sumubo naman ng last si Maddison at uminom ng tubig.
“Bye. Kita na lang tayo Alex mamaya sa dorm, dapat andun ka na bago pa ako dumating kung hindi sa labas ka matutulog!” she waved her hand to Alex and Sam.
“Yes Ma’am.” Alex replied.
Magtataxi pa sana si Maddison kaya lang dala ko naman na din ‘yung kotse ko so I offer na ihatid ko na siya. Dinadaanan ko rin naman ‘yung building ng pinagtatrabauhan niya. She’s a part time call center agent sa gabi at sa umaga full time student, one word I can say ‘wow’.
I had fun talking to her, ang kwela niya kasi tapos madami pang kwento kaya hindi ko namalayan na narating namin ang building na ito.
“Thanks for the ride Thea.” she told me before opens the passenger seat door and I just nodded to her.
“You’re always welcome ate.” I said and smiled at her.
Lumabas ako ng kotse para tingnan siya bago pumasok sa building nang biglang may tumawag sa cellphone niya.
“Thanks again. Okay na ako dito. Ingat sa pagdrive.” Nagsmile na lang ako sa kanya, papasok na sana ako nang magsalita siya..
“I can’t call you right now. I’m off to work. Sorry Jeron. Maybe later ‘pag nakauwi na ako… pero kung gising ka pa.” ngumiti siya bigla at tumalikod na sa akin.
Jeron? Who’s Jeron it is? Teng?
Jeron na kapatid ni Jeric? Huh? Anong meron sila? Anong meron silang tatlo? Are they friends or more than friends?
Maddison is so lucky.