Chapter 1
"Tama na! This is your last straw Alexis! I can't tolerate you anymore. Doon ka na sa Baguio mag-aaral whether you like it or not!" my dad is yelling at me again. I can't blame him, kasalanan ko naman talaga eh. Natatawa lang ako kasi wala na akong pakialam kung san niya ako ipapatapon. Like the hell I care.
I just stared at him boredly. Then what are you waiting for? Send me to Baguio for all I care. Nakatingin lang ako sa kanya the whole time he's looking at me furiously, waiting for my answer.
"Ok." is all I can say. Alam kong mangyayari parin at mangyayari ang mga ginawa ko dito sa Manila doon. Sawang sawa na rin ako sa istilo ng pamumuhay ko dito. Inom, hazing, billiards. And this routine has been wearing me out lately. I want something different. I want something real.
"Ok?" dad said obviously not believing what he just heard. "You'll go?" he reassures.
"Yeah, pagod na rin ako sa routine ng buhay ko dito. Nakakasawa na." I truthfully answered him. He seemed buffled but he quickly recovers.
"Ok, you'll stay with your tita. Wala nang bawian." he said again full of authority. Huh, please. "Fine, fine." I said rolling my eyes.
I ponder this new thing I've just entered myself into. Baguio? Sana nga makamit ko dun yung hindi ko mahanap dito sa Manila. Sana hindi ko maranasan yung mga naranasan ko dito. I really need to have a brand new start. A new beggining.
As I start to pack my things, I'm willing to leave my old things and old self. But there's two things I won't be able to leave - my secrets and my past.
--
The day has come for me to go. I don't think I'm ready to go but I have to. Four hours bago ang trip ko, it's 8 in the evening at nakaupo lang ako dito sa kwarto, nakatitig lang sa mga nakakarton na mga gamit ko. Sa mga maleta ko, sa kwarto ko at sa isang kahang sigarilyo na nakapatong sa kama ko.
Bakit ba ako kinakabahan? I feel uneasy. Ano kayang kalalabasan ng magiging buhay ko doon? Mababago kaya ang pagkatao ko?
I was pulled from my train of thoughts nang magtext yung kaibigan ko.
Trixie: pumunta ka ngayon sa meeting place natin. Meeting daw urgent.
Me: hindi ako pwede ngayon, may byahe ako.
Trixie: basta pumunta ka nalang, importante.
Me: sige pero saglit lang ha?
Trixie: oo, halika na bago magalit si Jero.
--
Pagkarating ko sa meeting place namin, tinginan lahat sila sa akin. Mabilis lang naman to eh, kaya tumakas lang ako.
I feel I'm being burned with there stares. Habang papalapit ako ng papalapit there stares grow intense. I spot Ree with an empty space beside her.
Pagkaupo ko walang nagsasalita. "Tungkol san tong meeting?" tanong ko kay Ree. "Makinig ka nalang." she said pulling her hair to one side habang humihithit sa yosi niya. Inalok niya sa akin yung isang nasa tenga niya kaya inabot ko naman. Sinindihan ko at humithit agad. Pagkahithit ko, nagsalita si Alfred.
"Hindi natin alam kung bakit tayo napatawag sa meeting ngayon pero may mga agenda tayo na pinaabot lang sa akin." sabi niya habang nakatingin sa phone niya. "Unang agenda, bagong rules. Pangalawa, bagong OG, pangatlo....." he stopped reading at tumingin sa akin. "Ay para sayo Alex." sabi niya.
Bakit tungkol sa akin tong huling agenda. Nalunok ko yung usok ng yosi ko kaya naubo ako ng bonggang bongga. Biglang may mga bulong bulungan, ano ba talagang meron?
"Bakit tungkol sa akin yung huling agenda? May nagawa ba ako?" wala talaga akong kaedi-ediya sa mga nangyayari. Yung tungkol sa bagong rules at bagong OG oo alam ko pero yung tungkol sa akin wala.
"Hindi ko rin alam Alex sa totoo lang." sagot ni Alfred sa akin. "Hintayin nalang nating dumating si Richard, Denver at Ever." tuloy niya sa sagot niya now more general kasi nakatingin na siya sa lahat.
Naghintay kami ng ilang minuto, kinakabahan ako. Hindi ko alam kung bakit pero sobrang pinagpapawisan ako. Tuloy lang ako sa pag-shot pero tinigil ko na nang naka apat na ako. I want to be sobber pagdating nila Richard.
Nang dumating sila, nakita ko si Richard and our eyes quickly meet. A deep scowl is shown in his face. Ganun din kay Ever at Denver. Hindi sila makatingin sa akin.
Lumapit si Richard sa akin to take his all too familiar spot beside me as the two find there own spots. Yinakap ako ni Richard ng mahigpit at hinalikan sa noo.
"Bakit babe? Ok ka lang?" tanong ko na nababagabag na. "You'll be fine ok?" he just said and kissed my knuckles. I just nod and turned my attention sa gitna.
"Guys, tahimik na. Uumpisahan na natin yung meeting." sabi ni Alfred. Tumahimik ang lahat pwera sa pagtibok ng puso ko na rinig na rinig ko. I wonder if they hear it too, but all I can hear right now is my pulse pumping behind my ears.
"Tulad ng sabi ko kanina, unang agenda ay ang mga bagong rules. Pero mas maganda atang ipakilala muna ang bagong OG ng grupo." he said looking behind him. Biglang dumating si Jero. Siya?! Siya ang bagong OG ng Manila chapter? Fuck! I cursed to myself.
"Si Jero na ang bagong OG ng MC." pagaanunsyo ni Alfred na halatang nandidiri sa pagsabi niya sa pangalan niya. I dared to look into his eyes and I regret it the moment my eyes landed on his. His eyes were menacing, ringed with dark circles and his brows were peirced with rings. It sent tremors through my body causing me to shiver.
Naramdaman ni Richard yun kaya lalo niyang hinigpitan yung pagkakahawak niya sa waist ko. Pumunta sa Jero sa gitna at tinignan lahat ng meron.
"First rule," he said wearing a scowl on his face and a peircing look in his eyes. Nakakatakot siya sobra. Sino ba kasing naglukluk sa kanya. "Lahat ng neophites na papasok sa MC under my leadership, mahehazing ayon sa bagong paraan ng hazing."
"Pangalawa, ang time laps ng hazing ay 30 minutes. Pangatlo, lahat ng ginawa sayo sa hazing mo as a neophite will happen to you when you leave whether I am the OG that time or not. Pang-apat at huli, walang member ng MC ang pwedeng magretain sa grupo kapag lumipat ng tirahan maliban nalang kung parte parin ng Maynila."
All the blood was drained from my face nang marinig ko yun. No no no I can't, hindi pwede. Bakit ngayon pa napalitan ang rules at OG sa araw na aalis ako. Hindi, hindi. I was shaking my head when Alfred talked again.
"LM Alex, tanongin mo na yung tinatanong mo kanina." pagkuha niya sa atensyon ko. Lalo akong natanga sa sinabi niya. This isn't happening, no. Richard's grip tightened around me.
Magsasalita na sana ako pero biglang nagsalita si Jero. "Ako nalang ang magsasabi LM Alexis." he said cutting me off and once again stood in the middle of the crowd. "Lilipat si LM Alexis sa Baguio. In fact, mamayang 12 am ang byahe niya. Which means, the rule applies to her."
Sabi ko na nga ba eh, fuck you Jero sa pag-ipit mo sa akin sa ganitong paraan. Everyone gasped at nagreklamo.
"Sshh! Hindi porket girlfriend siya ng dati niyong OG, ay may immunity siya sa bagong rule. Unless,..." lumapit siya sa akin at nagsquat sa harap namin ni Richard, I feel the stiffening of Richard's body beside me.
"Maging girlfriend kita." he said shamelessly infront of my face especially infront of my boyfriend's face.
Yay ohmaygad!! I can't believe na nasimulan k