Author's POV
Lumipas ang ilang araw at nag aadjust pa rin si Mika sa stay niya sa bahay ni Ara. Simula ng gabing 'yon. Di na niya nakita si Ria. Hanggang ngayon, di pa rin siya makapaniwalang may room siya sa bahay ni Ara. Sa kanya yon. She considered it her very own, a sanctuary - a place you can call your home outside the troubling world. Palaging na ring bumibisita sina Aby, Michele, at ang twins sa bahay ni Ara para naman hindi gaanong masikip ang atmosphere nila doon. Yes, the house was literally big, but it's too small for Ara and Mika. After Mika's 1st night there, hindi na sila muling nagkausap ni Ara about anything with regards about their past, lalo na ang revelations sa room nya. Casual lang palagi ang pinaguusapan nila at pareho silang hindi sanay. Para bang nag tatantiyahan ulit.
Natutulala si Mika sa full wall mirror sa mismong harap ng bed niya. Ganun kasi ang gusto nya, ang makita daw agad ang pinakamagandang nilalang pagkagising niya. Iniisip niya kung bakit naging ganito ang buhay nya ngayon. Di lang siya nawalan ng sobrang bait at sobrang mapagmahal na partner, nawalan pa siya ng bestfriend. Ang bestfriend niyang nakakaalam ng lahat. I mean, LAHAT. Minsan na niyang ni try mag open up ky Ate Kim pero pinigil niya ito kasi feeling niya, makakagulo lang ito. Lalo pa't my girlfriend naman itong si Ara.
*knock knock*
Mika: "Sino yan? Wait, palabas na rin naman ako.." pinahid ang mga luhang di niya napansing kanina pa pala nag fifield trip sa mukha niya. Napagbuksan niya si Kim
Kim: "oh ye. Breakfast na tayo! Nagluto si Vic ng favorite mo daw.."
Mika: "Talaga? Nagluto siya ng donuts?!"
Kim: "gaga! donuts ba favorite mo sa breakfast?!" tumatawa sila habang papunta sa pool side.
Mika: "syempre hindi! malamang, bacon and sunny side up na naman. yun lang naman alam lutuin nun."
Kim: "Kilalang kilala mo ah!" tumigil sa paglalakad at hinarap si Mika. "Sabihin mo nga sa akin Mika, mahal mo pa ba si Ara?"
Mika: "ano ka ba! syempre hindi na! antagal na kaya nun. 8 years? oh my God! ok ka lang? naka move on na ko. sobrang saya ko na ngayon. at alam kong masaya na din siya, sila ni Ria. siya nga ok na, ako pa kaya? sus ate kim. matagal na yon. friend ko na lang talaga siya at gusto ko lang ibalik ang dati naming friendship. at..."
Kim: "dami mong sinabi ha? answerable by yes or no lang naman ang tanong ko. hahaha. hay nako ye. Yes, masaya si Vic kay Ria ngayon. Mahal nya ito. Ria helped her in moving forward. Kita mo naman kung gaano ka successful si Vic ngayon. Yun nga lang, marami lang nagbago simula ng umalis ka, at marami ding nagbago ngayong bumalik ka na..."
Mika: *ouch ate kimmy ha? ipamukha ba naman sakin?* "nagbago like?" nakataas ang right eye brow.
Kim: "it's for me to know, and for you to find out. akala ko ba Psych ka?" pinagtawanan si Mika at hinatak na ito.
Ara: "anong ginawa niyo bat ang tagal nyo?" kakasindi lang ng yosi
Kim: "secret!" pinipigilan ang pagtawa
Mika: "hoy kimmy! baka kung ano naman ang isipin ng isang to! wala Vic, naghalikan lang naman kami ni ate Kim..."
Ara: "binaboy nyo ang pamamahay ko! lumayas kayo ngayon din" naiinis na
Mika and Kim: 0___________0 HAHAHAHAHHAHAhaHAHAHAHAHAHAHHAAHAHAHAH!
Ara: "Che! Wala na'kong ganang kumain. Kayo na lang.." aakmang tatayo
Mika: "tomsy.. joke lang yun. favorite natin itong niluto mo kaya kakain TAYO. Wait, you're smoking?!"
Ara: "any problem?"
Mika: "But you hate smoking Vic. You hate smokers!"
Ara: "marami nang nagbago Mika."
Mika: "you're a changed person Vic."
Ara: "Yes Mika, in fact I am. Because of you, and so are you..."
Ara's POV
Umupo na ulit ako, inubos ang yosi, at nagsimula na kaming kumain. Tinitingnan ko si Mika from time to time, nahuhuli niya ako at tsaka naman ako iiwas ng tingin. Napakaganda talaga ng damulag na'to. Fresh. Pero parang may kulang. Hindi ba siya masaya? Siguro naman may boyfriend na siya. Mika Reyes yata yan.
Ilang araw na kaming sa labas lang nagkikita ni Ria after training. I don't know why, but mas prefer nya daw pag sa labas na lang. Malakas ang kutob ko na dahil ito kay Mika. Hindi ko tinanong at hindi naman siya nagsasabi. Ganoon ang relationship namin ni Ria. Hindi namin pinag uusapan ang mga bagay na alam naming hindi naman magdudulot ng problema sa amin. Rule 'yon and we both made it clear. But not this time. Alam kong may problema, pinipilit lang niyang intindihin ang sitwasyon ngayon - kahit nasasaktan na siya. Pero wala naman akong ginagawang masama diba? Does that make me a bad person?
Kim: "SUNOOOOOOG!!!!!!"
Mika and Ara: " Ha??? Saan?! Tumawag tayo ng ambulansya!" nagpapanic na
Kim: " Epic faces are epic! HAHAHAHA! Priceless, my friends. Bakit kasi kayo parehong tulala diyan? At sabay pa talaga kayong tatawag ng ambulansya?! Mapipigil ba ng ambulansya ang apoy...." ngumuya muna " ....apoy ng mga tinatagong damdamin?"
Mika: "shut up Kim! bully ka talaga!" ang ganda mo pa rin kahit nakasimangot ka daks
Kim: "aba! defensive lang? sabi ko, apoy ng tinatagong damdamin. wala akong sinasabing damdamin NIYO!' tumatawa habang kumakain ng ripe mangoes
Ara: "Bakit Daks? May tinatago ka bang damdamin?"
Mika: "Wala noh? Baka naman ikaw diyan?" gandang ganda pa rin ako sayo Mika Reyes!
Ara: "Paano nga pag meron?"
Mika: nabilaukan "tsk"
Ara: "hahaha! hay nako mika. today will be a long day... Mag ayos ka na dun. May pupuntahan tayo."
Kim: "Ye, bago ka mag ayos para sa lakad natin, hugasan mo muna itong mga plato. May kwarto ka pala kasi sa bahay na'to kaya bahay mo na rin 'to. Wag kang mag feeling guest! Hahahaha" tumakbo na si Ate Kim papuntang kwarto niya
Ara: "oo nga Ye. Bahay NATIN dapat ito. Kaya sige, ikaw na bahala dito ha? By the way, bring extra clothes. Mag oover night tayo.." umalis na rin patungo sa kwarto niya.
Mika: sumigaw " ANG SAMA SAMA NIYOOOOOOOOOOOOO!!!!!!"
Mika's thoughts:
Andaming huhugasin, andaming liligpitin. So I just sit here, wondering why bad things happen to good people.
segway lang... hindi ko matiis. kailangan kong mag update! hahaha. :) please support me by voting and sending your comments. nakakagana kasi mag UD pag meron akong supporters. thank you!