CHAPTER 13.
"Bakit mukhang problemado ka?" Tanong sa akin ni Carlo kinaunagahan. Naiinis pa din talaga ako sa letseng Coleen Dimaandal na 'yan! Ugh!
"Wala." I faked a smile. Ang pogi talaga ni Carlo. Crush na crush ko talaga siya!
"So... Ano, lunch tayo later? Treat 'ko ulit."
I pouted at medyo sumimangot sakanya, "Again? Nakakahiya. May pera din ako noh!"
"Sa payat mong 'yan.. Mukhang kailangan na lagi kita ilibre." Humalakhak siya.
I jokingly punched his arms, "Ang sama mo! Eh kasi, required 'to sa cheerleading."
"Nako. Pangit 'yong ganyan kapayat. Mas maganda ka kapag medyo chubby ka." He sincerely smiled.
I fell all the butterflies getting wild in my tummy. Oh my! Bakit ako kinikilig?
"Wushuuu." Nagiwas ako ng tingin at nagpigil ng ngiti. "Bolero!"
"Seryoso ako, Via."
Tumango nalang ako at humarap na sa screen ng computer 'ko. Computer time namin ngayon at katabi 'ko nanaman siya.
Biglang nagpop ang pangalan ni Anton sa chat 'ko.
Anton Blackwell:
Nagseselos ako.
Tinignan 'ko siya na malayo sa akin. Naka pout siya at nagpapaawa effect. Nag hand gesture pa na umiiyak siya. I chuckled at nagtype.
Olivia Paredes:
Katabi mo naman si Coleen.
Him:
Kaw padin love ko baby :*
Umiling iling ako at tahimik na natawa. Nilingon ko ulit si Anton, naka pout siya at nakaturo sa labi niya. Sumimangot ako pero tumatawa.
Him:
Sabi 'ko kiss mo ako!
Me:
Bawal pda
Him:
Sus! Idare mo ako na ikiss kita sa harap ng principal natin gagawin 'ko
Mahina akong humalakhak at umiling-iling.
"Mr. Blackwell, are you listening?" Nanahimik ako nang marinig 'kong sinasaway ni Sir si Anton.
"Yes sir! Programming is—"
"Okay okay. Ikaw na matalino kahit hindi nakikinig. Just please don't distract your classmates." Ani Sir.
"Tenchu. Tenchu beri much! Mwa!" Kumaway-kaway pa si Anton na parang beauty queen at nag flying kiss kaya nagtawanan ang lahat sa klase including our teacher.
Me:
Baliw ka talaga Tristan Anton
Him:
Sayo lang ako nabaliw ng ganito, Maria Anna Olivia Paredes-Blackwell :* <3
Nakinig nalang ako sa teacher ko kahit panay ang tinginan namin ni Anton. At the end of the day ay wala akong nasulat na notes. Puñeta.
"Via, tara? Lunch?" Pagaaya ni Carlo habang nililigpit ang gamit niya.
"Uuhhh. Sige. Tara! Saan ba?"
Nagtext ako kay Anton na sasabayan 'ko si Carlo sa pag lunch pero hindi siya nagreply. Hay naku! San kaya siya?
"Olivia.. Please! Please! Tanggapin mo na ako sa maharlikang mananayaw! Please Via!" Nagulat ako sa pagsulpot ni Coleen sa table namin ni Carlo.
"Coleen?" Carlo.
Lumuhod si Coleen, "Olivia nagmamakaawa ako! Please!" Pinagdikit niya ang dalawang palad niya na parang nagdadasal.
Pinagtitinginan kami ng mga estudyante at natahimik ang cafeteria.
"Huhuhu Olivia! Nagmamakaawa ako! Promise! Pagbubutihin ko! Tanggapin mo lang ako! Via please! Huhuhuhu!" Sa tono ng hagulgol ni Coleen ay parang ang sama sama 'kong tao! Ano bang ginagawa niya?!
"Via just say yes! Nakakahiya pinagtitinginan ka na!" Bulong ni Carlo.
"Coleen stand up! Hindi makakatulong 'yang pagpapa-awa mo!" Mariin 'kong sabi.
"Hindi ako tatayo hanggat di mo ako tinatanggap Olivia! Huhuhuhu!" Mas humagulgol pa siya.
Shit! Iskandalosang babae! Sarap ibitin patiwarik!
"Via ano ba? Pumayag ka na..." Pambabarat pa ni Carlo.
"Alright!" Nahampas ko ang table dahil sa sobrang inis at frustate. "Now please stop asking for everyone's sympathy and mother fucking stand up, Coleen Dimaandal!" Gigil at mariin na sabi 'ko. Fuck! Nagmukha akong masamang babae!
Mabilis siyang tumayo, "Thanks Olivia!" Nagpahid siya ng luha at mabilis na tumakbo.
I felt awkward dahil pinagtitinginan ako. I did not enjoy my fucking lunch. Great!
"Wann transfer?" Alok ni Carlo.
Tumango ako at mabilis na umalis sa cafeteria. God! Coleen is so.... Fuck! Ang sarap niyang itapon mula sa 40th floor!
"Oh kalma.." Binigyan niya ako ng tubig.
I sighed deeply at ininom iyon. Gusto kong makausap si Anton! Sa ganitong problema, siya lang ang gusto kong kausap.
I silently thanked the Lord when I received a message from him. Just when I need him the most.. Kahit di ko siya hanapin, kusa siyang susulpot. Thank God for giving me Anton.
Anton:
Nasan ka? Anong iskandalo tong naririnig ko?
Me:
I need you baby :-(
Anton:
Nasan ka nga?
Me:
Dito sa garden sa likod ng court... Baby naiirita ako!
Anton:
Kalma, naglalakad na ako. I love you! :*
Wala pang limang minuto ay nakita ko na siyang naglalakad patungo samin ni Carlo.
"Carlo I'm sorry to ditch you.. Babawi ako." I pleaded.
"That's alright. Sige." Nakangiti niyang sabi. What? Di man lang siya nadissapointment?
Niligpit ko ang gamit 'ko at sinalubong si Anton. Sinamaan niya muna ng tingin si Carlo bago kunin ang bag 'ko at siya ang nagbuhat. Pagtapos non ay inakbayan niya na ako.
"Nakakaasar ang Coleen na iyan!" Bulyaw ko agad habang naglalakad kami.
Pumunta kami sa music room ng 4th floor at nilock iyon.
"Ang tanginang 'yon! Lumuhod at nagmakaawa at humagulgol pa?! Nagmukha akong kontrabida kanina Anton! Shit siya!" Gigil na gigil talaga ako sakanya.
"Chill, Olivia. 'Walang magagawa 'yang inis mo."
"But still!" Napasabunot ako sa buhok ko sa sobrang inis. "Tangina! Anton! Gets mo ba ako? Nakakairita yung ginawa niya!"
"Gets kita 'by... Naiinis nga ako kasi ang dami agad nagcocomment ng negative sa'yo. But that's alright, you got me." He smiled.
"Wala akong pake sa sasabihin nila! I just hated the way they looked at me! Nakakabastos! Like, alam ba nila yung buong storya? Hindi! They don't even know that Coleen Dimaandal! Bwisit! Bakit pa kasi nagtransfer iyon dito?!"
Nagc-chuckle nalang si Anton habang nakasandal sa piano at naka cross arms.
"Ano? Tatawanan mo nalang ako?" Lumapit ako sakanya at nagcross arms.
Humalakhak siya at hinigit ang bewang 'ko palapit sa katawan niya, "Ang cute mo mainis."
"Kasi naman eh!" Mahina 'kong hinampas ang braso niya. "By... Naiinis talaga ako! Naiirita ako! Puñeta!"
"Kalma lang, Olivia. Diba tinanggap mo na siya?" Tumango ako. "Edi kapag hindi padin siya nageexcel or hindi man lang nageffort matuto, exclude her. Paalisin mo. Just that simple. 'Wag kang gaganti."
Napaisip ako sa sinabi ni Anton. He's right. Kasi pag gumanti ako, magmumukha na talaga akong demonyita sa paningin ng mga tao dito.
"Halika nga dito..." I wrapped my arms around his neck. Nawala bad vibes ko sakanya! As in parang nabura! "Pasalamat nalang ako dahil andito ka.. Kung wala, hindi na ako nakapagisip ng diretso."
"I'll always be here, Via. All for you." He smiled.
Kinurot 'ko ang ilong niya but in return ay hinalikan niya ako ng mariin. Napangiti ako at marahan na hinampas ang likod niya..
"Anton nasa school tayo.. Mamaya nalang.."