* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
1st Year College
Samantha's Point of View
"Samantha? Baby? Wake up."
Si Mommy ba yun? God Damn ang aga aga pa yata para gisingin niya ako
"Uhmmmm." ang sabi ko
"Baby wake up." ang sabi ni Mommy
"Mom. 5 minutes more." ang sabi ko
"You need to wake up baby. May pasok ka na." ang sabi ni Mom
"Mom, I want to sleep. I will not go to school for to day." ang sabi ko
"NO. SAMANTHA GET UP. YOU WILL GO TO SCHOOL FOR TODAY. YOUR CLASS WILL START AT 7:00" nakakunot noo na sabi ni Mommy
"Ugh." ang sabi ko
Bumangon na ako para matahimik na sa pagbu bunganga si Mommy dito sa bahay.
I wanted to go back to States.
Sa States nakakatulog ako ng matagal at mahimbing samantalang dito sa Philippines eh napaka agang gumising ng mga tao.
So ganito pala ang klase sa Pinas, 7:00 ng umaga eh kailangang nasa school na ako.
Nagmadali tuloy akong kumain at magbihis para lang maihatid lang ako in the right time dun sa school na pinasukan ko.
First day ng school ngayon sa West University. Sinearch ko muna sa Google kung ano ang maganda dito at maayos ba ang pagtuturo dito.
Ang West University ay pumapangalawa sa pinaka magagandang schools sa Pilipinas. Maganda ang facilities, safe ang lugar dahil maraming guards lalo na sa gabi.
Nandito na ako sa West University, Breath Samantha! Kaya mo yan. Stand out! Anyway I'm taking Multimedia Arts.
Wala pa akong kakilala dito sa West University kasi freshman pa lamang ako.
At ayoko namang magtanong kung saan ba yung tama kung room kasi . . . Ako yung tipo ng babaeng hindi nakikipag usap sa strangers
By the way, kanina ko pa hinahanap yung pangalan ko sa bawat classroom pero ni isa eh wala pa din ang pangalan ko.
Pagkatapos ng sampung minuto kong pa lakad lakad at pa ikot ikot eh hindi ko pa rin nahahanap ang pangalan ko sa bawat listahan ng bawat classroom.
Biglang pumasok sa isip ko na umuwi na lang kaya ako.
I will tell Mom na hindi pala organize ang school na ito dahil hindi ko mahanap yung pangalan ko.
Tahimik ang lugar ng biglang tumunog ang phone ko. Siguro si Mommy yun, aalamin kung anong lagay ko.
Mabilisan kong kinuha yung phone ko sa bag habang naglalakad ng biglang…
...
Ouch! Nakabangga ako.
WHAT THE HELL!
Tapos biglang tumalsik yung phone ko sa sahig, hindi man lang kinuha nung nakabangga sa akin yung phone ko.
Ang tanga tanga ko kasi.
ABA HINDI AKO YUNG TANGA NOH, sadyang bulag lang talaga yung naka bungo sa akin.
Dapat masusubsob na sana ako sa sahig ng biglang sinalo ako ng nakabunggo sa akin.
“Ate, okey ka lang ba?” Ang sabi ng nakabunggo ko.
“Ako, okey? Do I look like fine?
Tapos hindi mo man lang dinampot ang cellphone ko, YOU DAMN ASSHOLE
"Ang masaklap pa, hindi ka pa nag SORRY!” Ang sabi ko.
Biglang tumawa yung nakabunggo sa akin. Wow ha, may gana pang tumawa.
“Ayy, Sorry miss. Ako nga pala si James Clifford. Nice to meet you.” Ang sabi nya sabay abot mg cellphone ko.
“Hindi ko tinatanong yung pangalan mo, besides anong gagawin ko sa name mo? Tss” Ang sabi ko. Hahaha. Tinalikuran ko sya at dumiretso sa pupuntahan ko.
Bakit ganun? Umpisa pa lang ng araw ko dito, minamalas agad ako. Mommy please balik na tayong states
“Bakit nasa labas pa kayo? Hindi nyo ba mahanap ang classroom nyo?"
Aba! Saan naman nanggaling ang boses na yun?
I look around and found a fat teacher near the library.
Hay salamat. Hulog siya ng langit.
Nung marinig ko ang sinabi nya ay pumunta ako papunta sa teacher para magpa tulong. Nasa likod ko yung lalaking bumunggo sa akin, si James.
Nandito pa siya ah. Sinusundan niya ba ako.
At bigla kaming tinanong nung teacher kung ano ang pangalan namin.
“Samantha C. Pangilinan po.” ang sabi ko.
“James C. Clifford po.” Ang sabi niya.
Iyan yung pangalan nung baliw na naka bunggo sa akin.
Mga limang minuto ang lumipas ng biglang nagsalita yung teacher.
“Kayong dalawa ay pumunta sa 1st floor, hanapin nyo ang classroom ng 1st Year College – Class B” ang sabi ng guro.
WHAT? IBIG SABIHIN NUN MAGKAKLASE PA KAMI? NO NO NO NO
At pagkatapos nyang sabihin yun ay nagpasalamat kami at dumiretso na kami papuntang 1st floor.
Nakakainis talaga, kasama ko yung stranger na bumunggo sa akin na tinawaan pa ako dahil tumalsik ang phone ko, ang masaklap pa eh mukhang magiging kaklase ko siya.
Mga limang minuto rin kaming hindi naguusap habang naglalakad.
Salamat sa Diyos! Natagpuan na rin naming ang classroom namin. Ito pa ang masaklap, magkaklase nga kami at nang pumasok kami sa classroom ay may natitirang dalawang magkatabing upuan na sakto para sa amin. At kahit ayaw ko syang katabi ay tiniis ko na lang.
Uwian na. Kailangan kong umuwi ng maaga dahil marami pa akong bibilhin sa mall na kailangan sa school. Pero bago muna ako umuwi ay lagi akong bumababa sa Mcdo upang kumain.
Nakakainis, ang haba haba ng pila pero dahil kumukulo na ang tiyan ko ay kailangan kong tiisin ang ganong kahabang pila. Mga 1 hour ata akong nakatayo dun pero joke lang yun, mga sampung minuto lang naman.
At sa wakas ako na yung susunod.
Naka order na ako ng kakainin ko, pero kailangan ko pang intayin kaya naghanap muna ako ng mauupuan.
Wala ng bakanteng upuan sa 1st floor kaya naisipan kong umakyat sa 2nd floor.
Mabuti naman at may bakanteng mesa para sa akin. Umupo na ako upang hintayin ang inorder ko.
Dumating na ang inorder ko at nagsimula akong kumain.
Malapit na akong matapos kumain, at habang umiinom ako ay nakaramdam ako ng something na nakatingin sa akin.
What the hell! Alam mo ba kung sino nakita ko? Yung lalaking bumunggo sa akin kanina ay kumakain ngayon dito sa Mcdo ang masaklap pa ay nasa gilid ko lang sits.
Nabuga ko tuloy yung nasa bibig ko sa harap ko. At bigla syang tumawa sa nangyari. Maraming nakakita sa kahihiyan ko.
“Bakit ka nandito? Sinusundan mo ba ako?” ang tanong ko sa kanya.
“Paano kung sabihin kong oo, matutuwa ka ba?” ang sabi nya sa akin.
“Yuck, Syempre hindi. Aalis na nga ako. Ayaw kitang makita.” pasigaw na sabi ko. Kahit pinag titinginan pa kami eh wala akong pakielam sa kanila.
Pasakay na sana ako ng jeep para dumiresto sa mall para bilhin ang lahat ng requirements na kailangan sa school ng bigla nya akong tinawag.
“Hoy! Gusto mo bang sumabay? Hatid na kita kung saan ka pupunta, pagabi na kasi baka kasi kung anong mangyari sayo” Sabi nya. Wow ha! May puso rin pala yung lalaking yun pagkatapos nya akong pagtawanan dahil tumalsik yung phone ko at nang napahiya ako sa Mcdo pero siguro babawi lang siya.
“Una sa lahat, Sam ang pangalan ko hindi hoy. Huwag na lang, hindi na kailangan. Pupunta pa akong mall para bumili ng requirements, Thanks na lang” sabi ko.
Actually, ayoko talaga sumama sa taong yun, baka kung ano pa gawing masama nun sa akin. Hindi ko naman talaga sya kilala.
“Really? Pupunta ka rin sa mall, sabay na tayong pumunta kasi ganun din ang gagawin ko.
"Sige na Please, samahan mo na ako, ihahatid naman kita pauwi sa bahay nyo eh” ang sabi nya.
Mga dalawang minuto akong hindi nagsasalita dahil nag iisip ako kung sasama ba ako o hindi. Pero napag isip isip ko na sasama na lang ako sa kanya para tipid din sa pamasahe.
“Sige na nga.” Ang sabi ko.
“Salamat talaga, salamat, salamat.” Sabi nya.
Pumasok na ako sa kotse nya. Infairness, maganda at mukhang mamahalin ang kotse nya.
Halatang mayaman. Sa bihis pa lang niya eh. Pero okey lang kahit mayaman siya, mas mayaman naman kaya ang angkan namin noh.
Iyon nag saksak na lang ako ng headset sa tenga ko para hindi ko sya makausap. Ayokong makipag usap sa isang tulad nya.
Hindi ko napapansin na mga limang minuto na pala akong nakatingin sa salamin.
Ngayon ko lang naisip na matino naman pala si James. Mayaman, mukhang mabait at isa pa Pogi.
Pero hindi ibig sabihin nun ay mag kakagusto ako said tulad niya.
Ayy Nako Sam! Tigilan mo yang iniisip mo. Gusto mo bang magkagusto sa isang STRANGER na tulad nya?
Nakatulog ako sa kotse dahil sa sobrang traffic. Hindi ko namamalayan na wala na akong naririnig na music, tinanggal ni James yung headset ko at biglang pinatay yung sounds sa phone ko.
James Point of View
Grabe naman itong babaeng ito.
Tinulugan ba naman ako.
Nakakahiya naman kasi sa kanya.
Kotse ko kasi ito eh.
By the way, I'm James Clifford.
I'm taking Culinary of Arts sa W.U.
Miranda Clifford ang pangalan ng Mom ko
Michael Clifford ang pangalan ng Dad ko
Nag iisa akong anak ng aking mga magulang.
Kasi gusto nila ako lang mag mamana ng aming magaganda at matipunong lahi.
Dapat talaga dalawa kaming mag kapatid kaso nga lang namatay ang ate ko pagka silang sa kanya
*flashback*
Grade 6 ako ng laging pinapatawag ang mom ko ng principal.
Bata pa lang kasi ako makulit na ako.
Dahil kasi sa kakulitan ko minsan nakakasakit na ako sa iba o minsan nakakasira ako ng bagay bagay.
Nung high school ako napaka playboy ko.
Gwapo kasi ako kaso wala akong naging girlfriend dahil nga hindi ko sila nagustuhan dahil puro kalandian ang alam nila pero may isang araw na nangyari, may nakilala akong babae.
Maganda, makinis, matangkad, matalino pero may kulang sa kanya, ugali.
Pero kahit ganun siya niligawan ko siya.
Tiniis ko lahat ng pahirap na ginawa niya sa akin.
Malapit na sana niya ako sagutin pero buti hindi nangyari yun.
Nalaman ko na wala talaga siyang gusto sa akin.
Gagamitin niya lang ako para mapalapit sa best friend kong lalaki na nagugustuhan niya.
Kinausap ko si Rodriguez, iyun ung apelyido ng best friend ko na nagugustuhan ng nililigawan ko.
"Pare, may gusto ka ba kay Rosario?" ang sabi ko
"James alam mo naman na hindi ko siya type. May nagugustuhan akong iba. . . . . Yung babaeng nakilala ko nung elementary." ang sabi niya
*end of flashback*
Nakarating na kami sa mall at dahil nga mabait nga ako, tinapat ko yung phone ko sa tenga niya ng with music na super lakas. Hahaha.
At minulat niya ung mga mata niya at nakita niya akong tawa ng tawa.
“Anong tinatawa tawa mo dyan?” ang sabi ni Sam
“Ito naman, hindi mabiro. Sige ka magtaray ka papangit na nyan. Hahaha. Joke lang” sabi ko.
I HOPE YOU HAVE TIME TO COMMENT, VOTE, FOLLOW AND SHARE
THANKS <3