Hi guys...!!
Paalala ko lang na sa first chapter na ito ipinapaliwanag yung nakaraan ni Samantha kaya naman sa 2nd chapter pa magsisimula ang kanyang kwento!!!!
i hope you like it. ;))
CHAPTER ONE:
Papaano ba maging masaya ng wala kang nasasaktan?
At kung sino pa yung mga taong inaasahan mong hindi ka iiwan, mamahalin at tatanggapin kung sino at ano ka ay sila pa itong nagpapabagsak sa buhay mo..
rriiinnngggggg...rriiinnggg...rriiinnnggg.....
"hello, sino ba ito?" tanung ko sa tumawag sakin, sa sobrang pagod ko sa work kagabi hindi ko na nagawang imulat ang mga mata ko para tignan kung sino ang tumawag at madaling araw nain kasi akong nakatulog.. "ahh...hhmm...pasensya na po Ms. Dizon si Juli po ito" si Juli ang aking secretary..
"oh! Juli napatawag ka? Ang aga mo naman tumawag? May problema ba sa opisina?" nagtatakang tanong ko sa kanya, "meron nga po ma'am, na andito na po kasi sila Mr. Cruz and in 25minutes magsisimula na po ang meeting nyo, padating na po ba kayo".
Napaisip akong bigla, hhmm... meeting? Bakit ang aga naman yata samantalang 10:30 pa yung pinatawag kong meeting para ngayong umaga, bigla akong napatingin sa orasan ko at nanlaki ang aking mga mata ng makita ko kung anong oras na.
"Shit!!! 10 am na!!!! bakit hindi ako nagising sa alarm clock ko!!!!!" sigaw ko habang hawak ko ang phone at naalala na nasa kabilang line pa pala si Juli.
"thanks Juli sa pagtawag mo, dadating ako dyan in 20minutes" sabi ko sa kanya habang kumukuha ng damit na susuotin ko ngayon sa work.
"wala po yon ma'am, trabaho ko po palagi ang i-inform kayo sa mga nangyayari dito sa opisina" sabi nya. Mabuti nalang at nakakuha at nakahanap ako ng magaling at mabait na secritary na tulad nya.
"ok sige, asikasuhin mo muna yung mga kailangan sa meeting at sila Mr. Cruz"..
"ok po ma'am".
Pagkababa ko ng phone dali-dali akong naligo, nagsipilyo at nagbihis...
Mabuti nalang at ni-ready ko na ang mga gamit ko bago ako natulog kaninang 4am at nasa kabilang gilid lang ang opisina ko...
Grabe antok na antok pa ako pero heto at naglalakad na papasuk ng bulding, sinalubong agad ako ng magandang bati ng mga sicurity guard at ipinag bukas ako ng pinto. "good morning po Ms. Dizon, mukang medyo tinanghali po yata kayo ngayon?" tanong sakin ni mang Ben. "oo nga ho mang Ben andami ko kasi tinapos kagabi para sa meeting ngayong umaga at heto ako ngayon late" natatawang ikinwento ko sa kanya "sige po mam baka lalo pa po kayong malate nya"...
"sige mang Ben good morning nga pala".
Naglalakad na ako papunta sa meeting place ng makita ko si Juli na hinihintay ako kaya nilapitan ko sya.
"Juli, ready na ba ang lahat?" tanung ko sa kanya
"yes! Po mam" kinuha nya ang mga hawak ko at pumasok na kami sa room.
Ang kumpanya ko ang may pinaka malakas pagdating sa marketing sales ang DC (Dizon Corporation), kilala ang DC sa buong bansa at pati nadin sa Asia..
Matitibay at magaganda ang mga design ng mga inilalabas ng aking kumpanya na pang summer collection.
Sawakas natapos na ang meeting, nagkapirmahan na din kami ni Mr. Cruz para sa kontratang kakailanganin ng kanyang kumpanya para sa mga models.
Isang model company naman ang pinapatakbo ni Mr. Cruz at dahil subok na nya ang mga prodacts namin saamin na sya nakikipag kuntrata palagi at mas nakakamura pa sya dahil di na nya kailangang magbayad ng delivery tax..
Lunch time na pero hindi pa ako masyadung nagugutom kaya nagpaalam na ako kay Juli..
"bye Juli, thanks again for your hard working see you tomorrow"...
"ok Ms. Dizon, have a nice day.." nagpunta ako sa starbucks at nag order ngcold coffe at makakain..
Pagka order nagtingin ako pwede kong ma pwestuhan at may nakita naman ako agad..
'mabuti nalang at may upuan pa akala ko kakain akong nakatayo' sabi ko sa isip ko na medyo natatawa...
Kinuha ko na ang order ko at naglakad papunta sa upuan ng biglang "aahhiissss!!! ano ba naman yan!!!" inis na sabi ko sa babaing nabangga ko ngunit bila akong natigilan at pinagmasdan sya habang tumatayo, "ano ka ba!? Bakit di ka natingin sa dinadaanan mo? Mabuti nalang at hindi ako natapunan ng dala-dala mo kape!" naririnig ko syang nagsasalita na tila naiirita ngunit hindi ko maibuka ang aking bibig hanggang sa napansin kong wala na pala sya sa aking harapan.. naglalakad na ulit ako papunta sa upuan at nagsimula ng kumain ng bigla kong naalala yung babae kanina 'grabe ang ganda nya model kaya sya? Bakit parang ang lungkot ng mga mata nya...hhmmm'...
Nang matapos kumain ako'y lumabas at pumunta sa aking sasakyan sinimulan ko ng patakbuhin ang makina at umalis, naisip kong pumunta muna sa MOA para bumili ng ilang damit at ng konting pagkain para sa bahay dahil naubusan na ako ng mga stock.
Napapailing nalang ako sa mga nadadaanan ko dahil lahat sila napapalingon sa sasakyan o sa ganda ko pero sabagay sino nga bang hindi mapapalingon eehhh... Audi R8 ang sasakyan ko and if i'm not wrong ako palang ang may ganitung sasakyan sa ating bansa pero kung hindi naman, isa ako sa ilang mayayamang tao na meron nito dito, yabang ko lang eh, no..ahaha
Pagdating ko ng MOA agad akong nakapag park at dumiretso sa loob ng mall, habang naglalakad napansin kong nagbubulungan at pasulyap akong tinitignan ng mga tao... 'well bukod sa may ari ako ng isang sikat at malaking kumpanya hindi ko naman maitatago ang aking kagandahan at hindi ko kasalanan ang maging maganda,ahahaha..' napapangiti tuloy ako sa naisip ko. I'm a lipstick lesbian pero kahit na lesbian ako wala naman din kasing makakapansin dahil babaeng babae ang aking pananamit, pananalita at pagkilos syempre babae din ang gusto ng mahadera kong puso, nalalaman lang nila na lesbian ako kapag sinabi ko o nakikita nila ako na may kadate na babae.
Masaya na ako sa buhay ko ngayon mayaman, nabibili ko kung anong gustohin ko, may kumpanya ako at mga kaibigan...
Family?..
Hindi ko alam at halos 7 years ko na silang di nakikita't naririnig mula nung itinakwil nila ako dahil di nila matanggap ang pagkatao ko.........
Nalaman nila nung 16th birthday ko akala ko kasi wala sila at nasa byahe kaya naman para hindi ako mag-isa pinapunta ko nalang sa bahay namin yung girlfriend ko.. umuwi sila nung gabing yon para i-surprise ako pero imbis na ako ang ma-surprise sila itong nagulat, nakita nila kaming nakahiga sa kama at naghahalika't halos wala ng mga damit. Dali-daling nagbihis ang girlfriend ko at umalis, kinabukasan nakipagbreak sya dahil hindi daw nya kayang tanggapin na itakwil sya ng family nya ang sakit kasi mahal na mahal ko sya, sya ang 1st love ko...
Naglalakad ako ng biglang nanlaki ang aking mga mata sa nakita ko.. 'bakit nasa labas ang mga gamit ko' sabi ko sa isip ko.
Nilapitan ko ito at may nakita akong sulat (lumayas ka! Hindi ka na parte ng pamilyang ito) sobrang sakit ng puso ko una nakipag hiwalay ang GF ko at ngayon pinalayas naman ako ng sarili kong pamilya nagdisisyon akong umalis at yun na ang last time na nakita ko ang mga taong akala ko mahal na mahal ako pero mang-iiwan lang din pala sa ere at ang pamilya kong dapat ay sila pa ang kauna unahang tao na makakatanggap at makakaintindi kung ano at sino talaga ako.
Habang pagala-gala ako sa Makati City, nakita ako ng isang babae na sa tingin ko ay nasa 37-40 years old na sya, huminto sya at nilapitan ako "iha, anong ginagawa mo sa daan ng ganitong oras at saan ka ba pupunta? alam mo bang dilekado ang naglalakad mag-isa?" sabi nya.
"naglalakad lakad lang po ako kasi pinalayas po ako saamin at wala naman po akong alam na pwede kong mapuntahan.." sagot ko sa kanya habang nakatungo sa sobrang pagod sa kakalakad "kung gusto mo sakin ka na tumuloy wala naman akong kasama sa bahay at mas masaya kung magkakaroon ng ibang tao sa bahay ko" alok niya, tumango nalang ako at sumunod sa kanya. Habang nasa byahe kami hindi ko na inisip kung saan man ako dadalin at wala na din akong pakielam, sa sobrang pagod hindi ko na namalayan na nakahinto na ang sasakyan at marahan akong ginigising ng Ginang at pagmulat ng aking mga mata laking gulat o pagka mangha ang aking nasilayan 'wow, ang yaman siguro nya pero bakit sabi nya wala daw syang kasama dito' sa isip-isip ko na lamang. Lumabas na kami ng sasakyan, nakasunod lang ako sa kanya ng bigla syang magsalita "ayan, hindi pa ito nagagamit. Dito ka na muna kung wala ka pang matitirahan" napangiti naman ako sa kanya "pwede po bang dumito nalang po ako magtatrabaho po ako sa inyo bilang kapalit ng pagtulong at pagpapatira nyo saakin dito" halos nagmamakaawang sambit ko sa kanya.
Tinuruan ako ng Ginang na nakakita saakin kung papaano ang pasikut sikot sa kanyang kumpanya at pinag aral din nya ako at nagkasundo naman kami agad...natuwa ako nung time na nagka kwentuhan kami but at the same time naiiyak ako sa lungkot.. "iha, payag ka bang ampunin kita at dalin ang aking pangalan?" nakangiting tanung niya saakin pero may halung pag-aalinlangan "syempre naman po, hindi nyo po alam kung gaano ako kasaya na tinatanggap nyo ako bilang isa sa pamilya nyo" masayang sagot ko sa kanya...
Lumipas ang panagon naging malapit na kami sa isa't-isa, isang umaga habang kami ay nag aalmusal masaya kaming naguusap at maya-maya nagtanong ako sa kanya "alam ko po na hindi dapat ako nagtatanong pagdating sa personal ng bagay pero po ilang taon na din ang nakakalipas bakit nga po pala wala kayong pamilya" tumingin sya saakin pilit na ngumiti "nag-iisang anak lang ako iha at wala din naman akong masyadung kamag anak" tugon niya..nagtanung ulit ako "hhmm...eehhh...Ma, bakit po wala kayong asawa?" tinignan niya ako sa mga mata at habang nakatitig sya saakin bigla nalang tumulo ang luha nya "may minahal ako at hanggang ngayon mahal na mahal ko parin ang taong 'to, kasama ko sya sa pagpapalago ng kumpanya at halos ng nakikita mo..lahat ng yan ay yaman na iniwan nya saakin.." hindi ko kayang magsalita kaya naman niyakap ko nalang sya at pagkayakap ko sa kanya marahan naman din itong bumitaw tila parang itutuloy nya ang kwento "tanda mo pa ba yung araw na una tayong nagkita? halos 5 taon ng nakakalipas" tanung niya saakin pero di parin ako makapag salita kaya naman tumango nalang ako sa kanya "yun ang araw na inilibing sya akala ko nga wala ng saysay ang buhay ko ng mawala sya pero nung nakita kita napahinto ako, kamukang kamuka mo kasi sya nung kabataan namin, Riza ang kanyang pangalan nya" napakulot ang nuo ko bigla sa narinig ko "oo, babae sya at gay ako ahaha isa akong bisexual. Pasensya ka na iha kung ngayon ko lang nagawang ikwento sa inyo ito, marahil dahil naitanong mo na rin" nakangiting sinabi nya saakin at parang nababasa nya utak ko kanina.. "may ipagtatapat po sana ako sa inyo pero sana wag kayong mabibigla" sabi ko sa kanya "ang dahilan kaya po ako pinalayas ng family ko noon ay dahil di po nila ako matangga", "bakit naman?" nagtatakang tanong mama "gay din po kasi ako ehehe, nalaman nila nung gabi ng birthday" malungkot na sabi ko sa kanya.. niyakap nya ako..
Sakanya ko nakaramdam ang magkaron ng bagong pamilya at ina..
Dalawang taon ng nakakalipas nung iniwan nya ako namatay sya sa sakit na cancer pero para saakin buhay na buhay parin sya dito sa puso ko ang taong tinanggap ako bilang sarili nyang anak, ipinamana din nya saakin ang lahat-lahat kaya naman lahat ng meron ako ngayon ay sa kanila nagmula ni mami Riza.
Sa wakas!!!
Tapos na akong mamili at papunta na ako sa aking sasakyan ng muli kong makita yung magandang babae na nakabunggo ko kaninang lunch.
Pumunta na muna ako sa aking sasakyan para ilagay ang aking mga pinamili at pagkatapos naisip kong lapitan sya pero habang papalapit na ako sa kanya bumibilis din ang pagtibok ng puso ko....
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nabitin ba kayo guys...
tara sa next chapter, :)
feel free to comment sa mga natuwa at sa hingi nagustuhan pasenxa na po kayo...1st time lang magsulat eh eheheheh
Samamatz po.....