Chapter 2
"Maging girlfriend kita." as the words tumble out of his mouth, Richard's fist connected with Jero's face harshly.
Nagsusuntukan sila sa harap ko mismo habang ako nakatingin lang sa kanila. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kaya hinila ako ni Alfred sa kinauupuan ko.
"Tang ina mo naman Alex. Hindi mo ba alam na pwede kang madamay dun?!" galit niyang sigaw sa akin. "Sorry, hindi ko alam kung ano gagawin ko eh." I simply imply.
Alex ano ba? Gumawa ka ng paraan para matigil yan. Ano naman gagawin ko eh ni lumapit nga ayoko. Tuloy lang ang suntukan nila at nang makita ko na nasa ibabaw ni Richard si Jero, lumapit na ako sa kanila. Kahit na hindi ko alam ang gagawin ko pumunta parin ako.
"Hoy san ka pupunta?" tanong ni Alfred sabay hatak sa braso ko. Hinila ko naman pabalik ang braso ko at tumingin lang sa kanya kaya binitawan niya ako.
Nang makalapit ako sa kanila, my right foot came flying directly in Jero's face. At dahil sa pwersa na nilagay ko sa sipa ko, he stumbled beside Richard who is still lying on the ground, face first.
"Shit!" sigaw ni Jero. Lumapit ako sa kanya at hinatak ang buhok niya, forcing his eyes to look at me.
"I would never, ever want to be your girlfriend! I'd rather take that punishment of your's kesa sa maging girlfriend mo! Mark my words Jero, hindi man ako ang magbibigay ng karma sayo, darating at darating to sa panahong hindi mo inaakalang susuntok sayo!" I said catching my breath.
"At kung akala mo wala akong choice, pwes akala mo lang yun! Oo, lilipat ako sa Baguio! Eh ano ngayon? Mas gugustuhin ko pang maranasan ulit lahat ng naranasan ko nung nahazing ako. So get on with it now kasi bibyahe na ako mamaya!" I said trying ko calm myself with the rage I feel.
I can't believe I just said that. Nanginginig parin ako sa galit. "No. You can't just let them do that to you." reklamo ni Richard. "Hindi, I need to stand up for myslef. Hindi naman pwedeng laging ganito." I said to him looking in his beautiful face that is stained with blood and bruises.
Tumayo si Jero looking wounded because I stood up for myself knowing na hindi niya inaasahan na yun ang gagawin ko.
Ok
Deep breathes Alexis
Deep breathes.
Kailangan mong maging handa para sa paparating. I knew I will soon face this torture again but I wasn't expecting this too soon.
Tumayo na ako sa gitna at hinahanda ang sarili. I know I will get 5 paddles, 4 slaps, dalawang suntok sa tiyan and 2 burns between my fingers but I know na kakayanin ko. Ata. Hayyyy.
When the group settled down, settled na rin ang isip ko. Gagawin ko talaga to no matter what it takes. Richard looks agitated beside me. Halatang hindi siya sang ayon sa gagawin ko pero wala eh, andito na ako.
Nang akmang ihahampas na sa akin yung kahoy, biglang nagsalita si Alfred.
"I'll take that for her." halatang matagal niya itong pinag isipan. Alam kasi nila kung anong kalalabasan nito kapag hinayaan nilang akuhin ko lahat ng karangalan para sa grupo namin. Kung bakit ba naman kasi sumang-ayon si Richard sa pagpalit sa kanya.
"Huwag, ayokong akuhin mo to." pagpupumiglas ko. Alam kasi nila na masyadong abusado si Jero sa kapangyarijmhan niya. Lalo na ngayon at siya na ang OG ng MC.
"Hindi ko lang to gagawin para sayo Alex, gagawin ko to para sa buong MC." he proudly said with dignity.
Tumango lang ako. I just let him be. This group needs someone who would willingly stand for it. At ito ang paraan niya ng pagsasabi nun.
I stepped back and he took my place immediately. I watch as he took the 5 paddles by himself. Alam ko kung gaano kasakit yun kaya every time na lumalapat yung kahoy sa hita niya I flinch closing my eyes.
I bravely watch as he recieves the last whip of the wood. Beads of sweat trickled down his face. Pagka tapos nun umalis na siya wearing a victorious look on his face. I looked at Jero and he doesn't look pleased sa nangyayari. Malamang sino ba kasing may gusto sa kanya dito? Wala naman diba?
Inako ni Denver yung dalawang suntok at kay Ever naman yung paso sa pagitan ng mga daliri niya.
Hinihintay kong magsalita si Richard, ang naiwan nalang na gagawin ay ang sampal. Derederetso lang ako sa gitna pero hindi na talaga siguro siya iimik. Mejo naiinis ako kasi siya pa sana ang unang unang magtatanggol sa akin pero parang wala siyang balak.
Nang lumingon ako sa kanya, hindi siya makatingin sa akin. Kaya tinuloy ko na paglalakad ko. Nakatingin lang siya sa akin. Mejo naiinis ako sa kanya. Hindi naman sa hindi ko kaya yung parusa ko pero I was hoping na sasaluhin din niya ako lalo na at boyfriend ko siya.
Nung nasa gitna na ako, tumayo si Jero. Lumapit siya sa akin, I nearly pulled away pero hinawakan niya hips ko. "Huwag kang mag-alala Alex, hindi ako ang sasampal sayo." he said sending shivers all over my body.
Olivia stood up with a gleam of mischief in her eyes. Alam kong galit na galit siya sa akin kasi ako naging LM ng grupo namin. Galit din siya sa akin kasi ako ang pinili ni Richard. I already saw this coming.
"Bakit siya?" galit na tanong ni Richard. "Huwag ka makikialam dito Richard nagkaroon na tayo ng usapan." sagot naman ni Jero na halatang gustong gusto tong nangyayari.
Tumahimik na ang lahat kasama na din duon sila Denver, Ever at Alfred. My breathing is ragged not because of the coming pain but because of all the secrets Richard is hiding from me. Nangyari na to sa amin noon pero pinatawad ko siya but not this again. Sana hindi ito tulad nung nangyari sa amin noon.
Pagkaupo ko sa harap ni Olivia, she wasted no time and slapped my right cheek with all her strength. Fuck! Ang sakit but nothing I can't handle. She slapped my other cheek.
And the other and the other until it went down to the last slap.
Manhid na yung pisngi ko, namumula and it's throbbing from pain. I saw her right hand come flying in the air before it landed on my left cheek. This time, my lower lip got hit by it too and blood come rushing out of it. I spit out lahat ng dugo at laway na nasa bibig ko.
Tumayo ako na parang walang nangyari at sinabi kay Olivia, "May araw ka rin sa akin Olivia. Tandaan mo, ako nanghazing sayo nung neophite ka palang. Alam mong mas masakit yung ginawa ko sayo noon." I gritted my teeth.
Umalis ako sa kinauupuan ko leaving her standing there face turning red out if anger at dumeretso sa banda ni Richard. Kelangan ko talaga siyang makausap para matapos na tong torture that he never failed to put on my shoulders. Hinila ko siya palabas. "We need to talk." I said na hindi iniinda ang sakit na nararamdaman ko sa mga pisngi ko.
Hindi talaga siya makatingin sa akin. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. I don't know if I can take this anymore. Especially now that I think I know what's coming my way.
"Tell me what's the deal about. Kelangan mong sabihin sa akin lahat." I said calmly not wanting to scare the shit out of him. I mean I love him so much but if he keeps on doing this, wala na talagang matitira sa akin.
"Hindi mo na kelangang malaman Lex. Tapos na din lang." he said still not looking my way. "No, you have to tell me. Karapatan kong malaman ang lahat. Lahat lahat. Girlfriend mo ako diba? Mahal mo naman ako diba?" tanong ko holding back my tears. Kasi sobrang naguguluhan at nahihirapan na ako.
"Ofcourse I love you. I love you more than anything." he said tears brimming in his eyes. "Then you have to tell me." I said as he lifts his hand ti cup my face. I lean into his touch and closed my eyes reveling in his touch.
He takes a deep breath bracing his self for what he's about to say.
Minutes tick by as he says everything I wanted to hear.
And as he finishes what he was saying, napaupo nalang ako sa sahig. Hindi ko alam kung maiiyak ba ako o matatawa. I tried, really I tried to cry pero bakit walang lumalabas na luha. Kahit anong pilit ko wala parin.
He reached out for my hand but I flipped him off. "Don't you dare touch me. We're done." I said poison dripping with each word.
I walked inside and act like everything's fine. That no one just crushed my heart into peaces. That no one just burned my hopes.
That no one just flew me high up in the air and left me causing my deathly crash.
I just took my time drinking the life out of me and trying to atleast ease the pain that he has just inflicted on me.
Sige shot lang ......
Hanggang sa hindi ko na alam kung anong ginagawa at pinagsasabi ko. Pagtingin ko sa oras,
Shit
It's already 11:50 pm. 10 minutes before my trip and my dad has been calling me more then 15 times.
I weave my way through the crowd who are now drunk and god knows kung lasing lang ba sila o lumilipad na. Nagpaalam ako at nagthank you sa lahat ng mga totoo kong naging kaibigan dito.
Ikaw parin ang tunay na LM namin Alex
Safe trip
Ingat ka ha
Magparamdam ka kahit patay ka na
Pagbibiro nila.
I scanned the room for Richard but he has already fled. Good.
Fuck I need to get in the bus station before the time comes for my trip. Ngayon pa kasi nila pinili na magdrama sa MC nakakabanas.
Lasing na lasing pa ako and I still can't see straight but I need to go now.
I need to leave all thus drama that has been sending wraths in my life for as long as I can remember. Nakakasawa na. I need to leave it all behind me.
And start a new life. A real new life.
---
Thank you so much sa lahat ng nagbasa sa Always. I really appreciate all sa tatlong magbasa ng prologue ko and kay Sweetsadnes na nagvote pa. Thank you thank you so much.
Sapat ka na na inspiration sa patuloy na pagsusulat kom thank you so much.
More updates coming thank you thank you.
Happy new year na din guys. God bless you all :)
Please don't forget to vote ans follow.
xx