CHAPTER 28.
Lunch time pumasok si Coleen. Naging kapansin pansin siya dahil sa nangyari sakanya kagabi. So what? Ugh. Nabibitter ako. Stop it, Olivia.
"Coleen paano 'yan? Kailan kayo magsisimula ni Anton sa pag-practice?" Tanong ng aming president.
"Later. Sasabihan ko siya." Ngumiti si Coleen. Ugh. I hate her!
Later?! Samahan ko kaya si Anton para sure na walang magaganap? Ugh. Trust, Olivia. Trust him!
"Olivia, iaassign ko kayo bilang designer ng costume nina Anton and Coleen. Okay lang ba 'yun? Para may contribution kayo. Kasi the rest of the class will support Anton and Coleen financially tas kayong apat ng grupo mo ang gagawa."
Fuck that Lakan at Mutya thing! Ugh! "Sure! Kailan namin sila susukatan?"
"Kayo na nila Coleen ang bahala d'yan."
I smirked. Wala kang takas, Coleen Dimaandal. You will never have the chance to seduce my boyfriend! Hmp!
"Coleen!" Ngiting ngiti ako at tumabi sakanya, which is Anton's chair.
"Yes?" Nagtaas siya ng kilay. Aba?
"Since kami ang assigned designers for your costumes, magsstay din kami sa bahay niyo to make the designs." Ngumiti ako ng mapang-asar at nagtaas baba ng kilay.
"You can get it started next week! Why rush? We need to concentrate. Bawal ang distractions."
"Katulad nga ng sabi mo, ayaw mo mag-cram. Ganun din kami. Ayaw din namin mag-cram." I smiled. "Bakit? Gagamit ba kami ng martilyo or something noisy stuff para madistract kayo?" Nagtaas ako ng kilay.
I saw the twinge of annoyance in her face. Ngumiti lang ako at tumayo, "See you later! Sabay nalang kami ni Anton pupunta!" Nag flying kiss ako sakanya at lumabas ng room.
Nakasalubong ko si Anton na kumakain ng chips kasabay ang apat na dagang kanal na mula pa sa kailaliman ng lupa.
Nag slow motion thing drama kami habang papalapit sa isat isa. Yung mga tatakbo kami pero slow motion. Mukha kaming tanga but I don't mind. We could be weird and classy together.
Nang makalapit kami sa isa't isa ay nagyakapan lang kami dahil baka ma-pda na naman kami.
"May practice ka later sa bahay nina Coleen." Nakangiting sabi 'ko.
He pouted, "Bat ka nakangiti?"
"Syempre! Kasama ako eh!"
Natawa siya pero naningkit ang mga mata, "Ano na naman 'yang ginawa mo? Ha?" He slightly pinched my nose.
I giggled and ignored his question. Umupo kami sa bench sa harap ng mga lockers. Ewan ko ba, miss na miss ko si Anton. Sobra sobra na ata yung pagka-baliw ko sakanya. Oh, not ata. Baliw na talaga ako.
I would probably kill myself kapag iniwan niya ako.
"By... Kapag iniwan mo ako, magpapakamatay ako." Agad siyang napatingin sa akin.
"Bakit naman?" Kunot noo na tanong niya.
"Kasi for sure hindi ko kakayanin yung sakit." Naiimagine ko palang na iiwan niya ako ay naninikip na ang dibdib 'ko.
"Olivia, 'yon ang wag na wag mo gagawin. Please. Don't harm yourself.... Again." He sighed at niyakap ako. "Alam 'kong fragile ka sa mga bagay bagay. Pero by naman, kung maghiwalay man tayo, 'wag mong gagawin 'yun. Okay?"
"Bakit? Maghihiwalay pa ba tayo?"
He smiled, "Hindi. Love na love kaya kita."
Kinikilig ako. Pakerimoru. Pakshet na Anton 'to. Basta pag ako talaga iniwan nito! Nako talaga!
Oras ng klase ay nagkaroon ng surprise quiz. Nangungulelat na naman ako sa sagot! Nasa ika- 27 na kami pero hindi ko padin alam ang sagot sa number 1!
Naramdaman kong kinalabit ako ni Carlo. Napatingin ako sakanya. Pasimple niyang pinagpalit ang paper namin. Wow! Kompleto ang sagot niya!
"Lagyan mo nalang ng pangalan mo.." He whispered.
Hindi na ako nagpaka-choosy. Nilagyan ko ng name ko ang papel niya.
"Thanks–"
"OLIVIA AND CARLO! WHAT ARE YOU TWO DOING?!" Parehas kaming napatalon ni Carlo sa sigaw ni Mam.
Feeling ko umakyat lahat ng dugo 'ko sa mukha dahil sa sobrang kaba. For the first time! Ngayon lang ako nahuli nag cheat!
"Pinulot ko lang po yung paper ni Olivia na nahulog..." Excuse ni Carlo.
"Then, you must be cheating with Olivia's answers! Bakit kelangan mo pulutin pa eh kaya niya naman?" Taas kilay na tanong ni Mam. Shet! Nakaka-kaba!
"I'm sorry mam.. Wala po kasi akong masagot, eh." Yumuko si Carlo. Fuck! Bakit... Bakit niya ginawa iyon?
"Get out of this room, Mr. Princeton! Zero ka sa quiz na ito!" Kinuha ni Mam ang papel niya at pinunit. Tumango lang si Carlo at lumabas.
Fuck. Nakokonsensya ako! Bakit kelangan niya pa akong isalba eh kaya ko naman harapin yung consequence ko? Hay nako!
Over 30, I got 27. Hindi ko nasagutan yung tatlo kasi nga hindi ko alam! Huhuhuhu!
"Very good, Mr. Blackwell. Perfect score at wala pang erasures or alterations!" Nagpalakpakan ang lahat sa klase. Napatingin ako kay Anton pero tulala lang siya at tumango lang.
"And wow! Miss. Paredes! Hmm, pwede na. 3 mistakes!"
Hindi ako natuwa. I don't deserve that score. Gustong gusto ko akuin yung pagkakamali ko pero baka mamisinterpret na naman ni Anton at pagawayan lang namin kaya okay lang. Hayaan ko na si Carlo kahit sobrang bigat sa pakiramdam 'ko.
"By. Ano oras tapos mo?" Tanong ni Anton habang naglalakad kami patungo sa gym.
"Hindi ko alam. Dadating si coach eh kasi magpeperform kami sa buwan ng wika. Ikaw ba?" Nagcling ako sakanya. Mahal na mahal ko talaga siya! Hihi!
"Di ko parin alam. I'll just text you. Didiretso naba tayo kina Coleen?" Hinalikan niya ang ulo 'ko at hinatid sa loob.
Speaking of Coleen..."By. I'll talk to Coleen? Tanggalin ko siya sa cheering?" I whispered bago siya umalis.
"Huh? Bakit mo tatanggalin? Wag mo na tanggalin." Medyo naoffend ako sa sinabi niya. I don't know why. Bigla akong nadown.
"Uhm.. Kasi diba may problema siya sa puso? Baka atakihin or something kapag napagod?"
"Cheering is her happiness. 'Wag mo nalang siyang pagurin 'by. I know you're intelligent enough to handle her. I trust you, Okay?" He cupped my cheeks. Dahan dahan akong tumango.
If that's what Anton wants... So be it.
"I love you Tonton!" Niyakap ko siya. Nadown ako sa sinabi niya pero agad niya akong na-enlighten nung sinabi niyang i'm intelligent enough to handle her and that he trusts me.
"Love you so much, Via." He kissed my head at umalis na.
Wala ako sa sarili ko habang training. Gustong gusyo ko tanggalin si Coleen sa cheering kasi sensitive pala siya. Pero natatakot ako na pagawayan namin ito ni Anton kaya ikikimkim ko nalang.
"Coleen.. Can we talk?" Nagexcuse ako habang nageensayo sila nina Nathalie.
"Bayan... Kitang nagttraining!" Bumusangot siya at lumayo. Sinundan ko siya. "Ano ba kelangan mo?"
"Bakit mo ba ako sinusungitan? Alam mo nang lumalabag ka sa rules? I am the president of this squad and I can terminate you anytime!" Sigaw 'ko. Napipikon na talaga ako sa ugali niya!
"So? That doesn't give you the rights to terminate me—"
"YES I CAN! Ako ang nagpapasok sayo at kayang kaya ko din paalisin ka!"
Tinulak niya ako, "Ano ba kasing problema mo! Huh?!"
Ayoko siya patulan. I sighed. "Magusap tayo ng maayos. Hindi maganda 'to—"
Tinulak niya ako ulit, "HINDI! Namumuro kana sakin eh! Ha! Ano ba talagang problema mo?! Threatened ka kasi magkakasama kami ni Anton?! Kasi baka maagaw ko siya? Huh? Bakit? Natatakot ka noh! Palibhasa puro sex lang naman kasi kayo! Hindi ka kasi niya talaga mahal! Pamparaos ka lang ng init ng katawan!"
Nasampal ko siya ng malakas at napaupo siya. Namuo ang luha 'ko dahil sa mga sinabi niya. Tangina. Tangina!
"I tried my best to be patient kasi may problema ka sa puso! Pero tangina ng ugali mo at inuudyok mo talaga ako! Ano?! Gusto mo ng away! Gusto mo magsakitan tayo ng feelings? Ha? Oh eto sasampolan kita!" i paused for a while. Sakitan pala ng feelings ang gusto mo ha! "Nagbabalak kang paghiwalayin kami ni Anton? Kawawa ka naman kasi! Walang nagmamahal sayo! Tignan mo, may sakit ka sa puso at inatake ka na't lahat lahat pero nasaan ang parents mo?! WALA! Nasa trabaho! Technically because money matters more than your own heath!" I can't control myself now. Bahala na! "I bet your parents wished you dead kasi malaking pabigat ka sa pamilya mo! Wala na ngang nagmamahal sayo, ang pangit pa ng ugali mo! Sana namatay ka nalang!"
Nakita ko ang pamumuo ng luha niya. Before I could react ay nasampal niya na ako and I fell on the floor.
"Tangina mo Olivia! Akala mo kung sino ka kung makapagsalita when in fact sex lang naman ang habol sayo ni Anton!" Sigaw niya.
Mas lalong naginit ang dugo 'ko. Nasapak ko siya at pumaibabaw sakanya. Nagtilian ang ibang cheerleader dahil sa gulat. Inawat kami nina Sasha, Nathalie at Audrey.
"OLIVIA!" I heard Anton's voice kaya napatigil kami parehas ni Coleen.
"Anton! Huhuhu!" Tumakbo si Coleen at niyakap si Anton. "Pagsabihan mo nga 'yang si Olivia! Tignan mo ang ginawa niya! Napaka salbahe mo talagang babae ka!" Akmang lalapit siya sa akin pero pinigilan siya ni Anton.
"Anton... I can explain." Hinahabol ko na ang hininga 'ko. Afraid of how Anton would react.
Nagiwas siya ng tingin at bumaling kay Coleen na kinakapos ng hininga, "Yung inhaler! Kunin niyo sa bag niya!" Napaluhod si Anton nang matumba si Coleen. I can see panic on his eyes.
Bakit? Bakit ako na sugatan ay ni-hindi man lang siya nilapitan? Tangina.
Nang maiabot ang inhaler ay medyo naging maayos ang paghinga ni Coleen pero nanghihina padin. Binuhat siya ni Anton patungong clinic and I was left dumbfounded.
Wow. Tama bang gawin ng boyfriend yun sa girlfriend niya? Wow. Hahahaha. Tangina. Hahahahah. Ang sakit! Hahahaha.