(Bölüm Parçası Var ^^)
Ve Ellie sadece bir an sonra onu kollarının arasına aldığında gözlerimi yavaşça kapattım.Artık buraya kadardı bunu hissediyorum çünkü o buradaydı.Ellie geri döndü...
Sadece kalbimde oluşan büyük boşluk baş başa kaldığımı hissettim.Sadece boş gözlerle onlara bakıyordum artık gerçekten bittiğimi hissettim.Bu sefer gerçekten bitti.Ellie,Harry'ye sarılmış ağlarken ben dikilip onlara bakıyordum ''Seni çok özledim.'' Diye fısıldadığında dudaklarımı birbirine bastırdım ne düşündüğünü şuan ne hissettiğini merak ediyordum.Harry yavaşça onu ittirip ''Neden geldin?'' diye sordu.Ellie onun ellerini tutup gülümserken ''Seni özledim.'' Dedi tam Harry'ye yaklaşmıştı ki Harry geri çekildi ''Bunca yıl sonra?'' diye sorduğunda Ellie cevap vermek yerine bana baktı.Mavi gözleriyle beni süzerken kelimelerin boğazıma düğümlendiğini hissettim ''Onunla sevgili misin?'' diye sorunca Harry biran durdu ve yavaşça bana döndü ''Hayır.'' Diye fısıldadığında Ellie ona sarıldı ''Biliyordum,beni unutmayacağını biliyordum.'' Dediğinde gözümden bir damla yaş düştü arkamı dönüp merdivenlere yönelmeye başladım.Yine onlara baktığımda bu sefer Harry'nin de ona sarıldığını gördüm.Odaya geldiğimde değnekleri bir kenara bırakıp kendimi yatağa attım.Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülürken ses çıkarmamak için yüzümü yastığa gömdüm.Aşağıda ona sarılıyordu belki de şuan öpüşüyorlardı.Gerçek aşkı gelmişti ve şimdi....tek yapmam gereken onların mutluluğunu izlemek olacaktı.Saatler geçmek bilmiyordu bu gün hayatımın en kötü en acımasız günüydü.Kapını sesini duyduğumda gözlerimi kapattım kapı kapandı ve arkasından bir kilit sesi duydum.Yanağımda hissettiğim sıcacık elin kime ait olduğunu çoktan anlamıştım.Odaya giren bir başkası değildi sadece oydu.Harry eliyle yüzüme gelmiş saçları çekerken ben uyuma numarama devam ediyordum ''Beni bırakma.'' Diye fısıldadığında ne demek istediğini anlamamıştım ''Onu sevmiyorum.'' Diye ekledi ''Ondan nefret ediyorum.'' Daha fazla dayanamayıp gözlerimi açtığımda Harry'nin kızarmış yüzünü gördüm.Hayır bu öyle bir kızarıklık değildi.Ağlamıştı,gözleri,burnu ve yanakları ağlamaktan kızarmıştı.Yanağımı okşamaya devam ederken ''O burada kalacak..'' diye mırıldandı onu cevap vermedim çünkü gözlerinde boğuluyordum.Yeşil gözleri beni derinliklere çekiyordu ne kadar çırpınsam daha da derine batıyordum ''Sadece tek bir soru soracağım Harry?'' dediğimde yanağını kuruladı ''Sor.'' Sesi fazla kırılgan çıkıyordu ''Bu bir şeyi değiştirmeyecek değil mi?'' diye sorduğumda başını iki yana salladı ''Hayır,yine aynı kalacağız Effie.Ben onunla sevgili olmayacağım ve seninle...'' lafı tamamlamamıştı zaten ne diyeceğini anlamıştım.Doğrulup sırtımı yatağın başlığına dayadım ''Seni kaybetmek istemiyorum.'' Derken sadece kalbimin sesini dinliyordum.Büyük ve sıcak olan elini tuttum ve yeşil gözlerine baktım çok fazla karışıktı hem de aklında bir soru olduğuna eminim ''Beni kaybetmeyeceksin.'' Derken gözlerim kırmızı olan dudaklarına kaydı.Yavaşça bana yaklaşırken bende ona yaklaştım.Burnu burnuma değiyordu,nefeslerimiz birbirine karışırken sanki mutluluğu bir anlığına yakalamış gibi hissettim.Ama tek yaptığım başımı eğmek oldu ''Neden?'' diye fısıldadım o geri çekilirken ''Neden mutlu olamıyorum?'' bu sorum onunda cevap veremeyeceği türdendi.Tam dudaklarını aralamıştı ki ''Yemek hazır.'' Sesiyle irkildik.Harry bir şey demeden bana yardım etti ve kilitlediği kapıyı açtıktan sonra kucağına alıp aşağı indirdi.Ellie gerçekten harika yemekler hazırlamıştı.Şimdi anlıyorum Harry ona neden bu kadar aşık genelde bir erkeği mutlu etmenin yolu güzel yemek yapmaktır.Ve Ellie gerçekten harika yemekler yapmıştı ve ilk defa bu kadar çok yemek istemiştim.Harry tabağına dokunmazken ''Beğenmedin mi?Bunlar senin en sevdiklerin.'' Dediğinde Harry'nin önündeki makarnaya bakıp ''O mayonezden nefret eder.'' Dedim Ellie gözlerini bana çevirdi ve kaşlarını çatarak baktı ''Bunu biliyorum.'' Alayla gülümsedim ''Gözlük ister misin?Çünkü Harry'nin tabağında mayonez var.Belki görmüyorsundur.'' Dedim Harry ile göz göze geldiğimizde gülmemek için dudaklarını içeriye doğru kıvırdığını gördüm.
''Seni seviyorum Harry..'' diyerek yanağından öptü Ellie.Bu canımı acıtsa da sadece elimdeki tablet ile uğraşmaya devam ettim.Harry ''Ben gideceğim.Effie istersen seni odana çıkarayım.'' Dediğinde başımla onayladım.Koltuktan kalkıp beni kucağına aldığında kollarımı boynuna sıkıca doladım ve eşsiz kokusunu içime çektim ''Teşekkürler.'' Diye fısıldadım boynuna doğru.O ise sadece kıkırdamıştı beni yatağa bıraktı ve üzerimi örtüp ''Geç geleceğim merak etme.'' Diyerek çıktı bende o gittikten hemen sonra gözlerimi kapattım...
Harry'nin Ağzından;
Aşağı indiğimde Ellie bana doğru yaklaşıp kollarını boynuma sardı ''Beni özlemedin mi?'' diye sorduğunda mavi gözlerine baktım ''Hayır.' Diye cevap verdiğimde kaşlarını çattı ve hafifçe dudaklarını araladı ''O kız yüzünden.'' Dediğinde bende kaşlarımı çatıp kollarını boynumdan uzaklaştırdım ''Hayır,ve onun adı Effie.'' Diye bağırdım bağırmamın ardından Ellie'nin gözleri doldu ''Neden gittiğimi sormayacak mısın?'' dediğinde düşündüm.Haklıydı,bunu bilmeye hakkım vardı ama bu önemli değildi çünkü çok saçmaydı o geçmişte kalmıştı.Effie ile çöpe attığımız eski defterde.Ve geçmişi tekrar karıştırmak istemiyordum ''Umurumda değil yarın sabah gitmiş ol.'' Diye tıslayarak evden çıktım.Aklım fazla karışıktı çok fazla soru vardı.Arabaya bindiğimde gözüme Effie'nin fotoğrafı çarptı.Uzanıp elime aldığımda düşündüm onu seviyordum,onsuz yapamazdım,onun kalbi beni fethetmişti ama o beni sevmiyor sadece kaybetmekten korkuyor.Gözümden düşen bir damla yaşa küfür ederken nasıl bir oyunun içinde olduğumu çözmeye çalıştım.Bunca yıl sonra hiçbir şey olmamış gibi geri dönüyor dönmesinin nedeni ne?Zengin veya ünlü olmam mı?Belki de bunlardan biridir çünkü onun da beni sevdiğine inanmıyordum.Yıllar geçti başkasına aşık olmuş olmalı tıpkı benim başkasına deliler gibi aşık olduğum gibi.Geldiğim barın otoparkına arabayı park ettim ve indim içeri girdiğimde az kişi vardı sonuçta ne bekleyebilirim ki?İçeri girip bir yere oturdum ve votka istedim.Kadın bardağı koyarken önümde eğildi ve göğüslerini ortaya çıkardı ''S*ktir.'' Diyerek onu başımdan attım.Bardağı elime aldığım da içip içmemek arasında gidip geldim.Effie benim içki içmemi istemezsi ama Ellie severdi.Effie neleri sevip sevmediğimi çok iyi biliyordu ama Ellie daha bilmiyordu.Düşünsenize bunca yıl geçti unutmuş olamaz herhalde.Bardağı dudaklarıma götürdüğümde o kadının hala bana baktığını gördüm dudaklarını ısırıp arsız bir şekilde gülümsüyordu ona bakarak bardakta ki votkayı bitirdim ve kadına baktım kadın anlamış olacak ki yanıma yaklaştı ''En sertinden.'' Diye fısıldayıp bardağı onu doğru ittirdim o bardağı alıp arkasını dönerken telefonum çaldı kesinlikle Louis arıyordu.O konuşmadan cevap verdim ''İşe yaramadı.'' Louis bir an durup ''Barışmadınız mı?'' diye sorunca ''Ellie geldi.'' Uzun süre ses vermedi hatta nefes alış verişini bile duymamıştım şok olduğu açık ve belliydi ''E-elli mi?Şuan nerede?'' diye sorunca cevap vermek istemedim çünkü kadın şuan bana bakıyordu içki koymasını işaret ettiğimde koydu o benden uzaklaşınca Louis'e cevap verdim ''Ev de.Effie odamda uyurken o aşağı da.'' Dediğimde aniden ''Sen kafayı mı yedin?'' diye bağırdı bu yüzden telefonu kulağımdan uzaklaştırıp yüzümü buluşturdum ''Louis yarına kadar def olup gitmesini söyledim.'' Derken derin bir iç çekti ''Şuan evde yalnızlar.'' Yanaklarımı şişirip ''Biliyorum!'' diye karşılık verdikten hemen sonra telefonu yüzüne kapattım.Bardağı bitirdiğimde hafiften başım dönmeye başladı ben kalkarken kadın yaklaşıp elini omzuma koydu ve beni geri oturttu ''Aşk acısı.Ah bunu çok iyi bilirim.'' Diyerek lafa başladı ve yanıma oturdu...
''Teşekkürler.'' Diye mırıldandım barın girişinde kadın gülümseyip ''Bir sorun olursa gel.'' Dediğinde sadece başımla onayladım ve otoparka yöneldim.Şimdi kime aşık olduğumu çok iyi anlamıştım hem de çok iyi.İkisi farklıydı hem de çok farklı.Ellie,yardım etmeyi pek sevmek ama Effie yardımda sınır tanımaz nerede olursa olsun kim olursa olsun yardım eder.Ellie,yaramaz şımarık bir kızken Effie en ufak bir gülümsemeyle bile mutlu olabiliyor.Ellie,en ufak bir şeyi zorlatmıyor ama Effie onu ikna edesiye kadar canım çıkıyor.Arabanın kapısını açtığımda ''Effie.'' Diye fısıldadım ''Sana aşığım lanet olası.'' Diyerek arabaya bindim.Eve geldiğimde lambalar kapalıydı anahtarları cebimden çıkarıp -gürültü çıkarmadan- kapıyı açtım.Salona ilerlediğimde koltukta oturan birini gördüm ''Effie..'' diye fısıldadım bir an bana baktı.Gözlerime bakarken gülümsedi ''Harry..'' diye fısıldadı yanıma gelirken sadece orada dikilip bekledim tam karşımda duruyordu ''Seni istiyorum.'' Diye mırıldandım biraz şaşırmıştı dudaklarımı dudaklarına bastırdığımda hiç beklemeden karşılık verdi onu kucağıma alıp koltuğa taşıdım.Tek sorun kalbimi biraz garip hissediyordum ''Effie.'' Diye mırıldandığımda dudaklarını çekip ''Yapalım şunu.Bu gece kuralları yıkalım.'' Dedi burnumu boynuna yaklaştırdığımda ''Sen Effie değilsin.'' Diye fısıldadım bu dokunuş,bu koku,bu öpücük onunkine benzemiyordu ''Ah,sarhoşsun benim Harry Effie.'' Dediğinde dudaklarımız tekrar buluşmuştu ama eminim o Effie değildi.Onun üzerinden kalktığımda o da kalktı ve kolumu tuttu ''Hadi bebeğim.'' Derken kolunu sertçe kavrayıp kendime çektim ''Sen Effie değilsin.'' Diyerek onu kapıya kadar sürükledim ''Çok iyi oyuncusun Ellie.Sarhoşum ama Effie'yi tanıyorum o beni asla affetmez.'' Diyerek kapıyı açtım ''Harry,üzgünüm sadece seni istemiştim.'' Dedi ama bir işe yaramamıştı sadece kapıyı açıp onu ittirdim.O yere düşerken ''Effie'den,benden,ailemden,arkadaşlarım uzak dur yoksa seni öldürürüm Ellie.'' Diye bağırarak kapıyı kapattım.Sırtımı kapıya dayadığımda ''Benden kolay kurtulamazsın Styles.Beni bu kadar kolay unutamazsın.'' Diye bağırdı ve ses kesildi.Yere oturduğumda tüm vücudumun titrediğini hissettim çünkü içimi berbat bir his kaplamıştı.Ellie,o her istediğini yapar ve alırdı...