Chapter Seven
"You look gorgeous hija! Bagay na bagay sa'yo ang dress na iyan." Her mom gushed upon seeing her.
She just smiled as she look at her own reflection in the mirror. She is wearing a simple red and whit lacey dress which is designed and made by Therine herself.
[For Ianna's dress, please see or click the media]
She opted to wear a simple one dahil napagkasunduan nilang para sa mga ipamimigay na wedding invitations na lang muna ang isho-shoot nila ngayong araw. Minsanan na ang photoshoot sa mismong araw ng kasal. Gagawan kasi ng footage ang kabuuan ng kanilang kasal, magmula sa pag-aayos sa kanya hanggang sa reception na siyang suggestion ni Erin. Dahil sa director naman ang kaibigan, ito na ang bahala sa bagay na iyon.
"Kanino pa ba ako magmamana, mom?" She winked at her.
Her wavy hair is secured on her right side with a diamond clip na regalo pa ng isa sa mga kaibigan niyang jewelier sa London.
"Tara na sa baba hija. Nandoon na si Mercy pati narin iyong photographer at si Lia."
One last look in the mirror and they went out of the hotel room they used for her to get dressed. Nasa Belladona sila ngayon dahil dito gaganapin ang photoshoot. Maganda kasi ang bagong garden ng Belladona dahil kakarenovate lang nito, kaya dito ang napili niyang perfect location. It has a touched of Japan mixed with South Korea theme.
"Ianna! Wow! You really are getting married! I thought you're just playing a prank on me when you called yesterday." Salubong ni Noli nang marating nila ang garden.
"I told you. Ikaw lang talaga itong ayaw maniwala sa akin eh." Nakangisi niyang saad habang bumibeso dito. Tinawagan niya kasi ito kahapon nang malaman na hindi makakapunta ang photographer ng Wedding Planner na kinuha nila. At halos ayaw pang maniwala nito nang sabihin niya kung para saan ang isasagawa nitong photoshoot.
"Well, ang pakilala mo sa amin kay Blake ay boyfriend mo lang. Then kahapon nag-viral iyong picture niyo tapos ngayon ikakasal ka na. Wow! That was fast."
"Well, we are both concenting adults so why not? Besides our parents are good friends, lagi kaming nirereto that's why they are so supportive with us." She lied. Siyempre hindi niya pwedeng ikwento na para lang naman talaga iyon sa kumpanya. No feelings attached. Ay teka wait, siya kasi ay may kaonting feelings attached na. Si Blake na lang talaga ang kulang. Speaking of which, inilibot niya ang paningin sa buong tent na isinet-up para sa mga kasama nila.
"And I must say, the place is amazing! I never thought paradise like this exist near the city."
"Yeah. Have you seen the beach? "
"Yeah. Kung titignan pwede na siyang pang-line up sa El Nido, Bali Indonesia, Hawaii..."
Nangingiting tumango siya. Well, Sierra is just so good in maintaining the whole place.
"Where's Blake?" Tanong niya habang umuupo sa tabi ng kanyang mommy. Ang tanging kasama nila ngayon ay si Lia slash Leo na siyang wedding planner na may kasamang dalawang babae, siguro ay staff nito, si Noli at ang assistant nito, ang mommy ni Blake at ang mommy niya.
"I'm contacting him hija. Nang inihatid ka niya kagabi ay hindi na siya umuwi sa bahay. Nagpaalam na sa condo nito siya uuwi. Let's wait for him baka na-traffic lang." Paliwanag ng ginang.
Tumango siya at inabala na muna ang sarili sa kanyang cellphone. May mga pending phone calls kasi siya sa kanyang mga clients kaya iyon muna ang aatupagin niya.
"Let's eat!"
Napaangat siya ng tingin. "Huh?"
"Kumain muna tayo hija, it's already 12:30 in the afternoon."
Napatingin siya sa kanyang cellphone and true, her mom is right. It's already 12:30 in the afternoon. Ganon na ba siya naging kabusy kaya hindi niya namalayan ang oras?
Nai-serve na ang mga pagkain sa mesa. Mukhang nag-order na ang kanyang mommy sa Palmyra, ang seafood restaurant sa Belladona. Ito kasi ang bilin niya kanina, dapat nga ay sa mismong Palmyra sila kakain pero malabo na iyong mangyari.
"Wala pa rin po ba si Blake?"
Blake's mom looked at her apologetically. "I can't contact her yet, hija. We can postpone this if you want. Tutal hapon na at mukhang uulan pa."
Napatingin siya sa kalangitan, makulimlim na nga at mukhang ilang oras na lang ay babagsak na ang ulan.
"No it's okay. Andito na rin lang naman po tayo, let's just wait for him." She smiled curtly and started eating her favorite seafood pasta. Nasaan na kaya iyon? Sa lahat ng ayaw niya ay iyong naghihintay ng matagal. She hates it. Kanina pa silang ten am dito pero wala parin ito. Nakakapang-init ng ulo! Akala pa naman niya magiging maayos ang araw na ito dahil nga medyo ayos na sila kahapon pero asan nanaman ba si Blake?
Matapos kumain ay naging busy ulit siya sa sunod sunod na tawag ng kanyang assistant. Natigilan lang siya ng tawagin ni Noli ang pangalan niya.
"Matagal pa ba ang groom? As much as I'd like to stay I have a photoshoot to catch."
Napatingin siya sa oras, alas dos na ng hapon. What the?! Ganun na sila katagal naghihintay?! Napatingin siya sa mommy niya at mommy ni Blake, nakatulog na ang mga ito sa upuan. Si Lia naman ay abala sa laptop nito, pati ang mga kasama nito ay mukhang busy din.
"Oh god. I'm sorry Noli! Can we wait for a while? Sandali na lang talaga, promise. I'll just contact him. Sayang naman kasi ang effort ninyo." Saad niya. Tumango naman ito. She sighed, nakakahiya na sa mga taong naabala nila. She grabbed her phone and dialled his number. Pero letse! Nagri-ring lang ito. Naka-limang missed call na siya pero wala parin.
"Sorry talaga Noli, pero hindi siya sumasagot ng phone eh."
"It's fine, no worries. Baka hindi na rin natin maitutuloy kung outdoor pa rin ang location niyo, mukhang uulan na oh."
Napatingin siya sa kalangitan.
Damn it!
"Hija, wala pa rin ba si Blake?"
Napalingon siya sa mommy ng binata. Gising na ito at ang mom niya. "Wala pa rin po eh. I've been trying to call him pero walang sumasagot. Nagriring lang ng nagriring."
"Atleast nagriring na. Kanina kasi can not be reached talaga. Try and call him again."
Tumango siya at tinawagan ulit ito. Nakatatlong ulit na siya ay wala parin. She sighed and called him again. Agad siyang napaayos ng upo nang sa wakas sagutin na nito ang tawag.
Hello? Who's this?
Natigilan siya at halos mapanganga ng mapagtanto kung kaninong boses ang bumungad sa kanya. It's his girlfriend's voice!
Hello? Sino po sila? Hindi kasi naka-save ang contact ninyo dito sa phone.
Tumikhim siya. "W-where is Blake?"
Why? Do you need anything with my boyfriend?
Gusto niyang murahin ang babae. Nabwibwisit na siya sa nangyayari. Ang kulit nito.
"Where is Blake?" Saad niya sa mas ma-awtoridad na boses.
He's in the kitchen. Why?
"Damn it! Just give the damn phone to Blake!" Bulyaw niya. Nakakainis na ha! Right now, she is beyond angry and she doesn't know if what she's capable of saying. Wala rin siyang pakialam kung sino man ang kausap niya at nasa paligid niya.
"Hija? Is everything okay?"
Napatingin siya sa mommy ni Blake. Napalakas ata ang boses niya doon.
O-okay Just a second.
HON! There's someone looking for you in the phone.
Rinig niya ang paglalakad nito, siguro ay papunta sa kitchen.
Is it done? Tanong nung babae.
Almost. You hungry? Rinig niya ang boses ni Blake sa background. Peste! At napakasweet pa talaga ng boses nito huh?
Medyo. Here's your phone. Kanina pa iyan tumatawag kaya sinagot ko na.
Now she's fucking furious.
Hello.
"Blake." She said in a serious tone.
Ianna? What do you need?
"Damn it Blake! Tatanungin mo ako ng what do you need? Really!? You're asking me what the hell I need?! Damn it!!" She boomed in anger. Wala na siyang pakialam kung sino ang nasa palagid niya. The hell!! She is too angry to give a damn.
Ano nanaman ba?
She huffed. "Bullshit. This is really bullshit. Ipapaalala ko lang sa'yo na may pictorial tayo ngayon dito sa Belladona para sa wedding invitation mukhang nakalimutan mo kasi busy ka. Nakakahiya naman mukhang nakaabala pa tuloy ako. Busy ka kasi talagang ipagluto ng kung anong pagkain ang pinakamamahal mong girlfriend eh." She said in sarcasm. Narinig niya ang pagsinghap ng mommy nito.
Shit!
"Now that's all you have to fucking say?! Wow! Just wow! We are here waiting for your appearance since ten in the morning and then what? Only to find out that you're in god knows where with you're girlfriend?! Fuckshit Blake! Pinagmukha mo kaming tanga! Lalong lalo na ako! Sinasayang mo ang oras naming lahat! Tangina!"
Ianna. Look.....
"No. Save it Blake. Better talk to your parents and have this wedding canceled. This time, for real. You keep on doing this. Masyado mo na akong pinapahiya, eh kung tutuusin kayo naman ang may gain sa kasal na ito. Konting kahihiyan naman sana Blake. Kung ayaw mo talaga sa akin at sa sitwasyong ito noong uma pa lang, you could've tried harder. Hindi iyong ganito." She ended the call. At sakto namang bumuhas na ang ulan.
"Let's cancel all of this shit, wala ng dadating na Blake." She said in a deadpan voice.
"Totoo ba ang mga narinig namin hija?"
Tinignan niya ang mommy nito. "Here we are waiting for hours pero ang magaling niyong anak hayun, kasama ang girlfriend niya at ipinagluluto ng tanginang pagkain."
"Ianna. Watch your mouth." Saway ng mommy niya.
"No mom. I've been holding back since the very beginning. Did you know that their good for nothing son insulted me and how you raised me. Noong araw na pinakilala niyo kami sa isa't-isa, unang-una pa lang ininsulto na niya ako. May narinig ba kayo? Wala. I even give him the chance to cancel this shit tapos ano? Makikita ko siya kasama ang pinakamamahal niyang girlfriend. No mom. Let's stop all of this. Yes, I am no saint but I don't deserve all of this. I don't deserve to be treated this low." She hissed. Tumayo na siya sa kanyang kinuupuan at umamba ng alis.
"Where are you going hija? It's raining." Tanong ng kanyang mommy.
"I'm tired mom. We waited for nothing. I'm sick and tired of this. Wala ng dadating na Blake. Let's face it. Mabuti pa, let's have this shit canceled, officially." She take a deep breath trying to calm her nerves.
"Damn it! I cancelled a very important client for this photoshoot and what did I get in return? Nothing!" She said in frustration. "I choose this crap over Paris Fashion Week and then ganito lang ang mangyayari?" Narinig niya ang pagsinghap ni Lia. Marahil ay alam nito kung gaano kaimportante ang Paris Fashion Week para lang i-cancel niya. Kaya naman dumadagdag pa ito sa frustration niya.
"Hija, can we talk this through?" Nagsusumamong tanong ng mommy ni Blake.
"No Tita. I had enough. Wala pong mangyayari kung ganito tayo palagi." She curtly said.
Gusto niyang mapamura sa kalangitan. Sumabay pa talaga ito sa pagbuhos ng pagkalakas-lakas. Damn!
"Miss Ianna. May payong kami dito." Saad ni Lia habang inaabot sa kanya ang payong.
"Naku! Salamat Lia. Akala ko pa naman magiging wa-poise na ang pagwa-walk out ko." She joked trying to lighten up the atmosphere. Tinanggap niya ang inaalok nitong payong. "And by the way, baka hindi na matuloy ang kalokohang ito but don't worry. I'll refer you to my friends. They might need a wedding planner."
"I'd love that."
Pinasadahan niyang muli ng tingin ang mga kasama niya sa tent. "Noli, I'm really sorry for wasting your time. Let's talk later, alam kong naguguluhan ka na. I'll give you a ring later." Tumango naman ito.
She sighed. "C'mon people. Let's move on. Let's go and do more productive things than this. Walang mangyayari sa atin dito."
Tumalikod siya sa kanila at binuksan ang payong. Mabuti na lang talaga at meron ito, ang hirap kayang magwalk out nang umuulan. Magiging basang sisiw ang peg niya. Hindi siya magpapakabasa sa ulan para lang sa Blake Arcega na iyan. Hindi pa siya hilo para gawin ang bagay na 'yon.
She walk away gracefully from them. She doesn't mind walking in the rain with her five inch stiletto heels on, she is used to it anyway.
Mabuti na lang talaga at hindi pa siya ganoon kahulog sa binata. What she feels towards him is just a strong like, no less no more. Sinasabi na nga ba niya, nobody will be worthy of her love. Masyado iyong precious kaya walang makakakuha. Sayang ang ganda niya kung magpapakatanga lang siya kay Blake. Hindi siya magpapaka-martyr. Obvious naman kasing hindi talaga nito maiwan ang pinakamamahal nitong girlfriend. She shrugged.
Akala mong Blake Arcega ka ha. I won't end up hurting just because of you. I won't give you that satisfaction. Never.
Like hello! There are seven billion people in the world, and that jerk named Blake Arcega is just a speck of dust.
She dialled her assistant's number. "Hello. Yes this Ianna. Book me the nearest flight to Paris. The sooner the better, I don't mind the price."
Pero Ianna, diba may inaasikaso kang----
"Wala na." Putol niya dito. "Wala ng mangyayaring ganoon. Now do what I say and call Chanel and Gucci, inform them na makakarating ako sa final runway show. Pati ang Vogue Paris, confirm them about the magazine cover project. Basta make me busy for the next couple of weeks or so." She ended the call at dumiretso sa kanyang kotse.
Makauwi na nga lang muna sa villa niya ng makapag-freshen up. Pakiramdam niya ay na-stress ang kagandahan niya sa pinaggagawa ng gagong Blake na iyon.
She remembered someone as she enter her car. She scrolled through her contacts.
"Hello Jake! Yeah, It's Ianna. Miss me don't you? Well, here's the good news. I'll be there in Paris and I might stay longer that needed. Can't wait to see you again."
She smirked to herself.
The playgirl Ianna is definitely back.