" KyungSoo သားေရ ခနလာထိုင္အံုးကြယ္ "
ဒီေန႔ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႔ တစ္ရက္လံုးလံုး သူ႔ကို အခ်ိန္ေပးၿပီးသူသြားခ်င္တဲ႔ေနရာေတြလိုက္ပို႔ေပးရမယ္လို႔ ရာဇသံထုတ္ထားေသာ Kim Jongin အလိုေတာ္က် မနက္ေစာေစာထၿပီးေရမိုးခ်ိဳးျပင္ဆင္ကာ အိမ္အေပၚထပ္မွ ဆင္းလာေသာ KyungSoo ကို ေမြးမိဘေတြကလွမ္းေခၚေနေလရဲ႕။မနက္စာ စားေသာက္ေနၾက၍ KyungSoo မိဘေတြအျပင္ Jongin မိဘေတြပါ ရွိေနေလသည္။KyungSoo လဲ လြတ္ေနေသာထိုင္ခံုတြင္ ဝင္ထိုင္ကာ ေျပာလာမည္႔စကားကိုနားစြင္႔ေနမိသည္။
" KyungSoo ကတကယ္လူေခ်ာေလးပဲ "
Jongin အေမ သတ္မွတ္ခ်က္ကို KyungSoo ရွက္ၿပံဳးႏွင္႔သာတုန္႔ျပန္မိေလသည္။
" ေခ်ာတာေပါ႔ကြ တို႔သားပဲဟာ"
အေရးထဲ အေမက ဝင္ၿပီး ဂုဏ္ေဖာ္ေနေလရဲ႕။လိုရင္းမေျပာဘူး ခုဆို Jongin ေစာင္႔ရတာၾကာတယ္ဆိုၿပီး စိတ္ဆိုးေနေတာ႔မည္ေလ။Yuri ဆီသြားၿပီး Yuri အိမ္မွာပဲေစာင္႔ေနမည္ လာခဲ႔ ေနာက္မက်နဲ႔ေနာ္ ျမန္ျမန္လာဟုပင္ အမိန္႔ထုတ္လိုက္ေသးသည္႔ Jongin တစ္ေယာက္ KyungSoo အားေမွ်ာ္ေနေတာ႔မည္။
" ဘာေျပာမလို႔လဲ အေမ "
လူႀကီးေတြေျပာေနသည္႔ၾကားကိုပင္ အတင္းဝင္တိုးကာေမးရသည္။ေခ်ာသည္ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ မင္းကပိုေခ်ာတာပါကြာ မင္းအေခ်ာဆံုးပါႏွင္႔ တစ္ေယာက္တစ္ျပန္ ေျပာေနေသာ မိခင္ႏွစ္ဦးကိုၾကည္႔ၿပီး KyungSoo ရယ္လဲရယ္ခ်င္သည္။ကိုယ္႔ကိစၥက ဘယ္ေရာက္သြားသည္မသိ မနည္းျပန္ေခၚေနရသည္ေလ။
" ေၾသာ္ !! ဒီလိုသားရဲ႕ "
Jongin အေမက KyungSoo အား ခ်ိဳသာေသာအၿပံဳးျဖင္႔ ႏူးညံ႕စြာၾကည္႔လ်က္
" သား အေမကိုေမးၾကည္႔တာ သားမွာခ်စ္သူမရွိဘူးလို႔ၾကားတယ္ ဟုတ္လား "
" ဟုတ္ကဲ႔ "
" သားက သူ႔စာနဲ႔သူေတာင္မအားဘူး အၿမဲအလုပ္ရႈပ္ စာတမ္းျပင္ဆင္ဖို႔ဆိုၿပီး ဆရာေတြကလဲ သူ႔ကိုအားကိုးတယ္ အၿမဲသြားေလရာေခၚတယ္ သူ႔မွာ အိမ္ေက်ာင္း ေက်ာင္းအိမ္နဲ႔ ဒါပဲလွည္႔ပတ္ေနတာ "
အေမ႔ စကားေနာက္မွာ Jongin အေမရဲ႕ ေက်နပ္ေသာအၿပံဳးကိုျမင္ရေလသည္။ဒီအၿပံဳးက နည္းနည္းေတာ႔ အဓိပၸါယ္တစ္ခုခုကိုေဆာင္သည္ေတြးမိၿပီး KyungSoo စိတ္လႈပ္ရွားလာေလသည္။
" အန္တီက အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြ႔ေပးမလို႔ KyungSoo ကို "
မွန္တာေပါ႔ အဓိပၸါယ္မရွိဘဲ ဒီေမးခြန္းမေမးဘူးဆိုတာ အသက္ ၂၅ ဝန္းက်င္သာရွိေသးေသာ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ကို အိမ္ေထာင္ခ်ေပးဖို႔ မေစာလြန္းဘူးလား ဆိုၿပီး အရင္က KyungSoo မိဘေတြ ေျပာခဲ႔တာရွိေပမယ္႔ KyungSoo ျငင္းပယ္ခဲ႔တာခ်ည္း။အခုက Jongin အေမဆိုေတာ႔ ေျပာရအခက္သားေလ။
" ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းမၿပီးသ၍ မစဥ္းစားဘူးလို႕ ဆံုးျဖတ္ထားလို႕ပါ အန္တီ "
အလိမၼာဆံုး အယဥ္ေက်းဆံုး ဆင္ေျချဖင္႔သာ KyungSoo ျငင္းပယ္မိသည္။သူ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြ႕ရန္ လံုးဝစိတ္ကူးမရွိပါ။
" အခု ခ်က္ခ်င္းမဟုတ္ပါဘူး KyungSoo ရဲ႕ ေက်ာင္းေတြၿပီးသြားမွပါ အန္တီေတြ႔ေပးမယ္႔ ေကာင္မေလးကလဲ ေက်ာင္းမၿပီးေသးပါဘူး အန္တီ႔ တူမဝမ္းကြဲေလးပါ အန္တီက KyungSoo တို႔ႏွင္႔ေဆြမ်ိဳးေတာ္ခ်င္တာ သမီးရွိရင္ ေပးစားတာၾကာေပါ႔ "
အဲ႔ဒါဆိုလဲ သားနဲ႔သာ ေပးစားလိုက္ဗ်ာဟု KyungSoo စိတ္ထဲအခ်ဥ္ေပါက္စြာေတြးမိလိုက္ေလသည္။အေမတို႔မ်က္ႏွာၾကည္႔ေတာ႔လဲ သားဖက္က ျငင္းေပးဖို႔ေဝးစြ ေဆြမ်ိဳးေတာ္ရမွာဟူေသာ အေတြးက KyungSoo မိဘေတြကို ဆြဲေဆာင္ေနခဲ႔သည္ထင္ပါရဲ႕။အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြ႔မို႔ အရင္းႏွီးဆံုးျဖစ္ခ်င္ေနၾကေသာ သူတို႔ႏွစ္မိသားစုအတြက္ အဓိက ကKyungSoo ျဖစ္ေနသလိုပင္။
" သားကို ဒီအတိုင္း အေမတို႔ကေျပာျပထားတာ ေကာင္မေလးက Londonမွာေလ ေက်ာင္းၿပီးရင္ ဒီကိုျပန္လာအေျခခ်မွာအဲ႔ေတာ႔မွသာ ထပ္ေဆြးေႏြးၾကတာေပါ႕ သားလဲစဥ္းစားလို႔အခ်ိန္ရတယ္ေလ ေနာ္ "
အေမ႔ရဲ႕ ေခ်ာ႔ျမဴသလို အေျပာနဲ႔ Jongin အေမရဲ႕ ေမ်ွာ္လင္႔သလိုအၿပံဳး ေတြေအာက္မွာ KyungSoo ျငင္းဆန္ႏိုင္ခြင္႔ ေလ်ာ႔ပါးေနေလသည္။မေသခ်ာသည္႔ တစံုတခုအားေမွ်ာ္လင္႔ေနမိသည္႔ စိတ္ေတြႏွင္႔ KyungSoo ရင္ထဲ တင္းက်ပ္မႈတို႔ပိုတိုးလာသည္။ပို၍ ရႈပ္ေထြးေစမွာလား။ေျဖရွင္းႏိုင္မည္႔ တစ္ခုတည္းေသာလမ္းစလား ခုခ်ိန္ KyungSoo မေတြးႏိုင္ေသးပါ။သူေတြးမိသည္က Jongin သူ႔ကိုေစာင္႔ေနေတာ႔မည္။
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
လက္ထဲလဲ အိတ္ေတြက တပံုတပင္ Jongin လက္ထဲတြင္မက KyungSoo လက္ထဲတြင္ပါအိတ္ေတြကိုင္ထားရသည္အထိ မိ Yuri တို႔ ဝယ္မဆံုး ပတ္မဆံုး။အက ၿပိဳင္ပြဲအတြက္ အဝတ္အစားသြားဝယ္မည္ဟု Yuri ေျပာတုန္းက ဒီေလာက္ပတ္မည္မထင္၍ လိုက္ခဲ႔မိေသာ KyungSoo ႏွင္႔ Jongin တို႔လဲေျခတိုေတာ႔မည္။Jongin ကပိုပင္ပန္းသည္ေလ။KyungSoo ကမွ တစ္ဆိုင္ေရာက္ရင္ ထိုင္ခံုေပၚထိုင္ကာ နားႏိုင္ေသးသည္။Jongin ကမူ Yuri ရဲ႕ ငါ႔ကိုေရြးေပးအံုး ဒါေလးလိုက္လားၾကည္႔ေပးအံုး အေျပာေတြေအာက္မွာ မေမာပန္းႏိုင္ အကဲျဖတ္ေနေလရဲ႕။အခုလဲ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ထဲဝင္ကာ အက်ီ ၤေတြေရြးေနေလရဲ႕။Jongin ကလဲလိုက္ေရြးေပးေနသည္ေလ။KyungSoo ဆိုင္အတြင္းရွိ Sofa ခံုတြင္ထိုင္ကာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အားၾကည္႔ေနမိသည္။
လိုက္ဖက္ပါသည္။အရပ္ရွည္ေသာ Jongin ႏွင္႔ KyungSoo ေလာက္နီးနီးအရပ္ရွိေသာ Yuri တို႔ကိုၾကည္႔ရသည္မွာ တကယ္႔ couple ေတြအလား။ ႏွစ္ေယာက္လံုးကလဲ KyungSoo လိုေဖြးဆုတ္ေနသည္႔အသားအရည္မ်ိဳးမဟုတ္ Yuri သည္လဲ အနည္းငယ္ ညိဳသည္႔ဘက္ေရာက္သည္ေလ။ဆိုင္အတြင္းရွိ ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးမ်ားရဲ႕ လိုက္ဖက္လိုက္တာေနာ္ဟူေသာ အေျပာမ်ားကိုပင္ KyungSoo ၾကားေနရေတာ႔ ရင္ထဲ ၾကည္ႏူးျခင္းကတစ္ဖက္ နာက်င္ျခင္းကတစ္ဖက္။အကယ္၍ မ်ားအဆင္ေျပသြားခဲ႔လွ်င္ KyungSoo တကယ္ပဲဝမ္းသာမိမလားေတြးမိေတာ႔ ကိုယ္႔စိတ္ကို ကိုယ္အျပစ္တင္မိသည္။မျဖစ္သင္႔တာကိုေတြးေနမိသည္႔ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္လဲမုန္းမိသည္။တကယ္က ကိုယ္စခဲ႔သည္႔ဇာတ္လမ္းမဟုတ္ပါလား။အဆင္ေျပခဲ႔ရင္ ကိုယ္ဝမ္းသာရမည္ေလ။ေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔တာ ဒီအတိုင္းပဲမဟုတ္လားေတြးၿပီးေျဖသိမ္႔ေနရသည္။ဒါမွမဟုတ္ ဘာမွမေတြးမိေအာင္ ငါပဲ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြ႔လိုက္ေကာင္းမလားလဲေတြးမိျပန္သည္။အားးးး ရူးမည္။ၾကာရင္ KyungSoo ရူးသြားမလားမသိ။ ေလာေလာဆည္ ကိုပဲေတြြးကာ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔အတြက္ ကိုယ္႔ေပ်ာ္ရႊင္မႈစေတးရလွ်င္လဲ လုပ္ရပါေစေတာ႔ေလ။
" သြားမယ္ KyungSoo coffee သြားေသာက္ၾကမယ္ ငါဝယ္တိုက္မယ္ ငါ႔သူငယ္ခ်င္းေလးေတြပင္ပန္းေနၿပီ "
အထုပ္တစ္ထုပ္ဆြဲကာ ထြက္လာေသာ မိမိဖန္တီးထားသည္႔ စံုတြဲအားေတြ႔လိုက္ရမွ အေတြးကမၻာထဲမွ KyungSoo ျပန္ေရာက္ေလရဲ႕ ။Jongin ေရာက္လာၿပီးမွ KyungSoo အေတြးေတြေမ်ာတာခနခန အိပ္မက္ထဲေတာင္ေရာက္သြားေလရဲ႕။ဘယ္ေလာက္မ်ားစိတ္စြဲလဲလို႔ေလ။ေတာ္ေသးရဲ႕ မသြားပါနဲ႔ဘဲ ၾကားၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲ Jongin လို႔ မေအာ္မိခဲ႔သည္ကိုပင္ေက်းဇူးတင္ရမည္။Jongin သာ ၾကားသြားရင္ ရွင္းရမွာက မလြယ္။ဟိုေန႔ကေတာင္ အိပ္ခန္းထဲ HOT သီခ်င္းေခြေတြေတြ႔ၿပီး ရစ္ေနေသးလို႔ Yuri ဆီက ငွားထားတာဟုေျဖရွင္းခ်က္ေပးလိုက္ရေသးသည္။ဒါေတာင္မယံုခ်င္ ယံုေအာင္ Yuri ဆီဖုန္းဆက္ကာ ေခြေတြလာယူအံုးေျပာရေသးသည္။Yuri ပါးနပ္လို႔သာ အဲ႔ကတည္းက အလိမ္မေပၚတာေလ။
coffee ဆိုင္က centre အေပၚဆံုးထပ္ ေလဟာျပင္တြင္ဖြင္႔ထားေလရာ လတ္ဆတ္ေသာေလကိုရႈရင္း coffee ေသာက္ရတာ အရသာရွိလွေလသည္။သံုးေယာက္သားထိုင္ရင္း စကားတေျပာေျပာႏွင္႔ရွိေနတုန္း ရုတ္တရပ္ Jongin စကားထေျပာေလရဲ႕။
" ဒီ centre ထဲမွာစာအုပ္ဆိုင္ရွိတယ္မဟုတ္လား "
" ရွိတယ္ေလ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား KyungSoo "
Yuri အေမးကိုေခါင္းသာညိတ္ေျဖလိုက္မိသည္။Yuri ေမးရသည႔္ အေၾကာင္းအရင္းမွာ စာအုပ္ဆိုင္ကို KyungSoo သာေရာက္ဖူး၍ စာဖတ္ပ်င္းေသာ Yuri အဖို႔စာအုပ္ဆိုင္ဘယ္နားရွိမွန္းပင္မသိ။စာအုပ္ႏွင္႔ပတ္သက္လွ်င္ KyungSoo သာ ပိုသိေသာေၾကာင္႔ပင္။စာအုပ္ဟုၾကားသည္ႏွင္႔ KyungSoo ေခါင္းႀကီးသြားမိသည္။Jongin စာအုပ္ဝယ္ရန္ရွိသည္မဟုတ္ပါလား။
London မွာ ရွိေနတုန္းက ညဖက္ အိပ္မေပ်ာ္တတ္ေသာေၾကာင္႔ အၿမဲအိပ္ေရးမဝျဖစ္ေနရသည္႔ Jongin အတြက္ KyungSoo စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္လက္ေဆာင္ပို႔ေပးဖူးသည္။Yuri အေနႏွင္႔ပါ Jongin သိထားတာကေတာ႔ Yuri ပို႔သည္ေပါ႔။ေတာတြင္းသူပုန္ေလးႏွင္႔ သူပုန္မ်ားသံု႔ပန္းအျဖစ္ဖမ္းဆီးသြားသည္႔ ဆရာဝန္ေလးတို႔၏ yaoi ခ်စ္ဇာတ္လမ္းကို ပံုေဖာ္ထားသည္႔စာအုပ္ေလးက အလြမ္းအေဆြးအခ်စ္တို႔ကို ရသမ်ိဳးစံုေပးစြမ္းႏိုင္သည္ေလ။နာမည္ေက်ာ္ English စာေရးဆရာေရးသားသည္႔စာအုပ္ကို Koreaဘာသာျဖင္႔ translate လုပ္ထားေသာစာအုပ္ေလး London မွာပဲရွိေနစဥ္ ေရစိုၿပီး စုတ္ၿပဲသြားၿပီဟု Jongin စာပို႔ဖူးသည္။ႏွေမ်ာလြန္းလို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတဲ႔ Jongin ကိုမနည္းေခ်ာ႔ေမာ႔ၿပီး ျပန္ရွာဝယ္ေပးမည္ဟုကတိေပးထားကာ ဝယ္လဲဝယ္ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း Jongin အားမေပးရေသးေပ။
" Yuri နင္ဝယ္ရမွမဟုတ္လား စာအုပ္ေလ "
" ဘာစာအုပ္လဲ စာအုပ္ဝယ္တဲ႔ အစဥ္အလာ Yuri တို႔မွာမရွိ ငါကစာဖတ္ရင္ အိပ္ခ်င္လာေရာ ... အ..."
ေျပာေနသည္႔ Yuri စကားသံတို႔ပိတ္သြားေအာင္ စားပြဲခံုေအာက္ရွိ Yuri ေျခေထာက္ေတြကို KyungSoo ေျခေထာက္ႏွင္႔လွမ္းတို႔ၿပီးသတိေပးလိုက္ရသည္။Jongin ရဲ႕ မသကၤာမ်က္လံုးေတြက Yuri အေပၚက်ေရာက္ေနၿပီေလ။ဒီေတာ႔မွ Yuri သတိဝင္သြားၿပီးဘယ္လိုေျဖရွင္းခ်က္ေပးရမလဲစဥ္းစားေနေလရဲ႕။KyungSoo ကေတာ႔ ေလဟာျပင္မွာ ေခြ်းျပန္ေနေလၿပီ။
" စာအုပ္မဝယ္ဘူး ဟုတ္လား "
".... "
Yuri ျပန္မေျဖေတာ႔ Jongin တင္မက KyungSoo ပါ တုန္လႈပ္စြာ Yuri ကိုေငးၾကည္႔ေနမိသည္။စကားတတ္ေသာ Yuri တစ္ခုခုေျပာလိုက္ပါ ေျဖရွင္းလိုက္ပါ ငါ ဒီလိုႀကီးအဆံုးသတ္မသြားခ်င္ဘူး Yuri ya ။
" ေအးေလ KyungSoo နဲ႔ပဲမွာတာ သူနဲ႔ပဲ လမ္းႀကံဳတယ္ေလ အာ႔ေၾကာင္႔ ၿပီးေတာ႔ အၿမဲတမ္း တေသြမတိမ္းသတ္မွတ္မထားနဲ႔ Jongin ရဲ႕ လူဆိုတာေျပာင္းလဲတဲ႔အမ်ိဳး အရင္က ငါစာေတြဖတ္ျဖစ္ေပမယ္႔ အခုက ငါ ၿပိဳင္ပြဲကိုပဲအာရံုထားေနတာ စာဘက္မလွည္႔ႏိုင္တာၾကာၿပီ ျပန္အခ်ိန္ေပးအံုးမွပါေလ "
ရယ္ရယ္ေမာေမာႏွင္႔ Yuri စကားလံုးေတြအၾကား Jongin မ်က္ႏွာျပန္ၾကည္ေတာ႔မွ KyungSooလဲ စိတ္ခ် သက္ျပင္းအခါခါ ခ်မိရသည္။Yuri ၾကည္႔မိေတာ႔လဲ မလြယ္ဘူး ဆိုသည္႔သေဘာမ်ိဳး သူလဲမနည္းေျဖရွင္းလိုက္ရပံုပင္။အသြင္မတူေသာလူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ကြာဟခ်က္ေတြကိုဘယ္ေလာက္ထိ လိုက္ ညိွေနရမွာလဲေတြးမိျပန္ရင္ စိတ္ေမာလူေမာျဖစ္ရသည္။လက္မတင္ေလး လြတ္သည္ဟူေသာအေနအထား ႏွင္႔ဘယ္ေတာ႔မိသြားမလဲ ဆိုသည္႔အေနအထားေတြအၾကား KyungSoo လဲ ပင္ပန္းလွၿပီ ကိုယ္႔ရႈးကိုယ္ပတ္ ဆိုတာဒါမ်ိဳးလားမသိ။ဟူးးး ေမာ၏။
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
" ေဒါက္ ေဒါက္ "
တံခါးေခါက္သံေၾကာင္႔ စာဖတ္ေနရာမွ KyungSoo ေခါင္းေထာင္ၾကည္႔မိေတာ႔ အခန္းဝမွာ Jongin ရပ္ေနလ်က္ လက္ကလဲပန္းကန္းကိုကိုင္ထားလ်က္သား
" ဘာေတြလဲ Jongin "
" ပီဇာေတြေလ "
အေမ႔လက္ရာပင္ျဖစ္မည္။KyungSoo အေမရဲ႕ ဝါသနာ ဟင္းခ်က္ေကာင္းတာကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး Jongin တစ္ေယာက္တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳးမရိုးေအာင္ကို ဟိုဟာေလးလုပ္ခိုင္းလိုက္ ဒီဟာေလးလုပ္ေပးပါအံုးခြ်ဲလိုက္ႏွင္႔။ အခုလဲ ပီဇာစားခ်င္သည္ပူဆာလိုက္လားမသိ Jongin ကို သားအရင္းလိုခ်စ္ခင္ေသာ KyungSoo အေမကလဲ မၿငီးမျငဴ လုပ္ေကြ်းတတ္သည္။
ပီဇာပန္းကန္ကို စားပြဲေပၚတင္ကာ ထိုင္ခံုကိုဆြဲၿပီး KyungSoo ေဘးနားဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး KyungSoo ဖတ္ေနသည္႔စာအုပ္ကိုစပ္စုေနေလရဲ႕။
" ေက်ာင္းစာေတြပါ Jongin ရ "
" စာတမ္းျပဳစုတာလဲလုပ္တယ္ဆို ဟုတ္လား "
" inn ဆရာေတြလုပ္တာပါ ငါကကူညီရတာ "
KyungSoo ကေျပာရင္း ပီဇာ တစ္ခ်က္ယူလိုက္ၿပီး စားဖို႔ျပင္လိုက္ေပမယ္႔ KyungSoo လက္ကိုဆြဲယူၿပီး Jongin ကသူ႔ပါးစပ္ထဲထည္႔လိုက္ေလသည္။
" ဘာလုပ္တာလဲ "
"အား အရသာရွိလိုက္တာ သူမ်ားလက္နဲ႔စားရလို႔လားမသိဘူး "
" ကိုယ္႔ဟာကို ယူစားပါလား မင္းကေလးလား "
KyungSoo ေအာ္ဟစ္ေျပာမိေတာ႔ Jongin က သေဘာက်သလိုရယ္ေနကာပါသည္။ကေလးတစ္ေယာက္က သူလုပ္ခ်င္ေသာ အရာလုပ္လိုက္ရသလိုမ်ိဳး သေဘာေတြ႔ေနေသာ Jongin ကိုၾကည္႔ၿပီး KyungSoo ပါလိုက္ရယ္မိသည္။ငါ႔ လက္ေပမွာစိုးလို႔ ဟုလဲေျပာေသးသည္ေလ။အက်င္႔ပုတ္ Jongin ေၾကာင္႔ KyungSoo ပဲ ပီဇာေတြ Jongin ကိုခြံ႕ေကြ်းေနရသည္ေလ။အသက္ရြယ္တူေပမယ္႔ ကေလးဆန္လြန္းေသာ Jongin ကိုၾကည္႔ၿပီးရင္ထဲေက်နပ္စိတ္ေလးျဖစ္မိေလသည္။
" KyungSoo ya !!! မင္းအခ်စ္ဦး ရွိခဲ႔ဖူးလား "
ပီဇာစားေနေသာ KyungSoo လက္ေတြရပ္တန္႔သြားသည္အထိ Jongin ေမးခြန္းက ခက္ခဲေနခဲ႔သည္ေလ။
" ဒီအသက္အရြယ္နဲ႔ကြာ တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ႔ရွိခဲ႔မွာပဲ အခုေတာ႔ မင္းမွာ ခ်စ္သူမရွိတာသိေနေပမယ္႔ မင္း ရင္နင္႔ေအာင္ခ်စ္ခဲ႔သူမ်ားရွိခဲ႔မလား သိခ်င္လာလို႔ "
" ဘာလို႔သိခ်င္လာတာလဲ ရုတ္တရပ္ႀကီး "
KyungSoo ျပန္ေမးခြန္းထုတ္ေတာ႔ Jongin တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲၿပံဳးေနခဲ႔သည္။ႏူးညံ႕ေသာအၿပံဳးက KyungSoo ရင္ကိုေအးခ်မ္းေစပါသည္။KyungSoo ရင္ေတြလႈပ္ရွားသြားေအာင္လဲ Jongin ၿပံဳးတတ္ေသးသည္။မ်က္လံုးေတြပိတ္ ပါးစပ္ၿပဲသြားသည္အထိ ရယ္ေမာေနရင္ေတာ႔ ထိုပံုရိပ္ကို အိမ္မက္ မက္သည္အထိ Jongin စြဲေဆာင္ႏိုင္သည္ေလ။
" မင္းရဲ႕ အခ်စ္ကို သိခ်င္လို႔ပါ မင္းဘယ္လိုခ်စ္တတ္လဲ ဆိုတာ တကယ္သိခ်င္တာ "
" ငါက ဘယ္လိုခ်စ္တတ္ရမွာလဲ ငါလဲလူသားပဲဟာ လူေတြလိုပဲခ်စ္တတ္တာေပါ႔"
KyungSoo ဘုဂလန္႔ေျပာမိေတာ႔ Jongin ထပ္ရယ္ျပန္သည္။အေသသတ္ဖို႔မ်ားစဥ္းစားထားလားမသိဘူး ဒီေကာင္။
"ေျပာပါကြာ ခ်စ္ခဲ႔တဲ႔သူရွိခဲ႔ဖူးလား အခ်စ္ဦးေပါ႔ကြာ ရွိခဲ႔လား"
" အင္း ရွိခဲ႔ဖူးတယ္ ရွိေနေသးတယ္ ရွိေနတုန္းပဲ"
KyungSoo အေျဖအဆံုး Jongin မ်က္လံုးေလးေတြလက္သြားေလရဲ႕။စိတ္ဝင္စားသလို KyungSoo ကိုၾကည္႔ကာ
" ရွိေနေသးတယ္လား ဟုတ္လား ဘယ္သူလဲ ေျပာျပပါလား မင္းဘာလို႔ မတြဲတာလဲ ဖြင္႔ေျပာၿပီးၿပီလား ဟိုကေရာ မင္းကိုလက္ခံလား ေျပာလိုက္ပါကြာ လက္ခံမွာပါ မင္းလဲေခ်ာတာပဲဟာ သူကေရာ ေခ်ာလား သိခ်င္တယ္ကြာ မိတ္ဆက္ေပး "
" ျဖည္းျဖည္းေျပာပါ Jongin ရာ "
သိခ်င္စိတ္ေတြႏွင္႔ တရစပ္ေမးေနေသာ Jongin ကိုၾကည္႔ရင္း KyungSoo ၿပံဳးမိျပန္သည္။တကယ္ပဲ ငါရဲ႕အခ်စ္အေၾကာင္းကိုသိခ်င္ေနတာလား Jongin ရယ္။
" မင္းရဲ႕ စိတ္ကိုကိုင္လႈပ္ႏိုင္တဲ႔သူဆိုေတာ႔ ငါသိခ်င္မိတာေပါ႔ "
Jongin အေျပာေၾကာင္႔ KyungSoo ၾကည္႔မိေတာ႔ KyungSoo ကိုေသခ်ာစိုက္ၾကည္႔ေနေသာ Jongin မ်က္ဝန္းေတြကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။ႏွစ္ေယာက္သားစိုက္ၾကည္႔မိသည္မွာ စကၠန္႔အားျဖင္႔ ငါး စကၠန္႔ေလာက္သာၾကာမည္။Jongin မ်က္ဝန္းကအဓိပၸါယ္ကို KyungSoo မဖတ္ႏိုင္ခဲ႔ပါ။ေနာက္ဆံုး ရင္မဆိုင္ရဲေသာ KyungSoo ကပင္ မ်က္လံုးေတြေရွာင္လႊဲရသည္။KyungSoo မၾကည္႔ေတာ႔ေပမယ္႔ Jongin မိမိကိုစိုက္ၾကည္႔ေနသည္ကိုေတာ႔ KyungSoo မ်က္ဝန္းေထာင္႔ကေနျမင္ေတြ႔ေနရသည္ေလ။ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြမေပးပါနဲ႔ Jongin ဒီတိုင္းေလးပဲ ေနသားက်ပါတယ္။
" ထားပါကြာ ၿပီးသြားပါၿပီ မသိခ်င္နဲ႔ေတာ႔ ငါလဲမေျပာခ်င္ေတာ႔ဘူး "
စကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲရင္း ပန္းကန္ထဲက်န္ေနေသးသည္႔ ပီဇာကိုယူကာ Jongin ပါးစပ္ထဲ အကုန္လံုးထည္႔လိုက္ေတာ႔ ပါးစပ္တစ္ခုလံုး ေဖာင္းကားက အျပည္႔အသိပ္။
" မင္း ကလဲ ဘာလို႔အကုန္ထည္႔ ဒီမွာ မဆန္႔ဘူး နင္ေနၿပီ "
ထိုစကားလံုးေတြကို မပီမသေျပာရင္း ပီဇာေတြကိုဝါးေနေသာ Jongin ကိုၾကည္႔ၿပီး KyungSoo အားရပါးရရယ္မိသည္။KyungSoo ရယ္ေတာ႔ Jongin လဲရယ္ပါသည္။အရမ္းေတာ႔ မရယ္ရဲ ပါးစပ္ထဲျပည္႔သိပ္ေနသည္မဟုတ္ပါလား။အသင္႔ရွိေသာ ေရဘူးကိုအဖံုးဖြင္႔ေပးရင္ Jongin လက္ထဲထည္႔ေပးေတာ႔ Jongin ယူေသာက္ေလသည္။ဒီအတိုင္းေလးပဲ မင္းနဲ႔ငါ အတူတူရွိေနတာေလးပဲ ငါေမွ်ာ္လင္႔မိတာပါ Jongin ရာ ငါခ်စ္တဲ႔သူရယ္ ငါခ်စ္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းရယ္ ငါရယ္ ဒီအတိုင္းပဲ ရွိေနေစခ်င္တာ ငါေလာဘပါ ဒီထက္ပိုမေမွ်ာ္လင္႔ပါဘူး ရွိၿပီးသားပါဆံုးရႈံးသြားမွာ ငါေသမတတ္ ေၾကာက္မိလို႔ပါ။
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆