Chylee POV
Nagising ako sa paghaplos ng isang kamay sa buhok ko. Nakatulog na pala ako habang naka-ub-ob sa gilid ng kama ni Skyler.
Nang mag-angat ako ng tingin ay nanlaki ang mga mata ko.
"You're awake."
"Sky!" Sigaw ko. Napatayo ako at yumakap agad sa kaniya.
"Hey, careful there. Tch." Sabi niya. He's smiling at me.
Hindi ko namalayan ang luha sa mga mata ko. "Okay ka na ba? Kailan ka pa nagising? May masakit ba sa 'yo? Sorry nayakap kita. Kasi naman..."
"Sshhh. I know how much you cried. Mom told me. Tch. I told you not to cry." He patted my head. "Kaninang madaling araw, nagising ako. And you were sleeping. Parang ang sarap sarap ng tulog mo kaya hindi ka na namin ginising."
Tumango-tango ako. "Anong nararamdaman mo? Maayos ka na ba? Ano bang nangyari?"
"Sshh. Hera, you must be tired. You should rest. Maraming oras para i-kwento ko sa iyo ang nangyari. What important is, I'm fine now. So stop worrying about me."
Sinimangutan ko siya. "Paano ako hindi mag-aalala? Alam ko ang kalagayan natin, ang sakit natin. Alam ko.."
"Hera."
"Sky."
"I'm fine. I'm a strong guy, right? Do you think I will leave you alone? Never. I'm your protector."
Naluha ako sa sinabi ng ka-kambal ko. Hindi man kami madalas nagkaka-usap nitong mga nakaraang araw dahil pareho kaming busy sa kaniya kaniyang business, hindi pa din mawawala 'yung string na nag-a-attached sa amin.
Bumukas ang pinto. Pumasok si Mom kasama ang triplets.
"Kuya, ayos ka na ba talaga?" Tanong ni Kenzo.
Tumango si Sky. "I'm fine. Tch. The three of you, should be strong. Crying is gay. Hindi bagay sa inyong tatlo." Pangaral niya sa tatlo.
"Hindi ako umiyak ah! Nag-selfie lang ako. "
"I never cried."
"Kailan ako umiyak? Tch."
Sabay sabay na sagot ng triplets---Kenzo, Enzo and Renzo.
Natawa nalang ako. If I know, kagabi ay nakiki-iyak din sila sa akin. Kasi alalang-alala sila kay Sky. It's gay but, you can't help it lalo na kung mahal mo sa buhay ang dahilan.
"Kayong tatlong itlog, huwag niyo na itanggi. I'm sure na-kwento na ni Mom kay Sky."
Tumingin ako kay Mom na nakamasid sa amin habang nakangiti. Lumapit ako sa kaniya saka siya niyakap.
"Mom, you should take a rest. Ako na po ang bahala dito kay Sky. He's awake na naman and he seems fine." Alam kong hindi pa umuuwi si Mom mula nang ma-confine si Skyler dito.
Tumango si Mom. "I know. He's fine. Nakausap ko na ang doctor niya. Hinihintay ko lang ang Dad niyo, uuwi na kami." Paliwanag ni Mom saka tumingin kay Sky. "Makakalabas ka na daw mamayang gabi. Na-resetahan ka na din ng gamot na kailangan mong inumin. For now, you still need rest."
Tumingin ako kay Sky na simpleng tumango kay Mom.
"Thank you, Mom. I love you." Sabi ng ka-kambal ko.
Ngumiti si Mom. Sakto namang dumating si Dad na naka-business suit pa.
"Dad." Tawag ni Sky. "How's the company?"
Napailing ako. Kapag talaga si Sky at Dad ang magkausap, laging tungkol sa business. Ito namang si Sky, hindi pa nakakalabas ng ospital, company agad ang nasa isip.
"Son, you better take a rest. Stop thinking about the company. Hindi ikababagsak ng company ang tatlong araw na pananatili mo dito sa hospital. Take a break. You need that."
"But Dad.."
"That's an order, son." Seryosong sabi ni Dad. "I can't sacrifice your health just for the sake of the company."
Tumahimik na si Sky at tumango. Ang kulit kasi, e. Masyado siyang subsob sa trabaho. Napaka-work-aholic.
"Baby ko, let's go home. You needed rest, too." Sabi ni Dad kay Mom.
"Dad, ingat kayo ni Mom." Sabi ko.
Ngumiti lamang sila. Sumenyas sila kay Sky saka lumabas na ng kwarto.
"Kuya, I think I can handle the company. Kahit ilang days lang. I'll do my best." Sabi ni Kenzo.
Ngumiti si Sky. "I know you can, Kenzo. But for now, no. You're still studying and you should focus on that."
Naupo ako sa upuan sa tabi ng kama ni Sky. Minsan nalang nga pala kami magkaroon ng ganitong pagkakataon na magkakasama kaming lima.
"Ako kaya, Kuya?" Tanong naman ni Renzo.
"No. Magse-selfie ka lang ng magse-selfie. Sa office, sa CR, sa elevator or even in the whole company." Biro ni Sky.
Sumimangot si Renzo. "Tch. You're judgemental."
Natawa kami. Akalain mong lima kaming magkakapatid at, dalawa lang ang mukha namin. Kami ni Sky, tapos silang tatlo.
"Ako nalang, Kuya?" Sumingit si Enzo.
"Enzo, there's no watermelon there. Makakaya mo bang tumagal do'n?" Tanong ni Sky.
Napaisip si Enzo. "Know what, Kuya? Naisip ko na busy pala ako."
Nag-straightface ako. Kahit kelan talagan mukhang pakwan.
"Baby kooo!"
Nagulat ako nang biglang pagbukas ng pinto at pagsigaw ni Phoenix.
"Ay. Madami pala kayo."
"Tch. Why are you here?" Tanong ni Kenzo.
"Yes, why are you here?" Tanong naman ni Renzo.
"Where's the password? Pakwan." Tanong naman ni Enzo.
Hinawi ko ang tatlo na nakaharang kay Phoenix. Mga bully talaga, e.
"Kayong tatlo, tigilan niyo nga si Phoenix."
Kumislap ang mga mata ni Phoenix. "Baby ko, ang sweet mo talaga. Pinagtatanggol mo ako. Shit, sabi na nga ba. Mahal mo talaga ako."
"Laurel, are you going to continue that gay shits, or you'll bring that food here?" Singit ni Sky. Sinusungitan niya naman si Phoenix. Well, sanay na si Phoenix. Mula pa noon sa US. Pero okay naman sila.
"Eto na nga, o." Sabi ni phoenix dala ang malalaking plastic ng Jollibee.
Ipinatong niya iyon sa mesa.
"Baby ko, bakit ba may apat kang kapatid na masusungit? Wala man lang bang nagmana kay Tita Chelsea?"
"What did you say?" Sabay sabay na tanong ng apat.
Well, unica ija here. At oo, masusungit talaga 'yang apat kong kapatid na pulos lalaki.
"W-Wala. Hehe. Peace tayo mga bro. Kayo naman." Si Phoenix parang bait-baitang hindi makabasag pinggan sa mga kapatid ko. Kahit mas matanda siya sa triplets, nasisindak siya sa mga 'yan.
Napailing nalang ako.
"Stop calling our Ate that way. Baby ko? Tch. That is the endearment that my father is using to our Mom." Sabi ni Kenzo.
"You're copy cat! Tch. You have no originality." Sabi naman ni Renzo.
"You're...tch!" Wala ng nasabi si Enzo.
Nalaglag ang panga ni Phoenix. Inaapi na naman siya ng triplets.
Tumingin siya sa akin na parang nagpapaawa. "Grabe sila, o."
Natawa ako. 'Yung itsura niya kasi, parang aping-api. Na mukhang totoo naman.
"Triplets, don't humiliate him. He's a good man." Singit ni Sky.
Nangislap na naman ang mata ni Phoenix.
"Sabi na nga ba, boto sa akin si Skyler, e. Kaya kayo triplets ha, huwag niyo akong binubully."
Para akong estatwa na pinagmamasdan nalang sila.
"I said you're a good man. I never said that I like you for Hera. Tch."
"Aray. Tangna! Skyler, kahit kelan ang hard mo."
Nagtawanan sila. Mga baliw. Minsan ang mga lalaki, hirap espilengin, e. Nag-aalaskahan, tapos magtatawanan. Hindi ako belong dito, ako lang ang babae.
"Kainan na!" Sigaw ni Renzo.
Napailing nalang ako saka tumingin kay Sky. "Wala na ba talagang masakit sa iyo?"
"Hera, when I said I'm fine, I'm fine. Okay?"
"Gusto kong malaman kung ano talagang nangyari." Malungkot na sabi ko.
"Hera.."
Huminga ako ng malalim. "Okay, okay! Hindi na ako magtatanong. Ang mahalaga, okay ka na. Basta sabihin mo kapag may masakit sa 'yo. Para maagapan. Prevention is better than cure."
"Yes, mam." Biro niya. "How's my twin?"
"I'm fine. Busy sa fastfood."
"Are you really okay?"
Alam ko na 'yang mga ganyang tanong, e. "Sky, I'm really fine."
"Okay, if you say so." He smiled at me. "Eat now."
Tumango ako saka tiningnan ang triplets na tahimik na sa pagkain habang si Phoenix ay lumapit sa akin at inabot ang bote ng tubig.
"Kain ka na, baby ko." Sabi niya. Ayun o, pinaghanda na kita."
Nilipat ko ang tingin ko sa itinuro niya. Naka-ayos na nga sa mesa.
Simple effort means a lot. Iyon naman ang gusto ko kay Phoenix. He's doing efforts without asking for return. Basta, iyon ang gusto niyang gawin para daw iparamdam niya sa akin na mahalaga ako sa kaniya at mahal niya ako.
I sighed. Kung bakit kasi hindi si Phoenix ang minahal ko. Siguro, hindi ganito ka-kumplikado ang estado ng lovelife ko.
-
Japan
Miko POV
I looked at my wristwatch. I'm fcking bored. Gaano kadaming brandy na ba ang nainom ko?
"Hey, stop that. You're not even attractive. Tch." I shouted. "Toridasu!"
May dalawang babaeng sumasayaw ng sexy dance sa harap ko. Nakasuot ng damit na halos kita na ang buong katawan pero hindi sila attractive. The fck. Is this how they welcome the VIp customers? Tch. I don't need girls. I just want to drink, that's all.
I fcking miss Hera. Damn it. Parang nagsisi ako na pumunta ako dito sa Japan. My grandparents were so happy when I got here. Binibigay nila lahat ng gusto ko at hinahayaan nilang gawin ko ang mga bagay na gusto ko.
"So shitsurei."
How dare her said that I was rude. Seriously? Did I ask them to dance for me? Tch.
Sabay na lumabas 'yung dalawang babae na inirapan pa ako. Poor girls.
I checked my facebook account. A lot of status about Skyler Shinwoo. I know, Hera's having a hard time. I hope she's fine. I tried to chat her so many times but I stopped myself. Paninindigan ko muna ang paglayo ko.
Sa tamang panahon, babalik ako at sisiguraduhin kong ako na ang pipiliin ni Hera.
I looked at the door when it suddenly opened. I smiled.
Si Hannah, kaibigan ko dito sa Japan. Nakilala ko na siya noon, kapag nagbabakasyon kami dito sa Japan dahil sa iisang village lang kami nakatira. She's kind and we could get along with each other.
"Ohayu gozaimasu, Miko. Why are you alone?"
I called her a while ago and told her to accompany me here.
"I'm bored. And there's nothing to do." I answered. She can't speak and understand tagalog so I need to speak her in english or basic nihongo.
"Naruhodo. Anyway, I have something to tell you." She seems excited. What is it this time.
"What is it?"
"My friend told me that she came from vacation and she really had fun. I saw the pictures and everything."
"So?"
"I want to go there, too! I want to travel and take a pictures like hers. And I want you to go with me."
Kumunot ang noo ko. "What? Why me? And where?!"
"Why you? Because you know this place. And where? In the Philippines! They said, it's more fun in the Philippines, so please! Go with me. Just two weeks!"
What the fck?
"What? No. I came here to study."
"But you're in one month vacation!" She said.
Tama siya. Isang buwan pa akong walang pasok. Iba kasi dito. Tch. Kaya nga lagi akong bored. Wala pa ang mga barkada ko dito. I can't play basketball. Fck.
"I'll talk to your grandfather!"
Napailing nalang ako. Hannah is a jolly person. Noong una ko siyang nakilala, sinungitan ko siya at umiyak siya. At dahil doon, my mom scolded me. She asked me to apologize so I did. Then, sa mga sumunod na pagkikita namin, kahit sungitan ko siya, hindi na siya umiiyak. Tinatawanan nalang niya ako because that's what my Mom taught to her. Unbelievable.
That's why she kept on going to our house. Until we get close, not that too close. A good companion. That's it.
"No." I answered.
"But I really want to go there. And I remember when Reiko said that it's really fun in the Philippines."
She knows my family because she's friendly and approachable.
I sighed and drink my beer. "It's a no."
"Miko." She looked at me with her puppy eyes. Fck it. Why do she need to act that way? She look like a puppy. Tch.
"Stop it."
"Then I will go there alone. And if anything happens to me, you'll be in trouble."
Tinakot pa ako. Fck. I don't want to go there because I'm staying away from Hera. But this...shit. Her parents knew me. And yes, if anything happens to her, I'll be in trouble. She's crazy.
"One day."
"Seriously? One day?"
"Two days."
"No. It's two weeks." She said.
Fck! Hindi ko na naman mapipigilan ang sarili kong puntahan si Hera. Tangna naman, o.
"Fine. Tch."
I stood up and left her. I needed sleep. My head is aching just thinking about of going home in the Philippines.
Damn it.