hindi ko alam bakit ang aga ko Nagising ngayong araw, siguro Masyado na naman akong paranoid sa mga pangyayari. Its been a week pero wala naman akong narreceive na tawag o txt mula kay Dr. Ventorino. Dapat siguro hindi na ko magisip isip ng kung ano ano. Dapat magconcentrate ako sa quiz ko ngayong araw.
“anniah!! Natutulig ka nanaman. Hay nako I don’t know what’s going on with that brain of yours. Want to share?” kinukulit na naman ako ni Eevie. Tinititigan nya ako na parang may saltik ako. Sira talaga tong babae na toh kahit kelan.
Si Eevie Schenn Mercado ang bestfriend ko since kinder pa ata. Dati lagi kami nagaaway nyan pero nung lumaki na kami sobrang naging inseparable na kami. Lagi kami nagsusuot ng same outfits at kung anu anu pang mga kalokohan ng magkapatid. Wala kasi siyang kapatid eh, only child ang lola niyo! :)) so ayun spoiled brat. Pero kahit spoiled brat yun napaka bait na tao nun. Wala akong masabi sa ugali nya, napaka mapagbigay pa. sponsor ko yun sa lahat ng lakad namin eh, parang jowa lang nu. Kaya nga nung nagbreak kami ni Lucas siya ang unang sumugod at sinampal si Lucas. Akala mo nga siya yung girlfriend na nasaktan!
“ang kapal din naman ng mukha mo! Pinalagpas ko na nga yung kalokohan mo, hindi ko na sinabi kay annika tapos niloko mo padin siya! Hindi ka talaga worth it Lucas. Ayoko ng makikita pagmumukha mo ha! Malaman ko lang na nakikipag balikan ka kay annika ako na mismo ang maglalayo sainyo. And BTW… I saw you’re girlfriend flirting with some guy last Monday. You know me Lucas, hindi ako marunong magsinungaling. You really deserve each other, parehong manloloko.”
Sobrang thankful ako sa kanya, hindi ko kasi kaya yung ginawa niya. Matapang siya and weak naman ako. Pero siguro nagging weak ako dahil nabulag ako sa pagmamahal ko kay Lucas.
“HEY! EARTH TO ANNIAH PLEASE! Nawawala na naman ang spirit mo sa mundong ibabaw.” Sigaw ni eevie sakin at kinukuha ung attention ko.
“ay, pasensya na eevie. Nagiisip lang ako about dun sa kontrata namin ng doctor ni papa. Kaya ko ba yun? Kinakabahan kasi ako eh.” I frowned, tumingin ako sa may bintana. Buti pa ang langit ang payapa.:L
Kinuha ni eevie ang mukha ko, she forced me to look at her. She stared into my eyes seriously. Shocks, na lelesbi na ata toh sakin. Ang hirap kasing maging cute eh.
“wag mo kasing isipin na hindi mo kaya. Masyado ka na namang negative eh, sapatusin kaya kita jan. just try diba. Wala naming masakit dun eh. At wag mong isipin na na lelesbi ako sayo, kadiri hindi tayo talo!” at binitawan ang mukha ko at tumawa, naglakad na siya pabalik ng room.
Grabe, minsan naiisip ko kung psychic bay un si eevie, ang galling magbasa ng utak. Katakot, may weird akong bestfriend.
Pumasok na rin ako ng room still stunned kay eevie. Nagulat ako ng biglang pumasok na si Ma’am Ramos. Mukhang pagod na pagod na naman sya dahil walang humpay na naman siya sa kakapaypay sa sarili niya. Naiinitan pa siya eh ang lamig lamig na sa room. Balat kalabaw talaga to s imam minsan.
“okay class, madami tayong dapat tapusin so magsimula na tayo.” Then she start writing on the whiteboard ng may biglang pumasok.
Grabe ang gwapo niya. Puro likod! Ayaw ipakita ang fez kainis.
“you’re late mister! Tardiness are not tolerated in this school, I’ll let you go this one time. Go and seat beside miss Lopez.” And she pointed at my direction.
I gasped nung nakita ko yung mukha niya.
“NO WAY..” I whispered, and he sitted beside me.
He turned and looked at me, yung tipong panunaw tingin pero nakakirita tignan.
“we meet again miss alcoholic. It’s good to see that you’re no longer drunk.” He smirked and faced our professor.
WTF??!
Sobrang bilis ng oras, dati naman lagi kong wniwish na matapos na agd yung klase pero baliktad ngayon. Siguro dahil alam kong may nagihintay sakin mamaya. Ano nalang sasabihin ko sa kanya? Anu kayang iisipin niya tungkol sakin? Iisipin niya bang gold digger ako? Oh no!!
Nag ring na bigla ang bell and nagulat ako sa kinauupuan ko. Magugulatin kasi ako eh. Nagsimula ng magalisan ang mga kaklase ko sa room pero si Alexis nakaupo parin sa tabi ko. Parang hinihintay niya ata akong tumayo. Pathankful
Tatayo na sana ako but bigla niyang hinawakan ang kamay ko. Napatingin tuloy ako sa kanya. Hindi padin sya nakatingin sakin, nakayuko lang siya na para bang ang lalim ng iniisip. Nako galit ata toh sakin dahil sa agreement namin ng tatay niya.
“we need to talk.” He said slowly. Still not facing me
“uhm, sige magusap nalang tayo sa labas.” I tried to pull my hand pero lalo niyang hinihigpitan ang hawak niya sakin. Pero hindi naman masakit.
“no, we need to talk NOW” and he looked at me. Yung mga mata niya, bakit ganun. Expression less. Parang walang emotion. Bobo ko talaga pareho lang yung sinabi ko eh. Anniah utak gamitin ulit.
“tungkol ba saan?” I said, patay malisya lang ako. Umupo ulit ako sa chair ko and he let go of my hand.
“alam kong alam mo kung ano ang dapat nating pagusapan”
“Bakit ba kasi ayaw mo pa akong diretsuhin.” Sabi ko ng pataray. Naiirita kasi ako sa sarili ko. Anu ba tong pinasok kong gulo.
“My dad asked me to transfer school because he wants me to meet my future wife.”
Shocks. Pakana pala toh ng dad niya. Mukhang labag talaga sa loob niya ang sama niya kasi makatitig eh.
“Yun lang ba?” i said sourly.
“I just want to fix everything up, alam ko na pumayag ka because of your own personal reason. And I don’t blame you for it. Pero I just want to clear things between you and me, wala kang karapatan magreklamo dahil ginusto mo to. Wala kang karapatan para pagbawalan ako sa mga gagawin ko and in return hindi kita papagbawalan. Maglasing ka kung gusto mo, I don’t care. At higit sa lahat ayokong papakielaman mo personal na buhay ko.” He said and stood up. He was walking towards the door na.
“Sounds good.” Aba ayos din naman pala tong lalaki na toh eh, magiging asawa niya ako pero ganito condition naming sa isat isa. Pero okay lang, dapat naman talaga maging ganito eh.
Ayoko din nang makikielam sya sakin. I want my privacy, lalo na sa taong hindi ko kilala.
“And one more thing.” He paused and turned to look at me.
“ano?” may kulan pa bas a mga request nya?
“After natin ikasal, magdidivorce tayo.”
“I’d be glad to do that.” i said. my voice stern.
And im really hoping na sundin niya yun.