Chapter 18
"So..." Itinigil niya ang sasakyan sa tapat ng CARESS. Kinuha niya ang aking kamay at pinisil ito.
Nilingon ko siya. Katulad nang madalas niyang ginagawa ay nakatitig na naman siya sa akin.
I cleared my throat. "Hindi kaya matunaw na ako? Kagabi pa kita nahuhuling titig na titig sa akin." My brow arched.
Imbes na sumagot ay hinalikan niya ang aking kamay. Kahit na madalas niya itong gawin ay hindi pa rin mawala-wala sa akin ang mapasinghap. His lips kissing my hand always made me feel how precious I was. Hindi man siya magsalita, hindi man niya ulit-ulitin ang mga salitang nais marinig ng mga babae sa kanilang boyfriend ay kuntento na ako sa mga simpleng pagkilos niya na tulad nito.
"How am I gonna stop staring at my binibini?" He reached for the strands of my hair that were blocking my left eye and put those behind my ear. "Staring at you makes me damn happy and contented. Kung pwede nga lang itali kita sa katawan ko, ginawa ko na."
Kinagat ko ang ibabang labi pero natalo pa din ako sa pagtakas ng ngiti dito. He cupped my face lovingly.
"Sana ganito na lang tayo lagi." Titig na titig siya sa aking mga mata. His, were like piercing right into my soul.
"Sana wala nang manggulo." Hinawakan ko ang kamay niyang nasa pisngi ko at hinalikan ito. "Kasi kung ikaw, hindi mo kayang mawala ako sa paningin mo, ako, ayokong mabaling ang paningin mo sa ibang babae."
"You're starting to be possessive, binibini." Pinipigil niya ang pagngiti sa pamamagitan ng pagnguso. He's damned cute! "I love it."
Ngumuso ako. Nanlaki ang mga mata ko nang bigla niya itong dampian ng halik. He laughed, a sexy, manly laugh making my eyes fixate on his cloying lips. Hinding-hindi yata ako magsasawang angkinin ang labi niya. Hinding-hindi ako magsasawang halikan at ipadama kung gaano ako makasarili pagdating sa kanya.
I extended my arm and clutched his tie. Mariin kong kinagat ang aking labi bago siya halikan.
"Hmm," he moaned as I moved mine against his. I wanted him to can't get enough of my lips, can't get enough of me.
I nipped the fullness of the lower part, making him acquiescent. He opened his mouth slowly and groaned.
Lumayo ako kahit na mabilis ang pagsakop ng panghihinayang sa akin. Nagmulat ako ng mga mata at ang pamumula ng kanyang labi ang bumungad sa akin. Dinala niya ang kamay sa labi ko at pinunasan ito. Namilog ang aking mga mata nang idikit niya sa sariling labi ang hinlalaking ginamit. Lumunok ako nang ipasok niya ito sa kanyang bibig. He sucked it.
Nag-iwas ako ng tingin at muling napalunok. Naramdaman ko ang pag-landing ng kamay niya sa hita ko.
"Don't start games with me binibini." Mahina siyang humalakhak dahilan para iangat ko ang tingin sa kanya. Ngumisi siya. "Coz, I'm good at games. Sexy games."
Halos mapigil ko ang aking hininga nang magsimula itong humaplos. Hinayaan ko lang siya hanggang sa may maisip ako.
Hindi ko alam kung saan nanggaling ang lakas ng loob ko pero nagawa kong dalhin ang aking kamay sa kanyang hita at ginaya ang kanyang ginagawa.
"I love playing games too, ginoo." Ngumisi ako. Gumapang pa ang aking kamay pataas at tumigil ito sa pinakamataas na bahagi. "Especially if it's you that I'll be playing with."
Pinigil ko ang sarili sa pagtawa nang bawiin niya ang kanyang kamay at mariin na napapikit.
Inilapit ko ang labi sa kanyang tainga. I heard him gasp as I breathed alongside his ear. "See you later." Marahan kong kinagat ang pinakasensitibong parte ng kanyang tenga.
Bago pa siya makapagreact ay mabilis na akong lumayo at lumabas ng kotse.
"Millicent!"
Hindi ko siya pinansin at tumakbo papunta sa CARESS. Saktong pagbukas ko nito ay ang pagbangga ko sa isang lalaki.
"Careful." Said the voice.
Malamig at baritono ang boses na iyon. Dahan-dahan akong tumingala galing sa pagkakatungo. Natapakan ko rin kasi ang mamahaling sapatos ng lalaki.
My forehead puckered as I stared at the man's face. Ilang sandali akong nag-isip kung saan ko siya nakita hanggang sa maalala ko.
"Ikaw yung..."
"Daucus Chester Rustan." Tipid siyang ngumiti habang nakatitig sa akin.
Nakaramdam ako ng pagkailang. Nang tumingin ako sa spot kung nasaan ang Chrysler ni Phoenix ay napahinga ako nang maluwag. Nakaalis na ito. Good thing, he's on the rush.
Muli kong ibinalik ang tingin sa lalaki at nagpilit ng isang ngiti. Seryoso na ang mukha niya at wala na ang tipid na ngiti na lumarawan sa labi niya ilang segundo pa lamang ang nakararaan.
"Ah sige, pasok na ako." Turo ko sa pinto. "Nice to see you again-"
"Are you one of the therapists there?" Putol niya sa akin.
Hindi ako sumagot.
"Well, I think I really should go back here." Tinalikuran niya ako.
Pinanood ko ang paglapit niya sa isang mamahaling kotse. That Mazda was his?
Hindi ko na dapat kinukuwestyon iyon dahil una ko pa lang siyang nakita ay alam kong may sinabi siya sa buhay.
Tuluyan na akong pumasok. Bumungad sa akin ang nagkukwentuhang sila Asia.
"Ang hot niya no?" Nakaupo sila sa sofa. Himala at wala yatang mga customer. "Sana ako ang magmasahe sa kanya mamayang gabi." Pumula ang kanyang pisngi.
Tumikhim ako at napatingin sila sa aking tatlo.
Tumayo si Oria at lumapit sa akin. "Friend, pagsabihan mo nga 'yang si Asia. Umaasa na naman oh." Umiling-iling siya. "Paano, may customer kami kanina. Ang gwapo! Kaaalis nga lang eh. Sayang hindi mo naabutan." Hinawakan niya ang aking braso at hinigit paupo. "Nagpa-sched. Every tuesday daw magpapamasahe kaso hindi pa siya namimili kung sino sa aming tatlo." Ngumuso siya. "Sana ako-ouch!"
She was stopped by Asia. Hinampas siya nito sa balikat.
Umirap si Asia. "Umaasa? Siya din naman pala!" Tumayo siya pero agad ding napatigil. Tumingin siya sa akin at muling umupo. "Care to tell us what happened last night?"
Napangisi sina Marian at Oria. Tatayo sana ako nang hawakan ni Oria ang aking braso.
Hindi ko napigilan ang mapakagat-labi nang bumalik sa isip ko ang mga nangyari kagabi. I had a great night with him. Sleeping and cuddling with him put me in extreme happiness. We slept with a smile on our faces. Gustung-gusto ko ang pakiramdam na nakapulupot sa akin ang kanyang bisig at ang mga bulong niya na nagpapatunay kung gaano siya kasaya, tulad ko.
"Something happened no?" Nakataas ang isang kilay ni Oria, lumawak ang kanyang ngisi. "So how was it? Was he great?"
"Oria!" I felt my face turn crimson red. "W-walang... walang nangyari!" I averted my eyes on the oils and lotions on the table.
Nagtawanan ang tatlo at si Marian ay umusod pa sa tabi ko. I was about to stand up and leave them when Asia stopped me. She's on my right side, wiggling her eyebrows and Marian was on my left. Nakakaloka ang tinging ibinabato nila sa akin.
"What?!" I avoided their gazes. "Walang nangyari! Mga utak niyo!"
Hindi na nila ako piniit nang tumayo ako at pumasok sa isa sa mga massage rooms. Umupo ako sa massage bed at hindi na pinigilan ang aking ngiti. Hindi pa ako nakapagkekwento pero ramdam agad nila na ayos na kami.
Buong araw ay masaya akong nagtrabaho. Nang dumilim ay naramdaman ko ang excitement. Makikita ko na siya!
"Nandito na siya!" Kinikilig na sabi ni Asia.
Agad akong napatayo. Nandito na?
Tumingin ako sa orasan at nakitang alas siyete na ng gabi.
Hinintay ko ang pagpasok ni Phoenix. Mabilis akong pumunta sa locker room para kuhanin ang aking gamit.
Pagbalik ko ay kumunot ang aking noo sa nakita. Kausap nila Asia ang isang lalaki. Nakatalikod ito. Tumingin sa direksyon ko si Marian dahilan para sundan ng lalaki ang tingin niya.
"Daucus?" Siya na naman?
Humarap ang lalaki sa akin. Seryoso ang kanyang mukha habang pinanonood ako sa paghakbang palapit sa kanila.
Iginala ko ang paningin pero wala si Phoenix. I thought he was the one who arrived?
"Asia, akala ko ba nandito na si Phoenix?" Tanong ko.
"Huh?" Kumunot ang noo niya. "Si Daucus ang dumating. Wala pa siya, Millie."
Napabuntong-hininga ako.
"I need the massage now, ladies."
Muli akong napatingin kay Daucus. Nasa akin pa din ang kanyang atensyon at mukhang nahalata iyon nila Asia.
"Sino bang gusto mong magmasahe sayo-"
"Siya!" He said, pointing me.
Kumunot ang aking noo. I didn't like the idea. I shook my head and gripped my bag tighter.
"What? You don't want to?" Mas lalong sumeryoso ang kanyang mukha. "I'm the customer here, right? That means, I have the right to select who among the four of you would be giving me the service."
Irritation ascended in my head. Hindi lang dahil sa ayaw kong ako ang magmasahe sa kanya kundi dahil tama siya. Walang sinuman sa aming apat ang pupwedeng umayaw sa customer at sa mga gustong ipagawa nila sa amin.
I heard the glass door opened but wasn't able to shift my gaze on it. Wala akong ideya kung sino ang dumating. Nakatingin lang ako sa lalaking iilang beses ko pa lamang nakakaharap. Noong una ay ayos pa ang pagkikita namin pero ngayon ay mukhang hindi ko na siya mabibigyan pa ng isang ngiti. He's starting to get into my nerves.
Hinubad niya ang kanyang jacket at bumalandra sa amin ang pang-modelo niyang katawan. Dinig ko ang pagsinghap ng isa sa tatlo. Isinampay niya ang jacket sa sofa at marahang humakbang palapit pa sa akin.
"Don't stare at him like that, binibini."
Nanlaki ang aking mga mata nang marinig ang boses na iyon. Hinanap ko ang pinanggalingan ng boses at nakita siya sa tabi ng pinto.
"What do you want now, Daucus?" Naglakad siya palapit sa amin. Hinawi niya si Daucus dahilan ng pagtawa nito.
His arm girdled my waist domineeringly.
Inilapit niya ang labi sa aking tenga. "'Wag kang tumingin sa katawan niya." Ramdam ko ang inis sa kanyang boses.
Humupa ang tawa ni Daucus at pinalipat-lipat ang tingin sa aming dalawa. "I'm just here for a massage. Masama bang pumunta dito?"
Hindi nagsalita si Phoenix. Hinawakan ko ang kanyang kamay sa aking baywang at sinimulan itong haplusin para pakalmahin siya.
"Phoenix, we're in the same boat. We fell in love with the same woman."
Kumunot ang aking noo dahil sa sinabi ni Daucus. Isa pa ito sa bagay na hindi ko naitatanong kay Phoenix. Tanda ko pa noong bago ako mawalan ng malay sa bar ay tinawag niya si Daucus sa buo nitong pangalan. Meaning, they'd already known each other even before I met the guy.
"Don't be selfish, Phoenix Elizer Dela Vega." Binasa niya ang ibabang labi at hinaplos ang kanyang itim na itim na buhok. "Alam mo kung gaano ko kamahal ang babaeng inaangkin mo. At..." Tumingin siya sa akin. His eyes bared an untold emotion. "Alam mo din na hindi ko na hahayaang humarang ka ulit para maabot siya. I loved her first. I loved her more than you loved her and that didn't even change a bit."
Dinampot ni Daucus ang jacket ngunit bago pa siya makahakbang ay hindi ko na napigil ang aking bibig.
"Sino ka?" Kumalabog ang aking dibdib. Lumunok ako. "At ano ang ibig-sabihin ng mga sinabi mo?"
Hinarap niya ako. Wala na ang lungkot sa kanyang mga mata.
"I'm nothing, Millicent Harienda Cortejos."
Nanlaki ang aking mga mata. Sa pagkakatanda ko ay hindi ko kailanman nasabi sa kanya ang aking pangalan.
"I'm nothing yesterday until now." Lumunok siya at nag-iwas ng tingin. "But I'll be one of the best persons you wouldn't forget starting tomorrow. This is the time to take my plans into action."
Tumalikod siya. I didn't have any idea about what he'd said. Basta ang alam ko ay nagtaasan ang mga balahibo ko. He knew me, even my middle name!
Walang sinuman ang nagtangkang magsalita hanggang sa may pumasok na tatlong customer.
Napaupo ako sa sofa. Tiningala ko si Phoenix na ngayon ay hindi mabura ang galit at kaseryosohan sa mukha. Hinawakan ko ang kanyang kamay at pinisil ito.
"Phoenix..."
He shifted his eyes on me from the door.
"Let's go." He said.
I bowed my head. Kinagat ko ang ibabang labi at hinigpitan ang pagkakahawak sa kanyang kamay. Nakaramdam ata ang tatlo kaya iniwan muna nila kami.
"'Wag kang magalit." Muli kong inangat ang tingin sa kanya. He's staring at me but the seriousness and madness were still there.
"Stay away from that guy, Millicent." Itinayo niya ako at dinala ang kamay sa aking pisngi. Madamdamin niya itong hinaplos. "Mangako ka na... hinding-hindi ka lalapit sa lalaking 'yon kahit bumalik siya dito. Even going to his bar again. That night would be the first and last."
Ramdam ko ang takot niya sa mga binitawan niyang salita. Gusto ko siyang tanungin kung bakit pero hindi ngayon. May tamang oras para doon.
"I promise." Niyakap ko siya.
"Akin ka lang, binibini."
Napangiti ako dahil sa sinabi niya.
"Akin ka lang diba?" Ulit niya.
Humiwalay ako at matamis na ngumiti.
"You don't need to ask me that, Mr. Dela Vega." Pinisil ko ang kanyang ilong. "I am yours. Yours alone."