Dedicated kay precious_LENNETH, dahil siya ang nakasagot dun sa question ko sa page. Beri beri gud! Thanks for participating, you just proved how certified clasher you are. ^____^ Oh guys, next time ulet magpopost ako ng question sa page for dedication. :) Osya here's the update...
Chapter 52: Comeback UD ni Ms. Otor. ^___^ (Walang maisip na matinong title. Haha!)
Normal POV
“Why is he not anwering the phone?” Tanong ni Monique kila Lexi. Nasa bahay sila ngayon nila Monique and they were all worried kasi kahapon pa nila hindi makontak si Miko.
“No choice guys. We have to call Fretzie---”-Lexi
“What? NO!” Pagkontra ni Ashley. Ayaw nila kasing ikontak si Fretzie kasi gusto muna nilang makausap si Miko. Kasi may problema sila…
*flashback* (The day na pumunta sila Fretzie sa Palawan)
“Asan si Fretzie?” Tanong ni Brent na agad kinagulat nila Monique na kumakain sa cafeteria ng Walden.
“Paano ka nakapasok dito?” Tanong ni Ashley habang pinipilit lunukin yung nginunguya niya kanina. Eto yung pinaka-iniiwasan nila eh. Ang makausap ni Brent…
It’s part of their plan, part ng Oplan Frethan ang ilayo si Brent dun sa dalawa.
“Pano to…” Halos walang boses na bulong ni Ashley kay Monique.
“Answering my question with another question? C’mon, where is Fretzie? I can’t even contact her!” Well, kung ako sasagot sa tanong ni Brent, it’s because bi-nlock nila Monique si Brent sa contacts ni Fretzie nung hiniram nila yung phone niya. It’s basically also a part of their plan.
Pero itong situation na to, hindi nila napagplanuhan.
“We can’t contact her, either. S-She----”
“Nasa Palawan siya for the pageant. Nasagot na ba yung tanong mo?” Nagsipaglakihan naman yung mga mata ni Ashley at Monique sa sinabi ni Lexi. Ang napag-usapan hindi nila sasabihin kay Brent.
“P-Pageant? Palawan? Kelan pa?” Sunod sunod na tanong ni Brent.
“Opppps. Wag abusado! Binigyan ka na nga ng info eh.” Sabi ni Ashley na may halong inis. Ayaw niyang masira ang plano nila.
“Okay. What was that?” Gulong-gulo si Brent. Hindi siya sanay sa cold treatment ng mga kaibigan ni Fretzie, even his cousin, Monique.
“Sorry girls ah. Pero yung pinaka-ayaw ko kasi sa lahat yung nakikipag plastikan” Umpisa ni Lexi “Ikaw, Ano ba talaga ang motibo mo kay Fretzie? Susulpot ka na lang bigla tapos manliligaw agad?”
“So, It’s all about me and Fretzie? I like her, was that enough?” Kunot-noong sabi ni Brent dahil na rin siguro sa tensyon. Nagsipagtaasan naman yung kilay nung tatlo.
“It’s lame. Like? Ano siya facebook?” Nakatayong sabi ni Lexi. Ewan niya, pero kasi nung nalaman niya na nanliligaw na pala si Brent kay Fretzie naging ayaw niya na dito.
“Honestly speaking, we don’t like you for Fretzie!” Sigaw ni Ashley.
*silence for about 2 seconds*
“Oh? Wala na ba kayong idadagdag pa? Ikaw Monique, baka may sasabihin ka pa?” Sabi ni Brent with a bitter smile. “ Know what, I don’t give a d*mn kung boto kayo sakin or what. Sa ayaw at sa gusto niyo, liligawan ko si Fretzie, as if namang may magagawa pa kayo pag naging kami na.” He said with a smirk. And leave them as if declaring a war.
“Such an @ss!” Inis na sigaw ni Lexi.
“Ngayon ko lang nakita si Brent na ganyan, I thought he’s nice. I don’t really like him for Fretzie” -Ashley
“Kasi gusto mo siya para sayo?” Asar ni Lexi.
“Ofcourse not, baliw ka talaga! He’s showing his true side, His bad side.”-Ashley
“Ganyan na ganyan siya two years ago. He haven’t change a bit. Malaking problema to.” Monique said in a worried tone.
“Eh anong plano?” -Lexi
“I don’t know. Maybe we have to call Miko. We need updates!” -Monique
“Then go and call him!” Nakakabinging sigaw ni Ashley.
*end of flashback*
“Ano na? Onti na lang talaga magpapabook na ko ng flight papuntang Palawan” –Lexi
“In just one day?” Tanong ni Ashley.
“Ano pang silbi ng connections ng mga magulang ko? Gusto mo bumyahe na tayo mamayang gabi eh.”
“Game! Ano? Kung pwed---“
“Shhhh guys! NAGRIRING NA YUNG PHONE NI MIKO!” Awat ni Monique sa dalawa habang niloloudspeaker yung phone niya.
*ring*
(Uhh…Monique?) Mahinang pagkasagot ni Miko. Napa-‘yes’ naman yung tatlo.
“Kamusta na yung dalawa?”
(yung dalawa agad? Hindi man lang ako kinamusta) Sabi ni Miko na may halong tampo. Hindi niya pa malalamang nakaloudspeaker kung hindi sumigaw si Ashley ng…
“HOY MIKO! SABING TAKEN NA TONG BABAENG TO EH! WAG KA NGA!”
(Aish…Nakaloudspeaker pala, potek.) Rinig nilang bulong ni Miko. Nakaloudspeaker nga kasi. HAHA!
“Yeah right Miko. Dali magkwento ka na! We’re so curious like hell!” –Ashley
(Hindi ko alam kung matutuwa kayo sa ikukuwento ko eh)
“Basta ba all about FRETHAN noh!” –Monique
Sinimulan ng ikuwento ni Miko yung mga nangyari kila Fretzie. Kinuwento niya muna yung biglang kandong sa eroplano, pati yung pagtulog na magkapatong yung ulo na agad nagbigay ng kilig vibes sa tatlo. Pero agad na nagbago yung atmosphere nung ikinuwento niya yung nangyari kay Fretzie at Anya.
“WHAT THE! MIKO BAKIT MO HINAYAANG MANGYARI YUN? TOKWA KA NAMAN EH!” Nagwawalang sigaw ni Lexi. Namumula na siya sa galit. Sobrang protective niya kay Fretzie kaya hindi niya kinakayang marinig yung mga pangaapi ni Anya kay Fretzie. Kung nandun lang siya panigurado hindi siya magdadalawang isip lumpuhin si Anya.
(I know. Sorry. Wala rin naman ako nung nangyari yun eh.)
“Naiintindihan ka namin Miko. We are not blaming you” –Monique
(Pero Monique nandun din yung kuya mo. Mas nauna siyang dumating kesa sakin.)
“Good to hear that. Sinaktan niya ba si Anya? Sinigawan? I bet super hero lang ang peg ni Kuya kay Fretzie!”
(Kung pustahan Monique, umpisa pa lang talo ka na. Kinampihan ng kuya mo si Anya. T*ngna talaga pag naalala ko yun!)
“WHAT??!!!” Nakakabinging sigaw ng tatlo.
(Binaliktad ni Anya yung nangyari. Pinalabas niya na siya yung nakakawa. Imagine, pinadala pa kami ni Fretzie ng clinic sa ospital dahil kailangan tahiin yung sugat niya sa kamay. Grabe talaga! Samantalang si Anya first aid lang, pero kung makaarte sa kapatid mo, Haaaaay! Sayad talaga!)
Laking gulat na lang nila ng magbato si Lexi ng flower vase nila Monique. Akala ni Ashley magrereact si Monique, yung magpapanic at magtitili na ‘mahal yang vase na yan!’ ‘lagot ako kay mommy!’ Pero hindi yun ang ginawa ni Monique. Parang walang nangyari, tinawag niya lang yung mga katulong para alisin yung mga bubog sabay balik dun sa phone.
“Magkwento ka pa!” Utos niya kay Miko. Mahahalata mo rin sa boses niya yung inis at galit. Tinuloy naman ni Miko yung kwento niya, yung sagutan nila ni Ethan hanggang sa pagbawi ni Ethan kay Fretzie.
“Yun lang?! Para saan pa’t naging cupid ka?!” –Lexi
(Chill. Gumagawa naman ng paraan eh!)
“Miko wag mo antaying pumunta kami diyan ora mismo! Kahit nakapagpabook na kami ng pa-bora, pwedeng-pwede pa rin kaming pumunta ng Palawan agad-agad!” –Monique
“Oo nga, diba Lexi?” –Ashley
“Ano? Aantayin niyo pang mapatay ni Anya si Fretzie bago pa tayo pumunta dun?”
(Grabe naman Lexi! Hindi ko naman hahayaan yun!)
“Ode ayusin mo yang inuutos naming sayo. Palpak ka eh. Imbis na mapabuti si Fretzie nagkakanda-leche leche siya diyan sa bwisit na tour na yan!” Nahihigh-blood na talaga si Lexi. Imagine, emotional torture! Hindi kaya ng utak niya na i-absorb lahat ng pinagdaanan ni Fretzie sa loob lang ng isang araw. Siya nga sa isip na lang hirap na, paano pa kaya si Fretzie?
“Ashley ilayo mo nga si Lexi, dun muna kayo sa garden. Magpahangin muna kayo dun…” Feeling kasi ni Monique, kay Miko nabubuhos ni Lexi yung galit niya kay Anya.
(Kawawa talaga si Anya kung nandito kayong tatlo. Walang duda) Sabi ni Miko.
“Sinabi mo pa. Kalbuhin ko siya eh. Asan na ba kayo ngayon? Day 2 ng tour niyo diba?”
(Yep. Papunta na kaming underground river, nasa bus kami. Magkatabi yung kapatid mo pati si Fretzie)
“Waaaaaah! Omyghaaaad! Di nga? Eeeeeh! >////<”
(Parang kanina lang inis na inis ka sa kuya mo ah. Ewan ko sa kanila, slave daw niya si Ethan)
“S-Slave? OMO! Waaaaah! Miko! Gawin mo ang lahat para magkatabi sila sa boat mamaya!”
(Oh tapos? Makakatabi ko si Anya? Grabe talaga)
“Anong klase kang cupid?! Magsakripisyo ka naman!”
(Oo na! Ako na lang parati, utusan lang)
“Ang drama naman neto. Kiss na lang kita pagbalik mo?”
(Di nga?) Halata yung pagiiba ng energy ni Miko.
“HAHAHA! Sabi na nga ba, crush mo ako eh! Siyempre joke yun. Magagalit si Pogs”
(Asa ka, hindi kita crush. Nakakahiya naman sa kagwapuhan ko.)
“Suuuuus! Osya! I-update mo lang kami dito. Good luck Mr. Cupid! Byeeee!”
(Cupid my ass.)
“Ay wait. Alam na pala ni Brent na nasa Palawan si Fretzie!”
(Ano? Paano niya nalaman?)
“Pumunta siya sa Walden kahapon.”
(Eh paano pag pumunta yun dito? Pambihira!)
“As if hahayaan naming mangyari yun. Basta focus ka diyan sa inuutos naming sayo, kami ng bahala kay Brent”
(Sige sige. )
******
Miko’s POV
Jusko naman! Ang hirap pa lang maging kupido! Pambihira…
“Hoy kuneho, nakita mo ba yung Ethan KO?” Well, obviously wala pa ring kaalam-alam si Anya na alam na ni Ethan yung katotohanan. Hindi ba naman siya pansinin mula kanina! Hahaha! Mukha siyang tanga. XD
“Tanong mo sa pwet ko.” Sabi ko sabay suot ng safety vest pati helmet. Eto na… Mapapasok ko na rin ang kailaliman ng kweba!
“Gross. Dali! Ayan na yung boat na sasakyan eh, wala akong katabi.” Nakapout pang sabi niya. TSS! Pacute! -____-
“Mukha ba kasi akong tanungan ng nawawala? Bahala ka sa buhay mo”
“Kahit kelan talaga, napakasungit mong kuneho ka!”
“Masungit talaga ako sa mga PALAKANG katulad mo!”
“*gasp* YOU CALLED ME A FROG?”
“Ay hindi. I called you kabayo!” Arte magsalita! Sa sobrang asar niya, automatic na humampas yung palad niya sa braso ko. Ayyy…
“Makahampas ka ah, close ba tayo?”
“May sinabi ako? May sinabi ako? Stupid Bunny!”
“Pikon ka na FROGGY?”
“FROGGY? SUCH AN UGLY NAME! YOU----UGLY BUNNY!!!! >____<”
“Atleast ang bunny cute pakinggan! Eh ang FROGGY?----KOKAK! KOKAK! HAHAHAHAHA!” Sobrang tawang-tawa na ako, nakakaiyak! Wahahahaha!
“Bwisit ka talaga---!!! HEY ETHAAAAAAN!!!” Napatingin naman ako sa baba, nandun na yung dalawa pasakay ng bangka. Putek! Dali-dali siyang tumakbo pababa…
“Hoy babae!” Aba’t hindi talaga ako pinapansin. “ANYAAAA!” Tawag ko sa pangalan niya. Buti naman lumingon sa sakin, sobrang sama ng mukha niya.
“ANO NANAMAN?! KITANG MAY HINAHABOL AKO EH!”
“S-Sira yung vest mo! Bahala ka, pag nahulog ka sa bangka lulubog ka! Madami pa namang baby crocodiles sa ilalim nangangain ng mga may sayad!” Bahala na kung mauuto ko to sa mga pinagsasabi ko. Ang tagal naman kasing umandar nung bangkang sinasakyan nila Fretzie eh!
“W-What?!”
“Bahala ka, buhay mo naman yan. Nagmamagandang loob lang ako dito ah. Pag nahulog ka at kinain ng mga crocodiles, malinis konsensya ko!”
“Ugh!” Tinganggal niya yung vest niya para tignan kung nasaan yung sira. Napangiti naman ako nang makitang nakaalis na yung Bangka papasok dun sa underground river. SUCCESS!
“W-wala namang sira---A-ANONG NGININGITI MO JAN? *tingin sa bangka na nakalayo na* YOU! YOU FOOLED ME!” Paiyak na sigaw niya. Totoo! Naiiyak na talaga siya.
“Para namang napaka big deal!”
“Nasasabi mo yan kasi hindi mo ako naiintindihan! I HATE YOU!”
“Ano ba talagang meron kay Ethan at ganyan ka kadesperada sa kanya? Sabihin mo nga!” Medyo umiinit na rin yung ulo ko. Hindi ko kasi talaga siya maintindihan, Sobra na talaga kasi yung mga ginagawa niya. Nakakaawa rin kahit papaano. Nagmumukha siyang tanga kakahabol sa taong wala namang interes sa kanya.
“Kahit sabihin ko sayo hindi mo ako maiintindihan! Hindi ikaw yung nagmamahal!”
“Pagmamahal ba tawag diyan? Akala ko kasi KATANGAHAN.” Sabi ko sabay talikod sa kanya. Bahala siya sa buhay niya. Ang laki na niya pero hindi niya pa rin madistinguish yung nararamdaman niya. Kung nagmamahal ka, dapat hindi lang sarili mo yung iniintindi mo. Kino-consider mo yung mga taong nasa paligid mo lalong-lalo na yung mahal mo. Sa case ni Anya? She so selfish, gusto niya sakanya umiikot ang lahat.
“Wag mo kong husgahan kasi hindi mo ako naiintindihan!”
“Eh di ipanintindi mo sa akin!! Problema kasi sayo puro sarili mo lang iniintindi mo kaya hirap yung ibang tao na intindihin yang nararamdaman mo. Masyado kang sarado, kaya mismong taong gusto mo hindi makapasok diyan sa buhay mo!”
“STOP!” Iyak niya. Buti nasa may sulok kami at walang gaanong tao dito. Maganda na rin tong naliliwanagan siya sa mga katangahan niya, kasi sobra na. Hindi na tama.
“Umiiyak ka kasi masakit? Kasi totoo lahat ng sinabi ko? Anya, sa totoo lang marami pang taong pwedeng magmahal sayo hindi lang si Ethan. Sinasayang mo yang buhay mo sa taong wala naman gusto sayo. Si Fretzie ang gusto niya! Alam kong alam mo rin yun kaya ganun na lang ang galit mo sa pinsan ko. Kasi alam mong talo ka na!”
“Tama na sabi eh! TAMA NA!!!” Sigaw niya tapos patakbong umalis palayo sakin.
Okay. Sumobra naman ata ako. Dapat ko ba siyang habulin? =____=
Fretzie’s POV
“Ang ganda ng mga rock formations noh?” Tanong ko kay Ethan. He smiled while scanning his camera shots.
“Oo. Nakakainlove.” O______O
Grabe! Dapat na ba akong magselos sa mga bato?
=________=
“Naiinlove ka sa pictures ng mga rocks? Patingin nga!” Agad niyang inangat yung kamay niyang may hawak ng camera. Ang tangkad naman kasi, hindi ko maabot! TT^TT/
“HAHAHAHA! Ang liit mo pala!”
“Tse! Matangkad ka lang talaga! Bat ba ang damot mo?” Pagsuko ko sabay upo dun sa upuan. Inaantay kasi namin yung mga pictures namin sa underground river, piniprint pa.
“Para naman kasing hindi mo pa nakita kanina.”
“Oo na nga eh. Ang damot mo talaga” Ehhhh! Feeling ko talaga may dapat akong ikaselos sa mga pictures na yun. Habang kasi tinitignan niya kanina, nagiiba yung ngiti niya. </3
Maya maya tinawag na kami. Agad kong kinuha yung apat na pictures na pinrint atsaka tumakbo palayo. Kung madamot siya, mas madamot ako! HAHA! XP
Tinignan ko si Ethan, Nyahahaha! Nagbabayad pa siya dun kay kuya. Tinignan ko naman yung mga kuha namin. Ang cool ng mga pics namin! Kasama kasi namin yung mga teachers. Nahiwalay yata sila Miko at Anya kasama yung mga taga-Courtney. Itatago ko na sana yung mga pictures sa bag ko nung mapansin ko yung isang picture na nakasakay kami ng bangka, nakatingin ako dun sa kumukuha ng pictures habang nakangiti tapos si Ethan naman pinipicturan ako.
O.O
O////O
>/////<
“Uy asan na? Patingin!”
“AY PINICTURAN AKO!” Gulat na sigaw ko. Peste! Biglang sumusulpot tong si Ethan, kung ano-ano tuloy nasasabi ko.
“Ano?” Tanong niya sabay agaw sa mga pictures.
“Ang papangit naman ng mga kuha, oh!” Inis sa sabi niya sabay bigay ng tatlong pictures.
“Hep! Kulang ng isa!” Sigaw ko. Talagang yung picture pa na pinipicturan niya ako yung kinuha niya ah! Hiding something?
“Ako naman yung nagbayad ah. Tatlo na nga yung sayo, akin na to” Sabi niya sabay tago nung picture na napunta sa kanya. Lihim akong napangiti, masyadong obvious tong lalaking to! HAHAHAHA! Assumera ko talaga! XD
*NEXT DAY*
Okay last day na ng tour sa Palawan, kasalukyan na kaming namimili ng mga pasalubong kaso naisip ko, after neto didiretso kami ng Boracay. Hindi na lang ako bibili ng mga pagkain! HAHAHA! Sayang balak ko pa namang mag-uwi ng ‘tamilok’ yung uod na kinain naming kahapon. Everytime na naalala ko na kumain ako ng ‘tamilok’ I feel so proud of myself, first time ko kasing kumain ng exotic food. Buti pa ako hindi ganun kaarte, Si Miko at Anya hindi man lang tinikman!
Ay speaking of! There something between Anya and Miko! Ang awkward awkward nila! Kahapon pa yan eh, tapos si Anya hindi na masyadong nagpapapansin kay Ethan. Hmmm…
Monique Calling…
“Oh! Napatawag kayo. Akala ko nakalimutan niyo na ko eh!” Pabiro kong sabi.
(Eh kasi ang daming iniwang school works ni Ma’am! Ngayon lang hindi naging busy. Anyways kamusta?)
“Good. Enjoy naman”
(Ready for the pageant?)
“Hmmm…Kinakabahan ako eh haha!”
(Don’t be! Susuportahan ka naman namin eh)
“Anong ibig mong sabihin?”
(Nakapagpa-book na kami ng flight papuntang bora!)
“Are you serious?”
(Yep actually nagiimpake na kami kasi bukas na yung flight namin. Kasama naming yung mga ‘kings’ Haha!)
“Woah! Pati pala si Miko may mga supporters!”
(Why would they support Miko? HAHA! Oh…Hindi Kings of Walden Fretzie. Sila Pogs, Scott at Gian)
“Uhuh. Good then. Waaaah! Finally makakasama ko na ulit kayo. Nakakamiss kayo sobra!”
(Same here. We miss you so much. Sige I’ll hang up now)
“Okay. Bye!”
Pagkababa ko ng phone nagulat ako nung may umagaw sa paperbags ko.
“Hey!” Ugh…
“Ethan I almost had an heart attack!” -____-
“Sorry Master! Hahaha!” Okay ang kulit niya talaga.
“Sabing wag akong tatawaging master eh!”
“I will call you my master as long as I’m your slave or unless you want to trade places?”
“That won’t happen.”
*end of chapter 52*
A/N: Wooooh! Sa wakas nakapag-update din. Sobrang dami na talaga ang mga na-CCR! Ang tagal ko na palang di nakakapag update. I become inactive since nagpasukan. Pansin niyo? HAHA! Anyways, I hope makakapagupdate ako ng madalas katulad dati. And yeah, muntik ko nang itigil tong CCR. Akala ko kasi wala ng magbabasa kapag mabagal mag update eh. I read all of your posts and messages, hindi lang halata kasi hindi ko narereplayan sa dami. Sorry for that. LOL. Next update would be in Bora na. Ayun. I miss you all!!!! :*
PS. For those people na hindi ko pa inaaccept sa fb. Kindly pm me. “Lil_Sissy” would be the password. Mabasa ko lang yang password. Either i-aaccept ko yung request niyo or i-aadd ko kayo. Ang dami kasi talagang requests at mostly kasi parang hindi naman reader talaga ng CCR. Ayoko namang mag-add ng mga hindi Clashers.
PPS. I’m in need of MALE operators. Ang dami na kasi talagang naghahanap ng accounts ng mga kings of Walden and Hartford. So for those interested,
HE must be:
-16-19 years old
-have a pleasant personality
-a reader of CCR
-straight (LOL. HAHA!)
Please message me here in watty if you’re interested. You must fit the initial requirements before you PM me. ^___^