Chapter 5
"Please remind me kung bakit ako pumayag na sumama ka dito," sabi ko habang tinitignan ko si Tofer na naglalakad pabalik balik sa shop ko at ginagalaw lahat ng gamit na nakikita niya. He's the most annoying person I have ever met! Hindi ko alam kung paano ko siya natagalan maging kaibigan for four years! God, I must have been so desperate for a friend na pinatulan ko na si Tofer!
Binuksan niya yung cupboard sa kitchen at ginalaw yung jars dun. "Because kailangan mo ng magbabantay sa'yo?"
I rolled my eyes at kinuha ko mula sa kamay niya yung jar. Kakauwi lang namin dito sa Pilipinas, ni hindi pa nga ako nagpapakita sa pamilya ko, e. Dumiretso na kasi kami agad dito sa shop ko. The reason why I came back? Simple. Ayoko na dun. I missed Philippines. I missed the traffic, the pollution, the people. God, I missed everything!
"I don't need a baby sitter, Tofer! I'm 22 and I lived alone for four years," I explained. He didn't seem like listening because he was just pacing back and forth the kitchen and the counter. I think may ADHD siya. He's so hyper! Feeling ko anak ko siya na kailangan kong bantayan palagi.
Umupo siya sa stool. Finally, about time!
"But Tripp thinks different. Kaya nga pinasama niya ako dito e," he said then gave me a smug smile.
Oh, yes. Tripp Marco Palma, my beloved boyfriend.
I signalled a hand at Tofer na lalabas muna ako. Being in a closed space with him is beyond suffocating.
("Missed me?")
"Yeah, I missed you. The moment I see you, I'm gonna strangle you to death," I said through seethed teeth.
Narinig kong tumawa siya. God, I missed Tripp! It's been like a month mula nung huli ko siyang makita. After NYU, I went to Paris and I've been staying there for quite some time. The time zone was different from New York but we managed. Okay lang naman sa akin since sobrang busy ko nun sa Paris, I barely have time to sleep pero si Tripp, kahit na sobrang hindi ko siya maasikaso whenever he's in town, he still goes there once a month. He's really sweet.
("Well, sorry, Zy. Iiwan mo ako dito mag isa, magdusa ka jan kasama si Tofer.")
"Thanks so much, Tripp. You're the best boyfriend ever." I said, he should note the overflowing sarcasm.
("Boyfriend. Ang sarap pa din pakinggan,") he said dreamily.
I kept the giggle from being voiced out. "Shut up, Marco. We've been together for two years. Hanggang ngayon kinikilig ka pa din sa akin?"
Truth be told, I feel the same. At first, nag hesitate ako na bigyan ng chance kami ni Tripp. I have many reasons. One, pinsan siya ng ex ko. Two, I believed he's be my rebound guy. And three, I don't deserve him! He's practically perfect! He's kind and nice and sweet and caring. He's every woman's dream. And I managed to snag him!
Since sobrang nagdadalawang isip ko, I asked my best friend, Aya. Sabi niya, okay lang naman daw since sobrang tagal na naming break ni Drake. Ngayon, we've been over for four years. Wow. Ang tagal na pala talaga.
So there, after kong mag isip, I gave us a chance. Actually, si Tofer talaga ang pumilit sa amin. Ayaw namin parehas ni Tripp. We know it's gonna be awkward. Ako, he's my best friend. Siya, I was the one who got away. But Tofer's really persistent. Kinulit niya kami ng sobra hanggang pumayag na kami. And the rest was history.
("Ganda ng girlfriend ko, e.")
"Dahil jan, umuwi ka na dito. Please, please?"
There were times na iniisip ko kung minahal ko ba talaga si Drake or was I just in loved with the idea of being in love? I mean, yes, I was happy when I was with him but this time, it's different. Siguro dahil immature pa ako nung kami ni Drake. Puro kilig, mga ganon. But with Tripp? It's love in a whole new level. It feels nice.
("After a week. Sabi ko naman kasi sa'yo sabay na tayo, e.")
The reason why naiwan siya sa New York ay dahil may tatapusin pa siyang business deal. Ang galing, no? Sobrang bilis ng panahon. Parang kahapon lang, nagsstruggle pa ako para makatapos ng college pero ngayon, I'm so done with school! Aaminin ko, my college years were hell. After breaking up with Drake, sobrang nagtry akong mag aral. I did well, but I wasn't happy. I still think breaking up with me to make me study hard is the lamest reason ever.
"Fine. Galingan mo na lang. Love you."
"Love you more. Sige na, magttrabaho pa ang boyfriend mo."
"Baliw."
Then I hanged up. Oh, this is the life that I want.
--
"Mommy!"
I ran towards them like a mad woman. Si Mommy, mukhang nagulat pa. Si Daddy naman, nakasmile lang sa akin at si Dane, there he was, nagbabasa ng encyclopedia. I neevr thought na nerd ang kapatid ko.
Mom stood up at niyakap ako. "Alys, why are you here? I mean, I'm happy that you're here but why are you here?" she asked while hugging me.
I was busy giving her a hug worth four years. Hindi ako umuwi sa Pilipinas for four years. During the first two years, dahil ayokong makita si Drake (which was totally true that time. I hated him). And for the next two years, because I was so busy. Swear. Sobrang fast phased ng buhay sa ibang bansa. Getting eight hours of sleep? Dream come true.
Naupo ako sa sofa. Nagbago na din yung bahay namin, a. Siguro naisipan na naman ni Mommy na mamili ng gamit. It's like her stress reliever. Balita ko kasi, may bagong secretary si Daddy, and Dane said she's hot.
"I'm staying here for good."
Dane smirked. Oh, such a cutie! "Nice accent, Alys. Keep talking."
I rolled my eyes. Sorry naman. I stayed in Paris for too long na na adapt ko na yung accent nila. I find it really sexy. Pag English lang naman ako nagkaka accent, pag Tagalog, normal pa din.
"Here's for Mom, and for you, Dad. And of course for my baby boy," sabi ko habang inaabot ko yung pasalubong ko sa kanila.
Of course pera din naman nila Daddy yung gamit ko pambili nun but hey, it's the thought that counts, right?
Nag lunch na kami after nun and I took a nap. Another reason kung bakit ako umuwi dito, dahil may first project na ako sa Philippines.
Hiniram ko muna yung convertible ni Dane. I learned how to drive, nagpaturo ako kay Ate Karen, sabi niya she'll visit me soon. I kinda miss her na din, e. I learned when I was in Paris, sa NY kasi, useless din magka car. People there like to walk. And seriously, san ka magpapark dun?
I went to a resto in a hotel. Dun kasi imeet yung client. Heard that it's a wedding and I'll be doing the cake! Seven layered cake for strawberry's sake!
I ordered champagne while waiting. One thing that I learned, I learned to drink and to gamble a bit. College life.
My attention was diverted when I heard the bells chime. Lumingon ako and then I saw a pretty lady. Siguro siya yung bride.
Tumayo ako at lumapit sa kanya. "Hi, are you Miss Stinson?"
Ngumiti siya. She reminds me of someone. Si Tita Katrina, she's like an angel din kasi. Oh, goodness. Si Ethos! Inaanak ko nga pala si Ethos, si Tito Steve kasi, e. Sabi niya kahit break na daw kami ni Drake, gusto niya pa din na maging ninang ako ni Ethos. Kahit daw hindi na ako maka attend ng binyag, si Aya na lang pinaattend ko. Siguro dadaan ako sa kanila one of these days. Pero sana wala si Drake, I'm not yet ready to face him. Ano ba ang dapat maging reaction ko?
Binigyan niya ako ng smile. "Yes, I am. You? You're Miss Perez?"
We exchanged pleasatries for a while. Medyo masakit pa din yung ulo ko dahil sa jetlag pero hindi ako nagpahalata. Ito ang una kong project, hindi ko 'to isasabotage dahil lang sa simpleng head ache, no.
"So, where's the groom?"
Binigyan niya ako ng smile tapos pinakita niya yung phone niya. "He's on his way. Sorry, busy kasi talaga siya."
"It's fine. Papakita ko muna sa'yo yung list ng cake designs, okay?"
Tumayo ako para kunin yung book sa likod ng shop. Iinom na din ako ng coffee kasi konti na lang, pipikit na naman yung mga mata ko sa sobrang antok. Nagtext na din ako kay Aya. Gusto ko na kasi siyang makita! Ang dami kong gustong itanong, e. Kent and Aya broke up months ago, and guess what? Dahil kay Sheen! That bastard. Si Aya pala yung babaeng lagi niyang dine describe pag nag uusap kami!
Tripp Palma
calling...
"What? Missed me agad? Tulog ka na jan!" I checked my watch, oh yes! Marunong na akong magbasa. Ilang beses akong nabatukan ni Tripp para lang matuto pero marunong na ako ngayon. Hahaha!
He yawned. ("Maya na. Ano'ng ginagawa mo jan?")
Sinilip ko muna si Miss Stinson, mukhang busy pa naman siya sa pagtetext kaya kinausap ko muna si Tripp.
"Meeting with my client. Ikaw ba? Tripp, 11 na jan. Tulog ka na."
("Kakain muna ako. Busy ka ba?")
Gusto ko sanang sabihin na oo kaya lang gusto ko pang kausap si Tripp kaya nagsinungaling muna ako. Makakapaghintay naman siguro si Miss Stinson.
Nag usap kami and here it goes.
Me: Hindi naman. Nagmmeeting nga lang kami. Ikaw ba? Patapos na project mo jan?
Tripp: Oo. Wala na kasi si Tofer, alam mo naman yun lang pakielamero sa buhay ko.
Me: Ssh. Marinig ka ni Tofer, mag eemote na naman yun. Hahaha!
Tripp: Oo nga, e. Kahapon pa nag eemail sa'kin yun. Baka namimiss ko na daw siya. Sa tingin mo ba may crush siya sa akin?
Me: So, aagawan niya pa ako ng boyfriend??
Tripp: Malay mo naman. Patay na patay yata sa akin yun e.
Me: So, iiwan mo na ako?
Tripp: Siguro. Hindi mo na ako mahal, e.
Me: E kung sinasakal kaya kita?
Tripp: Joke lang naman. Ice ka talaga kausap, Zyril. Brutal masyado.
Me: Uwi ka na kasi dito.
Tripp: Gusto ko na nga. Pero may inaayos pa kasi ako dito.
Me: Sige ka, si Tofer na lang idedate ko.
Tripp: Hahaha! Sige lang, Alys. Pag nagawa mong lalaki si Tofer, papakasalan na kita.
Me: Sabi mo yan, ha! Sige na, bye. Magpplano na ako sa date namin ng pinsan mo.
*silence*
Me: I mean, ni Tofer. Tsk. Ang dami mo naman kasing pinsan, e. Sige po, bye na po. Love you, Tripp.
Woo! Ang awkward nun! Nakalimutan ko na insecure nga pala si Tripp kay Drake. Kaya as much as possible, iniiwasan kong topic si Drake. Ayaw ko kasi na naiinsecure ang boyfriend ko sa ex ko. Ang mali nun sa feeling.
Kinuha ko muna yung book mula sa kitchen counter at inayos ko yung buhok ko. Mula kasi sa buhok ko dati na long, black, at may bangs, ngayon naka long, wavy, at brunette na ako. Bagay naman sa akin, e. Ang ganda ko na nga daw sabi ni Mommy.
"Eto na nga pala yung---"
Oh. No.
"Miss Perez, the groom, Drake. Babe, si Miss Perez, yung gagawa ng wedding cake."
*awkward silence*
Fudge! Nawala lang ako ng four years, pagbalik ko, ikakasal na siya?!
Napatingin ako kay Miss Stinson, or should I call her Mrs. Palma na nakakapit sa braso ni Drake. Nawala na nga si Shaira, eto naman ang pumalit!
"H-Hi, Drake."
Nakatingin lang siya sa akin. God naman, Drake! Magtititigan ba tayo dito?! Dito sa harap ng "fiance" mo?!
Inoffer ko yung kamay ko at nilakihan ko yung mata ko para isignal na tanggapin niya yung kamay ko. After a few seconds, tinanggap niya na. Shems. Ang lamig ng kamay niya.
"Hi."
O-kay. How to face your ex without looking awkward? Dapat mag magsulat ng ganyang libro, e! Hindi naman sa may feelings pa ako kay Drake pero ayoko pa talaga siyang makita. Alam mo yun, ang last na nakita ko siya, pinaiyak niya ako sa gitna ng New York. Siguro naman may dahilan ako para magalit, di ba??
"Tumatawag si Mama. Labas muna ako, Drake. Behave."
Lumabas ang fiance niya. Okay. Okay. Don't panic, Alys! Matagal mo ng pinractice 'to, di ba? At isa pa, nagpromise ka kay Tripp na pag nakita mo si Drake, walang kilig and stuff. Pure friends na lang kami.
Awkward akong naupo sa upuan dun. "So, long time no see, huh?"
"You look different."
Inisip ko kung ano ba ang suot ko ngayon. Naka ankle jeans ako, black pumps, at white sheer blouse. Mukha naman akong normal, a. Hindi nga ako naka make up ngayon, e. Naka lipstick lang ako na red. Anong different dun? Baka pag nakita ako nito na nagpaparty, isipin niya ibang tao na ako.
Binigyan ko siya ng awkward smile. "I'll take that as a compliment."
Sheez nasan na ba yung fiance niya?!
"I have a question," sabi niya. Inabot ko yung coffee sa harap ko habang medyo nanginginig pa ang kamay ko. Geez, Alys! "Is it really true that you're dating my cousin?"
Bigla akong nabulunan sa tanong niya. What the?!
Inabutan niya ako ng tubig.
"Alys, are you dating my cousin?"
Kumuha ako ng tissue mula sa purse ko at pinunasan ko yung bibig ko. "Oo. Ano naman sa'yo?"
He shrugged. "Nothing. I'm just checking the competition."
"WHAT?!"
He gave me a smile. Dude, it looks like danger's approaching. Nawala ako ng four years, pagbalik ko, para akong nasa alternate universe! Hindi ko kilala yung Drake na nasa harap ko!
"Someone told me that since I let you go, I should be the one taking you back."
I swear my jaw just fell! Ano'ng nangyayari?!
"Drake, boyfriend ko si Tripp. Ano'ng problema mo?"
Hinawakan niya yung kamay ko na nakapatong sa lamesa pero pilit kong kinukuha. "But where is he? He's in New York, I'm here."
"AND YOU'RE ABOUT TO GET MARRIED!"
God! Masisiraan na ako ng bait dito!
"The marriage is not until next, next month."
"AND SO? ANO BA ANG GUSTO MONG IPARATING?"
Tumayo siya at hinalikan niya ako. FUDGE!
"I'm returning the favor, Alys. Tripp betrayed me, I'm just doing the same. See you around."