Jonathan's POV
"STOP IT MARIA!"-I growled at her at hinila siya palayo kay Sam pero hindi ko aakalaing bibitaw siya kay Sam kaya parang naitapon ko siya palayo. She flinched in pain nang tumama ang likod niya sa dingding.
Napatingin ako kay Sam na walang malay sa sahig. Bigla akong nakarinig ng iyak mula sa likuran ko kung saan tumilapon si Maria. Si Maria.. umiiyak siya and it kills me seeing her cry. Pero hindi ko magagawang lumapit sa kanya dahil sa ginawa niya kay Sam. Binuhat ko si Sam at naglakad patungo sa pinto nang magsalita si Maria.
"Jo... patawad .. Hindi ko sinasadya..sorry."-she sincerely apologized.
I want to forgive her but I can't.
"Hindi sinasadya? Muntik mo nang mapatay ang kapatid ko."-I answered bitterly at tinalikuran siya at lumabas. Bago ko maisara ang pinto, nagsalita siya.
"Tama siya.. hindi mo nga ako mahal. H-hindi mo nga ako mahal."-she cried with so much pain.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Maria's POV
Iniwan niya lang ako ditong duguan. Hindi ko akalaing nahulog ang loob ko sa isang katulad niyang walang puso. Hindi ko kayang magalit sa kanya dahil siya ang dahilan ng pagtibok ng puso ko. Gusto ko lang na masaya siya dahil sa akin.
Tumayo ako at paika-ikang naglakad patungo sa higaan. Gusto kong magpahangin. Lalabas muna ako.
Naligo muna ako upang malinis ang aking katawan at nagbihis ng sweater at shorts.
Sikreto akong lumabas ng bahay at naglakad-lakad sa gubat.
Habang naglalakad ako may naramdaman akong sumusunod sa akin. Napalingon ako para tingnan pero wala akong makita. Bigla akong natapilok at natumba at nagkasugat sa siko at tuhod.
Naalala ko tuloy ang nangyari kani-kanina lang. Napaiyak ako nang maalala na tinalikuran lang ako ni Jo. Masyadong masakit. Napaangat ako ng ulo nang may biglang nagsalita.
"Maria Katherine?"
"H-hansen!"-tawag ko sa kanya at agad siyang niyakap ng mahigpit.
Hinaplos niya ang mukha ko and I saw worry in his eyes.
"What happened to you? Sino ang may gawa sayo nito ?!"-galit na tanong ni Hansen.
"Uh.. alam mo namang lampa ako diba?"-I said with a fake smile.
His expression suddenly changed.
"I can read your mind Maria, don't lie. I'm gonna fucking kill that bastard.!"-gigil niyang sabi.
"Wag! Hansen please.. ayoko na ng gulo."-I paused at yumuko.
"Will you take me back?"-nahihiya kong tanong.
"Yes. Yes babe. I'm taking you back."-sagot niya at kinarga ako bridal style.
"Next time don't leave the house, you made me worried sick."-malumanay niyang sabi.
I nodded my head at yumakap sa kanya. Kung si Jo kaya... mag-aalala kaya siya sa akin?
Farrah's POV
SA WAKAS! Nagawa ko rin. Unti-unti nang nawawalay ang loob ni Maria kay Jo kaya hindi magawa ni Jo na basahin ang iniisip o pakiramdaman ang nararamdaman ni Maria.
Unti-unti nang nasusunod ang kagustuhan ko at sisimulan ko bukas ng hatinggabi.