****
2 Ay sonra
Mikael, 2 ay içinde hastane ve
ev arasında,gidip gelmekten
mekik dokumaktan harap olmuştu.
Sevdiği kadın 2 aydır,
Bir tek göz odada ,yatağa uzanmış hareketsiz bir şekilde öylece uyuyordu.
Camdan ona bakarken Sevgi'nin Son sözleri geliyordu aklına hep;
"Bana neden vurdun Mikael? "
Cama dayadığı ellerini yumruk yaparak kafasını cama yaslamıştı.
"Benim hatam,benim suçum,
onun bu halde olmasının tek sorumlusu benim.
Benim yüzümden bu hâle geldi."
Gözlerinde tutamadığı yaşları yanaklarından süzülerek cama iz bırakmıştı.
Kendini enkaz altında kalmış, kazazadeler gibi hissediyordu.
Çırpınıyordu sesini duyurmak için. Kimseye sesini duyuramıyor,
Biraz daha eziliyordu enkazın altında.
Nefesi tükenmek üzereydi.
Sıkıştığı yerden hava girmiyordu İçeriye.
Ellerini uzatıyor, her seferinde boş kalıyordu elleri.
Sevdiği kadın, bakıyordu kendisine ,Işık sızan küçük delikten .
Yüzündeki ifadeden onun kendisi
affetmeyeceğini görerek
Bir kez daha yıkılıyordu.
Gece, ve öğlen ,
bu iki kavramdan nefret ediyordu artık.
Sultan hanım, biraz ilerde ki sandalyede oturmuş Mikael'i izliyordu. Mikael, izlediğinin farkında bile değildi.
Sultan hanım, Mikael ve Sevgi'nin aralarında ne geçtiğini
öğrenememişti.Mikael'e bakınca onun ağladığını fark ederek ūzülmūştū.
"Kızımı Sevdiği için mi ?
Yoksa ,birlikte büyüdükleri
için mi ağlıyor, üzülüyordu!"
kestirememişti.
Ayağa kalkıp Mikael'in yanına gitti.
Mikael, omuzunda hissettiği
sıcak el nedeniyle arkaya dönünce Sultan hanım, ile göz göze gelmişlerdi.
Sultan hanım, iki çift gözün içinde barındırdığı hüznü daha iyi görebiliyordu. Mikael, bakışlarını kaçırarak yere indirmişti.
Kimsenin kendisini ağlayarak görmesini istemiyorken
Sultan hanıma,yakalanmıştı.
Bugün erken gelmişti anlaşılan.
Oda Sevgi'yi yakından görmek istiyor ,fakat bu konuda kimseye birşey söylüyemiyordu.
Sultan hanım, ona sarılınca şaşkınlık içinde ne yapacağını şaşıran Mikael,robot gibi olduğu yerde durarak tepki verememişti.
"Üzülme oğlum Sevgi, iyi olacak.
Onun için dua etmekten başka elimizden birşey gelmez.
Arkadaşın duanla iyileşecek oğlum.Kızım çok yoruldu,hastalığını bildiğim hâlde onu ameliyat ettirmedim. Kızım sürekli ayılıp bayılıyordu. Büyük hafıza kayıpları yaşıyordu. Doktoru bize, amzeni olduğunu o yüzden hemen hemen her şeyi hatırlamakta zorlandığını söyledi.
Buna beyin tümörü de eklenince.
Ne olduysa senden sonra oldu oğlum .
Aranızda ne geçti bilmiyorum ama
Kızım ondan sonra bu duruma geldi.Yanlış anlama oğlum, seni suçlamıyorum ama ,anne olarak bilmek istiyorum
neler geçti aranızda."
Sultan hanım, ağlıyordu.
Kendini tutamamış konuşuyordu
karşısındaki adamla.
Mikael "Senden sonra " kelimesini duyunca şaşkınlıkla Sultan hanım'a bakıyordu.
Sultan hanım, kendisine
"Arkadasın için dua et "
diyordu.
İçinden ;
"O benim Kadınım"
demek geliyor şuan kızı için üzülen kadına yaptıkları yüzünden,kızının bu halde olduğunu söylemek istemiyordu. Benim kadınım demesi için herşeyi anlatması gerekirdi.
Kendini suçlu hisseden Mikael,
yerin dibine girmek istiyordu.
Sevdiği kadının annesi , kendisini hem teselli ediyor,içten içe de kendisini suçluyordu.
İçindeki öfke öylesine kabarmıştı ki,kendini affedemeyen Mikael'e,
karşısındakinin lafı ağır gelmişti.
Sultan hanım, belli ki onu suçluyordu. Hiç bir şey konuşmadan kendisini dışarı attı. Sultan hanım, arkasından yaşlı gözlerle bakıyordu.
Mikael'in,gözlerindeki endişeyle karışık Sevgi pırıltılarını görmüştü.
Mikael'in, Sevgi, İçin gözyaşı
döktüğünü anlamıştı. Bunları ona bakınca anlayan Sultan hanım, iç çekerek ;
"Oğlanı suçladım.
Kendi hatamı ona yükledim.
Şimdi kalkmış suçlu arıyorum"
Kendini yemişti 2 ay boyunca.
Doktorları dinlemediği için kendisine lanet okuyordu.
"Ben nasıl anneyim.? Sırf onu kaybedeceğim korkusuyla ameliyat olmasını istemedim.Şimdi kızım koma'da .Belki hiç açmayacak gözlerini. Allahım sen beni affet.
Kızımı bana bağışla yarabbim. "
Leyla ve Kemal beyde Sultan hanım'ı yanlız bırakmamışlar ,bütün masrafları ona danışarak üstlenmişlerdi.
Sevgi 'nin, beynindeki tümörün hepsi temizlenmiş,Doktor gözlerini açınca her hangi bir kötü netice ile karşılaşmamak için Sevgi'ye yapay koma uygulaması yapıyorlardı.
Beynin dinlenmesi için bu uygulama yapılıyordu.
Herşey gözetim altında oluyordu.
Beyin dalgaları ölçülüyor, ona göre koma'nın ne kadar derin olduğu kafatası içindeki basınçta ölçülüyordu.
Uyanınca hangi sorunla karşılaşacaklarını bilmiyorlardı.
Kesin birsey de söylemiyorlardı.
Minnet duyuyordu Hancıoğul'ları ailesine .Leyla kendisini incitmeden;
"O bizim de kızımız. Elimizde büyüdü.
İzin verde kızımızın Hastane masraflarını biz üslenelim"
demişlerdi.
Çantasını sandalyeden alarak dışarı çıktı. Hasta yakınları belli gün ve saatlerde,yoğun bakıma alınıyordu.
Henüz kızının yanına gitmesi için
zamanı vardı.
Yoğun bakım hekimleri kendilerine ,net bir bilgi vermek yerine ,yuvarlak kelimeler kurarak konuşuyorlardı.
Ne iyi,ne kötü ...İkisi için de konuşmuyorlardı. Sultan hanım, kafasındaki düşüncelerini atamıyordu kafasından.
Uyku uyuyamaz olmuştu.
Hacer de, ondan farksızdı.
Mikael, dışarı çıktı. Derin nefes alarak ciğerlerine giren oksijeni içine çekmişti. Gözleri kuşkuyla bankta oturana dama takılmıştı.
Adamın da kendisine baktığını görüp
İçinden;
"Kim bu adam? Hemen hemen her gün karşılaşıyorum onunla! Her gün burda oturup neyi bekliyor? "
Arkasını dönüp bakınca adamın
hâlâ kendisine baktığını görerek daha çok şaşırmıştı. Arabasına binerek uzaklaşmıştı ordan.
Cem,onun ardından bakmayı bırakıp hastanenin kapısından içeri girmişti.
****
Arabasını yüksek dağın tepesine gelince durduran Mikael ,kafasını direksiyona koyarak ağlamaya başlamıştı. Sevginin, hasta olduğunu bilmiyordu. Onun bilerek kendisine uzak durduğunu sanmıştı.
Sultan hanım, kendisine;
"Sevgi'nin amzeni" olduğunu söylediğinde dünya başına yıkılmıştı. Gerçeği görerek üzüldü.
Kafasını direksiyona vuruyordu.
Kendini tutamamış gazı kökleyerek buraya gelmişti.
Sevdiği kadına yaptığı plan gelince
ağlamasını durduramadı.
Gece ve öğlen bu iki kavramdan
nefret ettiğini hissetti.
♡♡♡♡
Cd çalar'ı açarak dinlemeye başladı. ..
Zaman..can çekişirken,
Akrep, yelkovan arasında ,
Bir adım öteye gidemezken geceden,
ay' ışığını çekerken sinesine,
yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara,hüzün, bakır bir çaydanlıkta demleniyordu....
Ve ben..Son sigaramdaki dumanlarıda
hapsediyordum içime.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm, masum yalınayak çocukluğum, umudun kıyısından geçmeyen gençliğim,ulu orta seriliyordu, harami sofrasına.
Düş bahçelerim yağmalanıyordu,
herkes payına düşeni alıp giderken,
bütün kimsesizliğimle,bütün çaresizliğimle ,bütün çıplaklığımla ,
kalıyordum karanlığın koynunda;
"Üşüyordum..."
Tepeden tırnağa buz kesiyordu, yalnızlık. Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Dişlerimle ,şafağı sökmek isterken,
karanlığın göğsünden;
"Gün ağrıyordu saçlarıma Tel tel."
Raylarımdan çıkıyordum,
vagonlarım kopuyordu bir biri ardına, savruluyordum....
Bir cinayete kurban gidiyordum,
kaza süsü verilmiş,
faili meçhul bir ölüm biçiyordu,
terzi masasında.
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu...
Mikael, ağlıyordu.
Tekrar başa sardı Cd 'yi.
Şiir şuan kendisini anlatıyordu ona.Ağlayarak açtı son sesini arabadan aşağı indi.
Mavi sonsuzluğa bakarak haykırdı;
"Kalk Sevgim, bak ben burdayım .
Sen iyisin aç gözlerini .Yaptıklarım için özür dilerim. Seni seviyorum Sevgim. Bana gel . uzattım ellerimi tut,Beni sensiz bırakma.. "
Sevgi'nin, kendisine seslendiğini duyuyordu çok uzaklardan. ..
"Kurtar beni Mikael, karanlığın içinde seni bekliyorum. Işık süzmesi ol karanlık dünyama, yanıma gel tut ellerimi ,seni bekliyorum.... "
2 aydır Sevgi, kendisine haykırıyordu .Kulaklarından gitmiyordu sesi .
Elleriyle kulaklarına bastırdı,
kalbi dayanamıyordu artık Sevgi'nin, haykırışlarına.
Pişmanlık doluydu ,kimseyle konuşmuyor, hastane ev arasında gidip geliyordu.
Ayağını toprağa vurarak arabasına girdi.Eve doğru yola koyuldu, eve gelene kadar Cd'yi başa sarıp tekrar tekrar dinledi
yol boyunca.
****
Bu bölüm de Mikael'in duygularına yer vermek istedim.
Umarım hoşunuza gitmiştir.
Sevgilerimle
Ela_Gunes
😚