"Και γιατί είμαι λυπημένος;"
"Γιατί αποχωρήστικες το κορίτσι σου".
Όταν το άκουσα αυτό τρελάθηκα, την έπιασα από την μπλούζα και την έφερα κοντά μου.
"Που το ξέρεις εσύ ότι αποχωρήστικα το κορίτσι μου;"
"Το ξέρω γιατί εγώ και το κορίτσι σου έχουμε κάτι κοινό"έφερα τον λαιμό της κοντά μου και την ,μύρισα.
"Λες ψέματα άμα είχες συναντηθεί ποτέ με την Βάλερη θα αναγνώριζα την μυρωδιά σου"είπα και γρίλησα λίγο μέσα στα μούτρα της.
"Όχι, αλλά είναι μάγισσα όπως και εκείνη. Α ναι και σε έψαχνα για να σου πω ότι κάτι δεν πάει καλά με την Βάλερη."Όταν το άκουσα αυτό την άφησα και απομακρύνθηκα λίγο
"Τι εννοείς;"
"Εννοώ ότι όταν μια μάγισσα πεθαίνει , εμείς οι άλλες μάγισσες νιώθοντας ένα μικρό τσίμπημα, ξέρεις την απώλεια τους , αλλά όταν πέθανε η Βάλερη δεν κατάλαβα τίποτα και μιας και είναι μια πανίσχυρη μάγισσα θα έπρεπε να υπήρχε μεγάλη αναταραχή στο σύμπαν , αλλά αντίθετος δεν έγινες τίποτα"
"Τι θες να πεις;"
"Αυτό που θέλω να πω είμαι οτι . Δεν πιστεύω πως η Βάλερη είναι νεκρή"
"Τι είναι αυτά που λες φυσικά και είναι νεκρή αφού δεν χτύπαγε η καρδιά της πλέον είναι νεκρή και αύριο...Είναι η κειδία της"είπα και κατέβασα το κεφάλι μου.
"Μην την θάψετε"
"Τι;"
"Μην την θάψετε"
"Είσαι τρελή κοπέλα μου φυσικά και θα την θάψουμε. Ξέρεις κάτι βαρέθηκα τόση ώρα να ακούω μια άγνωστη τρελή και μεθυσμένη να μου λέει βλακείες. Φεύγω"
"Περίμενε, με λένε Καρολάιν , δεν είμαι τρελή ούτε και μεθυσμένη, δεν σου λέω βλακείες και δεν με νοιάζει που δεν με πιστεύεις απλά πάρε το τηλέφωνο μου και άμα γίνει κάτι αύριο με την Βάλερη πάρε με"είπε και έβγαλε ένα χαρτάκι από την τσάντα της.
Το πήρα και έφυγα. Πήγα σπίτι και σκεφτόμουνα όλα όσα μου είπε και όταν το καλοσκέφτηκα έβγαζε λίγο νόημα αυτό που έλεγε, άμα είχε πεθάνει η Βάλερη θα έπρεπε να έχω πεθάνει και εγώ αλλά άμα δεν έχει πεθάνει τι είναι . Καλά κουράστηκα οπότε θα κοιμηθώ και θα τα σκεφτώ αύριο.
.........................
Το πρωί όταν ξύπνησα έκανα ένα μπάνιο ντύθηκα ετοιμάστηκα και πήγα στο σπίτι του Πέτρου και της Μαρίας όπου θα πηγαίναμε μαζί στη κειδία της Βάλερη.
Όταν έφτασα στο σπίτι έδωσα τα συλλυπητήρια μου στους γονείς της και βγήκα στο μπαλκόνι όπου κάθονταν όλοι. Όλοι τους μαυροφορεμένει και λυπημένοι για το θάνατο της , ενώ εγώ σκεφτόμουν το ίδιο πράγμα που σκέφτομαι όλο αυτο το καιρό <<Γιατί ρε Βαλ , γιατί με άφησες μόνο μου εδώ . Εγώ τώρα πως θα αντέξω χωρίς εσένα;>>. Ένιωσα ένα χέρι στον ώμο μου και σήκωσα το κεφάλι μου να δω ποιός είναι και αντίκρισα τον Ντάνιελ , όπου μπόρεσα άνετα να διακρίνω τη θλίψη στα μάτια του.
"Με το καιρό θα είναι ποιό εύκολο"είπε και κάθησε δίπλα μου
"Δεν θέλω να είναι ποιό εύκολο δεν θέλω να την ξεχάσω δεν μπορώ να την ξεχάσω"είπα και έκρυψα το πρόσωπο μου στα χέρια μου όπου τα στήριγμα στα πόδια μου.
"Το ξέρω αλλά πρέπει να φύγουμε , αρχίζει"είπε και σηκώθηκα.
Όταν μπήκαμε μέσα στην εκκλησία αντίκρισα το φέρετρο ανοιχτό στο βάθος. Προχώρησα με βαριά καρδιά και όλοι κάναμε στην άκρη να περάσω, της έπιασα το χέρι και της είπα όσα δεν πρόλαβα να της πω όσο την είχα κοντά μου. Στο τέλος πλησίασα και την φίλησα απαλά στα χείλι της και σαν να ένοιωσα ένα τίναγμα του δακτύλου της, αλλά μάλλον η φαντασία μου θα ήταν. Την θανατική μα έκανα απότομα πίσω όταν άνοιξε τα μάτια της και σήκωσε τον κορμό της ενώ άρχισε να ανασαίνει βαριά.
"ΤΟΜΑΣ!!!"φώναξε και έτρεξα δίπλα της .
"Εδώ είμαι , εδώ είμαι " είπα και την πήρα αγκαλιά ενώ προσπαθούσα να ακούγομαι όσο ποιό ήρεμος μπορώ .
"Τι έγινε;"με ρώτησε και έτρεμε.
"Πρώτον ηρέμησε είμαστε στην κειδία σου και για να μην φρικάρει ο παπάς θα πούμε ότι κάναμε πλακα και όλα είναι μια χαρά"
"Εντάξει"
Σηκώθηκε από το φέρετρο και όταν την είδανε οι μισεί πήγαν να λυποθημήσουν και οι άλλοι μισεί όντως λυποθήμησαν.
"Γελά"είπα και την σκούντηξα ελαφρά και άρχισε να γελάει."Συγγνώμη άμα σας τρομάξαμε ήταν όλα μια αθώα πλάκα, συγχωρέστε μας"είπα και βγήκαμε έξω και πήγαμε πίσω από την εκκλησία.
"Είσαι ζωντανή δεν το πιστεύω " είπα και την αγκάλιασα σφιχτά
"Νιώθω περίεργα"είπε
"Τι εννοείς;"
"Όλα είναι πολύ πιο έντονα και πιο καθαρά"
"Δεν έχω ιδέα τι σου συμβαίνει ... νομίζω πως κάποια έχει"είπα και έβγαλα το κινητό της Καρολάιν από την τσέπη μου και την κάλεσα.
Μετά από λίγο έφτασε και όταν είχε την Βάλερη δεν φάνηκε και πολύ έκπληκτη.
"Ωραία "είπε όταν πλησίασε
"Τι ωραία; Είναι ζωντανή"
"Καιρός ήταν , για μια στιγμή τρόμαξα "είπε και έβγαλε ένα μαχαίρι από την τσέπη της. Εγώ αμέσως πήγα κοντά της και λίγο πριν της αρπάξω το μαχαίρι έβαλε το χέρι της στο μέτωπο μου και ένιωσα να παραλυρώ.
"Τι έκανες;"της είπα
"Χαλάρωσε δεν θέλω να την πειράξω. Θα μου κάνεις την χάρη να σηκώσεις το κεφάλι σου και να ανοίξεις το στόμα σου"είπε και η Βάλερη της άκουσε
Έκοψε το χέρι της στη περιοχή του καρπού και άφησε το αίμα να στάξει στο στόμα της , ενώ με κάθε σταγόνα εμφανίζονταν ροζ γραμμές στα μαλλιά της.
"Συγχαρητήρια ήπιες το αίμα της κόρης του πρώτου Άγγελου. Η μεταμόρφωση σου έχει ολοκληρωθεί"....