MENG
Nagpasalamat ako sa mga kaibigan nina Alden at Derick na talaga namang naging magiliw ang pagtanggap sa 'kin. They're all nice at walang kaere-ere sa katawan. Nauna na akong magpaalam dahil mukhang matatagalan pa sila sa pagba-bonding nila.
"Thank you so much, guys. Pero mauna na 'kong umakyat sa inyo. May lalakarin pa kasi ako bukas ng umaga," paalam ko sa kanila nang nakangiti. Bineso naman ako ng mga girls habang ang mga boys ay tinanguan ako.
"I'll see you around, Meng," narinig kong sabi ni Derick bago pa 'ko makatalikod. Naramdaman ko namang sumunod sa 'kin si Alden.
"Hatid na kita sa unit mo," Alden said in a calm voice.
Bahagya akong lumingon sa kanya at ngumiti. Kahit papaano ay magaan na ang loob ko sa kanya bagama't medyo nawiwirduhan ako sa ikinikilos niya. "Huwag na, Alden. Kaya ko namang umakyat. Saka diyan lang ako, oh," sabi ko sabay turo sa tower two.
"Kahit na. Ihahatid pa rin kita," giit ng binata na hindi ko na lang kinontra pa. 'Di sige, pagbigyan ang lolo niyo.
Tahimik kaming dalawa habang nasa loob kami ng elevator. Pero nararamdaman kong panay ang sulyap sa 'kin ni Alden. Pagbukas ng elevator sa sixth floor ay nauna akong lumabas kasunod ang binata.
Pagtapat namin sa pinto ng unit na tinutuluyan namin ay hinarap ko na siya. "So I'm here. Thank you so much sa pag-invite sa akin kanina na maki-join sa group niyo. And thank you rin sa paghahatid sa akin ngayon," sincere na saad ko sa kanya.
"You're welcome, Meng," nakangiting sagot ni Alden na hindi pa rin tumitinag sa kinatatayuan niya. I was actually expecting him to say goodbye na para makapasok na 'ko sa loob. Mayamaya ay tila may naisip ang binata. "Can I use your bathroom? Kanina pa kasi 'ko ihing-ihi," aniyang humawak pa sa tiyan to emphasize what he had just said.
Binuksan ko na ang pinto gamit ang susing hawak ko at inimbitahan siyang pumasok. Alangan namang tanggihan ko siyang maki-CR, 'di ba? "'Yan ang CR," turo ko sa kanya sa unang pinto na katapat naman ng kitchen area.
"Thanks."
Habang nasa loob ng CR si Alden ay kumuha naman ako ng damit at tuwalya para makaligo na agad ako 'pag alis niya. Pero hindi ko pa pala agad magagawa 'yon dahil paglabas ni Alden ng CR ay isang request na naman ang hiningi niya.
"Pwedeng maki-kape?" tanong niya na sa medyo unsure na tono. "Kanina pa kasi ako nilalamig," aniyang hinimas-himas pa ang magkabilang braso.
Napalatak ako dahil sa sinabi niya. "Ayan kasi, may pahubad-hubad pang nalalaman," kunwa'y pagbubusa ko sa kanya habang kumukuha ng tasa sa lalagyan ng mga baso. Sinalinan ko ng mainit na tubig ang tasa at inabot iyon kay Alden. "Hayun ang kape't asukal. Ikaw na lang ang magtimpla ng kape mo at hindi ko alam kung ano'ng lasa ang gusto mo."
Pero inilapag lang niya ang tasa sa mesa at pahalukipkip na naupo sa isang upuan. "Ikaw na lang ang magtimpla. Tinatanggap naman ng tiyan ko kahit anong lasa ng kape basta huwag lang masyadong mapait."
Wala sa sariling namilog ang mga mata ko dahil halatang pinapatagal na lang ni Alden ang conversation naming ito. Kung hindi ko lang alam na nasa baba ang mga kaibigan niya ay okay lang naman na mag-stay pa siya ng konti para makapag kwentuhan kaming dalawa. Pero dahil nga ala kong nasa baba ang mga friends niya, kailangan ko siyang itaboy dahil ayoko namang isipin nila na nagsosolo kami dito sa unit ko at baka kung ano pa ang isipin nila sa 'kin.
"Naku, kung hindi ko lang ininom 'yong kape mo kanina sa coffee shop, hindi kita ipagtitimpla," pagbibiro ko sa kanya. But of course, ipagtitimpla ko pa rin naman siya kahit hindi niya ako nilibre ng kape kanina.
Matapos timplahin ang kapeng paborito ng mama ko ay muli kong inabot ang tasa sa kanya. Hinipan muna niya iyon bago tinikman. "Sarap! Eto na yata ang pinakamasarap na kapeng natikman ko sa tanang buhay ko," exaggerated na saad ni Alden na ikinatawa ko.
"Sus! Napaka-bolero mo pala, ano po?"
"Hindi, ah!" tanggi niya nakakunot pa ang noo pero nakangiti naman.
"Sige na, tapusin mo na 'yang kape mo para makababa ka na at baka hinahanap ka na ng mga kaibigan mo."
"Hindi ako hahanapin ng mga 'yon. Alam naman nila kung nasaan ako."
"I know, I know," saad ko. "Pero sabi mo nga kanina, minsan lang kayong makumpleto ulit na magkakaibigan. Kaya sulitin mo na ang panahong 'to. Besides, ayokong isipin nila na nagsosolo tayo dito samantalang nasa baba sila. Alam mo naman ang isip ng mga tao ngayon. Although okay, they're your friends. Pero ayoko pa ring mag-isip sila ng masama sa akin. Babae ako at lalaki ka. Ano sa tingin mo ang iisipin nila?"
Mukhang naunawaan naman ng binata ang sinasabi ko kaya mabilis na niyang tinapos ang pagkakape niya. "I understand," aniya pagkakuwan. "I'll go na. Thank you sa kape. And thank you for your time."
Tinanguan ko siya. "Walang anuman."
Tuluyan nang lumabas si Alden at ihinatid ko naman siya ng tanaw hanggang sa makasakay na siya ng elevator. After that ay mabilisan naman akong naligo at habang nagpapatuyo ako ng buhok ay kinuha ko ang diyaryo na nabili ko kanina bago ako umuwi.
Kailangan kong maghanap ng bagong ma-applay-an. Bukas na bukas din ay sisimulan ko ulit ang job hunting dahil hindi naman pwedeng umasa ako na aalukin ako ni Alden ng trabaho. May nakuha na siyang caregiver kaya no chance na ako sa trabahong 'yon.
Binilugan ko ang dalawang job hiring na nakita ko sa diyaryo na balak kong puntahan bukas. Sana ay matanggap na 'ko para naman makapagsimula na akong magtrabaho.
Nang matuyo ang buhok ko ay humiga na 'ko sa kama at mayamaya pa nararamdaman kong unti-unti na 'kong hinihila ng antok. Mabilis rin akong nakatulog dala marahil ng pagod sa paglulunoy sa pool.
Kinabukasan ay maaga rin akong nagising kaya maaga rin akong nakapag handa para sa paghahanap ko ng trabaho. Ang una kong pinuntahan ay isang bahay sa may Project 4 na naghahanap naman ng katulong. Unfortunately ay hindi ako natanggap dahil may edad pala ang hinahanap nila dahil naghahanap ng authoritative figure para sa mga batang hindi maasikaso ng mag-asawang naghahanap ng katulong dahil parehong nag-oopisina ang mga ito.
Sunod na pinuntahan ko ay hiring sa isang department store ng isang kilalang mall. Maraming aplikante akong nakasabay sa pag-a-apply at inabot yata ako ng tanghali sa pagpila pa lang. Bandang alas-dos na nang makapag-exam at interview-hin ako ng masungit na taga-HR.
Ang buong akala ko ay hindi ako matatanggap dahil mukhang menopausal baby nga ang nag-interview sa akin. Pero laking tuwa ko nang makatanggap ako ng tawag saying na isa ako sa mga natanggap.
Nang sumunod na mga araw ay naging abala ako sa paghahanda ng mga papers na kailangan kong ipasa sa HR. By Monday next week ay opisyal na akong nag-start bilang sales lady sa department store ng isang kilalang mall. Pansamantala ay naging abala ako sa pag a-adjust sa bago kong environment kaya kahit papaano ay nawala sa isip ko si Alden na ilang gabi ring pasulpot-sulpot sa isip ko lalo na kapag nakahiga na ako sa kama.